Hahaha een teil.
Ik heb geen wasmachine (want dat past niet in mijn huis, er moet eerst verbouwd worden) dus ik snap heel weinig van de was doen. Ik heb 't ook nooit geleerd, want m'n moeder vindt altijd dat ik 'het al druk genoeg' heb zonder triviale dingen zoals de was, dus die wil dat altijd voor me doen. Niettemin heb ik bij mijn vriend wel beschikking over een wasmachine, wat ik heel leuk vind, maar ik weet dus helemaal niet welke kleuren en dingen bij wat kunnen, dus ik zit dan overzorgvuldig alles te scheiden in allemaal categorieën, ja. Voor zo ver dat kan, want bijna al m'n kleding is zwart.
Vraag je je weleens af hoeveel van je gedachten je tot dusver vergeten bent, herinneringen aan kindertijden die steeds meer vervagen, details, dromen die je vroeger had, de geschiedenis van voorwerpen in jouw huis die je al heel lang hebt maar waarvan je niet meer weet waar ze vandaan komen? En vind je het dan ook zo tragisch dat je 't niet erg vindt dat je zoveel vergeet, omdat je niet meer weet wat het precies was, terwijl het misschien wel hele mooie dingen zijn die je vergeten bent?