samenwonen??

[Martine1986]

ik ben volgend jaar van plan om in maastricht te gaan studeren, en daar dus ook op kamers te gaan. Maar nu hadden we laatst bedacht dat aangezien mijn vriend daar toch in de buurt woont, het wel echt geweldig zou zijn als hij dan ook in maastricht komt wonen. Bovendien kunnen we dan samen iets huren, en hoef ik dus niet op een kamer te gaan zitten.

We hebben nu net officieel pas een half jaar een relatie, dus dat is dan wel weer kort, maar in feite speelt er al bijna 2,5 jaar iets tussen ons (ingewikkeld verhaal, maar het komt er op neer dat we pas een half jaar geleden echt hebben besloten ervoor te gaan, en het aan iedereen te vertellen)

Nu vraag ik me eigenlijk af of het wel slim is om bij hem te gaan wonen, want ik wil onze relatie (die trouwens echt bijna perfect is ) niet verpesten, en ook niet als het uitgaat samen met hem nog in een huis te moeten wonen.

Het is wel weer zo dat heel veel mensen die ons allebei goed kennen, zeggen dat ze denken dat wij dat wel kunnen en dat dat helemaal leuk gaat worden.

Aan de ene kant heb ik er echt heel veel zin in, en wil ik niets liever (zie hem nu nmlk alleen in het weekend, en mis hem heel erg door de week) maar aan de andere kant ben ik toch een beetje bang dathet verkeerd gaat..

wat denken jullie?

sorry voor het overdreven lange verhaal

[jet]

afgezien van het feit of t verstandig is met hem of niet, zou ik sowieso eerst op jezelf gaan wonen.. je woont nu bij je ouders(neem ik aan) en gaat dan in een keer door naar samenbwonen.. dan heb je nooit zelfverantworodelijkheid gehad,... ik zou heel graag op mezelf gewoont willen hebben.. maar misschien ligt dat aan mij

Het lijkt mij niet verstandig om dan al te gaan samenwonen. Dat kan altijd nog, naar mijn mening moet je niet te snel aan zulke zaken beginnen. Verhuis eerst maar eens en kijk nog een paar jaartjes hoe jullie relatie verloopt en ga dan samenwonen.

[Rubke18]

hardlopers worden doodlopers

Ben ik nou de enige?
Ik kan iig zeggen dat ik het begrijp. Mijn vriend en ik zijn nu een jaar samen en willen het liefst gaan samenwonen volgend schooljaar.. (maarja, vind maar iets) Ook hier heb ik heel verschillende reacties op gehad. Mijn moeder vind t wel best en zijn ouders ook (die stellen het zelfs voor), vrienden zeggen: wat leuk.. mensen die ik minder goed ken zeggen: dat doe je toch niet! Is dat niet een beetje vroeg? Je gaat toch niet op je 18e samenwonen en jullie zijn nog niet eens zo lang bij elkaar en blablabla..

Wat ik dus wil zeggen: als het voor jullie beiden goed voelt, doe het dan. Maar zorg wel dat je ergens op terug kan vallen mocht het niet goed uitwerken. Ik weet bijvoorbeeld dat ik altijd bij mijn moeder weer kan wonen en hij bij zijn ouders.
Dat je dus niet met lege handen staat als het uit gaat.. Want ik ga er van uit dat je dan niet heel doodleuk bij elkaar blijft wonen..

[Rubke18]

Loontjuh schreef op 21-01-2004 @ 16:56:

Wat ik dus wil zeggen: als het voor jullie beiden goed voelt, doe het dan. Maar zorg wel dat je ergens op terug kan vallen mocht het niet goed uitwerken. Ik weet bijvoorbeeld dat ik altijd bij mijn moeder weer kan wonen en hij bij zijn ouders.
Dat je dus niet met lege handen staat als het uit gaat.. Want ik ga er van uit dat je dan niet heel doodleuk bij elkaar blijft wonen.. [/B]

Ik wil / ga volgend jaar, als ik in één keer slaag, ook samenwonen. Verschil is wel dat ik dan (denk, denk) 4,5 jaar met mn vriend heb, en ik zie hem elke dag. Dus we wonen al praktisch samen, zomers passen we op het huis van mn ouders, e.d...
Als je het graag wilt, moet je het doen. Als je twijfelt, probeer het dan eerst eens op jezelf. Dan weet je ook hoe dat voelt.

