Ze heeft voor hem gekozen :s (over thuissituatie)

Ik mag Mark (vriend van mn moeder) niet zo, en dat is nog maar heel zwak uitgedrukt. Maar aangezien Mark de vriend van mn moeder is moet ie om het weekend komen. Van vrijdagavond tot maandagochtend dus. En als hij er is vind mn moeder dat zij ontzien mag worden, kortom ik moet in mn eentje voor de honden zorgen (afgezien van de ochtenduitlaat). En ze vind ook dat omdat het haar huis is zij mag bepalen wat er allemaal gebeurd in zo'n weekend. Kortom, zij pikken de woonkamer de hele tijd in (vooral in de winter, in de zomer zitten ze nog wel eens buiten), bepalen wanneer er gekookt word e.d.

Maarja, dit werkt niet echt, want ik zit in de weg. Ik wil ook aandacht, ik leef ook nog. En zij vind dat ze al genoeg voor mij doet. Ze gaat soms mee met de hondentraining, en eigenlijk vind ze dat al veel teveel gevraagd als hij er is.

Zij wil vrij zijn, doen waar zij zin in heeft, zonder aan mij vast te zitten.
Ik wil een beetje gezelligheid, en wat hulp enzo als ik ziek ben, het liefste zonder Mark maar dat gebeurd toch niet.

Maarja, het gaat gewoon mis. In de weekenden dat hij er is zit ik de hele tijd op mn kamer omdat het daar dannog het leukste is. Ik heb de hele tijd koppijn, ben doodmoe. Ziek, zwak en misselijk. Ik wil hulp, maar ze geven het me niet. Het hele weekend is het enige wat ik krijg chagrijnige antwoorden, en vragen. Alsof zij de baas hier zijn. En stomme kutopmerkingen van Mark. De hele tijd krijg ik over alles op mn kop, het enige wat mn moeder doet is naar mn schreeuwen. Het enige wat Mark doet is me irriteren met zijn opmerkingen. Gevolg: ik druip zwaar gefrustreerd en nog zieker weer af naar mn kamer.

Net waren zij weg, en was ik eindelijk nog wat gaan slapen.. Ik was gewekt door geruzie tussen mn broer en mn moeder. Doodmoe en kapot lag ik eindelijk in bed, komt mn moeder thuis. Zij meteen schreeuwen dat de honden uitmoeten. Ik vroeg of ze mee wou, om het nog een beetje leuk te houden. Ze zei van ja, maarja ik kleedde me aan. Toen ik beneden kwam hoorde ik Mark opeens zeggen "Ik heb honger". En opeens had mn moeder ook honger, ze wou niet meer mee. Ben zwaar gefrustreerd in mn eentje gegaan. Mrja tijdens het lopen bedacht dat het zo echt niet langer ging.. Toen ik terug kwam haar even meegenomen, om het er even met haar over te hebben. Maarja, ze zei al vrijwel meteen dat het mijn schuld was, en dat ik me maar moest aanpassen. En toen ik zei dat ik voortaan weg zou zijn als Mark langs zou komen, zei ze van "ga maar". Zoals gewoonlijk sta ik op de laagste plaats. Ze vind dat ik me moet aanpassen, dat ik me aanstel en dat ik van een beetje koppijn niet doodga.
Maarja, ik vind dat je in het weekend moet uitrusten van doordeweeks. Dat een weekend daarvoor bedoeld is. Maarja, ik word elk weekend alleen maar zieker als hij er is. Met als gevolg dat ik doordeweeks moet uitrusten van het weekend. Terwijl doordeweeks eigenlijk voor school bedoeld is. Maar zij vind dat dat onzin is en dat ik toch wel spijbel, of hij er nou is ofniet. Godverdomme. Dit gaat zo gewoon niet.

Ze heeft gewoon voor hem gekozen . Ze vind lol met hem belangrijker dan ik die gezond is. Ik had ook voorgesteld dat ze dan in die weekenden naar hem toe zou gaan maar dat vond ze niks, ze vond dat ze gewoon thuis kon blijven. Ze snapt er niks van.
Ik denk dat ik voortaan in de weekenden dat hij er is maar naar mn vader ga, hoewel dat ook geen oplossing is aangezien mn vader net zo slecht voor me is. Daar word ik ook doodziek van.. Maarja, alles om maar hem niet te hoeven zien. Ik heb ook gezegd dat ik de honden meeneem, en daar was ze eigenlijk alleen maar dankbaar voor.

