omgaan met verkrachting vriendin

[Oezem]

Haagent schreef:

het is bij haar opgekomen omdat we aan het praten waren over dingen die we nog niet wisten van elkaar. toen zeiden we nog voor de grap dat het misschien wle beter was om toch iets te hebben wat iemand nog niet wist.

toen we gingen slapen kwam het bij haar opeens naar boven, met barstende hoofdpijn en zo is het naar boven gekomen. ze heeft bovengemiddeld veel genegenheid nodig, juist eignelijk het omgekeerde wat je zou verwachten van iemand die zoiets heeft meegemaakt.

ik vind wel dat je gelijk hebt uiteindelijk. waar anderen suggeren, ze weet wel hoe hij eruit ziet, maar misschien wil ze inderdaad wel niet dat ik weet wie het is. leugens voor bestwil zijn niet verkeerd daarvoor. ik ga het proberen te laten rusten ook al heb ik zelf er nog wel moeite mee als ik bijvoorbeeld sex met haar heb, ben ik nu nogal voorzichtig. ik ben bang dat het haar ergens aan herrinert.

het beinvloed uiteindelijk toch wel deels een relatie denk ik.

Nou ja, dan wil ze zich heel graag veilig voelen. Ook niet zo'n gekke reactie.

Misschien dat, of misschien heeft ze het weggedrukt.

Ik vind het goed van je dat je voorzichtig met haar probeert te zijn en het is helemaal niet raar dat het de relatie beïnvloedt. Probeer het er later anders eens over te hebben hoe het jou beïnvloedt in je intimiteit met haar. Vraag haar wat zij graag wil en wat haar helpt. Misschien wil ze wel helemaal niet dat je je zorgen om haar maakt, maar het lijkt me wel goed om het te bespreken. Dat zij niet wil dat jij je zorgen om haar maakt, neemt die zorgen natuurlijk niet weg, maar het bespreken kan wel helpen met een goede omgang vinden voor wat jullie nu doormaken. Succes ermee. Ik denk dat ze heel blij mag zijn met een vriendje dat zich zo over haar ontfermt.

[Haagent]

Oezem schreef:

Nou ja, dan wil ze zich heel graag veilig voelen. Ook niet zo'n gekke reactie.

Misschien dat, of misschien heeft ze het weggedrukt.

Ik vind het goed van je dat je voorzichtig met haar probeert te zijn en het is helemaal niet raar dat het de relatie beïnvloedt. Probeer het er later anders eens over te hebben hoe het jou beïnvloedt in je intimiteit met haar. Vraag haar wat zij graag wil en wat haar helpt. Misschien wil ze wel helemaal niet dat je je zorgen om haar maakt, maar het lijkt me wel goed om het te bespreken. Dat zij niet wil dat jij je zorgen om haar maakt, neemt die zorgen natuurlijk niet weg, maar het bespreken kan wel helpen met een goede omgang vinden voor wat jullie nu doormaken. Succes ermee. Ik denk dat ze heel blij mag zijn met een vriendje dat zich zo over haar ontfermt.

ik denk toch dat ze het deels heeft geprobeerd uit haar hoofd te halen (wat haar dan is gelukt) ze kan hem wel beschrijven maar kent hem gewoon niet. die jongen was bij haar beste vriendin thuis en dat was dat. kan heel goed zijn dat ze zijn naam is vergeten. al en al vertrouw ik haar gewoon in haar verhaal en in haar oordeel, dat is waraom ik van haar hou.

ik probeer alles zo voorzichtig mogelijk te brengen. ik laat het nu een tijd rusten (proberen). ik zat er gisteren heel erg mee maar vandaag gaat het wel weer. ze hamert erop dat ze niemand pijn wil doen. zo zegt ze dat ze haar familie/vrienden pijn doet als ze het hen verteld, ook die jongen als ze stappen onderneemt.

ik vind het fijn om te horen dat je vind dat ik een goed vriendje in jouw ogen ben. ik doe me best hierin. vind het ook fijn nogmaals van al jouw (en van alle anderen) reacties die mij gesteund hebben. werkt fijn voor mijn persoonlijk verwerking.

dank.