[Boeing 747-400]

Ik kan het me goed voorstellen. Mijn vriend woont ook ver bij mij vandaan. Hij gaat volgend jaar in Eindhoven naar school, en misschien kan ik dan in Eindhoven gaan werken, zodat we ook samen zouden kunnen gaan wonen. Is wel iets wat niet al heel snel gaat gebeuren (denk ik), want ik ga ook weer naar school, en mijn vriend is 16, dan is de financiele situatie niet echt goed om samen te gaan wonen.

Maar, als jullie het alletwee willen, lijkt het me wel leuk om te doen! Misschien wel verstandig om eerst ff te kijken hoe de opleiding bevalt. Want als je het nu helemaal niets vindt, en je gaat een andere studie doen in (bijvoorbeeld) Groningen, moet je weer gaan verhuizen. Ik zou me er in ieder geval niet van laten weerhouden door commentaar van anderen! Als jullie het gevoel hebben dat het kan, dan moet je het gewoon doen!

Ik weet het niet..

Ik ga zelf ook komend jaar naar maastricht, en mijn vriendin(heb ik nu zo'n jaar mee) die gaat het jaar daarna pas(klas lager), dus de optie tot samenwonen is er het eerste jaar nieteens..

Maar we hebben er ook flink over lopen denken jah, het zou wel gweldig zijn, heb je in ieder geval ook iemand close die je daar kent, en je komt ied're dag bij mekaar thuis.. gesallie

maar aan de andere kant, je bent nog wel jong, ik weet niet of ik(dat zal van de persoon afhangen natuurlijk ) al wel zo vroeg zo huiselijk wil gaan doen. Denk dat ik ook sowieso eerst zelf wat ervaring op zou willen doen met voor mezelf zorgen, onafhankelijk van anderen, of da nou m'n ouders of m'n vriendin zou zijn..

en jah, stel dat het uitgaat met je vriend, je hebt nooit in je 1je gwoont, dus als dat dan ineens moet gebeuren.. Misschien zijn jullie wel meant 2 be, maar als het niet zo is, je kan denk beter een basis hebben met wat ervaring, zodat je toch nog op jezelf verder kunt.. Anders is het strax over, en weet je helemaal niet meer hoe verder alles te doen.. en dat wor al zo lastig dan als je ook al 'n gebroken hart heb..


Je kan toch gwoon bij mekaar in de stad gaan wonen iig.. blijf je bij mekaar slapen ied're n8 enzo, tis niet hetzelfde als samenwonen, nee tuurlijk niet, maar toch, je hebt in ieder geval iets waar je op terug kan vallen..

Ik woon wel samen - toevallig ook in Maastricht. Mijn vriend en ik kenden elkaar 2 jaar voor we daar aan begonnen, en dat is tot nu toe dus goed gegaan. Mocht er iets gebeuren waardoor ik op mezelf wil wonen, dan kan dat best; ik sta ingeschreven hier en zo moeilijk is het niet om hier een kamer te krijgen. Als ik dan écht weg zou willen, zou ik de dag zelf iets anders kunnen vinden voor tijdelijk. Dus dat zal geen probleem zijn.

(We hebben 1 jaar op 1 kamer gewoond met z'n tweetjes, dat ging wel ok, natuurlijk niet super makkelijk. Nu wonen we 1 jaar in een appartement van 2 kamers, en dat gaat heel goed, geen probleem.)

(En dat je niet zelfstandig bent wanneer je van je ouders naar samenwonen gaat is onzin, in mijn ogen ben je zelfs zelfstandiger omdat je gewoon alles moet doen wat je ook doet als je alleen woont, maar daarnaast heb je nog iemand waarmee je rekening moet houden... Ik zou echt geen problemen hebben wanneer ik nu op mezelf zou moeten wonen.)

Dit weer. Als je zo'n type bent dat nu al weet wat ze voor de rest van haar leven wilt, moet je het doen. Als je een leuke studententijd wilt hebben moet je het niet doen.