Maarja wat moet ik nou? Iedereen met tips, suggesties of wat dan ook. Post ze hier

Dit is even een kopie van een post op mn LJ. Ik had het daar al helemaal opgeschreven, en om nou dezelfde lap text 2 keer te moeten schrijven. Sorry voor het lange verhaal, als er iets niet duidelijk is, zeg het maar

Heb je wel eens met haar proberen te praten om momenten dat die Mark er niet is en/of als jullie geen ruzie hebben?

Misschien is het niet van toepassing, maar wat mijn oom tegen de zoon van zijn vriendin heeft gezegd toen ze samen gingen wonen (die zoon mocht hem ook niet): "Jij gaat over een paar jaar het huis uit en laat je moeder hier in haar eentje achter. Jij gunt je moeder dus geen gelukkig leven?" (Zo iets iig, maar dan nog iets groffer, mijn oom kennende.) Op zich ben ik het daar wel mee eens...maar 't is natuurlijk niet leuk dat je ze jou dan vergeten enz.

Misschien kun je aangeven dat jij probeert om heel de week naar school te gaan, als ze in het weekend ook een beetje rekening met jou houden. Maar dan moet je dat natuurlijk zelf ook doen! Je wordt niet overal doodziek van, denk ik...van continu zeggen dat je ergens ziek van wordt, wordt je iig niet beter.

Sterkte en succes iig.

Heb je wel eens met haar proberen te praten om momenten dat die Mark er niet is en/of als jullie geen ruzie hebben?
Vaak zat Maarja, ze wil niet echt luisteren. Ze proberen wel veel dingen te gaan doen, dus in de weekenden dat hij er is zijn ze vaak wel elke dag een paar uur weg.

Misschien is het niet van toepassing, maar wat mijn oom tegen de zoon van zijn vriendin heeft gezegd toen ze samen gingen wonen (die zoon mocht hem ook niet): "Jij gaat over een paar jaar het huis uit en laat je moeder hier in haar eentje achter. Jij gunt je moeder dus geen gelukkig leven?" (Zo iets iig, maar dan nog iets groffer, mijn oom kennende.) Op zich ben ik het daar wel mee eens...maar 't is natuurlijk niet leuk dat je ze jou dan vergeten enz. Ik gun mn moeder best een gelukkig leven, maar niet ten koste van mij.
En als Mark nou normaal tegen mij zou doen zou het iets heel anders zijn. Hij maakt de hele tijd kutopmerkingen (heb ik het ookal met mn moeder over gehad, en ook met hem zelf, maar dat helpt niet).
En zoals ik al gezegd heb, ze kunnen het best zo regelen dat zij naar hem toe gaat.

Misschien kun je aangeven dat jij probeert om heel de week naar school te gaan, als ze in het weekend ook een beetje rekening met jou houden. Maar dan moet je dat natuurlijk zelf ook doen! Je wordt niet overal doodziek van, denk ik...van continu zeggen dat je ergens ziek van wordt, wordt je iig niet beter. Dat heb ik ook gezegd
Nee, ok doodziek is misschien een beetje het foute woord. En ik zeg dat ook niet bij alles. En dat gebruikte ik meer (in dat geval van naar mn vader gaan dus) omdat mn vader over ongeveer alles liegt. Ook de simpele kleine dingen, en hij ook heel weinig rekening met me houd. En hij gewoon 'fout' bezig is. Hij heeft foute opvoedideeen enzo. En is nogal egoistisch. En omdat tot nu toe elke keer dat ik het afgelopen half jaar dat ik bij hem ben geweest ik eigenlijk de hele tijd ziek was geweest, en koppijn heb gehad enzo.

******** schreef op 21-09-2003 @ 15:07:
Vaak zat Maarja, ze wil niet echt luisteren. Ze proberen wel veel dingen te gaan doen, dus in de weekenden dat hij er is zijn ze vaak wel elke dag een paar uur weg.

