Hoe wil jij ten huwelijk gevraagd worden?

[cjvolten]

Nikki. schreef:

Mijn broer ging met zijn vriendin een weekendje naar een hotel. Daar was een stoomzwembad en hij schreef in de beslagen ruimte; Wil je met me trouwen?
Dat vond ik een hele goeie.

Zo zou ik het ook wel willen want dat is egt superr romantisch

[Vogelvrij]

Etmakas schreef:

Voor mezelf - ik zou het wel fijn vinden als ze mijn vader om mijn hand zou vragen. Maar ik weet sowieso niet óf ik wel wil trouwen. Ik vind trouwen een beetje een man-vrouw ding, zeg maar :'). Maar als zij het graag wil, het heeft ook wel iets moois, vind ik. Dat je officieel voor elkaar kiest en alles.

Hoezo eigenlijk een man-vrouwding, vind je niet dat het er bij trouwen om draait dat je aan iedereen en met name aan elkaar de liefde verklaart, elkaar belooft om voor altijd bij elkaar te blijven? Naast dat het soms ook wel praktischer is om getrouwd te zijn...

[Miek]

Nou ik ga er niet vanuit dat ik ga trouwen met de jongen waar ik nu gek op ben.. maar we houden beiden erg van reizen en hebben elkaar ook in het buitenland ontmoet. Zou natuurlijk wel erg romantisch zijn als hij me zou vragen in de plaats waar we voor het eerst samen waren, niet waar we elkaar hebben ontmoet maar wel waar we voor het eerst van elkaar wisten dat we elkaar leuk vonden en waar we hadden gezoend.
En anders lijkt het me ook wel geweldig in een ander land waar we dan samen op reis zijn!

Vogelvrij schreef:

@Kuise Keizeren: Ben je nu onderhand al getrouwd?

Hai! Dat niet, ik ben momenteel volop aan het afstuderen voor mn ene studie en volgend studiejaar moet ik nog beginnen aan mn scriptie voor mn andere studie.. En zolang ik student ben, wil ik nog niet trouwen. Daarna zal het wel komen (als we dan nog bij elkaar zijn ja waar ik uiteraard wel van uit ga.. ) maar ik heb geen haast. Ik noem hem eigenlijk niet mn verloofde maar gewoon mijn vriend, ik vind verloofde uit mijn mond zo aanstellerig klinken. Geen idee waarom.. ;(

Heb jij inmiddels al serieuze plannen met je loverina?

[Vogelvrij]

Ik moet ook eerst maar eens afstuderen, vrees ik... En verloofde als aanspreekvorm klinkt inderdaad wat raar

Aha, lijkt me wel zo praktisch ja.
En inderdaad, vraag me af hoe de andere verloofden dat ervaren? Nona?

Ik zou dat ook doen, maar dat is vooral omdat ik altijd en eeuwig om de term 'vriend' heen probeer te komen..
En haha is Dingoes Ate Your Baby niet de naam van de band van Oz in BtVS?

Ik zat erover te denken trouwens en zelfs de dingen die ik vreselijk cliché vind, zoals kaarsjes en hartjes en rozenblaadjes, zou ik waarschijnlijk superleuk vinden als vriendlief het zou doen, gewoon omdat hij voor mij die moeite zou doen om me te verrassen Sowieso zou het, als hij zoiets voor mij zou doen, een ironische ondertoon hebben en dat maakt alles okee

'vriendlief' brrrrrr

"mijn vriend" is pas erg En ik word ook een beetje moe van het "mijn vriendje" altijd.

Niet dat dit in dit topic thuishoort, maar ik vraag me af wat er verkeerd kan zijn aan 'mijn vriend'.

Tigerly schreef:

'vriendlief' brrrrrr

Inderdaad, klinkt zo ongelofelijk ehm kleffig.. Gelukkig noemt niemand in mijn omgeving zijn/haar partner zo.

Lusi schreef:

Niet dat dit in dit topic thuishoort, maar ik vraag me af wat er verkeerd kan zijn aan 'mijn vriend'.

Dit ja. Mijn vriend/ vriendje. Heel normaal.

