Vies van m'n vriend...

[Estar]

Ik ben met Mark Almighty eens dat juno's manieren van met seks omgaan te is ten opzichte van dat meisje dat al eens seksueel misbruikt is, zo praat je dat meisje een schuldgevoel aan terwijl zij geen eens schuld heeft, als zij ervoor kiest om geen seks te hebben met een goede reden moet hij dat maar accepteren.

[Al Murphy]

Estar schreef op 14-07-2005 @ 20:52 :
Ik ben met Mark Almighty eens dat juno's manieren van met seks omgaan te is ten opzichte van dat meisje dat al eens seksueel misbruikt is, zo praat je dat meisje een schuldgevoel aan terwijl zij geen eens schuld heeft, als zij ervoor kiest om geen seks te hebben met een goede reden moet hij dat maar accepteren.

In een relatie zit je met z'n tweeën, en die hebben allebei verlangens en wensen. Het is erg prettig als je dat een klein beetje op elkaar kan afstemmen, anders is er van een relatie geen sprake meer. En laat nu dat een deel van het probleem zijn, dat ze hun relatie niet nog meer op de helling willen zetten.

[Mark Almighty]

juno schreef op 14-07-2005 @ 17:16 :
Therapie was ook het eerste wat ik voorstelde, weet je nog. Ze vertelde toen dat ze naar de schoolpsycholoog was gegaan, maar daarmee gestopt was, omdat het te moeilijk was. Ik stelde vervolgens een variatie voor op die voorgeschreven therapie, waarbij ze in kleine gestructureerde stappen kan werken.

Jouw uitleg van die 'variatie' is nogal dwingend. Bovendien legde je er steeds de nadruk op dat zij 'haar vriend iets ontneemt/aandoet', terwijl haar vriend zich maar in te houden heeft. Hij is vrij om het uit te maken als hij dit niet volhoudt en dat zal ik ook absoluut niet veroordelen. Ik zou het juist begrijpen. Geen seks is nog te doen, maar geen intimiteit houd ik ook niet uit. Maar daarmee leg ik niet de fout bij haar. Híj kiest zelf voor deze relatie en dan moet hij ook niet over haar grenzen gaan.

En jarenlang bij een RIAGG lopen is ook niet bepaald wat je iemand gunt.

Nee, natuurlijk niet. Ik had het zelf liever ook anders gezien, natuurlijk. Ik heb van dichtbij meegemaakt hoe moeilijk zoiets voor iemand kan zijn. Maar na verloop van tijd kan het enorm helpen. Die vriendin van me is nu weer gelukkig, maar had dat niet kunnen bereiken zonder de hulp van het RIAGG.

Ik weet wel dat jij zo iemand bent die het desnoods drie jaar volhoudt om een vriendin te hebben die zelfs geen gevoel voor je durft te hebben uit angst dat ze dan meteen met je naar bed moet

Jij weet helemaal niet hoe ik ben, dus laten we dat maar buiten beschouwing laten.

Maar die vriend gaat dat niet volhouden. Dit kost ze hun relatie, en daarom moet ze nu wat doen.

Zie hierboven.

Ze komt hier zelf voor hulp, dus blijkbaar is ze er nu zelf van doordrongen dat het fout gaat en dat ze nu iets moet doen.

Maar wat stel jij voor dat ze kan doen?

Psychologische/psychiatrische hulp, maar die dan niet afkappen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar het kán wel. Eerst het trauma verwerken, dan kan ze weer van seks gaan genieten.

[Mark Almighty]

Astraea schreef op 14-07-2005 @ 19:42 :
En oh mijn god, ik ook!

Hey, ik ben het twee vrouwen!

[poepdrol]

Mark, waarom ben je zo gefrustreerd?

dragonstorm schreef op 14-07-2005 @ 18:58 :
Arr! (waar is de piratensmiley? )
Ik heb geen grafische geest dus zie het nu niet voor me. Maar ik neem aan dat dit alleen echt geldig is als je zelf ook enigzins opgewonden bent?

Nja, of het veroorzaakt het wel. Ik denk echt niet dat het erg verschilt van hoe jij je zou gedragen als je een opgewonden meisje ziet.

Astraea schreef op 14-07-2005 @ 19:42 :
En oh mijn god, ik ook!

Het wordt hier nog spannend! ...en vooral ook krap.

[Astraea]

Morgan schreef op 14-07-2005 @ 22:28 :
Het wordt hier nog spannend! ...en vooral ook krap.

Ja, maar het zou toch ook te gek worden?! Als zij iets niet wil hebben, wat voor reden dat ook heeft, dan heeft ie dat te accepteren. Hij had het bij mij ook niet moeten flikken om in mijn slaap opeens met zijn paal voor mijn gat te gaan liggen. Ik had hem een pijpbeurt aangeboden en even keihard gebeten..

[Astraea]

poepdrol schreef op 14-07-2005 @ 22:10 :
Mark, waarom ben je zo gefrustreerd?

