18-06-2011, 13:59
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
18-06-2011, 14:13
|
|
|
Maar niet superlang, want ik kan me nog herinneren dat hier een topic was over de nieuwe beschrijving van DoP en volgens mij was dit DaT's idee en ik leef hier nog geen eeuwen.
En wat Kat dacht, dacht ik ook al langer.  Over dat wij dan gewoon een nieuwe stroming zijn, of nou ja, dat wat ik nu aan jonge dichters zie, dat dat eigenlijk de stroming van de toekomst is. Maar ik betwijfel of er een eigen DoP-substroming zou ontstaan, daar is dit te klein voor, denk ik.
|
|
18-06-2011, 14:14
|
|||
Verwijderd
|
Citaat:
Edit: hoppa. Citaat:
|
||
|
18-06-2011, 14:24
|
|
|
|
Hoeft niet. Misschien dichten alle jonger dichters wel hetzelfde en pas vanaf hun 20ste ontwikkelen ze ineens een (andere) definitief eigenheid en stroming! Of misschien ben ik de enige die soms totaal vastloopt en dan weer een andere weg moet zoeken, want oude wegen lukken niet meer. Volgens mij ben ik mijn stijl (voorzover jullie die hebben meegekregen, want de bloeiperiode daarvan was al meer dan een jaar geleden) weer eens kwijt. Hoewel, soms denk ik wel dat ik heel anders schrijf, maar dat zit er toch iets algemeens in van mij, al weet ik nooit wat precies.
|
|
18-06-2011, 14:29
|
||
|
Citaat:
 En, ja, ik heb dat ook wel eens gedacht. Alleen, soms denk dat er in deze tijd geen ruimte is voor een nieuwe stroming. Maar soms denk ik ook dat er wel ruimte voor is.
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
|
|
18-06-2011, 14:31
|
|
|
|
We maken gewoon ruimte! Net zoals waterstromen hele rivieren uit rotsen slepen. We schrijven gewoon wat we schrijven willen en dan zien we wel weer. Je kunt toch moeilijk maar net zo gaan schrijven als iedereen vóór jou want men is nog éven niet toe aan een andere stroming, want zoveel belangrijkere dingen aan hun hoofd.
|
|
18-06-2011, 14:36
|
|||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
En, ja, klopt. Ik denk heel vaak: nu houdt het op... nu is de wereld gewoon zo'n beetje af. Wij kunnen misschien iets nieuws bedenken (ik zeg misschien, want misschien is alles al wel bedacht), maar daar gaat nooit meer iemand naar luisteren, want nu is er geen vernieuwtijd meer. Wat alles betreft, maar vooral gedichten. Gedichten zijn weggeduwd. En dan gaat er ergens in Egypte een ventje op een plein staan schreeuwen en dan krijg ik toch weer een hoop vertrouwen dat het allemaal kan en dat wij echt de toekomst hebben enzo. 
|
||
|
18-06-2011, 14:36
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
19-06-2011, 09:35
|
|
|
Ik ga vandaag een macbook winnen trouwens, op WriteNow!
 Of Joeri, daar zijn we nog niet over uit. Wish us luck! Let's smell them a poopie!
__________________
Zeg maar Jan.
|
|
19-06-2011, 12:15
|
|
Verwijderd
|
Veel geluk schatje! <3
|
|
19-06-2011, 20:06
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
En als het wel zo is: zou je mijn stijl dan DoPstijl noemen?
|
|
|
19-06-2011, 20:28
|
|
|
|
Ik vind DoP ook niet echt één stijl hebben. Als ik dan iemand moest nomineren, nou ja, iets, dan puberpoezie. Daar doen ze elkaar steeds vaker na, maar zelfs dat nog niet.
Of we moeten natuurlijk een eigen dichtersgroepje beginnen zoals KOBRA (niet dat ik daar meer van ken dan het begrip) maar dan op z'n dichters. Ik stel me er dan zo bij voor dat we dan samen optreden en vriendjes zijn en genoemd worden en dat één van ons de rest dan overleeft en als hij/zij heel oud is dan op het NOS-journaal mag vertellen over hoe het allemaal wel niet was.
|
|
19-06-2011, 20:31
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
19-06-2011, 20:33
|
|
|
|
Niet gevreesd! Ik geloof niet dat je langdradige sentimentele gedichten over liefdesverdriet/verliefdheid en vol bijvoeglijk naamwoorden schrijft.
|
|
19-06-2011, 20:38
|
|
Verwijderd
|
Nope.
