brandende kern

[ratsja]

In de brandende kern zit een waas van verlangen,
welke mijn zielenstroom nauwgezet in een hoekje drijft.
Dat wat ooit eens met glans was omgeven,
ontvouwt zich nu in een lijdend bestaan.

Deze weg vooruit weerlegt zich als een nacht zonder licht,
Aarzelend werp ik een blik naar de sterren
en zie de leegte van de ruimte, ontwaak ik uit mijn slaap
neem ik waar dat de roze vingers der ochtendhemel niet meer bestemd is voor mij.

Zie het als een vergeten verleden; het decor van mijn leven.
Geen suikerzoete lofgezang maar een monoloog, gelijk mijn eind lijkende.
De ademwind van mijn wereld is nu niet meer zoals het behoort te zijn.
Het hemelgefluister kan beginnen, ik ben dit leven meer dan zat.

[Dingaantouwtje]

Neemt je mee in een verhaal, originele manier voor het behandelen van een al vaak behandeld onderwerp. Goed gedaan. Minpuntje vind ik het gehalte van cursiviteit, dat vind ik niet mooi.

Sorry ratsja, maar deze vind ik niet zo leuk. Ik kan er geen metrum in vinden, ik begrijp de boodschap niet en ik vind het wel heel veel mooie woorden voor iets vaags. Waar komt de hoofdletter bij 'aarzelen' ineens vandaan? Typfout?
Op het einde is elke punt net een donderslag en ik zie de samenhang niet meer... ik heb wel eens beter van je gelezen

[Vogelvrij]

neem ik waar dat de roze vingers der ochtendhemel niet meer bestemd is voor mij

Dat moet 'zijn' zijn, toch, vingers is immers meervoud?

[ZitriN]

Etmakas schreef:

Sorry ratsja, maar deze vind ik niet zo leuk. Ik kan er geen metrum in vinden, ik begrijp de boodschap niet en ik vind het wel heel veel mooie woorden voor iets vaags. Waar komt de hoofdletter bij 'aarzelen' ineens vandaan? Typfout?
Op het einde is elke punt net een donderslag en ik zie de samenhang niet meer... ik heb wel eens beter van je gelezen

Hier ben ik het mee eens, voor mijn gevoel wil je dingen té mooi omschrijven. Je doet teveel je best er moeilijke en oudbollige woorden in te stoppen, waardoor de boodschap van het gedicht een beetje verloren gaat.
Maar als ik bepaalde stukjes bekijk geloof ik wel dat je talent hebt:

"Deze weg vooruit weerlegt zich als..." mooie alliteratie en een mooi beeld.

"Zie het als een vergeten verleden; het decor van mijn leven.
Geen suikerzoete lofgezang maar een monoloog, ...... "

Zelf zou ik alleen van lofgezang lofzang maken, gezien het metrum. Ik vind dat deze stukken duidelijk maken dat je het echt in je hebt, het getuigt ook van een brede woordenschat en dat je de juiste woorden weet te vinden.

Verder weet ik dat een gedicht zoals het jouwe, een beetje duister en met veel moeilijke woorden etcetera ook gewoon een bepaalde dichtstijl is. Zelf ben ik alleen van mening dat een goed gedicht geen vaagheden en moeilijke woorden nodig heeft om mooi te zijn.

[ratsja]

Etmakas schreef:

Sorry ratsja, maar deze vind ik niet zo leuk. Ik kan er geen metrum in vinden, ik begrijp de boodschap niet en ik vind het wel heel veel mooie woorden voor iets vaags. Waar komt de hoofdletter bij 'aarzelen' ineens vandaan? Typfout?
Op het einde is elke punt net een donderslag en ik zie de samenhang niet meer... ik heb wel eens beter van je gelezen

Verwar jij metrum niet met ritme ??
Dat je zegt, mooie woorden voor iets vaags, ik denk dat je het gedicht niet begrepen hebt.
Het begint met dat anderen niet zien wie ik ben. Het is schijn; geluk en blijdschap tonen en het niet zijn.
Dat de a bij aarzelend met hoofdletter begint is me ontglipt, komt door word denk ik.

@Zitrin

De boodschap is juist heel duidelijk en juist niet oubollig, zie bovenstaande.
En dat wat jij een alliteratie noemt, sorry ik zie hem niet, zou je het even kunnen uitleggen.

[Dingaantouwtje]

Ritme = De lees- of spreekwijze van een zin. Dit is afhankelijk van drie dingen:

Het tempo: Woorden / lettergrepen worden afwisselend vlug of langzaam uitgesproken.