Ik heb echt issues met 'mijn vriend', ik vind het wálgelijk burgerlijk klinken. Echt heel erg Ik weet niet waarom, maar ik associeer het echt met van die mutsen van 17 die dan met zo'n dodelijk saaie gozer van 3 jaar ouder thuiskomen en dan minstens 5 jaar lang het telkens hebben over "mijn vriend". Ik vind het écht heel erg, ik kan niet wachten tot ik 'mijn man' kan zeggen, dat is echt zó veel beter dan 'mijn vriend'

Vriendlief gebruik ik trouwens niet irl (dan zeg ik 'mijn vriendje' of gebruik zijn naam), maar op het forum vind ik het een acceptabel alternatief. 'vriendlief' vind ik juist níet klef eigenlijk, omdat ik het nooit iemand hoor gebruiken! De enige in mijn omgeving die dat doet, is mijn moeder, en die doet het op ironische toon. Het heeft bij mij dan ook juist niet een serieus-kleffe klank, eerder ironisch dus. Maar dat verschilt natuurlijk per persoon.

Ik vind 'mijn man' heel raar om te zeggen. Maar met 'mijn vriend(je)' kan ik ook echt niet meer aankomen. Dus ik weet het niet meer Ik zeg maar gewoon 'mijn man' en dan trek ik er vast een vies gezicht bij

Om het gespreksonderwerp maar eens met het topiconderwerp te verbinden...
Ik wil niet ten huwelijk gevraagd worden, want ik vind trouwen totaal niet nodig. Maar een slechte reden om tóch te trouwen zou voor mij zijn dat ik het niet zie zitten om op mijn vijftigste nog steeds over 'mijn vriend' te moeten spreken ik heb niets tegen het woord, maar als ik het uit de mond van een middelbaar of ouder persoon hoor neem ik automatisch aan dat ze gescheiden of verweduwd zijn en nu sinds een tijdje weer aan het daten zijn.

Sarah schreef:

Om het gespreksonderwerp maar eens met het topiconderwerp te verbinden...
Ik wil niet ten huwelijk gevraagd worden, want ik vind trouwen totaal niet nodig. Maar een slechte reden om tóch te trouwen zou voor mij zijn dat ik het niet zie zitten om op mijn vijftigste nog steeds over 'mijn vriend' te moeten spreken ik heb niets tegen het woord, maar als ik het uit de mond van een middelbaar of ouder persoon hoor neem ik automatisch aan dat ze gescheiden of verweduwd zijn en nu sinds een tijdje weer aan het daten zijn.

Oh ja, dat ook nog ja, dan ben ik wel blij met 'mijn man'
Je kunt ook altijd nog voor 'mijn partner' gaan

[snoopy]

Ik vind 'mijn man' juist leuk om te zeggen 'Mijn vriend' vind ik ook niks mis mee. 'Mijn verloofde' heb ik echt nóóit gezegd, behalve soms voor de grap. Kan me ook niet voorstellen waarom je dat zou zeggen, behalve als je wilt zeggen: "oh hoi, wij gaan trouwen"

@ Sarah: je kunt dan altijd nog 'mijn partner' overwegen

edit: he, verdeurie, Andijvie is me voor

edit 2: ik ken trouwens best wat mensen die niét getrouwd zijn, maar na zoveel jaar bij elkaar te zijn geweest tóch over 'mijn man/vrouw' zijn gaan praten

Nou ja ik heb het vaker gezegd, maar ik vind 'mijn man' juist grappig omdat ik het vind klinken als 'mijn exemplaar van een mannelijke mens' Maar voor mij is dat ook een argument voor trouwen

'partner' vind ik ook afschuwelijk, dat klinkt alsof je homofiel bent maar niet uit de kast durft te komen. Hoewel in de basis 'partner' een goede term is, want ik wil juist een relatie waarin je zegmaar 'samenwerkt' (maar dan niet letterlijk, maar gewoon, dat je het leven samen doet).

'mijn levenspartner'

Ja bah toch

Nee, mijn soulmate dan, dat klinkt pas klef!!!

^hihi, Ik zie het al helemaal voor me, tijdens de pauze met klasgenoten/collega's over vriendjes ofzo hebben en dan zeggen 'Ik had het er gisteren nog met mijn zielsverwant over, en hij zei dat...'

