wil ik dit wel?

[deadlytown]

Ik wist even geen topic titel.

na wikken en wegen heb ik besloten om volgend jaar naar China te gaan voor 4 a 5 jaar. (als het met lukt)

maar waar ik gigantisch tegen opzit om m'n vrienden en familie (en een meisje waar ik liefde mee deel)hier achter te laten.
het is dan wel voor 4 a 5 jaar maar toch 1825 dagen hun niet zien.

heeft iemand tips en ideeËn?

[Hawahaai]

Is er geen mogelijkheid om een keer op vakantie naar huis te gaan, of dat zij naar China komen?

[Pluis]

Wat ga je in China doen dan? Internet is je vriend op verre reizen.

Inderdaad, wat ga je in China doen? En is het wel echt zo'n goed idee als je er nu al over in zit dat je je vriendin, familie en vrienden gaat missen? En is er geen mogelijkheid om gewoon een jaartje te gaan en dan verder te kijken in plaats van nú al afspreken dat je 4-5 jaar lang gaat?

[deadlytown]

Hawahaai schreef:

Is er geen mogelijkheid om een keer op vakantie naar huis te gaan, of dat zij naar China komen?

Is een optie inderdaad. maar je ziet ze dan maar een paar keer in de 5 jaar.

Pluis schreef:

Wat ga je in China doen dan? Internet is je vriend op verre reizen.

Wonen en werken en eventueel een opleiding doen.
ik zat ook aan webcam chat te denken zodat ze me elke week toch zien.

Kikaa schreef:

Inderdaad, wat ga je in China doen? En is het wel echt zo'n goed idee als je er nu al over in zit dat je je vriendin, familie en vrienden gaat missen? En is er geen mogelijkheid om gewoon een jaartje te gaan en dan verder te kijken in plaats van nú al afspreken dat je 4-5 jaar lang gaat?

al voor 1 jaar wordt dat lastig om ze niet te kunnen zien. en 1 jaar is te kort.
ik blijf 4-5 jaar in China dan ga ik voor 4-5 jaar terug nederland en dan besluit ik of ik voorgoed daar heen ga of dat ik gewoon in nederland blijf.

Ehm tsja, het is je eigen beslissing natuurlijk. Je weet wat je kan verwachten als je naar china gaat. Doe waar je zin in hebt zou ik zeggen.

[Pluis]

Je moet zelf afwegen wat je belangrijker vindt, dat kunnen wij natuurlijk ook niet voor je beslissen. Denk je dat je eeuwig spijt krijgt als je níet naar China gaat dan is je familie missen vervelend, maar niet onoverkomelijk. Denk je juist dat je je alleen maar heel naar zult voelen als je naar China gaat omdat je het leven hier zo mist, dan moet je het niet doen.
Zo'n buitenlands avontuur blijft altijd een beetje een sprong in het diepe.

[deadlytown]

Pluis schreef:

Je moet zelf afwegen wat je belangrijker vindt, dat kunnen wij natuurlijk ook niet voor je beslissen. Denk je dat je eeuwig spijt krijgt als je níet naar China gaat dan is je familie missen vervelend, maar niet onoverkomelijk. Denk je juist dat je je alleen maar heel naar zult voelen als je naar China gaat omdat je het leven hier zo mist, dan moet je het niet doen.
Zo'n buitenlands avontuur blijft altijd een beetje een sprong in het diepe.

Dat blijft het altijd een sprong in het diepe en dit is een heel belangrijke doel voor me ,het is de hoofddoel van me leven dus daarom zal ik wel iedereen hier moeten missen . Waar ik contact mee hebt(zelfs jullie zal ik missen) dus ik zou graag tips willen , en internet is daar heel anders meer restricties en dergelijke

[Pluis]

Als het je grote droom is dan weet je zelf ook wel wat je moet doen. En wat betreft heimwee: dat is de eerste weken het ergst. Je leert vanzelf leuke nieuwe mensen kennen in China dus nieuwe vrienden zijn zo gemaakt. En combineer gewoon alle vormen van sociale interactie: facebook, skype, twitter (voor zover je daar aan doet) maar ook ouderwetse brieven. En je kan een blog bijhouden voor het thuisfront als je dat leuk vindt.