Misschien zijn ze verliefd en houden ze van elkaar? Als jij een vriend zou hebben, zou je denk ik ook graag veel met hem samen willen doen. Als is het natuurlijk niet eerlijk dat ze jou daardoor vergeet. Heeft ze normaal (redelijk) veel aandacht voor je?

Ik gun mn moeder best een gelukkig leven, maar niet ten koste van mij.

Maak haar dat duidelijk.

Ze ziet hem maar één keer in de twee weken of niet? Hij is iig maar één keer in de twee weken bij jullie. Misschien doet ze dat wel voor jou? Jij hebt haar 12 dagen voor jezelf (of iig min of meer), ik vind dat zij dan ook wel 2 dagen voor zichzelf mag hebben eigenlijk...

Dat van die opmerkingen is wel lullig...'k zou het toch nog eens met haar daar over proberen te hebben.

En zoals ik al gezegd heb, ze kunnen het best zo regelen dat zij naar hem toe gaat.

Ze zou naar hem toe kunnen gaan, maar zij is ook graag thuis, denk ik. En het is tenslotte ook haar huis. Gaat ze wel eens naar hem of nooit?

Nee, ok doodziek is misschien een beetje het foute woord. En ik zeg dat ook niet bij alles.

Wel bij heel veel dingen.

[Quiana]

Offtopic: Het viel me al eerder op, maar ik vind dat je véél
duidelijker (en fijner om te lezen) schrijft dan een tijd terug.

Leonoor schreef op 21-09-2003 @ 14:59:
Heb je wel eens met haar proberen te praten om momenten dat die Mark er niet is en/of als jullie geen ruzie hebben?

Idd, ik kan me voorstellen dat ze het niet leuk vindt
om erover te praten als Mark er is, en dat als jullie ruzie
hebben, ze minder toeschietelijk ed is...

Probeer desnoods afspraken te maken, dat als Mark er is
jij niet opeens er alleen voor staat wat de honden ed betreft.
Moeilijk dat ze zegt dat je je aanstelt, dan kan ze daar
ook geen rekening mee houden...
Kan je niet (via huisarts oid?) duidelijk maken dat je je
écht ziek voelt, en dat jij dus ook verzorging ed wil?

Leonoor schreef op 21-09-2003 @ 14:59:
Misschien is het niet van toepassing, maar wat mijn oom tegen de zoon van zijn vriendin heeft gezegd toen ze samen gingen wonen (die zoon mocht hem ook niet): "Jij gaat over een paar jaar het huis uit en laat je moeder hier in haar eentje achter. Jij gunt je moeder dus geen gelukkig leven?" (Zo iets iig, maar dan nog iets groffer, mijn oom kennende.) Op zich ben ik het daar wel mee eens...maar 't is natuurlijk niet leuk dat je ze jou dan vergeten enz.

Hester verdient toch net zo goed een gelukkig leven,
óók als die vriend ed er is? Ik snap wel wat je bedoelt,
(en ben het er ook niet helemaal mee oneens),
maar hier gaat het niet echt op imho,
aangezien ze gewoon wordt vergeten ed.

Mja, ik weet niet hoelang je moeder al met Mark heeft,
maar vooral in het begin is het sowieso al heel erg
wennen en elkaar aftasten ed...
Het is een beetje geven en nemen, proberen een
tussenweg te vinden...

Misschien kan je proberen om met je moeder te praten
op een goed moment, en later ook met Mark erbij?
(aangezien hij ook rotopmerkingen maakt ed,
en er toch wel veel mee te maken heeft lijkt me)

Quiana schreef op 21-09-2003 @ 15:14:
Hester verdient toch net zo goed een gelukkig leven,
óók als die vriend ed er is? Ik snap wel wat je bedoelt,
(en ben het er ook niet helemaal mee oneens),
maar hier gaat het niet echt op imho, aangezien ze
gewoon wordt vergeten ed.

Dat is wat ik ook zeg. Misschien niet zo duidelijk, maar goed.