[Phileine]

nare man schreef op 21-01-2004 @ 17:32:
Dit weer. Als je zo'n type bent dat nu al weet wat ze voor de rest van haar leven wilt, moet je het doen. Als je een leuke studententijd wilt hebben moet je het niet doen.

Wouter, er zijn ook mensen die er niet zo gelukkig van worden om in hun eentje op 13 m2 te wonen.

Ik snap het wel. En waarom zou je het jezelf moeilijk maken als hij het ook wil? Ik ben blij dat ik het wel zelf probeer, des te leuker is het als ik een tijdje bij mijn vriendje logeer.

Loontjuh schreef op 21-01-2004 @ 16:56:
Wat ik dus wil zeggen: als het voor jullie beiden goed voelt, doe het dan. Maar zorg wel dat je ergens op terug kan vallen mocht het niet goed uitwerken. Ik weet bijvoorbeeld dat ik altijd bij mijn moeder weer kan wonen en hij bij zijn ouders.
Dat je dus niet met lege handen staat als het uit gaat.. Want ik ga er van uit dat je dan niet heel doodleuk bij elkaar blijft wonen..

Ben ik het helemaal mee eens.

Mijn vriend en ik zijn ook heel snel samen gaan wonen. We wonen nu ongeveer twee jaar samen en het bevalt nog steeds prima. Mijn studententijd wordt er echt niet minder leuk door, eerder leuker. Let er wel op dat je elkaar niet allerlei regels omtrent bv. uitgaan op legt, laat elkaar vrij (niet als in dat je met anderen mag zoenen ed, maar gewoon dat je ook eens zonder elkaar wat kunt doen ed), anders mis je idd een hele hoop, maar dat geldt niet alleen nu, dat geldt ook in een verder leven, lmd.

[miro]

Hoe kunnen wij nou voor jou bepalen of het slim is om met je vriend te gaan samenwonen?

[Wawl]

Je moet het zelf weten, maar ik raad het je af.

Leef eerst alvorens je besluit om zo'n grote stap in jullie relatie te nemen.

Tegenwoordig moet alles zo snel, kunnen jullie niet beter gewoon bij elkaar in de buurt gaan wonen

[Maurice]

vraag 't je ouders.
die weten alles

morris schreef op 21-01-2004 @ 22:00:
vraag 't je ouders.
die weten alles

Haha, die zeggen vast nee als ze dat vraagt

[Martine1986]

miro schreef op 21-01-2004 @ 18:12:
Hoe kunnen wij nou voor jou bepalen of het slim is om met je vriend te gaan samenwonen?

dat vraag ik ook niet..

[Martine1986]

Krummeltje schreef op 22-01-2004 @ 14:58:
Haha, die zeggen vast nee als ze dat vraagt

ze vinden het wel oke geloofik

[~Sjeherazade~]

Alleen doen als je alletwee voldoende van je vrijheid houdt en niet altijd samen thuis zit, anders word je zo'n klampkoppel.
Ik en vriend wonen samen, alles gaat goed, maar we zijn er bijna nooit .

Ik zou eerst eens een eigen kamer zoeken, eventueel een op loop-afstand... ook gewoon het idee van eerst leren voor je zelf te zorgen, en dan pas ook nog de verantwoordelijkheid van rekening moeten houden met iemand anders erbij. Stapjes.

Maar als jij graag wilt samenwonen met je vriend, en hij wil graag samenwonen met jou, en je krijgt er geen ruzie met je ouders over, en hij niet met de zijne, en je denkt allebei echt dat jullie het aankunnen (het rekening met elkaar houden enzo) en jullie relatie ook, en als jullie wel elk een eigen leven gaan houden: vooral doen .