Pluis schreef:

Als het je grote droom is dan weet je zelf ook wel wat je moet doen. En wat betreft heimwee: dat is de eerste weken het ergst.

Dat is niet waar. In het begin is alles nieuw, heb je het druk met alle nieuwe indrukken, regel je vanalles, en dan heb je helemaal geen tijd en ruimte voor heimwee. Pas daarna, als alles loopt en je gewend bent en het nieuwe eraf is, komt de ergste heimwee. Daar moet je mee leren leven. En de meeste mensen kunnen daar ook mee leren leven. En na een tijdje kan je daarmee omgaan en is thuis een abstract iets geworden wat gewoon naast de echte werkelijkheid bestaat.

[feniks]

Maar verwacht je echt dat je liefje 5 jaar op je blijft wachten?

[Mema]

Pluis schreef:

Als het je grote droom is dan weet je zelf ook wel wat je moet doen. En wat betreft heimwee: dat is de eerste weken het ergst. Je leert vanzelf leuke nieuwe mensen kennen in China dus nieuwe vrienden zijn zo gemaakt. En combineer gewoon alle vormen van sociale interactie: facebook, skype, twitter (voor zover je daar aan doet) maar ook ouderwetse brieven. En je kan een blog bijhouden voor het thuisfront als je dat leuk vindt.

Ik denk dat je gesprekken over heimwee etc moet overlaten aan mensen die langer weg zijn geweest

In het begin is alles nieuw, wat spannend is en eng, maar wat je wel helemaal opslokt. In China lijkt het me persoonlijk erg moeilijk om nieuwe vrienden te maken met name vanwege de verhalen die ik over dit land (en dit soort landen) heb gehoord, maar het is zeker niet onmogelijk als je er open voor staat.
Ik zie zelf niet zo heel goed in waarom je per se 4-5 jaar moet gaan als je er wil gaan werken/wonen en misschien een opleiding volgen, dan lijkt een (half) jaar me wat gemakkelijker om te beginnen, daarbij weet ik ook niet zo goed hoe dat visum-technisch zit in China.

Pluis schreef:

Als het je grote droom is dan weet je zelf ook wel wat je moet doen. En wat betreft heimwee: dat is de eerste weken het ergst. Je leert vanzelf leuke nieuwe mensen kennen in China dus nieuwe vrienden zijn zo gemaakt. En combineer gewoon alle vormen van sociale interactie: facebook, skype, twitter (voor zover je daar aan doet) maar ook ouderwetse brieven. En je kan een blog bijhouden voor het thuisfront als je dat leuk vindt.

Jaaa, in China leer je vast makkelijk nieuwe mensen kennen. Dat is denk ik ook precies de reden dat Chinezen in Nederland zo goed geïntegreerd zijn en waarom ze zoveel met Nederlanders vrienden zijn

Veel mensen strepen zo'n gigantisch avontuur al van hun lijstje, juist omdat ze al zo erg opzien tegen het hele heimweeverhaal. Jij niet. Dat je enige vorm van heimwee krijgt, staat wel vast. De vraag is vooral of je die aankunt door wat er allemaal tegenover staat. Hoe kwam je oorspronkelijk tot dit besluit? Wat verwacht je van je hele avontuur? Is dat realistisch? En wat anderen al zeggen, waarom wil je nu al besluiten dat het voor 4-5 jaar is? Dat zorgt er nu ook voor dat je paniek hebt. Misschien zie je er helemaal niet zo tegenop als je zegt: ik vertrek nu voor langere periode, maar geen idee of dat een halfjaar of vijf jaar wordt. En skype etc. is leuk om elkaar op de hoogte te houden van waar je mee bezig bent, maar niet voor quality time.

[hookee]

5 jaar, en je vriendin is... 17? Lijkt me erg oneerlijk om van haar te verwachten dat ze op je gaat wachten met de eventuele clausule dat ze daarna zelf ook naar China "moet" (en haar familie achterlaat).
Een avontuur van 5 jaar doe je helemaal alleen, maar je kan uiteraard altijd nog de stekker eruit trekken en het na een paar maanden opgeven...

[Tinu]

De kans dat zo'n jonge relatie zal voortduren is héél klein, ook al blijf je thuis.

