Waar denken jullie nu heel anders over dan vroeger?

Precies.

En nu weer ontopic.

Ik vond vroeger ook heel veel dingen niet lekker (om te eten). Sinds ik op kamers ben ik gelukkig heel wat makkelijker geworden...

[Uice]

White Trash schreef:

Je hoeft tegen een literatuurwetenschapper niet te zeggen dat je van de literatuur van Arnon Grunbergen, laat staan Giphart houdt!

Literatuurwetenschap heeft dan ook niets met literatuur te maken en nog minder met wetenschap. Nu ja, het heeft wel met literatuur te maken in die zin dat literatuur misbruikt wordt voor het bedrijven van antiwetenschap.

Dat is wel iets waar mijn opleiding mij over van mening heeft doen veranderen, die hele literatuurwetenschap en dat interpreteren. Beetje hetzelfde als wat Masha zegt.

Absinthe schreef:

Is dat een grapje of heb je niet heel goed opgelet?
In elk geval vind ik serieus dat het nogal meevalt de laatste tijd, had er al een tijdje niet meer gezeken en ik heb zelfs al een paar keer verteld dat ik naar een musical was geweest en soms zelfs dat ik hem nog best aardig vond ook.

Ik sla jouw posts altijd over. Nee, er staat me niets van bij, maar ik lees dan ook amper in WSZ-topics.

N00dles schreef:

Enlighten me, ik wil het ook weten!

Ik heb er meer begrip voor gekregen omdat ik zelf ook wel eens heb geprobeerd om iets volledigs abstracts te maken, en dat viel behoorlijk tegen (nouja, je kan het jezelf zo moeilijk maken als je zelf wilt, maar ik bedoel iets dat nog enigszins fijn/boeiend is om naar te kijken). Ik dacht dat het doodsimpel was, maar dat is dus niet zo. Het vereist wel enige vaardigheid.
En verder omdat ik in vergelijking met toen ik alles wat abstract was vreselijk vond, aardig wat lesjes kunstgeschiedenis heb gehad en het meer in een historische context kan plaatsen.
Maar dat neemt niet weg dat ik bepaalde abstracte dingen echt waardeloos vind, net zoals ik sommige figuratieve dingen ongelofelijk kut vind.

N00dles schreef:

Overigens vind ik poëzie ook maar mwah. Een beetje goochelen met woorden. Ik ben er nog steeds niet uit waarom gedicht A van Grote Dichter beter wordt gevonden dan gedicht B van Beginnende Dichter. Wat maakt een gedicht nu echt goed? In mijn optiek worden bepaalde gedichten tot enorme proporties opgehemeld omdat de dichter zo beroemd is, terwijl het niets meer is dan een paar woorden op papier.

Geldt ook voor schilderijen, en muziek.

Commando schreef:

Tekst van artikel 7 Grondwet, geldend op 26 april 2005:

Het gaat er niet om of de Grondwet belangrijker is of niet. Als er in de Gw ''behoudens de wet staat'' is dat wat er in andere wetten staat in deze gevallen dus even belangrijk. Je overtreed de wet of je doet het niet, punt. Nu is het wel zo dat de ene wet door de ander ''overruled'' kan worden, maar dat is iets wat een rechter vaststeld en niet iets dat besloten wordt door de publieke opinie. Als jij je schuldig maakt aan smaad of andere aantasting van iemand zijn/haar eer, bent je strafbaar, zo simpel is het. Het enige niet simpele daarin, is de vraag wánneer je je schuldig maakt aan smaad e.d. en wanneer niet, maar ook die vraag is niet aan jou, maar aan een rechter.

PS: als je je beroept op een wet, wel even de meest recente nemen, niet die van 2005, je weet nooit of er iets veranderd is.

[Trimm Trabb]

N00dles schreef:

Overigens vind ik poëzie ook maar mwah. Een beetje goochelen met woorden. Ik ben er nog steeds niet uit waarom gedicht A van Grote Dichter beter wordt gevonden dan gedicht B van Beginnende Dichter. Wat maakt een gedicht nu echt goed? In mijn optiek worden bepaalde gedichten tot enorme proporties opgehemeld omdat de dichter zo beroemd is, terwijl het niets meer is dan een paar woorden op papier.

Ik weet dankzij mijn studie dat er heel wat meer bij een goed gedicht komt kijken dan alleen een stelletje rijmwoorden. Vooral in Ye Olden Times waren epische gedichten erg populair. Dat was dus een verhaal in dichtvorm en het knappe daarvan waren de grote hoeveelheid beeldspraak, die veelal (subtiel) refereerden aan klassieke verhalen/mythologie of de bijbel en dat allemaal laten passen binnen het ritme dat bij een bepaalde dichtvorm hoort (vaak iambische pentameters).
Vroeger was een goedlopend gedicht schrijven dus een teken dat de dichter goed was opgeleid (omdat hij de klassiekers kende) en kundig was met woorden.
Tegenwoordig wordt er vanalles als 'poezie' bestempeld, al worden er totaal geen regels meer gevolgd. Dat noem ik gewoon een stukje tekst dat in een bepaalde opmaak op een papiertje is gekwakt.
Mijn docent vertelde ook dat hij ooit bij zo'n poezie wedstrijd was en dat er de grootste crap werd voorgelezen. Toen hij een 'dichter' vroeg waarom wat hij voorlas poezie was, terwijl er niks rijmde en er geen ritme in zat, wist de 'dichter' geen antwoord te geven.

Om een lang verhaal nog langer te maken: Een goed gedicht zit stylistisch goed in elkaar en kan door goedbedachte woordkeuzes gevoelens oproepen bij mensen. Een slecht gedicht is je gevoelens neerkwakken, wat regels onderbreken en er met een arrogante bek van uitgaan dat het daarom kunst is.