De klemtoon: Woorden / lettergrepen zijn wel of niet beklemtoond.

De toonhoogte: Elke zin heeft een bepaalde melodische lijn die vaak onbewust goed wordt uitgesproken.

Metrum: De regelmatige afwisseling van beklemtoonde lettergrepen. Deze lettergrepen zijn soms sterk beklemtoond en soms weer zwakker. Het metrum van een vers bepalen noemt men ook wel scanderen. Je kijkt dan in welke gelijke delen (versvoeten) je een regel kunt verdelen.

[ratsja]

Dingaantouwtje schreef:

Ritme = De lees- of spreekwijze van een zin. Dit is afhankelijk van drie dingen:

Het tempo: Woorden / lettergrepen worden afwisselend vlug of langzaam uitgesproken.

De klemtoon: Woorden / lettergrepen zijn wel of niet beklemtoond.

De toonhoogte: Elke zin heeft een bepaalde melodische lijn die vaak onbewust goed wordt uitgesproken.

Metrum: De regelmatige afwisseling van beklemtoonde lettergrepen. Deze lettergrepen zijn soms sterk beklemtoond en soms weer zwakker. Het metrum van een vers bepalen noemt men ook wel scanderen. Je kijkt dan in welke gelijke delen (versvoeten) je een regel kunt verdelen.

mjah, dit kan iedereen opzoeken.

Maakt ook verder niet uit, een metrum is ook niet verplicht.

[Dingaantouwtje]

Ik heb het even opgezocht zodat anderen dat niet hoeven te doen. Kom op ratsja, ze bedoelen het goed! Het is commentaar en je bent niet verplicht er wat mee te doen.

[Dingaantouwtje]

ZitriN ziet geloof ik deze aliteratie: Deze weg vooruit weerlegt zich als

[ratsja]

Dingaantouwtje schreef:

Ik heb het even opgezocht zodat anderen dat niet hoeven te doen. Kom op ratsja, ze bedoelen het goed! Het is commentaar en je bent niet verplicht er wat mee te doen.

Snap ik, doe er verder ook niet moeilijk over hoor.

Ik kan mijn gedachten er niet bijhouden. Het gaat volledig langs me heen wat ik lees, terwijl ik mij goed concentreer. Een poëtisch gevoel geeft het wel. Het zijn, zoals eerder gezegd, te veel mooie woorden en te weinig duidelijke boodschap. Wellicht is het adagium less is more hier van toepassing? Mijn advies is: sla een aan het schrappen, maar de regels en kijk of er meer ritme kan ontstaan.

[ZitriN]

Ik had het inderdaad over "de weg weerlegt zich als"
De boodschap had ik er wel uitgehaald, opzich niet zo'n erg moeilijke boodschap.
Maar het gaat mij er om dat in een gedicht méér moet staan dan een aaneenschakeling dure woorden. En dat je dus voor mijn gevoel, te hard probeert dichterlijk over te komen.

Voorbeelden:
"de roze vingers der ochtendhemel"
"zielenstroom" en "gelijk mijn eind lijkende"

Daarnaast vind ik dat de mooiste gedichten, de gedichten zijn die blijven hangen.
Ik vind gedichten die echt raken, gedichten waarin geen woord teveel in zit. Waarin
zulke geniale dingen zitten, dat je elke zin maar blijft lezen en steeds meer ontdekt.
Nogmaals, ik zeg dit niet om je af te kraken maar om duidelijk te maken wat ik anders
zou doen als ik jou was. BIj jou gedicht vind ik het namelijk andersom, door alle dure
woorden lijkt het meer dan dat het uiteindelijk is. Je gebruikt heel veel mooie ouderwetse
zinnen, maar in principe zeg je niet zo veel.

Maar in mijn vorige post had ik gezegd dat ik er wel degelijk mooie stukken tussen vond
zitten, deze vallen nu alleen een beetje in het niet. En ik vind je gedicht dus niet slecht,
zo klinkt het nu misschien wel, maar zo bedoel ik het niet. Ik geef feedback en als ik had
gedacht dat er niets van te maken viel, had ik er niet op gereageerd. Ik vind dat met name
in de tweede en derde strofe mooie dingen zitten. Ik weet niet of je echt 14 bent, maar je
gedichten doen me denken aan de mijne op mijn 16e.

[Dingaantouwtje]

Hm, ratsja is al lid sinds 2001, dan zou hij nu 5 zijn Denk het niet..

ratsja schreef:

Verwar jij metrum niet met ritme ??

Nee. Maar ik vind je metrum gewoon niet mooi.