ontleden

[bbbniekje]

Wat is het onderstreepte zinsdeel zinsdeel?

Geef het boek aan zijn vriend!

Ik kom er werkelijk niet uit, het hele huis staat op z'n kop, niemand kan me met zekerheid het antwoord geven.
Ik denk dat het lijdend voorwerp is maar waarom? Geen idee..

Geef het boek aan zijn vriend!

Geef = pv

Zinsdelen:
\ Geef \ het boek \ aan zijn vriend! \

Wie geeft? Wat geeft? Mja, hier is geen antwoord op; dus geen onderwerp. Het zou iets als 'jij' kunnen zijn.

Geef - aan = ww gezegde

Wat geef 'jij' (= onderwerp)? 'het boek' dus lijdend voorwerp.

aan zijn vriend = volgens mij voorzetsel voorwerp.

Dus ik zou ook zeggen dat 'het boek' lijdend voorwerp is, omdat het antwoord geeft op de vraag 'Wat + ww-gezegde + onderwerp?'.

[marlies]

bbbniekje schreef op 20-10-2003 @ 21:49:
Wat is het onderstreepte zinsdeel zinsdeel?

Geef het boek aan zijn vriend!

Ik kom er werkelijk niet uit, het hele huis staat op z'n kop, niemand kan me met zekerheid het antwoord geven.
Ik denk dat het lijdend voorwerp is maar waarom? Geen idee..

Deze zin staat in de gebiedende wijs dus er is geen onderwerp.

Geef = gezegde
het boek = lijdend voorwerp (wat/wie + gezegde)
aan zijn vriend= meewerkend voorwerp of voorzetselvoorwerp (ben ik effe kwijt)

marlies schreef op 20-10-2003 @ 22:33:

aan zijn vriend= meewerkend voorwerp of voorzetselvoorwerp (ben ik effe kwijt)

Voorzetselvoorwerp omdat het allereerst geen meewerkend voorwerp kan zijn ('aan' kan immers niet weggelaten worden). En 'aan' zegt iets over 'geven' ('t hoort ook eigenlijk nog bij het werkwoordelijk gezegde 'aangeven'), dus het is een voorzetsel... dus voorzetselvoorwerp

[marlies]

Andijvie schreef op 21-10-2003 @ 11:54:
Voorzetselvoorwerp omdat het allereerst geen meewerkend voorwerp kan zijn ('aan' kan immers niet weggelaten worden). En 'aan' zegt iets over 'geven' ('t hoort ook eigenlijk nog bij het werkwoordelijk gezegde 'aangeven'), dus het is een voorzetsel... dus voorzetselvoorwerp

oh ja!! Dat was het ja

[siem85]

Volgens mij is "zijn vriend" wel meewerkend voorwerp. Je kunt "aan" namelijk wel weglaten:

Geef zijn vriend het boek!

siem85 schreef op 21-10-2003 @ 14:39:
Volgens mij is "zijn vriend" wel meewerkend voorwerp. Je kunt "aan" namelijk wel weglaten:

Geef zijn vriend het boek!

Hmm, mag je de volgorde dan veranderen op deze manier?

Je mag niet zomaar de volgorde veranderen! Je hebt nu de redekundige functie helemaal veranderd. Het is in de oorspronkelijke zin gewoon voorzetselvoorwerp, omdat je 'aan' niet weg kunt laten zonder de volgorde van de rest te veranderen.

[Parkerpen]

het ging over het boek?
gewoon lijdend voorwerp toch. (redenkundige ontleding dus).

[Balance]

Andijvie schreef op 21-10-2003 @ 11:54:
Voorzetselvoorwerp omdat het allereerst geen meewerkend voorwerp kan zijn ('aan' kan immers niet weggelaten worden). En 'aan' zegt iets over 'geven' ('t hoort ook eigenlijk nog bij het werkwoordelijk gezegde 'aangeven'), dus het is een voorzetsel... dus voorzetselvoorwerp

Volgens mij komen 'geven' en 'aan' niet van aangeven. Aangeven is namelijk 'ik geef je de zout wel even aan' en in dit geval wordt iets gegeven aan een persoon. Het werkwoord is dus 'geven' en daar hoort het wordt 'aan' wel bij, maar dan werd het het gezegde ofzo (het is lang terug dat ik dit gehad heb, dus ik kan het ook fout hebben hoor )

Maar volgens mij is het inderdaad het lijdend voorwerp.

linda85 schreef op 24-10-2003 @ 15:50:
Volgens mij komen 'geven' en 'aan' niet van aangeven. Aangeven is namelijk 'ik geef je de zout wel even aan' en in dit geval wordt iets gegeven aan een persoon. Het werkwoord is dus 'geven' en daar hoort het wordt 'aan' wel bij, maar dan werd het het gezegde ofzo (het is lang terug dat ik dit gehad heb, dus ik kan het ook fout hebben hoor )

Volgens mij is het voorzetselvoorwerp als het voorzetsel niet te vervangen is door een ander voorzetsel (mits het geen meewerkend voorwerp is, wat naar mijn mening hier het geval is). Je kan bijvoorbeeld niet zeggen 'Geef het boek in je vriend' of 'Geef het boek naar je vriend'.
'Aan' hoeft overigens in dit geval niet in de infinitief te zitten. Een ander voorbeeld:
"Wij rekenen op je".
Hierin is 'op je' een voorzetselvoorwerp, gezien je het niet kan vervangen door een ander voorzetsel.
"Wij rekenen op mijn tafel"
Hierin is 'op' geen voorzetselvoorwerp, je kan immers ook zeggen 'wij rekenen naast mijn tafel' of 'wij rekenen onder mijn tafel'.
(Grammaticaal gezien zou in 'wij rekenen op je', 'op' ook gewoon geen voorzetselvoorwerp kunnen zijn, maar die zin slaat natuurlijk nergens op.)