Natuurlijk moet je naar China gaan, zo'n kans mag je niet laten liggen. Denk dat je het je hele leven zal beklagen als je dat niet doet. Zo'n ervaring mag je niet missen als je de kans krijgt.

[deadlytown]

Pluis schreef:

Als het je grote droom is dan weet je zelf ook wel wat je moet doen. En wat betreft heimwee: dat is de eerste weken het ergst. Je leert vanzelf leuke nieuwe mensen kennen in China dus nieuwe vrienden zijn zo gemaakt. En combineer gewoon alle vormen van sociale interactie: facebook, skype, twitter (voor zover je daar aan doet) maar ook ouderwetse brieven. En je kan een blog bijhouden voor het thuisfront als je dat leuk vindt.

Het is niet zo makkelijk als het lijkt. je moet veel meer werk ervan maken zodat ze je als vriend zien.

Etmakas schreef:

Dat is niet waar. In het begin is alles nieuw, heb je het druk met alle nieuwe indrukken, regel je vanalles, en dan heb je helemaal geen tijd en ruimte voor heimwee. Pas daarna, als alles loopt en je gewend bent en het nieuwe eraf is, komt de ergste heimwee. Daar moet je mee leren leven. En de meeste mensen kunnen daar ook mee leren leven. En na een tijdje kan je daarmee omgaan en is thuis een abstract iets geworden wat gewoon naast de echte werkelijkheid bestaat.

Nee bij mij is thuis ook echt thuis geen abstract iets, tja leren er mee leven hoe pak ik die heimwee aan dan?

feniks schreef:

Maar verwacht je echt dat je liefje 5 jaar op je blijft wachten?

Nee dat denk ik niet... maar ik hoop het wel. zij is de enige die me kan tegen houden;

Mema schreef:

Ik denk dat je gesprekken over heimwee etc moet overlaten aan mensen die langer weg zijn geweest

In het begin is alles nieuw, wat spannend is en eng, maar wat je wel helemaal opslokt. In China lijkt het me persoonlijk erg moeilijk om nieuwe vrienden te maken met name vanwege de verhalen die ik over dit land (en dit soort landen) heb gehoord, maar het is zeker niet onmogelijk als je er open voor staat.
Ik zie zelf niet zo heel goed in waarom je per se 4-5 jaar moet gaan als je er wil gaan werken/wonen en misschien een opleiding volgen, dan lijkt een (half) jaar me wat gemakkelijker om te beginnen, daarbij weet ik ook niet zo goed hoe dat visum-technisch zit in China.

omdat je later veel makkelijker aan de slag kan en meer mensen hebt waar je op terug kan vallen.

deadlock schreef:

Jaaa, in China leer je vast makkelijk nieuwe mensen kennen. Dat is denk ik ook precies de reden dat Chinezen in Nederland zo goed geïntegreerd zijn en waarom ze zoveel met Nederlanders vrienden zijn

uhuh check snackbars enzo

Lusi schreef:

Veel mensen strepen zo'n gigantisch avontuur al van hun lijstje, juist omdat ze al zo erg opzien tegen het hele heimweeverhaal. Jij niet. Dat je enige vorm van heimwee krijgt, staat wel vast. De vraag is vooral of je die aankunt door wat er allemaal tegenover staat. Hoe kwam je oorspronkelijk tot dit besluit? Wat verwacht je van je hele avontuur? Is dat realistisch? En wat anderen al zeggen, waarom wil je nu al besluiten dat het voor 4-5 jaar is? Dat zorgt er nu ook voor dat je paniek hebt. Misschien zie je er helemaal niet zo tegenop als je zegt: ik vertrek nu voor langere periode, maar geen idee of dat een halfjaar of vijf jaar wordt. En skype etc. is leuk om elkaar op de hoogte te houden van waar je mee bezig bent, maar niet voor quality time.

de reden voor mijn besluit? omdat mn meisje iets heel graag wilt hebben en dat was een handtekening van jackie chan(dus het is ook voor haar eigenlijk) . die woont in china, en voor mijn gevoel is het mijn thuis. waar ik hoor te zijn. ik kijk ook heel erg tegen op ik wil wel, maar aan de andere kant zie ik er wel tegen op omdat ik de mensen die hier zijn niet wil missen. het is realistisch natuurlijk maar kost veel tijd en energie. omdat ik het altijd breed uitrekend. ja maar t zou erg leuk zijn, zodat ze weten wat ik die dagen allemaal doe enzo.

hookee schreef:

5 jaar, en je vriendin is... 17? Lijkt me erg oneerlijk om van haar te verwachten dat ze op je gaat wachten met de eventuele clausule dat ze daarna zelf ook naar China "moet" (en haar familie achterlaat).
Een avontuur van 5 jaar doe je helemaal alleen, maar je kan uiteraard altijd nog de stekker eruit trekken en het na een paar maanden opgeven...

ze is 16. nee dat zal ze denk ik niet doen naar china gaan. dat weer wel.

