Trouwtopic!

[Nona]

x-spekkie-x schreef:

Ik ging gisteren trouwjurken passen met mijn vriendin. Althans, zij ging de jurken passen want zij gaat trouwen. Maar jemig, wat een apart wereldje is dat Wat een tutjes werken er in bruidszaken
Het geniale was nog dat haar vriend in een aparte kleur gaat trouwen en dat je echt zag aan de medewerkers dat ze dat maar helemaal niets vonden

Whut. Alsof zij daar een mening over moeten hebben.

[mundial]

Nona schreef:

Wat gek dat er nog geen was.

Hier dus zaken over trouwen. Wat vind je ervan, heb je plannen, twijfels of ben je al getrouwd? Hierrrr!

Mijn vriend heeft me afgelopen 3 januari ten huwelijk gevraagd. In de zomer van 2011 al het zover zijn. We zijn nu nog bezig met de eerste dingetjes, zoals het samenstellen van een voorlopige gastenlijst en op basis van de grootte daarvan kijken naar locaties. Het wordt heel veel voorbereiden, maar ook heel leuk...
En nu mag ik lekker naar jurken kijken!

Oh, en trouwfoto's zijn ook welkom natuurlijk, voor de mensen die al getrouwd zijn!

Ik ga mijn vriendin ten huwelijk vragen op haar verjaardag de 28e deze maand.

[Catch]

Eh, succes.

[blauw engeltje]

mundial schreef:

Ik ga mijn vriendin ten huwelijk vragen op haar verjaardag de 28e deze maand.

uhhh ... ok.

[Catch]

Om nog even op mundial te reageren, wat zou de rest hier ervan vinden om ten huwelijk gevraagd te worden op je verjaardag? Zou je dat leuk vinden of niet?

[blauw engeltje]

mnooouuuuuu, op m'n zeventien zou ik het niet zo ernstig nemen... en het daarna alsnog gewoon uitmaken als de relatie me niet meer zo beviel, dus voor mij zou zo'n verloving totaal betekenisloos zijn.
op m'n 24ste verjaardag (zo oud was ik toen mijn man mij ten huwelijk vroeg) had ik het ook wel leuk gevonden, welke dag het is maakt uiteindelijk niet zo uit hoor...

mundial schreef:

Ik ga mijn vriendin ten huwelijk vragen op haar verjaardag de 28e deze maand.

Je beseft toch wel, dat je pas vanaf je achttiende trouwen mag?

[Qimm]

mag wel eerder, maar niet aan te raden

Minimumleeftijd om te trouwen
Wie wil trouwen, moet minimaal 18 jaar zijn. Minderjarigen van 16 of 17 jaar kunnen trouwen wanneer de vrouw zwanger is (de vrouw moet een verklaring van een arts overleggen dat zij zwanger is) of al bevallen is. Verder zijn om gewichtige redenen uitzonderingen mogelijk, dit heet huwelijksdispensatie en hierover beslist de minister van Justitie. Een minderjarige die wil trouwen, heeft bovendien altijd toestemming nodig van diens ouders of voogd. Als die geen toestemming geven, kan de minderjarige de rechtbank om vervangende toestemming vragen.

Artikel 31 en 35.

http://www.wetboek-online.nl/wet/BW1.html

Als ik het goed begrijp, mag het niet, tenzij zijn vriendin zwanger is én de vier ouders ermee instemmen.
Ik weet niet wat die ''gewichtige redenen'' precies zijn, maar liefde zal er wel niet onder vallen.

[Volk]

Catch schreef:

Om nog even op mundial te reageren, wat zou de rest hier ervan vinden om ten huwelijk gevraagd te worden op je verjaardag? Zou je dat leuk vinden of niet?

Niet bepaald nee. Al helemaal niet op m'n 17de en met allemaal mensen erbij.

[snoopy]

Op m'n 17e had ik het idd niet zo leuk gevonden, maar op de leeftijd dat ik uiteindelijk ten huwelijk gevraagd werd had ik het ook wel best gevonden als dat op m'n verjaardag was geweest hoor! Wat zou daar het probleem van zijn dan?

[miekmuis]

Ik zou liever niet ten huwelijk worden gevraagd op mijn verjaardag. Dat zou voor mij toch een romantische dag moeten zijn en daar zou ik van willen genieten met mijn vriend samen, niet met ook nog een berg familie.