Wbt die honden...hoe was het voor die tweede hond...? (En jij wilde die hond...je hebt zelf gezegd dat jij al degene was die er altijd voor zorgde ed en dat je dat zou blijven doen, waarom nu dan ineens niet meer? <- niet aanvallend bedoeld of wat dan ook, gewoon een vraag)

Misschien zijn ze verliefd en houden ze van elkaar? Als jij een vriend zou hebben, zou je denk ik ook graag veel met hem samen willen doen. Als is het natuurlijk niet eerlijk dat ze jou daardoor vergeet. Heeft ze normaal (redelijk) veel aandacht voor je? niet echt, maar wel stukken meer.

Maak haar dat duidelijk.

Ze ziet hem maar één keer in de twee weken of niet? Hij is iig maar één keer in de twee weken bij jullie. Misschien doet ze dat wel voor jou? Jij hebt haar 12 dagen voor jezelf (of iig min of meer), ik vind dat zij dan ook wel 2 dagen voor zichzelf mag hebben eigenlijk...

Dat van die opmerkingen is wel lullig...'k zou het toch nog eens met haar daar over proberen te hebben. Ze ziet hem elke week. Ze dansen samen maar 1 keer in de 2 weken komt hij echt een heel weekend bij ons.

Ja Dat is wel zo. Maar kijk, in dat weekend zadelt ze mij met bijvoorbeeld de lasten van de honden op. We zouden er samen voor zorgen.. En dan gaat ze wel met Mark wandelen, maar dan wil ze de honden niet meenemen. En als ik me dan niet lekker voel en ze daarom korter uitlaat dan geeft ze mij er wel de schuld van. Van mij mogen ze best 2 dagen gewoon met elkaar dingen doen, maar ik vind dat ze ook rekening met mij moeten houden. En niet alleen dat ik me aan hun moet aanpassen.

Dat heb ik al zovaak geprobeerd, en met hem zelf ook. En met beide tegelijk. Maar het helpt niks. Vorig weekend heeftie mij voor dictator uitgemaakt, zonder reden. Nooit echt excuses gemaakt, hij vind dat hij gelijk heeft.

Ze zou naar hem toe kunnen gaan, maar zij is ook graag thuis, denk ik. En het is tenslotte ook haar huis. Gaat ze wel eens naar hem of nooit? Nooit. Zij is 12 dagen per week thuis, ze kan toch wel 2 dagen per week daarheen gaan

Wel bij heel veel dingen. Zo was het in elk geval niet bedoeld

Wbt die honden...hoe was het voor die tweede hond...? (En jij wilde die hond...je hebt zelf gezegd dat jij al degene was die er altijd voor zorgde ed en dat je dat zou blijven doen, waarom nu dan ineens niet meer? <- niet aanvallend bedoeld of wat dan ook, gewoon een vraag)

Ik heb samen met mijn moeder afgesproken dat ik ze meeneem als ik op kamers ga Verder doe ik op dagen dat zij werkt alle uitlaten behalve de ochtenduitlaat. In de weekenden doe ik de avondbeurt, en zij de ochtendbeurt en de rest in overleg. Dat was de afspraak die ik met haar gemaakt heb

Maar kijk, in dat weekend zadelt ze mij met bijvoorbeeld de lasten van de honden op. We zouden er samen voor zorgen.. En dan gaat ze wel met Mark wandelen, maar dan wil ze de honden niet meenemen. En als ik me dan niet lekker voel en ze daarom korter uitlaat dan geeft ze mij er wel de schuld van.

Dan zeg je haar dat rustig...'k denk toch dat dat het beste werkt... Dat als jij je niet lekker voelt, dat je dan de honden korter uitlaat. Als ze het daar niet mee eens is: dan moet ze het zelf doen.

Dat heb ik al zovaak geprobeerd, en met hem zelf ook. En met beide tegelijk. Maar het helpt niks. Vorig weekend heeftie mij voor dictator uitgemaakt, zonder reden. Nooit echt excuses gemaakt, hij vind dat hij gelijk heeft.

En jij vindt dat jij gelijk hebt. Tja, wie heeft er dan gelijk? Ik ga daar iig geen uitspraken over doen, ik ken de situatie sowieso alleen van jouw kant, dus ja...