Tinu schreef:

De kans dat zo'n jonge relatie zal voortduren is héél klein, ook al blijf je thuis.

Natuurlijk moet je naar China gaan, zo'n kans mag je niet laten liggen. Denk dat je het je hele leven zal beklagen als je dat niet doet. Zo'n ervaring mag je niet missen als je de kans krijgt.

Ik heb die kans maar het missen van mensen hier dat is wat me dwars zit.

[hookee]

deadlytown schreef:

.. en voor mijn gevoel is het mijn thuis. waar ik hoor te zijn.

Heb jij Chinese roots? Dat verandert de zaak misschien een beetje (makkelijker contact met locals).

Als ik jou was, zou ik me afvragen of jij dit wil doen en je niet druk maken om een meisje, hoe stom dat ook klinkt. Het risico bestaat dat, als je thuisbiljft voor haar, je over een x aantal jaar zegt "Ik heb dat niet kunnen doen vanwege jou" en dan ga je haar misschien dingen kwalijk nemen. Dat hoeft helemaal niet, maar dat is wel het gevaar als je voor iemand thuisblijft. Heimwee is is heel erg kut, maar hoe meer je er vantevoren mee bezig bent hoe groter het probleem wordt terwijl ik denk dat dat maar een klein deel is van datgene waar je tegenaangaat lopen. Daarnaast vraag ik me af waarom je vier of vijf jaar wil gaan en dat nu al vastlegt. Een jaar is ook al heel erg lang. Ik vind het argument "Je hebt later mee mensen op terug te vallen" een beetje vaag. En begrijp ik het nu goed dat jouw besluit deels is genomen omdat je vriendin graag een handtekening van Jackie Chan wil? En op L&R vertel je dat je een tijd geleden een date had met een meisje? Hoe lang ben je nu samen met je vriendin dan? En mijn ogen kun je beter besluiten dat je naar China gaat voor bijvoorbeeld een jaar, en als het dan goed bevalt, kun je alsnog besluiten langer te blijven.

deadlytown schreef:

de reden voor mijn besluit? omdat mn meisje iets heel graag wilt hebben en dat was een handtekening van jackie chan(dus het is ook voor haar eigenlijk) . die woont in china, en voor mijn gevoel is het mijn thuis. waar ik hoor te zijn. ik kijk ook heel erg tegen op ik wil wel, maar aan de andere kant zie ik er wel tegen op omdat ik de mensen die hier zijn niet wil missen. het is realistisch natuurlijk maar kost veel tijd en energie. omdat ik het altijd breed uitrekend. ja maar t zou erg leuk zijn, zodat ze weten wat ik die dagen allemaal doe enzo.

He?

Waarom had jij besloten dat je naar China wilde gaan, voor een periode van 4-5 jaar? Na wikken en wegen heb je dat besloten. Ben je al eerder in China geweest, dat je zegt dat het is waar je hoort te zijn? Hoe zag dat er precies uit? En als dat gevoel er is, zo expliciet als je het nu zegt, dan is de keuze toch allang gemaakt? Dan is de vraag niet of je dit überhaupt wel wil, maar vooral hoe je het best afkomt van de vervelende bijwerkingen.

de reden voor mijn besluit? omdat mn meisje iets heel graag wilt hebben en dat was een handtekening van jackie chan(dus het is ook voor haar eigenlijk) . die woont in china, en voor mijn gevoel is het mijn thuis. waar ik hoor te zijn.

Als dat je reden is zou ik nog een jaartje of 6 lekker in Nederland blijven tot je wat verstandiger en volwassener bent geworden.