Maar ik vind het gehalte aan dat soort gedichten hier sowieso laag liggen, dus met die categorisering ben ik het ook in het algemeen niet eens.
|
|
19-06-2011, 20:40
|
|
Verwijderd
|
Ik vind dat hier wel een bepaalde stijl is.
Maar misschien is die niet speciaal typerend voor DoP maar gewoon voor jeugd en onze tijd.
|
|
19-06-2011, 20:41
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
19-06-2011, 20:42
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
19-06-2011, 20:46
|
|
Verwijderd
|
Oh.
Ik heb trouwens een topic-idee naar aanleiding hiervan: een Break Freetopic. Doe er alles aan je los te rukken uit je eigen gewoontes, de conventies hier, de ideeën over wat done en not done is, de onderwerpen die je kent, de dingen waar je inspiratie vandaan haalt, je idee over wat een goed gedicht is, et cetera. Is daar animo voor? Laatst gewijzigd op 19-06-2011 om 21:03.
|
|
19-06-2011, 20:54
|
|
|
|
Het lijkt mij een goed idee! Hoewel ik me sowieso al een 'huhwtf?' voel ten opzichte van gedichten, maar misschien is het dan juist nog veel beter.
|
|
02-07-2011, 22:20
|
|
|
|
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
|
02-07-2011, 22:23
|
|
|
|
De stem van die vrouw die het derde gedicht voorleest <3Vanaf 2:29
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
|
02-07-2011, 23:21
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
 Het is zó bizar - ik klikte op een random naam en een random gedicht en dat was Paul van Ostaijen! Die naam zei me niets, maar zijn gedicht wel. Die hadden mensen, ik weet niet meer wie, buren ofzo, altijd op kaarten die daar hingen. Ik vond die zo mooi toen ik een jaar of zeven was! En nu vind ik ze zomaar terug! 
|
|
|
02-07-2011, 23:52
|
|
Verwijderd
|
Spoiler
Deze kende ik niet, overigens, maar ik vind hem ZO tof
|
|
03-07-2011, 00:21
|
|
|
|
OMG
<33333 Staat hij op die site? Van wie is het?
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
|
03-07-2011, 00:24
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
) dus, die man van wie ik als zevenjarig meisje fan was en die ik ineens weer terugvond.
|
|
|
03-07-2011, 13:21
|
|
|
|
Jungs! Wat moet ik doen als ze naar open plekken in een dichtbundel vragen? Per elk gedicht de open plekken vertellen? Of open plekken tussen verschillende gedichten?
 Halp!
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
|
03-07-2011, 18:10
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
03-07-2011, 18:22
|
|
|
|
Nee, ik bedoelde ook niet leeg papier. Een open plek in boeken is een plek waar informatie wordt achtergehouden voor de lezer. Bijvoorbeeld als er staat dat de ik-figuur depressief is, maar niet staat waarom hij depressief is. Dat is een open plek. En ik vroeg me af hoe ik dat in een bundel moest implementeren. Moet ik in elk gedicht naar open plekken zoeken of tussen verschillende gedichten. Maar ik heb maar voor dat eerste gekozen en dan alleen van een paar gedichten de open plekken beschreven.
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
|
03-07-2011, 18:39
|
|
Verwijderd
|
Of je doet van allebei een beetje: één open plek tussen de gedichten en twee in gedichten, ofzo. En daarna een gedicht over wit papier.
|
|
06-07-2011, 09:41
|
|
Verwijderd
|
Ha.
Ik dacht dat ik alles wat ik tot mijn veertiende geschreven had kwijt was, maar nu vind ik hier een schriftje met gedichten van toen ik een jaar of negen was: De zwaluw zonder kop er was eens een zwaluw die had geen kop geen kop... en daarom zeg ik tegen dit versje stop!!!! Spidi (dit is een ode aan mijn toenmalige goudvis, Spidi) Spidi is lief. Hij is een echte hartedief! Paf poef pief Spidi is dood weehhhh!!!!!!!!! grote mensen zijn dol grote mensen gaan laat naar bed. als jij in bed ligt maken grote mensen pret. dan drinken ze zich dronken tot hun hart gaat bonken. Nederland ook nederland heeft zijn slechte kant maar ook zijn goeie! dat is er zijn veel koeien. en koeien maken melk en melk is goed voor elk. masterpieces.
