Ik heb nog nooit een relatie gehad met iemand, en daar ben ik blij om. Ik ben één keer op een afstandje verliefd geweest op een onbereikbaar iemand, en die nare ervaring heeft me in één keer genezen van de liefde; daarvoor fantaseerde ik wel eens over de Ware Jacob, mijn huwelijk en kinderen met hem, maar dat is dus helemaal over.
Ik ben er achter dat liefde helemaal niets voor mij is, dat ik daarvoor niet in de wieg ben gelegd. Ik ben altijd al een einzelgänger geweest en ben daardoor dus een heel moeilijk persoon die het heel moeilijk vindt om zich bloot te moeten geven (en dat moet in relaties, anders houden ze niet stand...). Ik houd me ook niet aan andere mensen op, en zij ook niet aan mij (zeker omdat ik een handicap heb).
Nee, ik ben allang blij dat ik geen relatie heb, niet met de stress ervan te maken heb en die vele belachelijke verplichtingen...
Laat mij maar lekker oud worden met een hele troep katjes!