[deadlytown]

Reverend schreef:

Als dat je reden is zou ik nog een jaartje of 6 lekker in Nederland blijven tot je wat verstandiger en volwassener bent geworden.

waarom dan wel?

Lusi schreef:

He?

Waarom had jij besloten dat je naar China wilde gaan, voor een periode van 4-5 jaar? Na wikken en wegen heb je dat besloten. Ben je al eerder in China geweest, dat je zegt dat het is waar je hoort te zijn? Hoe zag dat er precies uit? En als dat gevoel er is, zo expliciet als je het nu zegt, dan is de keuze toch allang gemaakt? Dan is de vraag niet of je dit überhaupt wel wil, maar vooral hoe je het best afkomt van de vervelende bijwerkingen.

ben er nooit eerder geweest en toch voelt het aan als mijn echte thuis
ik ben bang voor iedereen te gaan missen.

Maar ga dan eerst eens een jaar kijken of het dab ook nog zo is.

deadlytown schreef:

waarom dan wel?

Je wilt 5 jaar in china gaan wonen omdat je een handtekening van Jackie Chan voor je vriendin wil halen. Daarom.

ben er nooit eerder geweest en toch voelt het aan als mijn echte thuis

:')

Daarom zeg ik. Lekker wachten tot je wat ouder bent.

Je komt best jong over en onderbouwt je motivatie best vaag. Er je thuisvoelen is een goede reden, maar dan moet dat wel praktisch een feit zijn en geen vermoeden gebaseerd op wat deskresearch denk goed na voor je grote (ook financiele!) beslissingen maakt, ga bijvoorbeeld eerst met de instelling een maand rond te kijken, voor je al huurcontracten of wat dan ook tekent). Dat je 18+ bent betekent dat alles mogelijk is, maar ben jij nog niet zover dat alle 18+-beslissingen al handig zijn om te nemen, dan kun je jezelf flink in de nesten werken.

Roepen dat je naar China wil voor een handtekening van Jack Chan is net zoiets als roepen dat je naar Europa gaat omdat je een handtekening wil van Kate Winslet. Het gaat helemaal nergens over. Daarnaast kan ik me voorstellen dat China je erg aanspreekt en dat je heel erg het gevoel hebt dat het land goed bij je past, maar dat wil niet zeggen dat het verstandig is om meteen vier of vijf jaar te gaan. China is niet heel makkelijk te bereiken en mocht er iets aan de hand zijn, zit je dus echt heel ver weg. Voor een jaar zal dat wel te doen zijn, maar vier of vijf jaar is echt heel lang. Je kunt beter eerst een wat kortere tijd gaan - er zijn meer dan genoeg uitwisselingsprogramma's die voor een jaar of een half jaar mensen sturen - om te zien of het ook echt jouw land is. Want als dat neit zo is, ben je er mooi klaar mee en zit je daar lekker vier of vijf jaar alleen te kijken. Je motivatie is erg vaag, wat ga je daar doen? Wil je gaan studeren of werken? Vrijwilligerswerk?

[deadlytown]

Nou die handtekening is een bijzaak

ik wil daar wonen en werken en eventueel een opleiding doen,
ik vind een half jaar gewoon veel te kort.,

[Pluis]

Wat voor werk ga je daar doen dan? Heb je dat al geregeld? Ik geloof niet dat je zomaar een werkvisum kunt krijgen daar.

En een opleiding? Hoe ga je dat taaltechnizsh doen? Ga dan een jaar. Ik heb t idee dat je je verkijkt aan hoe lang een jaar is als je helemaal in je utopie aan de andere kant van de wereld zit. Imo is dat niet te vergelijken met een jaar hier.

[deadlytown]

Ingegerd schreef:

En een opleiding? Hoe ga je dat taaltechnizsh doen? Ga dan een jaar. Ik heb t idee dat je je verkijkt aan hoe lang een jaar is als je helemaal in je utopie aan de andere kant van de wereld zit. Imo is dat niet te vergelijken met een jaar hier.

Ben bezig met een talen cursus.

hm dus jij zegt dat ik beter voor een jaar kan gaan?

Als ik het zo lees denk ik dat je beter helemaal niet kunt gaan. Ben je wel eens in china geweest?

deadlytown schreef:

Ben bezig met een talen cursus.

hm dus jij zegt dat ik beter voor een jaar kan gaan?