Laatst gewijzigd op 06-07-2011 om 10:50. Reden: letter vergeten!
|
|
06-07-2011, 19:16
|
|
|
|
Oh, my, fucking, god! Die zijn echt briljantttttt! <33333333333333333
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
|
06-07-2011, 19:16
|
|
|
|
Vooral Spidi en Nederland zijn echt méésterlijk! <3333!
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
|
06-07-2011, 19:34
|
|
Verwijderd
|
Nederland <3
|
|
15-09-2011, 21:18
|
|
|
|
Misschien heel stom om deze vraag nog te stellen. En ergens denk ik ook dat ik alleen clichés te horen krijg, maar ik moet 'm tóch stellen. Namelijk: 'Hoe verbeter je je nou echt als dichter?'
Want om eerlijk te zijn doe ik eigenlijk maar wat. En als je bijvoorbeeld tekent dan weet je dat je elke dag je skilz kunt verbeteren door heeeeeel goed naar dingen te kijken en na te tekenen. Maar voor een dichter ken ik niet zoiets concreets. En dus doe ik eigenlijk maar wat en hoop ik dat het beter wordt. Ik kwam er trouwens op door een gesprek met een meisje/mededichteres laatst. Zij heeft naar mijn idee oorspronkelijk minder talent (maar het voelt altijd zo arrogant om dat te zeggen ) maar ze heeft zichzelf echt heel veel aangeleerd. Voor mijn gevoel dicht ze héél gecontroleerd, weet ze precies wat ze doet. Terwijl ik echt geen flauw idee heb waar mijn gedicht heengaat en waar het heen zou moeten enzo.En oké, veel lezen. En ik heb ook wel dichtbundels aangeschaft, dus ik lees nu wel eens daadwerkelijk andere dingen dan die van mezelf en medepubers en aanverwanten. Maar eigenlijk doe ik dat nooit heeeel geconcentreerd (sowieso lees ik gedichten vaak niet heel geconcentreerd, ga ik vaak gewoon op in de flow en de woorden en de beelden in mijn hoofd - bij gedichten die ik echt heel mooi vind, dan, anders lukt het niet zo goed). En misschien moet ik dat wel doen, al weet ik dan nog niet waar ik op zou moeten letten. En verder veel schrijven. Om het volgende cliché alvast zelf te noemen. Maar ook dat wringt ergens bij mij, omdat je niet echt ziet hoe je beter wordt bij elk gedicht. Tenminste, ik niet. Ik heb namelijk niet iets in mijn hoofd wat beter zou kunnen, dus ik doe, opnieuw, maar wat. En nu vraag ik me dus eigenlijk af - wat zie ik over het hoofd? Wat doen jullie om beter te worden? Hoe hebben jullie je ontwikkeld? Of is dit het gewoon en moet je maar wat doen? Of heb ik ergens in mijn leven heel nuttig commentaar gemist (het enige wat ik me nu kan herinneren is dat Quis me zei dat ik eens een heel concréét gedicht moest schrijven, verder kan ik me niets algemeens herinneren waarvan ik dacht 'dat moet voortaan zo!').
__________________
(...) en ik hou zo van verlangen en ik hou zo van alleen zijn en ik hou zo van het denken dat het zou kunnen als het kon. - Tjitske Jansen
|
|
16-09-2011, 13:48
|
|
Verwijderd
|
Om mezelf te nemen - ik weet wel zeker dat ik minder dichttalent heb dan jij, Emmeke. Maar ik denk ook dat ik beter weet wat ik doe. Dat vind ik jammer* - als ik een gedicht lees, zie ik het metrum heel duidelijk voor me, en trucjes die de dichter heeft ingezet om het gedicht interessanter te maken voor de lezer. Ergens is dat jammer, het haalt wat van de romantiek weg, maar het zorgt er ook voor dat ik goed weet waar ik mee bezig ben.