[Nona]

Catch schreef:

Om nog even op mundial te reageren, wat zou de rest hier ervan vinden om ten huwelijk gevraagd te worden op je verjaardag? Zou je dat leuk vinden of niet?

Ik ben ten huwelijk gevraagd op mijn verjaardag en ik vond het prima.

Kanttekening is wel dat we geen gelegenheid hadden om mijn verjaardag uitgebreid te vieren; het huis lag over de kop. Mijn ouders zouden die dag langskomen, maar hebben afgebeld vanwege de rugklachten van mijn moeder. Ze vonden het wel een beetje vreemd dat wij erop stonden dat we dan bij hen langs zouden komen.

[blauw engeltje]

Volk en Miekmuis: hebben jullie op je verjaardag dan van 's ochtends tot 's avonds constant een héle hoop familie op bezoek?

mijn man heeft mij ten huwelijk gevraagd bij mijn grootouders thuis, toen we samen in de tuin stonden te knuffelen, en daarna kwam nog half de familie bij mijn grootouders op bezoek en hebben we het gelijk aan (bijna) iedereen verteld en champagne gedronken

[snoopy]

Oh, ik wist niet dat 'op je verjaardag' betekende dat het tíjdens 'het feest' zou zijn. Hmm... Dan nóg zou ik het niet erg gevonden hebben waarschijnlijk, maar goed.

[Volk]

blauw engeltje schreef:

Volk en Miekmuis: hebben jullie op je verjaardag dan van 's ochtends tot 's avonds constant een héle hoop familie op bezoek?

Mijn familie viert geen verjaardagen Maar er komen wel heel de dag mensen langs om me te feliciteren en cadeautjes te droppen.
Ik vind ten huwelijk gevraagd worden op je verjaardag net zo iets als trouwen met kerstmis. Er zijn mensen die dat leuk vinden, maar ik heb mijn feestmomenten het liefst zo veel mogelijk verspreid over het jaar. Dus op mijn verjaardag vieren we mijn verjaardag, en op een andere dag vieren we dat we ons verloofden en weer op een andere dag dat we iets kregen en op een andere dag dat we het huwelijk in traden.

Ik zou ook het gevoel hebben dat hij me de verloving cadeau doet (ook al bedoelt hij het misschien niet zo), en ik vind niet dat een verloving zo moet voelen.

Maar ik ben ook raar, ik wil sowieso niet ten huwelijk gevraagd worden, ik vind dat het een besluit is dat je samen moet nemen.

[Kaa]

Ik ben gevraagd toen ik barstende koppijn had en zei dat ik maar ff een middagje op bed ging liggen. Hij heeft toen stiekem lekker eten gemaakt en een heel mooi bord opgemaakt met in het midden een ring.
Ik was wel heel verbaasd had het echt niet verwacht. Gelukkig voelde ik me wel beter toen ik wakker werd, anders was t n beetje n domper geweest

We gaan januari 2012 trouwen. Het wordt een winterthema.

[Catch]

Oké, ik had helemaal niet verwacht dat dat toch zoveel gedaan wordt! Ik zou zelf het liefst gevraagd worden als ik met mijn lover echt een moment alleen had en dat we er dan ook samen nog van konden genieten en romanties en dergelijke. Familie komt later wel. Maar ik ben ook abolsuut geen familiemens.

[Daantje_0705]

Mijn neef heeft zijn vriendin/vrouw ten huwelijk gevraagd op een heel groot familiefeest waar in totaal wel 100 mensen waren. Was tegelijk om zijn verjaardag te vieren (hij werd 30, m'n oom 60 en m'n oudoom 90 daarom was het zo'n groot feest). Vond het wel tof eigenlijk. Genante is wel dat ze nu na minder dan een jaar getrouwd geweest te zijn uit elkaar zijn, dat lijkt me dan wel lastig om uit te leggen aan alle familie.

Daantje_0705 schreef:

Mijn neef heeft zijn vriendin/vrouw ten huwelijk gevraagd op een heel groot familiefeest waar in totaal wel 100 mensen waren. Was tegelijk om zijn verjaardag te vieren (hij werd 30, m'n oom 60 en m'n oudoom 90 daarom was het zo'n groot feest). Vond het wel tof eigenlijk. Genante is wel dat ze nu na minder dan een jaar getrouwd geweest te zijn uit elkaar zijn, dat lijkt me dan wel lastig om uit te leggen aan alle familie.