Dat heb ik pas twee keer gezegd, ik ga t geen derde ker zeggen.

deadlytown schreef:

Ben bezig met een talen cursus.

hm dus jij zegt dat ik beter voor een jaar kan gaan?

Dat zegt iedereen al het hele topic.

Reverend schreef:

Als ik het zo lees denk ik dat je beter helemaal niet kunt gaan. Ben je wel eens in china geweest?

Hij zei al van niet en daar heb jij al op gereageerd met een :')

Ik denk zelfs dat je, als het mogelijk is, beter eerst een maandje ofzo kunt gaan, voordat je meteen een jaar vertrekt naar een ontzettend ver land waar je nog nooit bent geweest en met een totaal andere cultuur.

[winnie the pooh]

Ik zou er echt eerst voor een halfjaar heen gaan, ookal lijkt dat kort, dan leer je daar de cultuur en de mensen wat beter kennen en hoef je iedereen nog niet meteen zo lang te missen, ik snap eerlijk gezegd niet hoe iets als je roots kan voelen als je er nog nooit geweest bent. En hoezo hang je nu al vast aan die 5 jaar en dan 5 jaar nederland? wie weet heb je het daar na een jaar al gehad en moet je hier alles opnieuw opbouwen met werk en wonen enzo?(kun je toch beter voor een halfjaar gaan) of je hebt het er zo goed naar je zin dat je er je hele leven blijft? ik zie eerlijk gezegd het nut niet zo van nu al plannen maken voor over 10 jaar......

[TOMMYHILFIGERRR]

Skype

[Schrödinger]

Misschien moet je eerst eens concrete plannen formuleren en kijken of het allemaal financieel en bureaucratisch te behappen is?

[feniks]

Het is natuurlijk niet realistisch om te verwachten dat je vriendinnetje 5 jaar op jou gaat wachten. Daar hoef je geen geleerde voor te zijn.

Maar aan de andere kant: ik zou gewoon lekker gaan.

Sarah schreef:

Ik denk zelfs dat je, als het mogelijk is, beter eerst een maandje ofzo kunt gaan, voordat je meteen een jaar vertrekt naar een ontzettend ver land waar je nog nooit bent geweest en met een totaal andere cultuur.

Dit. Onderschat de cultuurverschillen niet; ik ken verschillende mensen die zoiets ondernomen hebben; ééntje daarvan is na 'n jaar behoorlijk verslagen teruggekomen. Daar komt bij dat je waarschijnlijk de enige blanke West-Europeaan bent in je woon- en werkomgeving. Dat moet je ook niet onderschatten. En de taal is behoorlijk pittig, zeker het geschrift.

[deadlytown]

Sorry dat ik me lang niks van me eigen liet horen.
ik wil iedereen bedanken die me informatie hebben willen geven en hopelijk kan ik hier ook iets mee.

ik ga voor 5 maanden( is toch best lang nog. maar niet te lang zegmaar)

Goedzo! Als het bevalt maak je nieuwe plannen, als het niks is kun je terug Dit valt te overzien.

[Dr.Mundo]

heb een maat van mij die ook naar china is gegaan om te werken, en ik kan je vertellen dat hij het er maar moeilijk heeft omdat hij zijn familie en vrienden moet missen, en met het tijd verschil tussen Nederland en china zal het ook niet makkelijk zijn om goed contact te houden tenzij je niemand in je familie werkt en of slaapt .

En china klinkt heel cool en er een vakantie zijn kan helemaal mooi zijn MAAR, om er te werken en school te volgen zal dan veel anders zijn....

dus denk er nog eens goed over na, 4/5 jaar is lang


5 maanden is een goeie start kan je daarna nog altijd kijken of het iets is of niet

Hij gaat voor 5 maanden.

[Snebbeltje]

Ik ging ooit 5 dagen bij een chinees vriendinnetje (in Duitsland) logeren en ik had al last van een heimwee en vond het een cultuurschok (ok, ik was 11, maar toch! )
5 maanden lijkt me een veel beter plan dan 5 jaar inderdaad . Als je het echt heel gaaf vindt kun je altijd nog proberen langer te blijven of nog een keer (voor een langere tijd) te gaan. En bedenk dat je altijd terug kunt.