Wat ik doe om beter te worden - ik weet het niet. Op het moment niks, maar eerst gewoon door mijn stijl te bestuderen, veel te schrijven en vooral veel te lezen. Kijken hoe andere gedichten in elkaar zitten. Kijken hoe zinnen lopen, hoe een zin verandert als je twee woorden omdraait. Uitproberen wat de gevoelswaarde is van bepaalde woorden. Zinsconstructies bekijken. Net zoals tekenen, eigenlijk - kijken, kijken, kijken. Jij zegt dat je dat niet doet, Em, maar volgens mij heb jij een heel oorspronkelijk talent/dichtgevoel. Ik heb alleen maar de kunst om te kijken hoe taaldingen in elkaar zitten. En dan leer je dat vanzelf nadoen. *Edit: hiermee bedoel ik niet dat ik het jammer vind dat ik minder dichttalent heb dan Em., maar dat ik het jammer vind dat ik gedichten automatisch ga ontleden en dat ik de trucjes vaak zo duidelijk zie dat ze niet meer echt werken op mij.
Laatst gewijzigd op 16-09-2011 om 14:13.
|
|
16-09-2011, 14:11
|
|
Verwijderd
|
En, wat ik zich al een tijdje afvroeg: vinden jullie het belangrijk om van dichters ook iets te weten over hun leven, zodat je de gedichten kan plaatsen? Of zijn alleen de gedichten genoeg?
|
|
16-09-2011, 14:22
|
||
|
|
Citaat:
Ik heb ontzettend veel bewondering voor wat jij doet (al weet ik dus niet precies wat je doet). En misschien is het bewuster dan het mijne, maar dan vind ik dat lekker knap. En sowieso kun jij met metrum werken (en volgens mij nog wat dingen stukjes beter dan ik - zoals het naamgedicht met Deportatie dat jij schreef, dat was zoveel beter dan mijn Roodkapje-variant imo). En ik zal me altijd het gedicht herinneren (dat lekker weer niet hier staat ) over 'de soldaat die in de oorlog liep' oid. In ieder geval was minstens de helft van het gedicht herhaald (de eerste regel van de strofe leek dan weer op de laatste regel van die erboven, als ik me goed herinner) en dat werkte zó goed. Zulke goede herhaling heb ik volgens mij nog nooit gekund. En sowieso het metrum, dat zal ik gewoon nooit kunnen zien/horen (en dan heb je van die vreselijke leraren die iets uitleggen van 'oh, dan moet je gewóón naar de klemtoon kijken, desnoods spreek je het héél overdreven uit' A. DAT MAG NIET OP EEN TOETS B. Ik kan overal heel overdreven een klemtoon leggen en ik vind alles dan nog steeds klinken, dus werkt niet.)En trucjes zie ik ook niet. Ik heb wel bij Nederlands gehad van pleonasme en alliteratie enzovoort. En alliteratie merk ik soms wel op. Maar nooit dat ik ergens bij stilsta en denk 'door dit trucje heeft de dichter het veel beter gemaakt'. Bij trucjes moet ik trouwens ook aan neppe dingen denken die iedereen kan uithalen als je maar weet waar ze zitten, niet iets waar nog wat talent achter moet zitten (maar ik denk dat jij misschien iets anders bedoeld - bijvoorbeeld wél de alliteratie, maar dan graag in de handen van een beheerst dichter, want het wordt niet ineens beter door te allitereren - toch?).
__________________
(...) en ik hou zo van verlangen en ik hou zo van alleen zijn en ik hou zo van het denken dat het zou kunnen als het kon. - Tjitske Jansen
|
|
|
16-09-2011, 17:28
|
||||
Verwijderd
|
Citaat:
Verder: - uitproberen. En dan niet proberen in de zin van ''maar wat aanmodderen,'' maar proberen in de zin van: je concentreren op een van de vele aspecten van poëzie en dat proberen te doorgronden en het te verwerken. Bijvoorbeeld heel gericht op zoek gaan naar wat er nou nog meer is, naast alliteratie, om met rijm te doen. Of stijlfiguren, metaforen, ritme, de onderwerpen waarover je schrijft. Pas alles eens een paar keer toe, kijk of het bij je past. Vraag je bij je gedichten af: is dit echt alles wat ik eruit kan halen? Of kan ik het soepeler laten lopen door te schuiven met lettergrepen? - heroverwegen. Eens een keer niet tevreden zijn met wat er ''zomaar in je opkwam.'' Ook al is dat misschien best aardig, wees dan toch eens extra kritisch voor jezelf. Laat het een dag liggen, of een week. Denk daarna: is dit echt alles? Ik ben wel benieuwd namelijk naar wat er in je opkomt als je er nog eens over na gaat denken. Citaat:
Citaat:
Of: ga op schrijfles. Buiten dat: het geen flauw idee hebben wat je doet is niet zo erg als het klinkt. Dat heet intuïtie/talent en dat moet je koesteren.
