De tijdbom in jezelf

... ik heb het gesprek niet gevolgd, dit is dus een platte reactie op de TS post.
Tijdbom?
Ja, al een paar jaar en ik loop er nog steeds mee rond. Ik ben al blij dat het duidelijk voor mij is, maar dat geeft nog geen oplossing.
Gelukkig heb ik niet zo'n moeite zo nu en dan het er een beetje uit te laten door me af te reageren op mensen die niets voor me betekenen

[ILUsion]

Sovreze schreef op 09-08-2004 @ 21:55 :
... ik heb het gesprek niet gevolgd, dit is dus een platte reactie op de TS post.
Tijdbom?
Ja, al een paar jaar en ik loop er nog steeds mee rond. Ik ben al blij dat het duidelijk voor mij is, maar dat geeft nog geen oplossing.
Gelukkig heb ik niet zo'n moeite zo nu en dan het er een beetje uit te laten door me af te reageren op mensen die niets voor me betekenen

Dat je niet alles doorleest, begrijpen we wel (is een hele hoop tekst he). Jouw methode is natuurlijk ook wel leuk, maar voor mij is het niet zo simpel: het laatste jaar zijn veel dingen voor mij veranderd (waarom weet ik niet goed, gewoon omdat ik ook al hele tijd aan het vechten ben om door te gaan) en meestal betekent die verandering dat bijna alle voorwerpen en personen relativeer vanuit mijn woede/angst/pijn (tijdbom in het kort) zodat ze vaak niets voor me betekenen. Sommige momenten komt de betekenis van die dingen wel terug, maar komen ook gevoelens terug waarvoor ik vlucht en dus steek ik weer alles diep in mezelf om nog maar wat tijd te rekken.
Ik heb dus mensen die diep vanbinnen wel iets betekenen, soms gewoon door de sleur van vriendschap ofzo, maar soms denk ik dan: wat betekenen ze voor mij: niets.
Mensen die niets voor me betekenen, mja, kom je natuurlijk elke dag tegen, maar als ik me dan fout reageer op zo iemand, voel ik me wel schuldig daarvoor (tot ik ook dat weer weggooi, om terug te keren naar mijn algemene toestand de laatste tijd: gevoelloos maar ook weer niet. Zoals in de vorige post: ik ben nogal in de wat (en toch weer niet want ik voel soms dat ik alles onder controle heb.

ILUsion schreef op 09-08-2004 @ 22:24 :
Dat je niet alles doorleest, begrijpen we wel (is een hele hoop tekst he). Jouw methode is .... dat ik alles onder controle heb.

Nee. Ik heb me ook een aardige tijd schuldig gevoeld over het feit dat ik tegen deze mensen uitviel, maar als ik dan logisch na ging denken deed het me eigenlijk niets. Deze mensen staan veel sterker in hun schoenen en zouden me alleen maar raar aankijken, niet meer, niet minder.
Ook wordt er nu ook niet altijd rekening gehouden met mij, en geef ik andere mensen ook genoeg kans tegen mij uit te vallen zonder dat ik het ze 100% aanreken.
Ik ben het een beetje zat geworden altijd maar mn frustraties voor me te houden omdat ik misschien, heel misschien, anderen ermee zou kwetsen.... zelfs dat was/is te betwijfelen.
Overigens is de enorm kleine hoeveelheid mensen waar ik mee omga op de hoogte van mn 'problemen' dus weten ze zo onderhand wel hoe daarop te reageren.