Zij is 12 dagen per week thuis, ze kan toch wel 2 dagen per week daarheen gaan

Dat kan ze ook tegen jou zeggen. Ze wil graag met hem in haar huis zijn...op zich snap ik dat wel. Misschien kan je met haar afspreken dat ze één keer in de vier weken een weekend bij haar zijn en één keer in de vier weken een weekend bij hem. Dan heb je allebei toch een beetje wat je wilt.

Stel desnoods een contract op.

******** schreef op 21-09-2003 @ 15:23:
Ik heb samen met mijn moeder afgesproken dat ik ze meeneem als ik op kamers ga Verder doe ik op dagen dat zij werkt alle uitlaten behalve de ochtenduitlaat. In de weekenden doe ik de avondbeurt, en zij de ochtendbeurt en de rest in overleg. Dat was de afspraak die ik met haar gemaakt heb

Herinner haar aan die afspraak. Of heb je dat al gedaan?
En wat zei ze er nu dan van?

Offtopic: Het viel me al eerder op, maar ik vind dat je véél
duidelijker (en fijner om te lezen) schrijft dan een tijd terug.
Dankje

Idd, ik kan me voorstellen dat ze het niet leuk vindt
om erover te praten als Mark er is, en dat als jullie ruzie
hebben, ze minder toeschietelijk ed is... Ik praat er meestal met haar over op een rustig moment zonder hem erbij. maar eigenlijk heb ik al op alle momenten er geprobeerd over te praten. Al maandenlang, maar het wil niet echt werken.


Kan je niet (via huisarts oid?) duidelijk maken dat je je
écht ziek voelt, en dat jij dus ook verzorging ed wil?
Via de psychiater is dan denk ik beter Ik heb woensdag een afspraak dus ik kan het hem dan wel voorleggen

Mja, ik weet niet hoelang je moeder al met Mark heeft,
maar vooral in het begin is het sowieso al heel erg
wennen en elkaar aftasten ed...
Het is een beetje geven en nemen, proberen een
tussenweg te vinden...

Ze heeft nu denk ik ongeveer 2 jaar met hem

Misschien kan je proberen om met je moeder te praten
op een goed moment, en later ook met Mark erbij?
(aangezien hij ook rotopmerkingen maakt ed,
en er toch wel veel mee te maken heeft lijkt me) Zie antwoord op stukje bovenaan deze post

Dat kan ze ook tegen jou zeggen. Ze wil graag met hem in haar huis zijn...op zich snap ik dat wel. Misschien kan je met haar afspreken dat ze één keer in de vier weken een weekend bij haar zijn en één keer in de vier weken een weekend bij hem. Dan heb je allebei toch een beetje wat je wilt.

Ja Het enige verschil is dat ik die naar mn vader moet gaan een stuk minder goed alternatief is dan zij die naar hem toe gaat
(Reden heb ik al gegeven in een eerdere post)

Dat eens in de 4 weken hij hier is wel een goed idee

Leonoor schreef op 21-09-2003 @ 15:25:
Herinner haar aan die afspraak. Of heb je dat al gedaan?
En wat zei ze er nu dan van?

Ze vind dat ze die afspraak goed nakomt We hebben het zaterdag samen gedaan en dat vind ze eigenlijk al meer dan genoeg.
Als ik het er verder over heb zegt ze steeds van ja, "die honden zijn er voor jou gekomen, jij moet er voor zorgen". En dat is ookwel zo Maar we hadden afgesproken dat we in de weekenden enzo het samen zouden doen.

******** schreef op 21-09-2003 @ 15:34:
Ze vind dat ze die afspraak goed nakomt We hebben het zaterdag samen gedaan en dat vind ze eigenlijk al meer dan genoeg.
Als ik het er verder over heb zegt ze steeds van ja, "die honden zijn er voor jou gekomen, jij moet er voor zorgen". En dat is ookwel zo Maar we hadden afgesproken dat we in de weekenden enzo het samen zouden doen.