|
|||
|
16-09-2011, 19:20
|
|
|
|
Technieken is inderdaad een mooier woord.
En met metrum geloof ik echt dat ik het niet kan, omdat je dan een klemtoon moet kunnen horen. En tenzij ik elk woord in een woordenboek op ga zoeken (is 'n beetje omslachtig, me dunkt) zie ik me geen gedicht schrijven met allemaal jambes (of een andere vorm waarvan ik de naam niet ken). Herhaling ligt inderdaad niet buiten mijn vermogens, mijn punt was meer dat ik denk dat Listo daar op 't moment beter in is en misschien wel weer meer feeling voor heeft. Dat zou ik wel kunnen leren. Net zoals rijmdingen. En ik ben bekend met het bestaan van kookboeken, maar ik weet niet waar ik het dichterlijk tegendeel (de 'theoretische basis') vandaan zou moeten vissen. Of is dat gewoon het kennen van termen als herhaling, pleonasme, alliteratie, assonantie, blablabla? Omdat zodra iets een naam heeft, het pas echt bestaat? En waar ik zomaar schrijfles vandaan moet halen weet ik niet. Ik geloof niet dat ze zulke dingen in de buurt hebben. En ik ben ook wel blij dat ik het al heel aardig kan zonder dat ik weet wat ik doe/hoef te weten wat ik doe, maar ik vraag me af wat ik dan zou kunnen als ik ook nog eens een zekere beheersing heb en weet waar ik mee bezig ben.
__________________
(...) en ik hou zo van verlangen en ik hou zo van alleen zijn en ik hou zo van het denken dat het zou kunnen als het kon. - Tjitske Jansen
|
|
16-09-2011, 21:12
|
|
|
Hoe verbeter je jezelf als dichter? Ik vind het een goede vraag.
Hoewel alle opmerkingen over techniek en jezelf uitdagen waar zijn, wil ik er graag iets aan toevoegen. Ik merk dat ik beter word naargelang ik dichter bij mijn eigen stem kom. Dat wil zeggen, ik leer mezelf beter kennen en niet alleen dat, ik laat mezelf ook steeds meer toe. In plaats van dat ik denk 'Dat is een stomme gedachte', of 'Dat is een stom gevoel', censureer ik mezelf minder en daardoor kom ik in mijn gedichten dichter bij mijn 'rauwe', imperfecte zelf. Het is voor mij vooral een les in eerlijk zijn en bewustzijn, en mijn gedichten gaan erop vooruit naar mate ik daar beter in wordt. Dit geld ook voor gedichten die niet over mezelf gaan, of zelfs voor gedichten over fictieve personages. Elk gedicht hangt voor mij samen met een bepaald gevoel of atmosfeer die voor mij betekenis heeft. En hoe eerlijker ik met mezelf ben, hoe beter ik het kan verwoorden. Voor iedereen die zich nog wat opgelaten voelt onder het dichter-zijn: stoppen. Dichten is stoer. Je moet een bepaald soort moed hebben waardoor je je gedichten kan delen met anderen. Buiten dit (anonieme) forum laat ik ze alleen aan mijn ouders lezen, niet eens aan mijn beste vrienden. Het vereist een bepaald soort lef om jezelf eerst bloot te geven in een gedicht en dat vervolgens op straat te gooien, bij wijze van spreken. Maar je kan er zeker van leren, niet alleen van de kritiek maar ook het soort reacties dat je krijgt. Andere mensen zullen andere dingen in je gedichten zien dan jij en dat kan heel interessant zijn. Zo krijg ik vaker de reactie dat mijn gedichten verdrietig zijn en daar raak ik geirriteerd