[arPos]

Oezem schreef:

Wat ik merk uit verhalen van mannen die misbruikt zijn (veelal van internet, dus niet via vrienden oid), is dat ze zich zo ontzettend hard schamen dat ze niks durven zeggen. Zeker als ze misbruikt zijn door een vrouw.

Het leek me toch wel duidelijk dat ik het niet had over mannen die misbruikt zijn maar over een goede vriend/relatie van een meisje die slachtoffer is geweest in zo'n situatie.

Niets geld voor "alle ..." maar het is van mij uit een opmerking als: "mannen vechten in kroegen"... kan je zeggen.. doen vrouwen ook... kan je zeggen ... niet alle mannen... helemaal waar alletwee maar over het algemeen genomen kan je toch wel zeggen dat mannen dat meer doen dan vrouwen.

Jouw reacties hier laten zien dat je je veel sterker en beschermender/mannelijker voelt dan de gemiddelde vrouw. Denk je dan eens in hoe het is als JIJ misbruikt bent door een vrouw (ja blabla zal nooit gebeuren, maar wat als zij jou drogeert en vastbindt oid waardoor je niks meer kunt).

Je moest eens weten, nouja van vastbinden was geen sprake.
Ach wat zal ik zeggen, echt prettig neuh want geen enkele aantrekking tot die vrouw maar om nou te zeggen dat het traumatisch was.

Ik snap alleen niet zo waarom ik aan de ene kant wordt tegengesproken terwijl jij hier exact hetzelfde verschil tussen man en vrouw aangeef als dat ik doe, namelijk het verschil in fysiek de mogelijkheid hebben, dat je je als man sterker voelt dan als vrouw (en vaker wel dan niet ook bent)

Heel veel dingen komen m.i. hier uit voort ook die niks met dit onderwerp an sich te maken hebben om een voorbeeld te noemen dat mannen beter in staat zijn om een knoop door te hakken zonder eerst naar alle mogelijkheden te kijken en vrouwen over het algemeen alles helemaal uitplannen. (en dat verklaard waarom vrouwen precies kunnen zeggen; ik heb jou ontmoet op 29 april om 12:31 en er was wijn en Marlboro sigaretten en mannen dat dus gewoon niet onthouden) oorzaak - gevolg associatievermogen.

En ik wil geen vrouw ermee beledigen maar dat is wel waar m.i. die gedachtengang van: Het is gebeurt - want ik had daar niet moeten lopen om die tijd vandaan komt.

Terwijl de waarheid is; de verkrachter heeft het godverdomde recht niet, waar je ook loopt om welke tijd dan ook.

Zou je het dan van de daken schreeuwen en een horde boze vrienden verzamelen om haar eens flink de les te lezen? Of zou je je kapot schamen omdat je door een vrouw misbruikt bent? Hoe denk je dat de reacties zijn als blijkt dat ze seks met je heeft gehad? ''Je kreeg hem omhoog, het is geen verkrachting.'' ''Je vond het zelf duidelijk ook wel lekker!'' ''Hahaha ouwe viezerik! ''

Ja maar dat is dus een onvergelijkbare situatie met een meisje die slachtoffer is geworden van hetzelfde... inderdaad als vent krijg je te horen stel je niet aan, als meisje niet.
Bovendien zal je als man (maar daar gaan we weer) eerder geneigd zijn een man in elkaar te slaan dan een vrouw...

Maar ik snap wel wat je bedoelt, dat die schaamte kan bestaan ook bijvoorbeeld bij misbruik door een andere man, alleen toch meen ik dat je als je dan een vent bent in elk geval de mogelijkheid hebt fysiek wraak te nemen, dat ligt voor een vrouw m.i. anders (maar daar gaan we weer), en sure een vrouw kan een mes pakken maar dan loopt het toch al gauw heel erg uit de klauwen. (en dan speelt eerder genoemd oorzaak - gevolg associatievermogen op en doet ze het niet; specifiek op dit verhaal ik vertel het niet aan anderen want dan maak ik van mijn lijden hun lijden en dat wil ik niet... de meeste mannen hebben daar m.i. weinig moeite mee, die vertellen het misschien niet uit schaamte maar niet omdat ze de ander lijden willen besparen, er zijn beroepen die voornamelijk uit mannen bestaan juist vanwege die eigenschap)

Tis allemaal gewoon m'n 2 cents.

