Advertentie | |
|
![]() |
||
Citaat:
__________________
Altijd nuchter
|
![]() |
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
![]() |
|
Verwijderd
|
Volgens mij ben ik hier de oudste moeder, maar zelfs ik werd bij de vk en in het ziekenhuis en waar dan ook 'jong' bevonden. Komt doordat de gemiddelde leeftijd waarop vrouwen hun eerste kind krijgen 30 is (en van hoogopgeleide vrouwen een tijdje terug zelfs al op 34, las ik ergens), alles daar onder is dan dus kennelijk 'jong' voor het merendeel van de mensen.
@Freyja: Tuurlijk zit je 'vast' aan een kind, gelukkig wel, zou ik zeggen...maar hoe dat 'vast zitten' vorm krijgt/gegeven wordt en of dat erg gevonden wordt, verschilt natuurlijk per persoon. |
![]() |
||
Citaat:
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
![]() |
||
Verwijderd
|
Citaat:
![]() |
![]() |
|
Wordt nou niet n beetje overdreven over het jonge moederschap? Oke soms zal het best zwaar zijn, oke je moet er n paar dingen voor op pauze of opzij zetten. Maar kom op, over het algemeen is het prima te doen hoor.
Ik was voorbereid op het allerergste, en t valt me stuk voor stuk zo ontzettend mee... Als je bewust gekozen hebt om n kind groot te brengen (en dan heb ik het niet eens over zwanger worden want ook als je al zwanger bent moet je je nog geestelijk voorbereiden), dan zijn al die kleine opofferingen echt niet zo erg. En de een zal het moederen beter liggen dan de ander. Maar het is echt geen rocket science...Anders zouden (het meerendeel) van onze toentertijd voor onze begrippen 'jonge moeders' het toch ook nooit gerooid hebben?
__________________
*Signature*
|
![]() |
|
Ik ben het met Kaa eens. Vroeger kreeg men ook jong kinderen en dat ging ook vaak goed, dus ik zie niet in waarom je, als je boven de 20 bent, te jong zou zijn. Als je een stabiel leven hebt en een vast inkomen en de beslissing weloverwogen maakt, dan is daar niets mis mee. Je mist misschien dingen die andere leeftijdsgenoten nog meemaken, maar wie zegt dat zij niet iets missen wat je als jonge moeder meemaakt.
Nou zie ik mezelf de eerstkomende tijd nog niet beginnen aan kinderen, maar ik kan begrijpen waarom sommige mensen dit vroeg zouden willen doen.
__________________
don't take life too serious.. you'll never get out of it alive
|
![]() |
||
Citaat:
![]() |
![]() |
||||
Verwijderd
|
Citaat:
![]() Citaat:
![]() Citaat:
We zijn nu 2 jaar samen, Maud is alweer bijna 9 maanden ![]() Dat wil niet zeggen dat het niet ontzettend goed gaat, want hiervoor hadden we eigenlijk nooit ruzie. Maar nu nog steeds niet. Ook het financieele gedeelte is bij ons niet perfect. Wim werkt, maar verdient niet genoeg om ons te onderhouden. Ik studeerde nog, en heb dat moeten stopzetten. Nu ga ik daar wel weer mee verder, in deeltijd. Maar ik ben te vermoeid om voor Maud te kunnen zorgen, studeren en te werken. Gelukkig krijgen we erg veel steun, dat we het wel allemaal redden. Maar zonder die hulp was het hier niet erg rooskleurig geweest ![]() |
![]() |
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
![]() |
|
@testout: Van jullie is het dan ook extra knap
![]() Maar Kaa, het is gewoon een compliment hé, geen aanval of zo. Het gaat mij niet om de opofferingen, het gaat er meer om dat je wel een bepaalde mate van emotionele stabiliteit moet hebben om een kind goed op te kunnen voeden en dat veel jonge mensen dat nog niet hebben, maar jullie wel. Aan de andere kant is het natuurlijk helemaal niet zo dat die stabiliteit automatisch komt als je ouder wordt, en dat ook mensen die emotioneel helemaal niet stabiel zijn kinderen krijgen en dat die kinderen heus niet allemaal slecht terechtkomen. Nou ja, wat lentekriebel zegt dus.
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
![]() |
|
Verwijderd
|
Ik post hier niet zo heel veel, maar lees wel alles mee en stiekem heb ik al een tijd een vraagje.
