Samenwonen op je 18de

*blue angel* schreef op 25-08-2004 @ 22:23 :
waarom al die reacties dat je eerst alléén hebt moeten wonen voor je mag gaan samenwonen? en als je dat nou niet WIL? als je niet elke dag wil thuiskomen in een leeg huis? als je niet elke dag alleen wil slapen? als je niet elke dag alleen wil eten? als je niet elke dag alleen wil tv-kijken? als je het gewoon fijn vindt van niet alléén te (moeten) zijn?

ik heb van september tot december vijf dagen per week 'alleen' gewoond, en ik heb me van september tot december vijf dagen per week rotslecht gevoeld, eenzaam, bang en -vooral- alleen.


sinds januari heb ik in leuven geen enkele nacht (ok, misschien drie ofzo) alleen moeten slapen, en ik ben nog nooit in mijn leven zo gelukkig geweest.

ik ben dan ook ab-so-luut niet van plan eerst helemaal alleen iets te huren, zéker niet aangezien mijn vriend er ook heel erg naar uitkijkt om ergens samen een appartementje te kunnen zoeken (aangezien het met twee personen op een kot van ongeveer 14m² toch niet zó comfortabel is ).


xxx

ocharme wat zal jij dan doodsongelukkig zijn als het een keer uitgaat want dan ben je écht alleen. nee samenwonen omdat je niet alleen kán zijn vind ik ook niet zo handig.

verder, tuurlijk wil je graag bij je partner zijn en als dat extra vaak kan door samen te wonen is dat mooi. maar zoals de meeste mensen eigenlijk al gezegd hebben, vind ik het wel een vereiste dat je voor jezelf kan zorgen, dat je niet een hulpeloos stukje verdriet bent zonder ervaring met alleen zijn als het dan uitgaat. bij sommige mensen zal het werken, bij andere mensen niet en die leren er dan hopelijk van.

ik wil ook best samenwonen met m'n vriend, of dat heb ik heel lang geroepen, maar ik zit nu op kamers met een huisgenoot en ik kan niet wachten tot ik straks een appartementje voor mezelf heb gevonden, want het is wel gewoon erg relaxed je eigen plek te hebben waar je echt alleen kan zijn zonder gestoord te worden. nou stoort mijn vriend me niet, maar hij woont 3 straten verderop dus als ik hem wil zien kan dat toch wel.

[_mar]

Ik vind 18 wel jong, maar daar kiezen zij voor
Als ik 18 ben, wil ik eerst studeren, en dan kan het best zijn dat m'n vriendje naar een andere stad gaat. Dus samenwonen op mn 18e gaat niet, en ik zie het ook niet zitten... Komt nog wel

[Stepsje]

Ik ben nu bijna 5 maand samen met mijn vriend en we zijn nu ruim 2 maand samen op zoek naar een huisje.
T gaat misschien wel heel erg snel, maar ik zit nu bijna de hele week bij hem thuis (hij woont in een studentenhuis en ik nog bij mn ouders)
Hij wil graag het studentenhuis uit (is nu afgestudeerd) en ik wil graag het huis uit.
Ik ben veel alleen thuis (in elk geval de weekenden) en heb hierdoor dus wel geleerd om voor mezelf te zorgen.

Ik vind dat zolang het goed voelt en je het allebei wil je gewoon moet gaan samenwonen.
En ja het kan altijd fout gaan, maarja dat kan ook als je al jaren bij elkaar bent of als je 10 jaar ouder bent.

[Fa Sai]

Ik snap die mensen die zo'n haast hebben eigenlijk zo en zo niet.
Hebben ze soms net te horen gekregen dat ze nog maar een paar jaar te leven hebben? Dan snap ik het wel.
Maar nee, ik vind het eerlijk gezegd een beetje dom.