van. Maar waarom? Dan begin ik gelijk te sputteren dat mensen te veel regenboog zonneschijn vanilla zijn en voila, ik heb weer een atmosfeer te pakken voor een nieuw gedicht. (Ik hoef dus niet per se naar die kritiek te luisteren en blije gedichtjes te gaan schrijven - ik luister ernaar en vervolgens luister ik naar mezelf, want uiteindelijk zijn mijn gedichten van niemand anders). Over technieken, voor mij zijn vorm en inhoud twee tandwielen die in elkaar lopen, technisch gesproken. Ik ben er al tijdens het eerste schrijven mee bezig, met afbrekingen en herhalen etc. De vorm onthuld zich voor mij in hetzelfde soort flow als de inhoud omdat het een de anders versterkt. Ik ben niet met uiterlijkheden of trucjes bezig, maar met de beste manier om iets uit te drukken, over te brengen. Techniek is het gereedschap dat je gebruikt om je woorden naar een nieuwe hoogte te tillen, het achterliggende betekenissen te geven zonder dat je iets extra's zegt. Hierin beter worden betekent veel oefenen en spelen met opties (lang leve tekstverwerkers) en je gedicht hardop lezen kan ook helpen. Em, ik weet zelden waar mijn gedichten naar toe gaan. Het begint met twee regels, soms een woord, vaak alleen een vaag gevoel. Het is zoals gezegd werd van Odysseus die naar Ithaka wilde: het gaat niet om de bestemming maar om de reis. Pas als ik van de twee regels vier maak, van dat woord zes, dan begint dat vage gevoel zich te onthullen en begin ik beter te begrijpen waar ik het uberhaupt over heb. Dat is het moment waarop ik op stoom kom en begin uit te wijden, etc. etc. Dan is het de kunst om de teugels in de hand te houden en jezelf weer goed tot stilstand te brengen in plaats van je gedicht op hol te drijven. En dit is wat lastig is: aan de ene kant de controle houden en weten waar je mee bezig bent, en aan de andere kant onwetend en ontvankelijk genoeg zijn om je talent de ruimte te geven die het nodig heeft. Ik denk dat die balans tussen loslaten en controleren een van de sleutels is tot het worden van een betere dichter. Uiteindelijk moet je vooral niet bang zijn. Niet voor jezelf, anderen, hoe goed/slecht je bent. Dichten is zo persoonlijk, er zullen altijd mensen zijn die het niet bevalt. Van alle gepubliceerde dichters zijn er maar een paar waar ik echt wat 'mee heb'. Van geliefde dichters zoals Rutger Kopland zijn er een aantal gedichten die ik fijn vind, maar voor dat getal des te meer waar ik zonder blikken of blozen overheen lees omdat ze me niet weten te pakken. Op deze manier is dichten een vrij egoistische bezigheid misschien, maar je kan nu eenmaal niet buiten jezelf staan. Dan is heel erg jezelf zijn de best volgende optie.
__________________
I was working on the proof of one of my poems all the morning, and took out a comma.
In the afternoon I put it back again. - Oscar Wilde
|
|
16-09-2011, 22:38
|
|
Verwijderd
|
Amen.
|
|
17-09-2011, 06:40
|
|||
Verwijderd
|
Citaat:
En verder: Citaat:
|
||
|
17-09-2011, 08:48
|
|||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
|
||
|
17-09-2011, 18:57
|
||
|
|
@Noinin: dat vind ik ook een goed punt, ja!