Heb je haar vertel dat jullie hadden afgesproken dat zij het iig altijd 's ochtends zou doen in het weekend? Als ze dat doet en dan bv. omstebeurt op de dag zelf...dan is het goed, toch? Of zij bv. het hele weekend als Mark er niet is en jij als hij er wel is (op de ochtendbeurt na ). D'r zijn zoveel mogelijkheden te verzinnen...alleen moet zij dan wel mee willen werken natuurlijk.

Heb je haar vertel dat jullie hadden afgesproken dat zij het iig altijd 's ochtends zou doen in het weekend? Als ze dat doet en dan bv. omstebeurt op de dag zelf...dan is het goed, toch? Of zij bv. het hele weekend als Mark er niet is en jij als hij er wel is (op de ochtendbeurt na ). D'r zijn zoveel mogelijkheden te verzinnen...alleen moet zij dan wel mee willen werken natuurlijk. s'ochtends doet ze het wel gewoon.
Sorry ik snap de rest van je reply niet echt.

******** schreef op 21-09-2003 @ 15:45:
s'ochtends doet ze het wel gewoon.
Sorry ik snap de rest van je reply niet echt.

Hoe vaak worden die beesten uitgelaten op de dag zelf, zonder ochtend- en avonduitlaat dus? Stel bv. 3 keer, dat jij dan bv. 2 keer doet en zij 1 keer of omgekeerd. Of dat je moeder in het weekend dat Mark er niet is die beesten altijd uitlaat. En in het weekend dat hij er wel is alleen 's ochtends ofzo. Ik zeg ook maar wat.

'Die beesten' zijn wel lief, hoor.

Leonoor schreef op 21-09-2003 @ 15:48:
Hoe vaak worden die beesten uitgelaten op de dag zelf, zonder ochtend- en avonduitlaat dus? Stel bv. 3 keer, dat jij dan bv. 2 keer doet en zij 1 keer of omgekeerd. Of dat je moeder in het weekend dat Mark er niet is die beesten altijd uitlaat. En in het weekend dat hij er wel is alleen 's ochtends ofzo. Ik zeg ook maar wat.

'Die beesten' zijn wel lief, hoor.

Oww

In een weekend zonder Mark :
Zaterdag:
-8 uur s'ochtends moeder
-10-12 uur samen
-5 uur smiddags ik
-10 uur s'avonds ik (maar als ik ziek ben neemt zij deze beurt van me over, maar meestal doe ik em)

Zondag:
-8 uur s'ochtends moeder
-1 uur- half 3 ofzo samen (of 1 alleen, verschilt nogal maar meestal samen)
-8 uur ik/samen
-10 uur ik

In een weekend met Mark :
Zaterdag:
-8 uur s'ochtends moeder
-10-12 uur samen (hondentraining zit dr ook bij inbegrepen, dat is elk weekend)
- 5 uur smiddags ik
-10 uur s'avonds ik

Zondag:
-9 uur s'ochtends moeder
-1 uur ik
- half 8 ik
-10 uur ik

In het weekend dat hij er niet is wil ze ook andere dingen kunnen doen, dus dat zal denk ik ook niet echt werken
We laten ze meestal 1 keer heel lang uit s'middags (iets van 2 uur lang )en begin van de avond nog 1 keertje een half uurtje (en nog ochtend en avondbeurt)

Het enige verschil als hij er niet is, is dus dat jullie het op zondag om 1 uur samen doen en soms 's avonds dan ook. Eigenlijk vind ik dat het dan wel mee valt en dat ze zich idd best redelijk aan jullie afspraak houdt...

Leonoor schreef op 21-09-2003 @ 15:58:
Het enige verschil als hij er niet is, is dus dat jullie het op zondag om 1 uur samen doen en soms 's avonds dan ook. Eigenlijk vind ik dat het dan wel mee valt en dat ze zich idd best redelijk aan jullie afspraak houdt...

Ja

Maar opzich vind ik het helemaal niet erg om te doen. Maar de manier waarop het gedaan moet worden.

