Mail verstuurd

[Sterretje*]

Anno 1986 schreef op 22-07-2004 @ 15:34 :
lieve magic

het is niet gek...die prikkels. vaak als je je zelf slecht voelt, ben je extra gevoelig voor deze dingen....vergeet dat niet. probeer de rust te creeren die je nodig hebt. maak een wandeling, hoewel...dat ligt bij jou mss wat lastiger....lees iets ´simpels´, luister naar muziek...etc. probeer iets te doen zodat je even bezig bent, je je even af kan zonderen van deze dingen. vaak helpt dat wel. verwacht dan niet dat je het meteen ook leuk vind, want dat is denk ik een te hoge eis als je je heel rot voelt..


verder, ben ikt rots op je, en hoop ik dat je echt gaat naar die afspraak. ik denk niet dat je je nu al moet verontschuldigen voor als je niet gaat, want je doet het voor jezelf....en wij , of iig ik, hoop enkel met je mee....

sterkte, en veel liefs.
grtjs.

Hey Anno 1986, terug van vakantie!
Ik ben er behoorlijk mee bezig. Zo bedenk ik me bijvoorbeeld nu al hoe het eerste gesprek zal zijn. Ik zie mezelf erheen fietsen, me aanmelden bij de balie, wachten in de wachtruimte met mijn rug naar de klok toe om niet gestresst te worden van de secondewijzer en elke spanning in mijn lichaam zal ik voelen waardoor ik op een gegeven moment naar de grond staar en me afsluit voor de mensen die zich ook in de ruimte bevinden. Totdat mijn psych plots voor me staat, ik kijk op en loop mee. Hij staat stil en neemt de gelegenheid om me een hand te geven, daarna lopen we naar zijn kamertje waar we ieder op een stoel gaan zitten zoals we gewend zijn. Ik doe nog even snel mijn jas uit en prop 'm achter mijn rug. Vervolgens kijk ik rond terwijl hij me observeerd... aaah, ik kan zo uren door gaan....
Ik voel me opzich best goed vandaag. Ik was van plan mijn kamer op te ruimen, maar ik ben nogal perfectionistisch ingesteld waardoor ik (bijna) nooit tevreden ben en dat maakt me zenuwachtig. Ik doe mijn best, maar het is een chaos in mijn hoofd. Verder heb ik vandaag heel erg op mijn eetpatroon gelet en het ging goed.
Laat ik het maar niet over mijn medicijnen hebben...

Kus, Magic_STAR*

[Anno 1986]

Lief sterretje,

Nee, nog niet terug van vakantie, nog lkkr in de zon
Maar na een lichte zonnesteek ff wat schaduw opzoeken, en wat doe dingen.....sja, daar valt dit dan ook onder.

Ik herken veel in wat je schrijft, hopelijk probeer je het ook van de positieve kant te bekijken. Wat speelt er naast de angst, spanning, etc. nog meer in je op? Is er iets in je (al is het maar een minivezel van je lichaam) dat toch wel heel open staat voor het gesprek? Dat er toch wel een beetje naar verlangt?

Je schreef enige tijd terug dat je toch voor jezelf wilde kiezen, dat je jezelf beter wilde maken....valt medicatie daar buiten? Het is niet gek dat je ze niet wilt slikken, maar doe er geen gekke dingen mee. Het is heel gevaarlijk om met dergelijke medicijnen te klooien om het zo maar even te zeggen.... ik weet niet welke je slikt, en ook niet waarvoor nauturlijk...maar meisje; speel nooit met je grenzen, wat betreft medicatie. Je klachten kunnen er nooit beter op worden, en kunnen zelfs versterken. Bovendien kun je in een visieuze cirkel terecht komen....
Dus praat daar mss ook eens over. Je kunt er mss het beste mee stoppen, als het niet ´gewoon´ kan. Of mss heb je geowon even een goed en confronterend gesprek nodig van iemand die zegt waarom je ze slikt, en wat de gevolgen anders kunnen zijn....

Doe je ajb voorzichtig met jezelf?

Complimenten wat betreft je eetgedrag van vandaag, of gister? Ik ben trots op je...het is een hele zware en moeilijke weg, maaro oit ga je er komen....of zal het iig beter worden dan dit.

Grtjs.