Ik wil echt wel kindjes, over een tijdje. Maar waar ik op dit moment nog ontzettend bang voor ben (ook daarom wil ik er nog niet aan beginnen, ik ben er nog niet aan toe), is dat ik het opvoeden helemaal niet kan. Waren/zijn jullie niet bang dat jullie het niet kunnen, een kind opvoeden en de juiste normen en waarden meegeven en je best doen om te zorgen dat jullie kindje op het rechte pad blijft? Zijn jullie daar onzeker over en zoja, hoe ga je daarmee om? |
![]() |
|
@ secret agent;
ik heb daar ook nachtenlang over liggen peinzen. Het facet opvoeding is zo breed dat het me soms duizelt. Vooral naarmate kinderen steeds ouder worden, en straks als grootste obstakel, de puberteit bereiken, lijkt het me geestelijk erg vermoeiend om de juiste keuzes te blijven maken. Een kind is een mens, geen circusaapje die je de juiste trucjes moet aanleren. Het blijft ook relatief of alles wat je je kind probeert mee te geven straks wel door hem/haar gebruikt wordt in het leven. Op dat gebied is het enigzins een sprong in het diepe. Er kunnen altijd dingen gebeuren, waar je in eerste instantie geen rekening mee houdt. Wat als het jouw dochter is die met 12 jaar zwanger wordt (het gebeurt....). Wat als het jouw zoon is die een ander kindje in een container stopt en laat stikken (gebeurt ook...) Hoe voorkom je dat soort dingen zo goed mogelijk? Er zijn miljoenen vragen die je van te voren moeilijk kan beantwoorden. Wat ik zou willen proberen is zo goed mogelijk naar mn intuitie te luisteren en zeker wel bepaalde grenzen aan te geven en daarbij het sleutelwoord consequent te gebruiken. Ik heb inmiddels wel besloten dat als het nodig zal zijn, ik liever een strenge moeder zal zijn dan een moeder met spijt. Daarbij komt dat je wel duizenden horrorscenarios kan bedenken. Maar uiteindelijk gaat de opvoeding in de meeste gevallen gewoon goed (van een leien dakje wil ik nog niet zeggen, maar de meeste volwassenen komen op hun pootjes terecht). En ook is niet alles te voorkomen, hoe goed je je kind ook probeert op te voeden. Je moet er gewoon van uitgaan dat er veel energie in gaat zitten en je er uiteindelijk grijze haren van krijgt. Maar wel met liefde ![]()
__________________
*Signature*
|
![]() |
|
Verwijderd
|
Ik denk dat als je een kind opvoed, dat je de eerste jaren sowieso begint met de simpele dingen.
Netjes bedanken als je een plakje worst krijgt van de slager, netjes eten, luisteren, Nee is nee, lief zijn voor anderen en er zullen nog 1000 andere dingen zijn. En ik denk dat als je daar consequent in bent, dat je al een heel eind bent. Voor de eerste jaren ten minste. Sinds Maud er is, heb ik ook veel meer respect voor mijn ouders gekregen. Respect voor de regels die wij hadden. Zo mochten wij behalve op zaterdag en zondag nooit 's ochtends tv kijken. Ook mochten we pas vanaf 5 uur tv kijken. Een half uurtje per dag op de computer. Maud zal in ieder geval de eerste 5 jaar enig kind zijn, ik wil haar dus dan ook leren dat ze zichzelf kan vermaken. Aangezien Maud niet geplant was, heb ik er eigenlijk daarvoor nog niet zo over nagedacht. Maar ik denk dat als je jong bent en consequent, vooral als beide ouders. 1 lijn trekken. Niet dat je het 'ja maar van papa mocht het wel' krijgt. Uiteraard zal het moeilijker zijn, maar ik denk naarmate ik ouder ben, ook steviger in mijn schoenen zou staan. Op dit moment zou ik geen puber op kunnen voeden, omdat ik gewoon niet goed weet hoe ik daar mee om moet gaan. Maar als ik zometeen 40 ben en Maud 16 is het natuurlijk een ander verhaal. |
![]() |
|
Verwijderd
|
Mooie foto's snoopy!
En wat is Sarah een schatje, die krulletjes <3 Die navel is inderdaad apart, al wist ik wel dat dat kon gebeuren. Ik had het niet, maar mijn navel is op een andere manier helemaal lelijk geworden ![]() En wat ik eigenlijk vreemd vind, waarom hebben Sarah en je man gewoon kleren aan en jij alleen onderbroek en bovenkleding? Als je een rokje ofzo aan zou hebben zou je toch ook foto's kunnen maken waar je buik goed te zien is? ![]() |
![]() |
||
Citaat:
![]() ![]()
__________________
"If life is a dream, better you dread the waking." ~ Honeythorn Gump
|
![]() |
||
Verwijderd
|
Citaat:
![]() Zelf zou ik denk ik de blote-buik-foto's alleen voor mezelf maken (en anderen mogen die best zien, maar ik zou het niet in een shoot oid laten doen), een mooie gezinsfoto met zwangere buik vind ik ook gaaf, maar dan niet zo snel met blote buik (daar ben ik misschien ook weer te preuts voor hoor, maar ik ben sowieso niet zo van de foto-shoots, dus met kleren aan vind ik het al heel wat ![]() |
![]() |
||
Verwijderd
|
Citaat:
![]() En ik heb net buikbanden besteld, ik vind mijn buik er nu dik genoeg voor ![]() ![]() |
![]() |
|
Hm. Vind het wel lastig om hierop te reageren zonder verdedigend te klinken, maar zal het toch proberen
![]() Ik vind persoonlijk dat je m'n buik veel beter ziet met deze kleren aan, dan als ik een rokje aan zou hebben. Er zijn waarschijnlijk wel rokjes waarmee het zou kunnen, maar ik heb geen kleren waarmee m'n buik goed te zien is. Ik heb natuurlijk wel positiekleding, maar die hebben zo'n band, waardoor het echt lelijk wordt. Dus vandaar dat ik geen onderkleding (behalve ondergoed) draag. En waarom m'n man (en Sarah) wel kleding aan heeft? Omdat het in eerste instantie gewoon de bedoeling was om mooie buikfoto's van mij te maken en de fotograaf toen ineens riep dat zij er ook op moesten. Moet ook zeggen dat ik die foto met die naakte man echt heel lelijk vind en dat ik het ook niet gaaf zou vinden als m'n man en Sarah geen kleren aan hadden gehad. Tenslotte heb ik ook wel (wat) kleren aan, dus dan zou m'n man in z'n onderbroek moeten ofzo? Daar zie ik het nut niet van... En Sarah? Had die dan per se in een rompertje gemoeten omdat ik ook geen broek/rok aan heb? Anyway, daarom dus.