Sowieso vind ik het nogal genant om het met zoveel publiek te vragen. Stel je voor dat het antwoord ''nee'' is. Je zet nogal wat druk op de ander, en het is nogal pijnlijk.

Kun je dus alleen doen als je het antwoord al héél zeker weet.

[Daantje_0705]

Ik zou het zelf ook nooit doen en niet willen. Als m'n vriend me ooit vraagt (wat wat mij betreft ook niet hoeft want ik vind het idd een beslissing die je samen maakt) wil ik het liefst gewoon met z'n tweetjes zijn en tijd hebben voor elkaar (en dus ook niet een verjaardag waar in korte tijd visite op de stoep kan staan ofzo).

[blauw engeltje]

Daantje_0705 schreef:

Als m'n vriend me ooit vraagt (wat wat mij betreft ook niet hoeft want ik vind het idd een beslissing die je samen maakt) ...

maar je wéét toch gewoon van elkaar of je wil trouwen met elkaar of niet, of is dat nou zo dom van mij?! bij ons was het gewoon vanzelfsprékend dat ik ja zou zeggen, je vraagt zoiets toch niet als er (ook maar énige) twijfel bestaat of je partner nu wel ja zou zeggen of niet?! en dan is de beslissing natuurlijk al langer (samen) gemaakt, maar gewoon het moment waarop je dan gevrààgd wordt is het moment waarop je ook effectief naar een datum gaat kijken enzo dat lijkt mij gewoon de logische manier van werken...
je vraagt toch niet iemand ten huwelijk als je het er nog nooit over gehad hebt, als je niet weet hoe je partner daar tegenover staat ...

[miekmuis]

blauw engeltje schreef:

Volk en Miekmuis: hebben jullie op je verjaardag dan van 's ochtends tot 's avonds constant een héle hoop familie op bezoek?

Nee dat niet, maar als mijn vriend me ten huwelijk vraagt wil ik de rest van de dag alleen nog maar met hem samen zijn. Dan wil ik niet thuis op de bank met taart hoeven wachten op familie die mijn verjaardag komt vieren.

[Catch]

Lijkt me zo aapjes kijken als je gevraagd wordt temidden van 100 anderen. Echt vreselijk, helemaal niet romantisch ofzo.

blauw engeltje schreef:

maar je wéét toch gewoon van elkaar of je wil trouwen met elkaar of niet, of is dat nou zo dom van mij?! bij ons was het gewoon vanzelfsprékend dat ik ja zou zeggen, je vraagt zoiets toch niet als er (ook maar énige) twijfel bestaat of je partner nu wel ja zou zeggen of niet?! en dan is de beslissing natuurlijk al langer (samen) gemaakt, maar gewoon het moment waarop je dan gevrààgd wordt is het moment waarop je ook effectief naar een datum gaat kijken enzo dat lijkt mij gewoon de logische manier van werken...
je vraagt toch niet iemand ten huwelijk als je het er nog nooit over gehad hebt, als je niet weet hoe je partner daar tegenover staat ...

Ja maar dan hoef je het toch niet meer te vragen, als je het antwoord al weet Ik vind het ook een onzinnige gewoonte hoor, hoe romantisch iedereen het ook vindt. Alsof ik als vrouw niets anders te doen heb dan zitten wachten tot mijn vriendje uiteindelijk besloten heeft om mij ten huwelijk te vragen. En dat ik dan ook nog ja zou zeggen ook. Ik wil meer dat je op een romantische dag gewoon samen zo zit van, laten we gaan trouwen! Ja! En het dan ook maar meteen doen ofzo, elopen lijkt me steeds leuker

Maar goed, dat gaat bij mij vast niet lukken, want a) ik weet toch al dat als vriendlief en ik samen blijven, we over een jaar of 3 vast wel gaan trouwen, en we vragen elkaar nu al om de zoveel tijd voor de gein, en b) ik heb een conservatief vriendje die het volgens mij heel leuk zou vinden om mij 'echt' ten huwelijk te vragen met ring enzo, of c) te vinden dat ik hém dan maar ten huwelijk moet vragen als ik zo feministisch ben

Ik ben niet gevraagd en ik heb hem ook niet echt gevraagd, we hebben gewoon samen besloten dat we zouden gaan trouwen en toen hij op het punt stond voor twee maanden naar de VS te gaan hebben we besloten dat ik in die twee maanden de papieren etc zou regelen om in ondertrouw te kunnen gaan. Ik heb het aanzoek ook niet gemist ofzo, vind hoe het gegaan is echt prima

[Nona]

Freyja schreef:

Ja maar dan hoef je het toch niet meer te vragen, als je het antwoord al weet

Waarom niet? Mijn vriend en ik wisten al dat we wilden trouwen. Hij was alleen nog even niet zo ver; het was iets voor in de toekomst. Ik was er al langer klaar voor. Hij heeft mij gevraagd en zo wist ik ook dat hij het al zag zitten. Natuurlijk zou ik ja zeggen, ik moest alleen even afwachten tot hij dat gevoel had van "nú wil ik wel".