[Nobucta]

Ik denk juist dat het goed is op zo'n jonge leeftijd te doen. Mocht het foutlopen, dan ben je nog op zodanige leeftijd dat je weer terug kunt naar je ouders.
Ikzelf woon sinds mijn 17e op mezelf (niet samen) en dat is uiteindelijk alleen maar ten goede gekomen aan zo'n beetje alles.
Op zich is het niet nodig dat je eerst alleen gaat wonen, maar wat denk ik niet goed is wanneer eentje wel alleen heeft gewoond en de ander niet. Krijg je snel een mamma/kind-verhouding.

Fa Sai schreef op 27-08-2004 @ 12:57 :
Maar nee, ik vind het eerlijk gezegd een beetje dom.

Waarom?

Ik snap niet dat mensen die het niet gedaan hebben denken te weten waar ze over praten wanneer ze zeggen dat het dom is, altijd fout gaat, enz. Hoe kan je dat met zoveel zekerheid zeggen als je het niet gedaan hebt?

Problemen kunnen altijd ontstaan, dat is, denk ik, meer afhankelijk van hoe goed je elkaar kent en of je elkaar vrij laat en elkaar wat ruimte geeft ed, dan dat het per definitie leeftijdsafhankelijk is (al zijn jonge mensen vaak wat afhankelijker ingeteld dan oudere, maar dat hoeft niet zo te zijn, omgekeerd kan ook).

Zelf woon in sinds m'n 20ste (oid) samen, is geen 18, dat snap ik, maar veel mensen vinden het toch vroeg. Ik snap niet waar ze zich druk om maken, het is mijn (en zijn) leven en als (hij en) ik me (ons) er goed bij voel(en): wat is dan het probleem? Ik woon samen, die ander toch niet? Als hij of zij het te vroeg vindt, dan moet hij of zij het niet doen, dat is nogal simpel. Maar om mij er om te veroordelen of wat dan ook of te denken dat hij of zij weet waar hij het over heeft, enz., dàt vind ik nou dom.

En om op TS te reageren: het kan altijd uitgaan en wat doe je dan? Of terug naar je ouders of op jezelf gaan wonen. En waarschijnlijk huren ze dat huis niet voor niks, het is dan niet van jou en je kunt de huur zo opzeggen (kee, opzegtermijn, maar je hoeft het niet te verkopen oid), je zit dus niet echt met het probleem van 'wat doe je met het huis'? (Je kunt natuurlijk gaan vechten over wie er mag blijven wonen, maar ja.)

[Methuus]

No fucking way. Ik ben misschien gek, maar niet achterlijk.

loos schreef op 26-08-2004 @ 14:15 :
ocharme wat zal jij dan doodsongelukkig zijn als het een keer uitgaat want dan ben je écht alleen. nee samenwonen omdat je niet alleen kán zijn vind ik ook niet zo handig.

ik zal vooral doodongelukkig zijn omdat ik hem dan kwijt ben, niet omdat ik dan alleen moet wonen. ik ben namelijk niet van plan ooit helemaal alleen in een huisje te gaan wonen. stél dat wat jij zegt ooit zou gebeuren, dan ben ik er wel redelijk zeker van dat ik mijn oude vertrouwde kamertje bij mijn ouders weer zou opzoeken, of eventueel bij mijn grootouders intrekken, of met vrienden en/of vriendinnen een huis betrekken (à la friends ). ik bedoel trouwens niet dat ik niet kàn alleen zijn (ik bén namelijk alleen geweest, namelijk van september tot december), ik bedoel dat ik niet WIL alleen zijn. kijk, voor mij is een gezellig studentenhuis waar je elkaar kent en waar je weet dat je niet alleen in huis bent OOK goed, ik had gewoon pech, DIKKE pech; in het huis waar ik zat was het niet de gewoonte dat je elkaar kende, laat staan dat je bij elkaar langsging.

loos schreef op 26-08-2004 @ 14:15 :
... vind ik het wel een vereiste dat je voor jezelf kan zorgen, dat je niet een hulpeloos stukje verdriet bent zonder ervaring met alleen zijn als het dan uitgaat ...