__________________
Tsja
|
![]() |
|
@snoopy: ik vind je foto's mooi hoor! En wat heeft Sarah idd een heerlijk koppie met die krullen
![]() En lentekriebel gefeliciteerd! @opvoedingsissues/ Secret Agent: waarom ben je bang dat je de opvoeding niet aan zou kunnen? Wat zou je dan missen als je jonger bent? Ik ben altijd dankbaar dat mijn ouders mij een goede opvoeding hebben gegeven, kan ik daar nog een voorbeeld aan nemen ![]() ![]() Maar goed, dit gaat over de ernstige gevallen. Het idee 'opvoeding' op zich lijkt me nog helemaal niet zo makkelijk inderdaad, omdat je echt over álles (tv kijken, wel/ niet eten, slapen, vriendjes/ vriendinnetjes, hobby's) inspraak hebt. En het lijkt me wel belangrijk om een 'goed' kind af te leveren aan de maatschappij ![]()
__________________
you may say i'm a dreamer, but i'm not the only one (john lennon, imagine)
|
![]() |
||
Citaat:
![]() ![]() ![]() als iedereen bloot is vind ik foto's ook al sneller iets 'seksueel' hebben, terwijl als de man gekleed is en de vrouw is halfnaakt, dat heeft iets, zo die combinatie beschermer en fragiel/kwetsbaar ![]() ![]() |
![]() |
|
Verwijderd
|
@opvoedingsangst: Daar heb ik echt helemáál geen last van, ik ben écht niet bang dat ik niet zou kunnen opvoeden. Waarom zou ik het in hemelsnaam niet kunnen? Het grootste deel van de mensheid is prima in staat om zijn kinderen volwassen te krijgen, en ik ben een stuk capabeler dan een groot deel van dat grootste deel. Zie niet in waarom dat bij het opvoeden van kinderen opeens anders zou zijn. Eerlijk gezegd heb ik het idee dat veel mensen er tegenwoordig een véél te groot iets van maken, dat opvoeden. Kinderen doen dat hele opgroeien grotendeels zelf, en je moet wel echt hard je best doen om dat te verpesten, hoor.
Er stonden laatst ook verschillende artikelen in verschillende kranten en schijnbaar ook in zo'n opvoedingstijdschrift, dat veel ouders tegenwoordig "helikopterouders" zijn, die constant om hun kinderen heen hangen en uit alle macht proberen zo'n kind een rijk en geweldig leven te geven. Terwijl je gelukkig zijn niet kunt afdwingen, zelfs niet door je kinderen alles te geven wat je denkt dat ze nodig hebben of willen. En dat terwijl elk kind uit zichzelf al een rijk en geweldig leven heeft, als er maar sprake is van een vaste, stabiele, veilige basis en de mogelijkheid zichzelf te ontwikkelen (door de mogelijkheid te hebben tot school, hobby's, vriendjes). Nee, ik zie niet in waarom niet iedereen in dit topic een goeie opvoeder zou zijn (/is). |
![]() |
|||||
Citaat:
Citaat:
Daarnaast vind ik het simpelweg niet gelijkwaardig als de één volledig gekleed is en de ander half of helemaal bloot is. Een beetje een extreme vergelijking die ik hiervoor heb: net zoals je bij de muziekclips van rappers vaak ziet dat zij geheel gekleed zijn, en de vrouwen er ondertussen vrijwel helemaal ontbloot bij lopen. Bij bijvoorbeeld porno (ja, nóg een extremer voorbeeld ![]() ![]() ![]() Citaat:
![]() ![]() Citaat:
![]()
__________________
"If life is a dream, better you dread the waking." ~ Honeythorn Gump
Laatst gewijzigd op 08-09-2010 om 20:11. |
![]() |
|
@ Severus: ik snap wel wat je bedoelt hoor (al ben ik het er niet mee eens). Maar puur praktisch gezien: hoe had je dat op onze foto's dan het liefst gezien? Dat mijn man ook z'n spijkerbroek uit zou doen zodat hij ook in z'n onderbroek zou staan? Want we zijn allebei niet naakt.
__________________
Tsja
|
Advertentie |
|
![]() |
|
|