Nona schreef:

Waarom niet? Mijn vriend en ik wisten al dat we wilden trouwen. Hij was alleen nog even niet zo ver; het was iets voor in de toekomst. Ik was er al langer klaar voor. Hij heeft mij gevraagd en zo wist ik ook dat hij het al zag zitten. Natuurlijk zou ik ja zeggen, ik moest alleen even afwachten tot hij dat gevoel had van "nú wil ik wel".

Nou dat is dus precies de situatie die ik niet wil.

[Lorelei]

Freyja schreef:

Nou dat is dus precies de situatie die ik niet wil.

Maar ehm.. dat is toch een soort van onvermijdelijk als je langere tijd bij elkaar bent? Je weet toch van elkaar of die ander wil trouwen, kinderen wil krijgen, etc..?

[snoopy]

Ik snap van allebei het probleem niet zo? Ik vond het heel leuk dat mijn man nog een romantisch gebaar maakte, hoewel hij heus wel wist dat ik ja zou zeggen.

Maar ik had het ook prima gevonden om het samen te bespreken.

[blauw engeltje]

Lorelei schreef:

Maar ehm.. dat is toch een soort van onvermijdelijk als je langere tijd bij elkaar bent? Je weet toch van elkaar of die ander wil trouwen, kinderen wil krijgen, etc..?

dûh, Freyja bedoelt dat ze het niet wilt dat zij moet gaan zitten wachten om nu eens echt te gaan trouwen (terwijl ze van elkaar weten dat ze het wel willen) tot hij eindelijk besluit om het maar eens te vragen op een romantische manier, ze vindt dat het iets is dat je samen beslist, "nu is de tijd rijp", en dat je dan samen gaat organiseren, niét dat je wéét: "nu is de tijd rijp" en dat je dan ALSNOG moet wachten tot hij eindelijk een ring uit zijn jaszak haalt en het 'officieel' vraagt.

bij ons was het eigenlijk zo dat we al wel ongeveer wisten wanneer we zouden gaan trouwen, namelijk een tijdje nadat ik ook vast werk had gevonden, dus de moment dat ik was afgestudeerd wist ik wel "dat hij het zo ongeveer wel zou gaan vragen binnenkort", want ik wist dat we na mijn afstuderen wel binnen het jaar getrouwd zouden zijn, ik wist alleen niet hoe lang de verloving precies zou duren, zeg maar als hij het tijdens de diplomauitreiking had gevraagd hadden we een paar maanden langer verloofd geweest, want hij vroeg het 'pas' op het einde van de zomer

[blauw engeltje]

snoopy schreef:

Ik snap van allebei het probleem niet zo? Ik vond het heel leuk dat mijn man nog een romantisch gebaar maakte, hoewel hij heus wel wist dat ik ja zou zeggen.

Maar ik had het ook prima gevonden om het samen te bespreken.

ieder z'n meug hé, ik vond het juist leuk dat hij me effectief gevrààgd had, omdat je dan zo'n 'datum' had waarop je kon zeggen: vanaf vandààg zijn we verloofd, en dan een glas champagne drinken als wij gewoon getrouwd waren 'in onderling overleg', dan hadden we eigenlijk verloofd geweest sinds het begin van onze relatie, aangezien het van in het begin gewoon de bedoeling was dat dat huwelijk (en de babies) er van zouden komen, anders hadden we er niet aan begonnen... snap je? (ik denk van wel, want bij jullie is het precies zo gegaan, geloof ik)

/blaat

ik kan het niet goed formuleren geloof ik

[snoopy]

Ik vind dat je verloofd bent op het moment dat er een datum besproken wordt (of de maand waarin, datum hoeft niet precies op de dag zelf). En ik denk dat dat ook een heel mooi moment kan zijn: 'zullen we gaan trouwen? Wanneer dan?' etc.