zoals hierboven ook al ergens werd gezegd (sarah haalde het aan, geloof ik): zelfstandig worden kun je ook ZONDER helemaal alleen te wonen...
als je met twee woont moet je toch ook zelfstandig zijn, met zijn twee? waarom zou de één dan wél helemaal zelfstandig zijn en weten hoe alles in elkaar zit (want één van de twee moet toch tenminste alles kunnen regelen?), en waarom zou de ander een 'hulpeloos stukje verdriet' moeten zijn?

ik vind dat je het allemaal veel te zwart-wit ziet.


het is niet omdat ik niet alleen WIL zijn dat ik niet zelfstandig KAN zijn...

[Methuus]

*blue angel* schreef op 28-08-2004 @ 13:24 :
*heel blaatverhaaltje*

En toch moet 't vriendje langskomen omdat je niet graag 'n dikke week alleen thuis bent.



Just kidding eh zus.

Methuus schreef op 28-08-2004 @ 13:40 :
En toch moet 't vriendje langskomen omdat je niet graag 'n dikke week alleen thuis bent.



Just kidding eh zus.

ik zeg het toch: ik WIL niet alleen thuis zijn



IK BEN FUCKING BANG ALS IK ALLEEN THUIS BEN, IK KAN DAN NIET SLAPEN EN BLABLA, EN IK HEB GEEN IDEE WAAROM, nu goed??















trouwens: examen antro vandaag ging wel goed wanneer hebt gij uw laatste? (of is da al geweest en zoja hoe is da gegaan?)

Het is een wettelijke vastgelegde vrijheid die je hebt, maar ik moet er nog niet aan denken.

[Methuus]

*blue angel* schreef op 28-08-2004 @ 13:45 :
ik zeg het toch: ik WIL niet alleen thuis zijn



IK BEN FUCKING BANG ALS IK ALLEEN THUIS BEN, IK KAN DAN NIET SLAPEN EN BLABLA, EN IK HEB GEEN IDEE WAAROM, nu goed??















trouwens: examen antro vandaag ging wel goed wanneer hebt gij uw laatste? (of is da al geweest en zoja hoe is da gegaan?)

Wussy.


Maandag laatste, Filo. Nog niet zo veel geleerd. :/ Wel nieuwe pc besteld vandaag. Dus ik ga seffes eens beginnen.

[Lorelei]

Ik weet niet of ik het zou doen. Misschien. Ik heb er in ieder geval niet principieel iets tegen

[kleinmeisje]

Ik denk niet dat ik het zou doen. Wil meer voormezelf weten dat ik het ook zelf red. En ookal ben ik best zelfstandig en doe ik veel dingen thuis. Ik denk toch dat het anders is als je op jezelf woont. Dus ik denk niet dat ik het zou doen, ookal lijkt het idee me soms wel heel fijn.

[Denise]

hallo
ik ben met een jongen samen gekomen die 7 jaar ouder was en een kind had met iemand anders waar ie niet meer mee samen was
ik had het in deze periode heel erg moeilijk en toevallig deed het zich voor dat hij naar twee maanden een eigen flat kreeg
ik ben toen met hem meegegaan waar iedreen op tegen was
iedereen van mijn vrienden heeft me toen laten vallen
in het begin was het zeer moeilijk voor mij om alles te regelen enzo geen werk geen school enzo
maar we zijn nu een jaar verder en zeer gelukkig en alles gaat beter als ooit
dus je ziet wel dat niet alles fout hoeft te lopen he