[Fa Sai]

Tsja, het is natuurlijk moeilijk hier iets over te zeggen voor jullie specifieke situatie, maar ik kan er wel wat van zeggen in het algemeen.
Zoals al zoveel gezegd hebben, je bent te jong, kent elkaar nog niet zo heel lang, en je hebt nog nooit op jezelf gewoond.
Waarom zou je zoveel haast willen maken met zo'n grote stap? Statistisch gezien is de kans maar heel klein dat je binnen nu en 10 jaar doodgaat o.i.d. Dus je kunt er gewoon vanuit gaan dat je nog zat tijd hebt om deze stap te zetten. Doe gewoon wat je andere leeftijdsgenoten doen en geniet van een onafhankelijk leven en het 'een plekje voor jezelf hebben'. Leg jezelf niet nu al vast. Of ben je bang dat je vriend je verlaat voor de tijd dat jullie gaan samenwonen als jullie dat pas over 7 jaar zouden doen? Dan weet je vast zelf al dat het geen goed idee is.

offtopic: is iedereen soms zo bang om alleen te zijn of de boot te missen ofzo? tegenwoordig wil iedereen alles zo snel mogelijk 'maar gehad hebben'. Van voor het eerst sex tot samenwonen tot kinderen krijgen (meer tienermoeders).
Zonde van je leven man!

Fa Sai schreef op 24-01-2004 @ 16:10:
Tsja, het is natuurlijk moeilijk hier iets over te zeggen voor jullie specifieke situatie, maar ik kan er wel wat van zeggen in het algemeen.
Zoals al zoveel gezegd hebben, je bent te jong, kent elkaar nog niet zo heel lang, en je hebt nog nooit op jezelf gewoond.
Waarom zou je zoveel haast willen maken met zo'n grote stap? Statistisch gezien is de kans maar heel klein dat je binnen nu en 10 jaar doodgaat o.i.d. Dus je kunt er gewoon vanuit gaan dat je nog zat tijd hebt om deze stap te zetten. Doe gewoon wat je andere leeftijdsgenoten doen en geniet van een onafhankelijk leven en het 'een plekje voor jezelf hebben'. Leg jezelf niet nu al vast. Of ben je bang dat je vriend je verlaat voor de tijd dat jullie gaan samenwonen als jullie dat pas over 7 jaar zouden doen? Dan weet je vast zelf al dat het geen goed idee is.

Waarom zou je alleen samen moeten gaan wonen als je bijna dood gaat? Of als je niet bang bent dat hij je verlaat? Waarom moet je doen wat leeftijdsgenoten doen? Iedereen is toch anders? Ik vind juist dat je niet anderen maar achter na moet lopen omdat anderen iets doen. Je moet doen wat je zelf wilt, waar je je zelf goed bij voelt. Ik vraag me ook af waarom je niet onafhankelijk zou kunnen zijn als je samen woont? En of je dan geen eigen plekje kunt hebben?

Ik snap nooit zo goed hoe mensen kunnen oordelen over iets waar ze geen ervaring mee hebben...soms kan dat idd wel, maar soms vraag ik me af waar mensen hun ideeën op gebaseerd hebben.

offtopic: is iedereen soms zo bang om alleen te zijn of de boot te missen ofzo? tegenwoordig wil iedereen alles zo snel mogelijk 'maar gehad hebben'. Van voor het eerst sex tot samenwonen tot kinderen krijgen (meer tienermoeders).
Zonde van je leven man!

Offtopic: Is dat niet jouw mening? Misschien dat anderen daar anders over zouden kunnen denken? Ik denk ook niet dat het bij alle tienermoeders daar door komt.

Fa Sai schreef op 24-01-2004 @ 16:10:
Tsja, het is natuurlijk moeilijk hier iets over te zeggen voor jullie specifieke situatie, maar ik kan er wel wat van zeggen in het algemeen.
Zoals al zoveel gezegd hebben, je bent te jong, kent elkaar nog niet zo heel lang, en je hebt nog nooit op jezelf gewoond.
Waarom zou je zoveel haast willen maken met zo'n grote stap? Statistisch gezien is de kans maar heel klein dat je binnen nu en 10 jaar doodgaat o.i.d. Dus je kunt er gewoon vanuit gaan dat je nog zat tijd hebt om deze stap te zetten. Doe gewoon wat je andere leeftijdsgenoten doen en geniet van een onafhankelijk leven en het 'een plekje voor jezelf hebben'. Leg jezelf niet nu al vast. Of ben je bang dat je vriend je verlaat voor de tijd dat jullie gaan samenwonen als jullie dat pas over 7 jaar zouden doen? Dan weet je vast zelf al dat het geen goed idee is.

offtopic: is iedereen soms zo bang om alleen te zijn of de boot te missen ofzo? tegenwoordig wil iedereen alles zo snel mogelijk 'maar gehad hebben'. Van voor het eerst sex tot samenwonen tot kinderen krijgen (meer tienermoeders).
Zonde van je leven man!