Dus dan kun je altijd wel de intentie gehad hebben om te gaan trouwen, maar op het moment dat je het áfspreekt ben je pas verloofd.

Neemt niet weg dat ik het superlief vond dat m'n man een echt aanzoek had gedaan.

@ Kaa: begrijp ik nou goed dat je pas sinds kort verloofd bent? Gefeliciteerd dan!

[blauw engeltje]

hehe, dan was ik pas verloofd een maand na het huwelijksaanzoek
we hebben best nog een tijdje getwijfeld over welke maand we nou gingen nemen, maart, april, mei ...

maar idd, ik snap wel wat je bedoelt hoor

Hmmm ik zie de romantische meerwaarde van elkaar eeuwige trouw beloven zeker in, maar zou dat nooit van mijn leven willen doen ten overstaan van vrienden/ familie. Het hele ceremonieel en het gedoe om trouwen heen zou me ontzettend tegenstaan. Eeuwige trouw beloof je elkaar wanneer verstrengeld in elkaars armen ligt in een prachtige slaapkamer, niet in een kil gemeentehuis met een hakkelende ambtenaar van de burgerlijke stand voor je neus en ten overstaan van je familie die je plichtmatig een paar keer per jaar ziet.

Bartezz schreef:

Hmmm ik zie de romantische meerwaarde van elkaar eeuwige trouw beloven zeker in, maar zou dat nooit van mijn leven willen doen ten overstaan van vrienden/ familie. Het hele ceremonieel en het gedoe om trouwen heen zou me ontzettend tegenstaan. Eeuwige trouw beloof je elkaar wanneer verstrengeld in elkaars armen ligt in een prachtige slaapkamer, niet in een kil gemeentehuis met een hakkelende ambtenaar van de burgerlijke stand voor je neus en ten overstaan van je familie die je plichtmatig een paar keer per jaar ziet.

Daarom zijn wij ook juist alleen getrouwd voor onze directe familie (dus ouders + zussen + zwagers), want we vonden het veel belangrijker een intieme ceremonie te houden, en dat waren dus de mensen met wie we dat graag wilden delen. Sowieso hadden we een jaar daarvoor al een groot feest gehad met zijn promotie, waar dus inderdaad alle familie was die je nog niet eens 1x per jaar ziet, daar stonden we (ik ook, als partner van de gepromoveerde ) dus de hele avond handjes te schudden.

We zijn dus heel klein getrouwd, in het gemeentehuis, in een prachtige kamer, geen enorm uitgebreid verhaal van de ambtenaar (ik kan er niet tegen wanneer ambtenaren doen alsof ze het bruidspaar echt door en door kennen). Daarna hebben we met z'n 10'en uitgebreid koffie gedronken en taart gegeten, om vervolgens met z'n allen uitgebreid te gaan eten.

Als ik het nog eens over zou moeten doen, zou ik weer precies hetzelfde doen. En als we ineens behoefte krijgen aan een groot feest met alle familieleden en vage kennissen, dan geven we gewoon een groot feest wanneer we 10 jaar getrouwd zijn ofzo

blauw engeltje schreef:

dûh, Freyja bedoelt dat ze het niet wilt dat zij moet gaan zitten wachten om nu eens echt te gaan trouwen (terwijl ze van elkaar weten dat ze het wel willen) tot hij eindelijk besluit om het maar eens te vragen op een romantische manier, ze vindt dat het iets is dat je samen beslist, "nu is de tijd rijp", en dat je dan samen gaat organiseren, niét dat je wéét: "nu is de tijd rijp" en dat je dan ALSNOG moet wachten tot hij eindelijk een ring uit zijn jaszak haalt en het 'officieel' vraagt.

Dat ja

Kijk als hij me nou zou vragen terwijl we nog helemaal niet bedacht hebben dat we binnen een jaar gaan trouwen, dan zou ik het wél weer geinig vinden - maar dan meer op zo'n manier van, "oh laten we morgen naar Italië liften en daar gaan trouwen", dan had ik het namelijk niet verwacht Of als hij het nú zou vragen en we het dan over 3 jaar pas zouden uitvoeren ofzo, dat heeft dan ook nog wel een meerwaarde vind ik, want we zijn nu nog niet in de fase dat we überhaupt kunnen samenwonen en we het dus echt kunnen gaan plannen.