18 is maar een getal. niet iedereen is even volwassen en even zelfstandig als hij/zij 18 is. Mensen verschillen. Ik ben bijvoorbeeld (ik ben 16) erg volwasssen en zelfstandig voor mijn leeftijd, dat komt door dingen in mijn jeugd en nu nog, waardoor ik sneller volwassen en zelfstandig ben geworden. als iemand meteen uit het huis van zijn/haar ouders komt waar hij/zij niets zelf deed of totaal niet zelfstandig is, vind ik het niet verstandig. Ikzelf zou liever samen gaan wonen als ik uit huis ga, dan in mijn eentje gaan wonen. samen ben je niet alleen. ik heb nu een vriend (4 maanden) en ik zou als ik 18 ben en ga studeren wel met hem willen gaan samenwonen (als we dan nog samenzijn natuurlijk...). het lijkt me heerlijk om met hem samen te wonen. als ze iets huren komen er niet heel veel problemen van, laat ze lekker samen zijn, dat is het enige wat ze willen. vaak is het ook gewoon handiger omdat ze toch altijd samen zijn, maar alleen in aparte huizen wonen. dus ik vind het best kunnen.

trouwens: volgens mij voelt het ook gewoon veel comfortabeler aan als je met z'n twee kan leren voor jezelf te zorgen, dan wanneer je in je eentje in het diepe wordt gegooid...





pfff, waarom reageer ik eigenlijk nog?


ik ga slapen sloppel!



xxx

[eeef]

alsof je dan helemaal geen vrijheid meer hebt, je kan als je op zo'n leeftijd samenwoont toch nog steeds de dngen doen die jij wilt? ik heb nu 2 jaar een vriendje, en ben bijna 18, ik ben nog niet van plan om samen te gaan wonen, maar toch vind ik het niet te jong, je moet het zelf weten, en goeie afspraken met elkaar maken, mensen blijven maar denken at je pas volwassen bent als je de 30 hebt gepasseerd...en samenwonend kan je nog steeds uitgaan met vriendinnen en dat soort dingen....je komt alleen nooit in een leeg huis terug....what's the problem?

Het probleem is dat het gewoon burgerlijk is. En burgerlijk is fout.

[eeef]

nare man schreef op 29-08-2004 @ 14:54 :
Het probleem is dat het gewoon burgerlijk is. En burgerlijk is fout.

waarom burgerlijk? je bent nog precies hetzelfde als hoe je was...je hoeft tch niet ineens elke avond op de bank voor de tv te hangen?? ik snap het niet....maargoed. denk dat je het pas snapt als je echt van iemand houdt en daar samen bij wil zijn...

eeef schreef op 29-08-2004 @ 14:56 :
waarom burgerlijk? je bent nog precies hetzelfde als hoe je was...je hoeft tch niet ineens elke avond op de bank voor de tv te hangen?? ik snap het niet....maargoed. denk dat je het pas snapt als je echt van iemand houdt en daar samen bij wil zijn...

Nee, je bent niet hetzelfde als je was. Je moet verantwoording afleggen voor wie je mee naar huis neemt, je moet allerlei shit samen overleggen zoals inkoopbeleid van levensmiddelen en andere administratieve zooi en verder is het gewoon vervelend om niet in je eigen huis te kunnen doen wat alleen jíj wilt, zoals het maken van een ongelooflijke teringzooi van je kamer en bed.

Verder is die laatste opmerking natuurlijk nonsens. Ik heb een lieve vriendin waar ik erg gek op ben maar zowel zij als ik hebben absoluut niet de behoefte om samen te gaan wonen, simpelweg omdat we allebei student zijn en snappen dat je dan gewoon veel te snel gaat inkakken. En inkakken is, net als burgerlijk zijn, fout. Studenten horen zich daartegen af te zetten.

[Lorelei]

nare man schreef op 29-08-2004 @ 15:00 :
Nee, je bent niet hetzelfde als je was. Je moet verantwoording afleggen voor wie je mee naar huis neemt, je moet allerlei shit samen overleggen zoals inkoopbeleid van levensmiddelen en andere administratieve zooi en verder is het gewoon vervelend om niet in je eigen huis te kunnen doen wat alleen jíj wilt.