Hier zijn best een aantal mensen die 'mijn vent(je)' of 'mijn mannetje' zeggen. In het dagelijks taalgebruik, in serieuze gesprekken. Daar krijg ik altijd echt wurgneigingen van.

Oooh Secret Agent, ja dat is ook echt afschuwelijk!

Ik heb met vriendlief () bedacht dat we elkaar 'minnaar' en 'minnares' noemen, maar dat klinkt toch meer als 'degene met wie je vreemdgaat'. Terwijl ik het zo mooi vind klinken om te zeggen dat we minnen <3

[Roosje]

Ik vind "mijn vriend" ook echt dramatisch, om wat Freyja zegt. Het klinkt ook net alsof je niet van elkaar houdt - of zo zou het klinken als ik dat zei. Maar de laatste keer dat ik dat zei is vijf jaar geleden dus boeie. "Mijn vriendje" vind ik leuk, maar meestal noem ik hem "mijn minnaar" of bij zijn naam als mensen hem kennen. Minnaar is wel echt goed, mijn huisgenootjes willen me erdoor slaan en mijn vriendinnetjes nemen het over. Prima verdeling.

[HomoSignificans]

Mien wèèf?

[Qimm]

Andijvie schreef:

Ik vind 'mijn man' heel raar om te zeggen. Maar met 'mijn vriend(je)' kan ik ook echt niet meer aankomen. Dus ik weet het niet meer Ik zeg maar gewoon 'mijn man' en dan trek ik er vast een vies gezicht bij

idem

edit: ik vind significant other wel leuk, dekt de lading goed maar is niet te zoetsappig, maar ik ben bang dat je dan constant uit moet leggen wat je bedoelt En vertalen wordt ook niet wat :')

[Vogelvrij]

Andijvie schreef:

'mijn levenspartner'

Mja, als vrouwen dat zeggen, dan denk ik dat ze lesbisch zijn. Wat dan vaak ook zo is

Ik zou meestal 'mijn vriendin' en dan denken ze dat ik het over zo maar iemand heb. En 'mijn vrouw' lijkt me echt afschuwelijk om te zeggen, ik vind 'mijn man' eigenlijk ook raar klinken, zo deftig en afstandelijk of zo.

[Roosje]

Qimm schreef:

idem

edit: ik vind significant other wel leuk, dekt de lading goed maar is niet te zoetsappig, maar ik ben bang dat je dan constant uit moet leggen wat je bedoelt En vertalen wordt ook niet wat :')

Ik vind mijn significante ander wel tof hoor, in de categorie letterlijke vertalingen. Dan kun je lachen.

[Nona]

Wat een discussie.

Als ik het over Spook heb, dan noem ik hem gewoon bij zijn naam in het geval van mensen die weten van zijn bestaan. En bijna alle mensen met wie ik het over hem heb (collega's, vrienden, kennissen) weten van zijn bestaan en kennen zijn naam. Alleen als ik mensen niet goed ken en hij moet toch vernoemd worden zeg ik mijn vriend, of soms mijn man (bij verkopers aan de deur werkt dat: die snappen dat je iets eerst met je man moet bespreken maar niet dat je je vriend ooit zou moeten spreken). Vriendje of aanstaande kan ook (al zijn die niet zo frequent), maar verloofde gebruik ik echt nooit.

Ventje, gozer, mannetje, jonkje of keagol zijn gereserveerd voor thuiskomen en begroeten, als alleen de kat meeluistert.

[Carn]

Niet.

Nop ik wil niet trouwen.

[Volk]

Als mijn vriend mij zou vragen, anders dan op de manier waarop ik het in mijn hoofd heb, zou ik trouwens geen nee zeggen.

we hadden pas op school een discussie, over vrouwen die hun man ten huwelijk vragen. Hoe denken jullie daarover?
Sommige vinden het nl normaal en anderen vinden dat het via de traditie moet...

Volk schreef:

Als mijn vriend mij zou vragen, anders dan op de manier waarop ik het in mijn hoofd heb, zou ik trouwens geen nee zeggen.

Ik las '...zou ik trouwens gewoon nee zeggen.', ik dacht al, huh?