Maar goed, wat ik zei, ik vermoed dat dit vriendje precies zou doen wat die van jullie hebben gedaan, en dan zeg ik vast geen "nee" uit principe, hoor. Tenzij hij het over de radio doet of via een tekstvliegtuigje ofzo. Of in een hart van bloemblaadjes. Zelfs ik vind het leuk als hij stiekem een mooie ring voor me heeft uitgezocht en een romantische avond plant, hoor Maar het blijft een beetje onzinnig, want hij zou dat pas over een jaar of 2 doen als we allebei klaar zijn met studeren, en ik weet nú al dat als we dan nog bij elkaar zijn, we rond die tijd serieus gaan denken aan samenwonen/trouwen. Dus waarom hij het dan nog zou moeten vragen...

Ik zou het wel veel leuker vinden als hij op een vakantie voorstelt om daar en dan te gaan trouwen, trouwens Lijkt me superleuk, we kunnen niet samenwonen maar zijn wel getrouwd

[blauw engeltje]

Freyja schreef:

Dat ja Freyja bedoel je

woeps, sowwy
heb het aangepast, je kan je quote misschien ook aanpassen?

Hier in België is er een nieuw programma op tv: zo zijn wij getrouwd. Waar 4 bruiden elkaars huwelijk gaan beoordelen op de ceremonie, de bruid zelf en het feest. Vorige week lag ik in een deuk, echt zo'n bekakt wijf dat alles zat af te keuren 'want ik ben dan ook in de meest chique restaurants aan de côte d'Azur geweest', 'dat is goedkope cava',... En dan zo'n mens dat maar niet begreep dat iemand niet voor de kerk wilde trouwen, 'want dat hoort erbij'. De bekakte trouwde in Zuid-Frankrijk, echt een show-huwelijk, miljaar. Maar het eten was niet goed geregeld, want er was te weinig lams zodat sommige mensen toch voor de garnalen moesten gaan. En het dansfeest was een fiasco. Een van de anderen trouwde in 50-stijl, met een zelfgemaakt paars/roze jurk, prachtig <3 maar die trouwde dus niet voor de kerk, dus dat was al not-done. Ik heb me ziek gelachen. Deze week was er een homohuwelijk bij, maar ik ben vergeten te kijken, zondag nieuwe kans.

Maar ik ben wel gaan nadenken over mijn eigen huwelijk, als dat er ooit van komt ^^ Ik wist dat ik Middeleeuws wou gaan, maar dat lijkt me steeds leuker. Bos, kasteel of ruïne, middeleeuwse aankleding, valk die de ringen aanvliegt, banket met zwijn aan het spit, riddergevechten, jongleurs,... geweldig .

[Hawahaai]

Ik heb altijd gezegd dat ik nooit wil trouwen, maar begin de laatste tijd daar toch een beetje van terug te krabbelen. Niet op korte termijn, en ook niet op de "standaard" manier met chique jurk en uitgebreid feest enzo, maar toch.

Wat ben ik ook lastig

[Nona]

Praktisch vraagje: als je trouwjurken gaat passen, wat trek je aan of neem je mee? Mijn moeder wees me op huidkleurig ondergoed en hakken (zodat de jurk staat zoals hij ook moet gaan staan), hebben jullie nog andere tips?

Nona schreef:

Praktisch vraagje: als je trouwjurken gaat passen, wat trek je aan of neem je mee? Mijn moeder wees me op huidkleurig ondergoed en hakken (zodat de jurk staat zoals hij ook moet gaan staan), hebben jullie nog andere tips?

Goed zittend ondergoed. En als je een jurk heb uitgezocht en je gaat hem nog eens passen om hem op maat te laten maken, dan neem je mee wat je de dag zelf ook aan zult hebben. Dus bv. het torselet, de schoenen, eventueel de hoepelrok (als je die nodig hebt bij je jurk en je die daar niet ook koopt), dat soort dingen. Maar gewoon voor het eerst passen maakt het minder uit.

[Kaa]

snoopy schreef:

@ Kaa: begrijp ik nou goed dat je pas sinds kort verloofd bent? Gefeliciteerd dan!

Nee we zijn al n jaar verloofd . Alleen tot nu toe helemaal geen tijd genomen om het ook daadwerkelijk uit te stippelen. Donna kwam eerder dus hebben we dat gewoon eerst 'uitgezeten' (dat klinkt alsof het heel erg naar was, maar dat was t niet hoor haha). En pas sinds vorige week hebben we n datum gereserveerd en plannen gemaakt.