Of als je door een man misbruikt bent. Zou jij er voor uit durven komen dat je seks hebt gehad met een man? Ook al wilde jij het absoluut niet? Zou je het aan je vrienden durven vertellen? Of aan je vriendin?

Waarschijnlijk niet maar ik zou (denk ik) wel wraak willen nemen op die man.

Overigens denk ik dat als een vrouw door een andere vrouw misbruikt wordt het slachtoffer wel eerder geneigd is tot wraak dan een vrouw die door een man misbruikt is.
Maar goed ook dat is weer in feite nergens op gebaseerd natuurlijk, dus slacht me niet af.

Voor vrouwen is het net zo beschamend maar op een andere manier. Zij zijn overmeesterd door een sterkere man, dus ze hoeven zich in ieder geval geen zorgen te maken over hun mannelijkheid, maar ze voelen zich wel enorm machteloos

Dat is toch net het verschil wat ik aangeef, de meeste mannen zullen zich niet machteloos voelen maar inderdaad eerder aangetast in hun ego. (en als gevolg daarvan zich dus niet zoals jij aangeeft hierna zich waardeloos voelen maar eerder onderkent en uit op eerherstel en in dit voorbeeld van TS is van hetzelfde sprake alleen dan plaatsvervangend, geen wraak om je eigen eerherstel maar wraak om haar eerherstel; dit terwijl zoals jij ik en anderen terecht opmerken eerherstel waarschijnlijk niet het belangrijkste voor haar is maar eerder zich weer veilig kunnen voelen.)

Als een sterker persoon je in een houdgreep houdt en dingen met je doet die je absoluut niet wilt, voel je je ongelooflijk machteloos en bang en onveilig. Voor veel mensen werkt dat traumatiserend waardoor ze geen enkele man meer vertrouwen. Stel je voor dat het door een vreemde op straat is gebeurd; dan durf je nooit meer alleen over straat omdat elke vreemde man je zomaar zou kunnen verkrachten. Of door een vriend die je vertrouwde; hoe kan je ook iemand anders vertrouwen?

Ik beweer nergens het tegendeel toch? degene die ik ken durft specifiek niet op die ene plek te komen ook al kan het op zo veel locaties gebeuren.

Logisch denkend is het alleen geen kwestie van vertrouwen bij een vreemde, die vreemde man die vertrouwde je immers niet.

Als iemand die je wel vertrouwd misbruik van je maakt (ook niet seksueel) lijkt het mij nog vele malen traumatischer omdat je dan dus een fout in oordeel hebt gemaakt. (ook als er geen reden was aan te nemen dat diegene niet te vertrouwen was)

En waarschijnlijk voelt ze zich ook vies en onwaardig. Doordat iemand zonder haar mening/gevoelens mee te nemen haar verkracht heeft kan dat het gevoel geven dat ze blijkbaar niks waard is. Haar gevoelens zijn niet belangrijk. Als iemand wil doet hij toch wel met haar waar hij zin in heeft.

Logisch deduceerbaar, dat is altijd zo ook op vlakken die niet over lichamelijke integriteit gaan.
Een slechte (maar begrijpbare) reden jezelf onwaardig te voelen, dat is immers niet jouw fout maar die van de ander (en ook de reden waarom ik vind dat die "ander" bestraft hoort te worden met gepaste munt, zodat die dus niet zonder gevolgen maar kan doen waar die zin in heeft.)