Als ik niet optijd wegben meteen heel veel geschreeuw enzo. (En dat terwijl er geen exacte tijdafspraken zijn van hoelaat ze uitmoeten)

******** schreef op 21-09-2003 @ 16:02:
Als ik niet optijd wegben meteen heel veel geschreeuw enzo. (En dat terwijl er geen exacte tijdafspraken zijn van hoelaat ze uitmoeten)

En daar heb je het ook al met haar over gehad?

Leonoor schreef op 21-09-2003 @ 16:05:
En daar heb je het ook al met haar over gehad?

Ja Zij vind dat ze niet schreeuwt.

******** schreef op 21-09-2003 @ 17:17:
Ja Zij vind dat ze niet schreeuwt.

Opnemen.

Volgens mij lerares voor gespreksvoering hebben veel mensen dat soort dingen van zichzelf niet door en worden ze zich daar door opnames bewust van. (Wij moeten alle opdrachten opnemen op video. ) Maar of je moeder het zo leuk vindt, als je het opneemt?

Ik bedoelde eigenlijk meer over die tijdafspraken dan over het gillen btw.

Leonoor schreef op 21-09-2003 @ 17:42:
Opnemen.

Volgens mij lerares voor gespreksvoering hebben veel mensen dat soort dingen van zichzelf niet door en worden ze zich daar door opnames bewust van. (Wij moeten alle opdrachten opnemen op video. ) Maar of je moeder het zo leuk vindt, als je het opneemt?

Ik bedoelde eigenlijk meer over die tijdafspraken dan over het gillen btw.

Dat willen we beide niet denk ik We hebben wel zegmaar richtlijnen en dat is wel genoeg denk ik

******** schreef op 21-09-2003 @ 17:45:
Dat willen we beide niet denk ik We hebben wel zegmaar richtlijnen en dat is wel genoeg denk ik

Voor haar niet, toch? Zij begint dan immers te schreeuwen.

Leonoor schreef op 21-09-2003 @ 17:49:
Voor haar niet, toch? Zij begint dan immers te schreeuwen.

Ja, maar tegelijkertijd wil ze wel voor zichzelf kunnen uitmaken wanneer zij de honden uitlaat.

Beethe hypocriet dus

******** schreef op 21-09-2003 @ 17:54:
Ja, maar tegelijkertijd wil ze wel voor zichzelf kunnen uitmaken wanneer zij de honden uitlaat.

Beethe hypocriet dus

En ik bedoelde dus of je het daar al met haar over gehad had?
(Vast ook ja. )

Leonoor schreef op 21-09-2003 @ 18:12:
En ik bedoelde dus of je het daar al met haar over gehad had?
(Vast ook ja. )

Dat heb ik al gedaan

[hi]

Toch vind ik het apart ik heb niet alle post helemaal doorgelezen maar dat je moeder niet ingrijpt als Mark k*topmerkingen maakt! Ik bedoel je ben wel haar dochter. Of vindt zij dat geen k*topmerkingen??

offtopic hoe oud was jij ook al weer staat al een tijdje 80

hi schreef op 21-09-2003 @ 18:37:
Toch vind ik het apart ik heb niet alle post helemaal doorgelezen maar dat je moeder niet ingrijpt als Mark k*topmerkingen maakt! Ik bedoel je ben wel haar dochter. Of vindt zij dat geen k*topmerkingen??

offtopic hoe oud was jij ook al weer staat al een tijdje 80

Zij vind dat ik het maar moet negeren. Maar als het echt lullige opmerkingen zijn zegt ze er gelukkig wel wat van

Uhmm ik ben bijna 15

mjah, ik zal maar geen advies geven want ik ben het type dat altijd recht tegen de wind ingaat

bij mij zou het ook eerder zoiets zijn als:
de groeten, veel plezier met je vriend.

maarja, ik ben dan ook al 19.

op die leeftijd zou ik eerder zoiets gezegd hebben als: e ik dan?
ben ik nu opeens onbelangrijk geworden?
zo ja, wat doe ik hier dan nog?