Van jezelf leren kennen en eerlijk durven zijn (tegen)over jezelf. Soms denk ik ook wel eens dat als iemand meer leert, bijvoorbeeld iemand gaat hersenen bestuderen en wordt hersenwetenschapper, dat zijn/haar poëzie daar ook beter, interessanter van wordt. Gewoon, omdat je nieuwe dingen te melden hebt, nieuwe zienswijzen ontwikkeld, zoiets. Dat je je als mens ontwikkeld, dat je je dan ook ergens als kunstenaar ontwikkeld, waardoor je kunstwerken ook weer beter worden. En ik vind dat je je ergens tegenspreekt, namelijk: Citaat:
Vroeger zou ik trouwens noooooooit mijn gedichten hebben laten lezen. Mijn ouders kwamen erachter dat ik dichtte doordat ik een brief van Doe Maar Dicht Maar kreeg dat ik in de finale stond (  ). Maar nu heb ik twee keer in de finale gestaan, en nog drie keer 'los' opgetreden, en hebben mijn ouders die gedichten gewoon gelezen/gehoord. Echt vrienden heb ik niet, klasgenoten weten wel dat ik dicht (door de eerste keer DMDM, verder heb ik niets meer vertelt), maar die zou ik nooit wat laten lezen, denk ik. In ieder geval niet nu, en ik denk ook dat ze daar gewoon geen interesse in zouden hebben. Maar ik denk ergens altijd een beetje dat mensen denken dat gedichten níet over jezelf gaan. Dat ze niet direct de link meer leggen tussen 'hier staat dit, dit ben jij'. Bij mij is er vaak trouwens geen duidelijke grens - genoeg dingen die vrij veel over mij gaan, maar er wat bij verzinnen, genoeg dingen die geheel verzonnen zijn en toch wat van mij móeten bevatten, want ik heb ze geschreven - maar op zich denk ik ergens dat ik vrij kwetsbare dingen kan laten lezen zonder dat mensen dan meteen conclusies over jóu gaan trekken. Misschien dat je wat triest of verliefd bent, of wat toen je dat schreef, maar niet hele verhalen 'oh, jij vindt die leuk en je wil dit en dat en dat vind ik zelf helemaal niets en eigenlijk ben je gewoon stom'. Als je slechte gedichtjes schrijft bomvol verliefde clichés en rare rijm, dan misschien wel, dan is het sneller 'je schrijft dit omdat je het zo voelt' waar het bij betere gedichten misschien zou zijn 'je schrijft dit omdat het zo mooi klinkt zo' - als er al niet bijhoort 'ik weet niet eens precies wat je bedoelt, maar het klinkt mooi'. Ik heb in ieder geval een beetje het idee dat mijn gedichten wel een beetje het echte verhaal, het kwetsbaarste deel, weten te beschermen. Het gaat over gevoel en ideeën en associaties, er staat niet 'dit is persoon X, het was dinsdag de dertiende, het gebeurde hier, ik deed heel stom' enzovoort.
__________________
(...) en ik hou zo van verlangen en ik hou zo van alleen zijn en ik hou zo van het denken dat het zou kunnen als het kon. - Tjitske Jansen
|
|
|
18-09-2011, 11:13
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Mja. Het houdt me wel bezig, maar ik weet verder niet goed wat ik erover moet zeggen.
|
|
|
18-09-2011, 11:29
|
|
|
Ik heb eigenlijk vrij weinig met dichten. Mijn hart zit in verhalen schrijven, en ik heb niet hetzelfde gevoel bij dichten. Ik voel me er niet in thuis zeg maar. Als ik een gedicht schrijf is het, a) niet goed, b) nooit af. Soms waag ik me er wel aan, als er bepaalde zinnen in mijn hoofd spelen. Ik zal echter niet trots op mijn gedichten zijn, heel soms. En ik post eigenlijk nooit, maar dat doe ik ook niet met mijn verhalen waar ik wel trots op ben. Ik hou het gewoon voor mezelf en laat het heel af en toe iemand lezen. Ja, dat is het
|
|
18-09-2011, 11:35
|
|||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
|
||
|
18-09-2011, 11:40
|
|
|
|
Waarom zou ik daar niet blij mee zijn?
|
|
18-09-2011, 11:46
|
|
Verwijderd
|
Weet ik toch niet! Gewoon!
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Verhalen & Gedichten |
Twaalf voor één Reynaert | 13 | 04-05-2004 19:24 | |
| De Kantine |
Groot Moppentopic [1] Negrotiator | 82 | 16-01-2004 07:44 | |
| Verhalen & Gedichten |
De laatste dans (verhaal) Angeles | 7 | 28-01-2003 11:58 | |
| ARTistiek |
[verhaal] Vergeven & Vergeten Myz | 42 | 09-08-2002 19:46 | |
| Verhalen & Gedichten |
Kritiek (dus niet reageren als je niet tegen kritiek kan!) Tantalus | 31 | 02-02-2002 10:36 | |
| Huiswerkvragen: Exacte vakken |
Doping juutje_17 | 8 | 06-04-2001 13:37 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 15:46.
Adverteren