Waarschijnlijk heeft ze na drie jaar die gevoelens eindelijk een beetje onderdrukt. Maar misschien kwam het weer omhoog toen ze een vriendje kreeg die graag seks wilde en besloot ze het toen te vertellen. Voor haar lijkt het dan of het heeft geholpen om de boel te onderdrukken, ze heeft er immers al een tijdje geen last van gehad en zodra ze er weer mee geconfronteerd raakt (bijvoorbeeld door intimiteit met haar vriendje of een confrontatie met de dader) komt het weer allemaal naar boven. De pijn, de angst, alles. Ik denk dat dát meer meespeelt dan dat ze die jongen wel of niet zou willen straffen.

Ik beweer nergens wat anders (onderdrukt is het juiste woord, en hoe zeer ik dat vanuit het slachtoffer begrijp vind ik de daad te ernstig om het te onderdrukken en vind ik dus dat er me gedealt moet worden, dat vind ik bij meer zaken op deze wereld trouwens maargoed de "ik kijk de andere kant op en dan is het net of het niet gebeurt is" instelling heeft de overhand... probleem is.. dan is het dus niet alsof het niet hebeurt is... vroeg of laat wordt je er alsnog mee geconfronteerd en als je er niet mee dealt keer op keer), ik neem zelfs aan dat dat zo is zelfs dat voor haar andere dingen belangrijker zijn dan wraak, dat willen straffen is bezien vanuit iemand die niet zelf het slachtoffer is maar het verhaal aanhoort.

Misschien is dat wel nooit, maar ik denk dat de pijn van jouw rechtvaardigheidsgevoel dat je niet kan uiten veel minder is dan de pijn die zij voelt bij het verkracht-zijn en de pijn die zij kan gaan voelen als ze alles weer op moet gaan rakelen.

Voor de goede orde; volledig mee eens.

Maar dat maakt het niet rechtvaardig dat er een verkrachter ongestraft rondloopt (en dat dat aan de lopende band gebeurt omdat het slachtoffer zo geïntimideerd en kapot gemaakt is dat ze alleen maar willen wegrennen)

Kijk ik snap alle opmerkingen prima maar wegrennen lost niks op, wat ik zeg je doet niet zo veel aan het verleden en in het heden (zoals jij ook opmerkt) maak je het misschien wel erger maar in de toekomst kan je wel misschien een slachtoffer voorkomen.

Nouja just my 2 cents dus.

Haagent schreef:

toen we gingen slapen kwam het bij haar opeens naar boven, met barstende hoofdpijn en zo is het naar boven gekomen. ze heeft bovengemiddeld veel genegenheid nodig, juist eignelijk het omgekeerde wat je zou verwachten van iemand die zoiets heeft meegemaakt.

Dat is niet zo heel ongewoon, net zoals een aantal ander gedragspatronen overigens.

Ik denk niet dat je extra voorzichtig hoeft te zijn omdat het zou herinneren eraan, zij zal jou zien als een ander en dat ze überhaupt wel tegen jou dit verteld heeft geeft al aan dat ze best wat vertrouwen in je heeft.
(wat je ironisch genoeg verspeeld door het aan ons mee te delen ookal ist anoniem en goed bedoeld en gaat het ook/vooral over jouw gevoel erbij)

Ik denk dat ze heel blij mag zijn met een vriendje dat zich zo over haar ontfermt.

eens en concluderend denk ik dat dat haar het meeste zal helpen.

Sorry voor het weer veel te lange verhaal maar ik vind het nu eenmaal erg complexe materie en wil niet de indruk wekken dat ik zeg "dit geldt voor alle mannen" en "dit geldt voor alle vrouwen" maar gewoon wil aangeven wat ik "over het algemeen" observeer qua verschil in sekse.

[Youthfull]

mark_vans schreef:

Hoe wil jou vriendin na drie jaar (nog) bewijzen dat ze verkracht is, of dat het ueberhaupt verkrachting betrof?

als je verhaal doet dat je verkracht bent door jongen (als meisje zijnde) kan je tot 15 jaar na de verkrachting nog aangifte doen

[Skere]

Verkrachten is oncool, ik doe het ook niet meer