Havock schreef op 21-09-2003 @ 20:23:


zo ja, wat doe ik hier dan nog?

waar moet ze dan heen dan? Ze is nog maar 14, waar moet je dan heen? ze zegt dat ze het niet zo goed met haar vader kan vinden dat ze daar heen kan. Je kan als 14-jarige niet zomaar ergens anders wonen. Dat is onmogelijk

C'est moi ici schreef op 21-09-2003 @ 20:28:
waar moet ze dan heen dan? Ze is nog maar 14, waar moet je dan heen? ze zegt dat ze het niet zo goed met haar vader kan vinden dat ze daar heen kan. Je kan als 14-jarige niet zomaar ergens anders wonen. Dat is onmogelijk

dat zeg ik ook niet, maar zo zorg je er wel voor dat je ouder(s) erover nadenken
ZIJ moeten die vraag dan beantwoorden.

[Fantôme]

ej lieve Hester,
ik heb je verhaal gelezen.
ik vind het onwijs klote voor je
*knuff geeft*
maar iets écht zinnigs komt er niet uit.
alles is al door anderen gezegd.

liefs, wendy

[Daantje_0705]

Heej Hes,

Ik begrijp je verhaal heel goed want zoals je weet kan ik ook niet goed opschieten met de vriendin van mn vader. Ik probeer haar een beetje te ontlopen doordat zij er het ene weekend wel en het andere weekend niet is, dan ga ik het weekend dat ze er niet is en zo zie ik haar niet vaak. Maar bij jou is het anders want hij komt in jou huis en je kan niet zomaar weg gaan.

Probeer zoveel mogelijk leuke dingen te plannen voor het weekend dat hij er is zodat je niet te veel tijd hebt om je thuis aan hem te ergeren.

Verder zou ik ook proberen met je moeder te praten al zal het waarschijnlijk niet veel zin hebben omdat ze echt voor hem gekozen heeft. Je kan proberen of er dingen zijn die jullie met zn drieen kunnen doen zodat ze jou ook nog wat aandacht kan geven.

Sorry Hes, misschien niet de beste tips en ideeen van mijn kant maar ik wil iig laten weten dat je niet de enige bent die in zo'n situatie zit en ik wil echt met je meedenken, dat weet je he.

Groetjes en liefs,
Dana

Verder zou ik ook proberen met je moeder te praten al zal het waarschijnlijk niet veel zin hebben omdat ze echt voor hem gekozen heeft. Je kan proberen of er dingen zijn die jullie met zn drieen kunnen doen zodat ze jou ook nog wat aandacht kan geven. Dat heb ik ook geprobeerd maar dan krijg ik ook geen aandacht. Ze zijn alleen met elkaar bezig. Als ik dan wat zeg luisteren ze niet eens.

[Daantje_0705]

******** schreef op 22-09-2003 @ 13:19:
Verder zou ik ook proberen met je moeder te praten al zal het waarschijnlijk niet veel zin hebben omdat ze echt voor hem gekozen heeft. Je kan proberen of er dingen zijn die jullie met zn drieen kunnen doen zodat ze jou ook nog wat aandacht kan geven. Dat heb ik ook geprobeerd maar dan krijg ik ook geen aandacht. Ze zijn alleen met elkaar bezig. Als ik dan wat zeg luisteren ze niet eens.

ow, okee sorry. Dat ken ik wel dat ze alleen met elkaar bezig zijn maar je hebt kans dat het over een poosje wel minder wordt als het nieuwe eraf is, hopelijk voor jou ziet je moeder je dan wel weer staan en kan ze ook weer aan iets anders denken dan aan haar vriend (dat was iig bij mijn vader wel zo)

Ik hoop niet dat ik nu weer domme dingen zeg

Daantje_0705 schreef op 22-09-2003 @ 13:20:
ow, okee sorry. Dat ken ik wel dat ze alleen met elkaar bezig zijn maar je hebt kans dat het over een poosje wel minder wordt als het nieuwe eraf is, hopelijk voor jou ziet je moeder je dan wel weer staan en kan ze ook weer aan iets anders denken dan aan haar vriend (dat was iig bij mijn vader wel zo)

Ik hoop niet dat ik nu weer domme dingen zeg

Ze hebben nu al 2 jaar wat met elkaar.. Dan zou het nieuwe er toch wel langzaam af moeten gaan

Doe je niet, en het is niet erg