Dat heb je ook (een beetje) met huisgenoten, bijvoorbeeld. Ik begrijp je probleem wel.. en ik begrijp ook heel goed dat er een heleboel mensen totaal niet geschikt zouden zijn voor zoiets, maar ik denk niet dat het standaard fout is en/of fout hoeft te gaan.

grl schreef op 29-08-2004 @ 15:02 :
Dat heb je ook (een beetje) met huisgenoten, bijvoorbeeld. Ik begrijp je probleem wel.. en ik begrijp ook heel goed dat er een heleboel mensen totaal niet geschikt zouden zijn voor zoiets, maar ik denk niet dat het standaard fout is en/of fout hoeft te gaan.

Met huisgenoten werkt dat toch anders, tenminste in mijn ogen. Met huisgenoten heb je alleen een toevallige band. Je wordt er waarschijnlijk na verloop van tijd wel redelijk close mee omdat je toch samen in een huis woont, maar je hebt er geen relatie mee. Je kende elkaar niet vóór je in die kamer trok.

Als je ruzie maakt met je huisgenoten omdat het een teringbende is kun je ze nog negeren of verrot schelden, maar met een vriendin kan dat niet. Dan gaat het waarschijnlijk snel uit. Dat bedoel ik me (zwaardere) verantwoording afleggen. Een vriendin is iets anders dan een huisgenoot of huurbaas.

[El Kim]

eeef schreef op 29-08-2004 @ 14:56 :
waarom burgerlijk? je bent nog precies hetzelfde als hoe je was...je hoeft tch niet ineens elke avond op de bank voor de tv te hangen?? ik snap het niet....maargoed. denk dat je het pas snapt als je echt van iemand houdt en daar samen bij wil zijn...

Ik ben ook graag bij mijn vriend, maar mag ik alsjeblieft nog van mijn vrijheid genieten?

[eeef]

nare man schreef op 29-08-2004 @ 15:00 :
Nee, je bent niet hetzelfde als je was. Je moet verantwoording afleggen voor wie je mee naar huis neemt, je moet allerlei shit samen overleggen zoals inkoopbeleid van levensmiddelen en andere administratieve zooi en verder is het gewoon vervelend om niet in je eigen huis te kunnen doen wat alleen jíj wilt, zoals het maken van een ongelooflijke teringzooi van je kamer en bed.

Verder is die laatste opmerking natuurlijk nonsens. Ik heb een lieve vriendin waar ik erg gek op ben maar zowel zij als ik hebben absoluut niet de behoefte om samen te gaan wonen, simpelweg omdat we allebei student zijn en snappen dat je dan gewoon veel te snel gaat inkakken. En inkakken is, net als burgerlijk zijn, fout. Studenten horen zich daartegen af te zetten.

ik ben ook student, en wil ook echt niet inkakken, ik wil ook nog niet samenwonen, maar ik kan wel begrijpen dat er genoeg mensen zijn die dat wel willen op die leeftijd. En tuurlijk moet je verklaringen geven voor dingen, maar dat moet ik nu thuis ook al 18 jaar....en het ligt er een beetje aan hoe je partner is....als ie een beetje makkelijk is, snap ik alsnog de problemen niet echt.

[Lorelei]

nare man schreef op 29-08-2004 @ 15:03 :
Met huisgenoten werkt dat toch anders, tenminste in mijn ogen. Met huisgenoten heb je alleen een toevallige band. Je wordt er waarschijnlijk na verloop van tijd wel redelijk close mee omdat je toch samen in een huis woont, maar je hebt er geen relatie mee. Je kende elkaar niet vóór je in die kamer trok.

Als je ruzie maakt met je huisgenoten omdat het een teringbende is kun je ze nog negeren of verrot schelden, maar met een vriendin kan dat niet. Dan gaat het waarschijnlijk snel uit. Dat bedoel ik me (zwaardere) verantwoording afleggen. Een vriendin is iets anders dan een huisgenoot of huurbaas.