Inderdaad een vreemde ontwikkeling

[webchick89]

ik vind het wel raar (sorry hoor) dat je zo iets op internet zet, het is een heel belangrijke beslissing....hopelijk ga je niet op alle reacties je antwoord 'beslissen'. lijkt me niet echt slim...maar nu ik toch bezig ben... je kan beter niet met je vriend gaan samenwonen > waarom niet? nou ljkt me logisch...je ziet 'm alleen maar in het weekend.... misschien is het wel super vervelend om hem elke dag te zien en is jullie realtie daar nog nit aan toe en dan heb j egeen relatie meer >> beetje ver vooruit kijken is dit...maar ja..
kusss

[Gothic]

webchick89 schreef op 28-01-2004 @ 17:40:
ik vind het wel raar (sorry hoor) dat je zo iets op internet zet, het is een heel belangrijke beslissing....hopelijk ga je niet op alle reacties je antwoord 'beslissen'. lijkt me niet echt slim...maar nu ik toch bezig ben... je kan beter niet met je vriend gaan samenwonen > waarom niet? nou ljkt me logisch...je ziet 'm alleen maar in het weekend.... misschien is het wel super vervelend om hem elke dag te zien en is jullie realtie daar nog nit aan toe en dan heb j egeen relatie meer >> beetje ver vooruit kijken is dit...maar ja..
kusss

OMG hoe hypocriet is deze reactie, damn...

jet666 schreef op 21-01-2004 @ 16:36:
afgezien van het feit of t verstandig is met hem of niet, zou ik sowieso eerst op jezelf gaan wonen.. je woont nu bij je ouders(neem ik aan) en gaat dan in een keer door naar samenbwonen.. dan heb je nooit zelfverantworodelijkheid gehad,... ik zou heel graag op mezelf gewoont willen hebben.. maar misschien ligt dat aan mij

hele wijze woorden

Boeing 747-400 schreef op 21-01-2004 @ 17:02:
Ik kan het me goed voorstellen. Mijn vriend woont ook ver bij mij vandaan. Hij gaat volgend jaar in Eindhoven naar school, en misschien kan ik dan in Eindhoven gaan werken, zodat we ook samen zouden kunnen gaan wonen. Is wel iets wat niet al heel snel gaat gebeuren (denk ik), want ik ga ook weer naar school, en mijn vriend is 16, dan is de financiele situatie niet echt goed om samen te gaan wonen.

je gaat toch niet met een jongen van 16 samenwonen? je ontneemt zijn jeugd

[Sirenie]

Ik zou het niet doen. Mijn vriend en ik zijn bijna 2 jaar samen, maar ik zou niet samen willen wonen. Hij hangt een beetje aan mij en ik ben bang dat ik zo m'n vrijheid verlies. Ook zou ik bang worden om op zo'n jonge leeftijd al elke avond met z'n 2en op de bank te zitten, wie heb je dan nog als het uit gaat? We zitten allebei op kamers, hij een jaar langer. Hij in Rotterdam, ik in Zeist. Ik vind het fijn zo, we zien elkaar regelmatig (ov is fijn), logeren regelmatig bij elkaar, en hebben toch ons eigen leven.
Ik raad je dus aan om eerst op jezelf te gaan wonen, misschien bevalt dat zo goed dat je er achteraf blij om bent. Leer eerst maar eens voor jezelf zorgen, als het uitgaat moet je toch ook alleen kunnen zijn. Ik neem aan dat je dan ook ov hebt, en dan kunnen jullie elkaar regelmatig bezoeken, bij elkaar slapen, bij elkaar eten enz. oke toch?

[AngelLena]

Bij twijfel zou ik het iig nooit doen. Je gaat er 100% voor of helemaal niet.
Maar als alles perfect gaat tussen jullie en jullie het financieel allemaal kunnen redden en zelfstandig genoeg zijn om met een beetje hulp van elkaar op eigen benen te staan.... tja, wat houdt jullie tegen zou ik zo zeggen?