[Qimm]

denk er ook aan om eventueel wat bestaande accesoires (ketting bv) mee te nemen. Zo kwam ik erachter dat mijn heel goedkope kettinkje echt heel mooi stond bij mijn jurk Anders had ik vast iets onnodig duurs aangeschaft
Maar zelfs al wil je nieuw, dan kun je een beetje zien wat wel en niet mooi staat en dan kun je die ervaring meenemen als je nog sierraden gaat uitzoeken.
Bij mij zaten de hoepelrok en de schoenen bij de aanschaf van de jurk in. Ik had een strapless BH mee en naadloos ondergoed (huidskleurig was niet echt nodig gezien het dikke materiaal van de jurk) Oh en wat spullen voor mijn haar om te kijken wat mooi was (los laten, opsteken, half om half)

Omg, het is echt spijtig dat jullie geen VT4 hebben en die reeks niet kunnen zien... Die commentaar onder elkaar 'Ik miste de kerk' kind, jij had een kerk en iedereen viel in slaap zowat en ze was 30 keer te groot voor het volk dat er was. Nog één huwelijk te gaan vanavond en dat schijnt Marokkaans te zijn, ben benieuwd.

Edit: hier korte filmpjes ervan:

http://www.vt4.be/zo-zijn-wij-getrouwd

Edit: enorme cultuurshock dat Marokkaanse huwelijk. Wel vond ik het jammer dat de andere bruiden hun jurken niet aantrokken. Als ik een Middeleeuws feest zou geven en ik zou kleding huren/kopen, zou ik toch wel verwachten dat daar iets mee gedaan wordt. Nu niet direct van mijn oma en opa, maar wel van de rest.

Ik moet bekennen dat ik het als gast ook niet erg leuk zou vinden als ik in een middeleeuwse jurk zou moeten En zodoende zou ik zelf ook nooit zo'n thema-bruiloft willen houden, want er zijn altijd wel mensen die zich daar ongemakkelijk bij voelen, en ik zou juist willen dat iedereen zich op mijn bruiloft op z'n gemak voelt. (En zo is het ook gebeurd Iedereen had gewoon lekker aan wat hij/zij zelf wilde.)

Nona schreef:

Praktisch vraagje: als je trouwjurken gaat passen, wat trek je aan of neem je mee? Mijn moeder wees me op huidkleurig ondergoed en hakken (zodat de jurk staat zoals hij ook moet gaan staan), hebben jullie nog andere tips?

Een bh waarvan je de bandjes kunt afhalen (of gewoon strapless). Veel jurken zijn strapless of halter of met afzakschouders en dan wil je niet steeds bh-bandjes zien.

Ik vind themabruiloften ronduit afgrijselijk, omg, en dan zeker je ringen laten aanvliegen door een valk en van die gastjes met nepzwaarden die er rondlopen Maar ik kan me voorstellen dat als je bijvoorbeeld veel larpt samen, zoiets wel weer leuk is. En ik zou het als gast dan wél weer leuk (en zwaar hilarisch) vinden om in 'gepaste kleding' te komen

Andijvie schreef:

Ik moet bekennen dat ik het als gast ook niet erg leuk zou vinden als ik in een middeleeuwse jurk zou moeten En zodoende zou ik zelf ook nooit zo'n thema-bruiloft willen houden, want er zijn altijd wel mensen die zich daar ongemakkelijk bij voelen, en ik zou juist willen dat iedereen zich op mijn bruiloft op z'n gemak voelt. (En zo is het ook gebeurd Iedereen had gewoon lekker aan wat hij/zij zelf wilde.)

Het is dan ons feest niet dat van de gasten.

Maar misschien heb je gelijk, maar dan heb ik zoiets van, leef je eens een keer in, zit niet zo vast in je dagelijkse sleur. Verwacht niet dat iedereen voor de kerk in het wit trouwt en sta jezelf een keer toe iets nieuws te ervaren. Wie weet vind je het wel leuk... Ik denk dat de meesten schrik hebben om voor schut te staan, maar als iedereen er zo uitziet, dan maakt het toch niet uit? Dan sta je voor schut als je in je jeans bij wijze van bent gekomen.

Wat dat betreft leef ik wel een beetje in een andere wereld, door larp. Ik hou ervan me te verkleden en een spelletje te spelen.