Dat las ik eerst ook, maar ik geloof niet dat er veel mensen nee zouden zeggen bij de 'verkeerde' manier

En over dat vragen, ik vind het wel lekker om de afwachtende rol te hebben, zelf niet te hoeven vragen. En mannen vinden dat over het algemeen ook wel leuk en fijn om in handen te hebben. Ik vind het gewoon 'leuk' volgens traditie en ga echt niet omgwtf zeggen als het bij anderen niet zo verloopt maar ik ben niet van plan zelf te vragen en dat wil hij ook niet ;D

Het lijkt mij het leukste als het echt nog wel een beetje een verrassing is. Natuurlijk heb je het er al wel eens over gehad, maar als het vragen alleen nog een formaliteit is, is het wel minder leuk

[Nicky1983]

Mijn vriend ziet de meerwaarde van trouwen niet in... Hoe kan ik hem toch overtuigen..
Oja, antwoord op de hoofdvraag van het topic: het maakt me niet zoveel uit hoe Als het maar uit zijn hart komt (ik zou al lang blij zijn als hij me zou vragen haha)

[dark*dizzie*]

Mijn man (bah wat een woord) heeft mij 2,5 jaar geleden heel lief gevraagd. Hij had 2 borden van Blond Amsterdam laten maken, waarop 1 bord wij als bruidspaar stond en 1 bord waarop hij op zn knieen zat en mij ten huwelijk vroeg. In ons favoriete restaurant heeft hij ons eten op het bord laten serveren en toen ik aan het eten was, zag ik het aanzoek en ging hij op zn knieen. Er was bijna niemand in het restaurant en het was dus echt iets voor ons. Ik hou daar van.

Nu alweer bijna 1,5 jaar getrouwd. Time flies!

Nicky1983 schreef:

Mijn vriend ziet de meerwaarde van trouwen niet in... Hoe kan ik hem toch overtuigen..
Oja, antwoord op de hoofdvraag van het topic: het maakt me niet zoveel uit hoe Als het maar uit zijn hart komt (ik zou al lang blij zijn als hij me zou vragen haha)

wat is volgens jou de meerwaarde van trouwen? Behalve hem jouw redenen uitleggen kun je niet veel doen, lijkt me.

[Nicky1983]

Ik zou het allereerst willen omdat het echt een 'meisjesdroom' van me is. Daarbij vind ik de symbolische waarde heel mooi om zijn vrouw te zijn (+achternaam te dragen). Ook biedt het wat zekerheid voor de toekomst

[Fosca]

Ik kreeg altijd kriebels als ik mijn exvriendje naar mij hoorde refereren als 'mijn vriendin' zelf had ik het altijd over 'mijn vriend, *naam*, ...' waarna ik verder ging met *naam*.

Mijn ideale huwelijksaanzoek: simpel, Nona's aanzoek klinkt ideaal


Mijn ideale bruiloft: op een mooie zomeravond ergens in een mooie wilde tuin met lichtjes in de bomen. Iedereen in z'n mooiste zomerkleren en dan een bbq met band ofzo. Mochten we heel rijk zijn tegen die tijd dan wil ik graag in Zuid-Frankrijk trouwen. Op een mooi oud landgoed en naaste familie mag in het kasteeltje slapen en vrienden mogen hun tentje meenemen.

[miekmuis]

Het maakt me niet zoveel uit hoe, maar wel het liefst een beetje onverwacht en absoluut niet met toeschouwers.

[Sfyy_]

Lusi schreef:

Dit zou ik dus absoluut niet willen. Bah

OEW, ik ook nt (:

[Catch]

dark*dizzie* schreef:

Mijn man (bah wat een woord) heeft mij 2,5 jaar geleden heel lief gevraagd. Hij had 2 borden van Blond Amsterdam laten maken, waarop 1 bord wij als bruidspaar stond en 1 bord waarop hij op zn knieen zat en mij ten huwelijk vroeg. In ons favoriete restaurant heeft hij ons eten op het bord laten serveren en toen ik aan het eten was, zag ik het aanzoek en ging hij op zn knieen. Er was bijna niemand in het restaurant en het was dus echt iets voor ons. Ik hou daar van.

Nu alweer bijna 1,5 jaar getrouwd. Time flies!

Oei dat vind ik stiekem wel erg leuk!