Ja, daarom heb ik er een beetje tussen gezet. Natuurlijk is het anders maar je komt er niet helemaal vanaf, tenzij je alleen gaat wonen. En er komt inderdaad een enorme druk op je relatie te staan. Je bent misschien niet 24 uur samen op elkaars lip maar er zijn toch allerlei dingen die opeens moeten worden overlegd en waar je andere meningen over kan hebben. Dat zie ik allemaal wel in. Maar ik blijf erbij dat het te makkelijk is om te zeggen: het is per definitie fout en burgelijk.

eeef schreef op 29-08-2004 @ 15:05 :
ik ben ook student, en wil ook echt niet inkakken, ik wil ook nog niet samenwonen, maar ik kan wel begrijpen dat er genoeg mensen zijn die dat wel willen op die leeftijd. En tuurlijk moet je verklaringen geven voor dingen, maar dat moet ik nu thuis ook al 18 jaar....en het ligt er een beetje aan hoe je partner is....als ie een beetje makkelijk is, snap ik alsnog de problemen niet echt.

Ja, je begrijpt dat ik natuurlijk vooral voor mezelf spreek. Ik beweer niet dat niemand samen zou moeten wonen omdat het altijd fout gaat, alleen mijn type mens is daar gewoon (nog) niet geschikt voor en ik denk vele studenten met mij.

grl schreef:
Ja, daarom heb ik er een beetje tussen gezet. Natuurlijk is het anders maar je komt er niet helemaal vanaf, tenzij je alleen gaat wonen. En er komt inderdaad een enorme druk op je relatie te staan. Je bent misschien niet 24 uur samen op elkaars lip maar er zijn toch allerlei dingen die opeens moeten worden overlegd en waar je andere meningen over kan hebben. Dat zie ik allemaal wel in. Maar ik blijf erbij dat het te makkelijk is om te zeggen: het is per definitie fout en burgelijk.

Misschien had ik erbij moeten zetten: voor gezonde mensen die een leuke studententijd willen hebben is het fout en burgerlijk.

[Lorelei]

nare man schreef op 29-08-2004 @ 15:08 :
Misschien had ik erbij moeten zetten: voor gezonde mensen die een leuke studententijd willen hebben is het fout en burgerlijk.

Mja.. mijn mening heeft ook wel met m'n eigen situatie te maken. Dat kan ik niet ontkennen. Maar goed... ik ben ook een mens (dus tel ook mee in de uitspraak 'dit is sowieso voor iedereen fout')

Toen ik 1 dag 19 was ging ik samenwonen.

Nu heb ik niet echt een studententijd gehad want dat lijkt me vreselijk. Volgende week begin ik met mijn eerste baan. (ja ik heb wel gestudeerd maar ik doe het ff sneller als normaal enzo )

Het is echt onzin om te zeggen dat ik eerst had moeten genieten van mijn vrijheid, want ik ben vrij. Ik blijf uit vrije wil bij mijn vriend en hij bij mij, en we remmen of claimen elkaar niet, ik doe nu alles wat ik wil en zou niet weten waarom ik niet vrij zou zijn.

Burgelijk ben ik trouwens helemaal niet, dus dat zal het niet zijn...I am free as a bird!!

(eindelijk wel)

[Muzzle]

A* schreef op 25-08-2004 @ 15:21 :
Jamaar hallo, je bent pas 18. Dan hoor je andere dingen te doen, zoals studeren, feesten en leven. Samenwonen kan je altijd nog doen.
Als je nog jong bent weet je vaak nog niet wat je echt wilt, en samenwonen vind ik echt een te grote stap voor een 18jarige.

Je hoort helemaal niets te doen. Iedereen kan prima zelf uitmaken wat hij of zij wel of niet wil. En gaat het fout? Dan is er weer een lesje geleerd. Het is zo simpel .