En het kan aan mij liggen hoor, maar ik heb Mark niets zien schrijven waaruit ik kan opmaken dat ie gefrustreerd is..?

[poepdrol]

Astraea schreef op 14-07-2005 @ 22:33 :
En het kan aan mij liggen hoor, maar ik heb Mark niets zien schrijven waaruit ik kan opmaken dat ie gefrustreerd is..?

Hij komt nogal uit de hoogte over, terwijl hij juist de persoon is die op liefdegebied niks klaarspeelt.

[Cookie]

Kheb niet het hele topic gevolgd maar wil de TS wel ff succes wensen

poepdrol schreef op 14-07-2005 @ 22:37 :
Hij komt nogal uit de hoogte over, terwijl hij juist de persoon is die op liefdegebied niks klaarspeelt.

Niet iedereen heeft evenveel geluk als een ander..

[Mark Almighty]

Maar het topic gaat niet over mij gelukkig, maar over San en haar probleem, dus ik stel voor dat we ons daarop focussen.

[poepdrol]

Loontjuh schreef op 14-07-2005 @ 22:40 :
Niet iedereen heeft evenveel geluk als een ander..

Dat was ook niet mijn punt, niet iedereen doet zo uit de hoogte

[mara18]

Mark Almighty schreef op 14-07-2005 @ 22:04 :

Psychologische/psychiatrische hulp, maar die dan niet afkappen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar het kán wel. Eerst het trauma verwerken, dan kan ze weer van seks gaan genieten.

En wat moet die vriend van haar ondertussen doen? Als het makkelijk een aantal jaren kan duren eer het trauma met professionele hulp bestreden is, en die vriend heeft het nu al zo immens moeilijk zonder sex, dan denk ik niet dat de relatie op deze manier nog veel kans heeft op slagen, en dat is juist wat San wil: haar relatie redden. Daarom denk ik toch ook dat ze er beter ZELF aan kan werken hoor

[Cookie]

mara18 schreef op 14-07-2005 @ 23:31 :
En wat moet die vriend van haar ondertussen doen? Als het makkelijk een aantal jaren kan duren eer het trauma met professionele hulp bestreden is, en die vriend heeft het nu al zo immens moeilijk zonder sex, dan denk ik niet dat de relatie op deze manier nog veel kans heeft op slagen, en dat is juist wat San wil: haar relatie redden. Daarom denk ik toch ook dat ze er beter ZELF aan kan werken hoor

Als ze het zelf moet doen is ze een ver aantal jaren verder.

[mara18]

Cookie schreef op 14-07-2005 @ 23:39 :
Als ze het zelf moet doen is ze een ver aantal jaren verder.

Ja ok, maar dan werkt ze er ondertussen wel aan. En dat voelt haar vriend dan ook wel. Eerst maar eens het trauma volledig verwerken en dan pas aan sex beginnen, kan je volgens mij toch niet combineren met een relatie waarin je partner veel behoefte heeft aan sex. Het lijkt mij echt of het ene of het andere en ze geeft aan dat ze de relatie wil redden, vandaar

[Mark Almighty]

mara18 schreef op 15-07-2005 @ 00:03 :
Ja ok, maar dan werkt ze er ondertussen wel aan. En dat voelt haar vriend dan ook wel. Eerst maar eens het trauma volledig verwerken en dan pas aan sex beginnen, kan je volgens mij toch niet combineren met een relatie waarin je partner veel behoefte heeft aan sex. Het lijkt mij echt of het ene of het andere en ze geeft aan dat ze de relatie wil redden, vandaar

Het is toch echt kiezen of delen voor haar. En voor haar vriend ook, trouwens. Hij hoéft niet bij haar te blijven, en als hij zou gaan, zou ik daar ook alle begrip voor hebben (zonder te zeggen dat het haar schuld is). Ikzelf zou persoonlijk geen relatie willen redden met iemand die al meerdere keren over mijn grenzen is gegaan én is vreemdgegaan. Maar dat terzijde.

[dragonstorm]

ik vraag me, in alle serieusheid, toch af hoe je een trauma verwerkt

leg me eens uit hoe je dat nou helemaal doet?

Dus ik leg de vraag bij de almachtige mark & aanhang: hoe verwerk je een trauma, specifiek een seksueel trauma? Welke andere methode beargumenteren jullie?

ik ben het nogal met Juno eens: als je ooit een normale relatie met die jongen wil hebben, zul je toch eens over dat trauma heen moeten, en een keer aan seks en intimiteit moeten gaan doen. Stap voor stap, en totaal in haar controle, maar je zult je er toch echt een keer overheen moeten zetten.

En natuurlijk is de jongen in dit geval fout, en het meisje niet. Maar die stelling brengt ons weinig verder, of wel?

[Mark Almighty]

dragonstorm schreef op 15-07-2005 @ 00:14 :
ik vraag me, in alle serieusheid, toch af hoe je een trauma verwerkt

leg me eens uit hoe je dat nou helemaal doet?

Dus ik leg de vraag bij de almachtige mark & aanhang: hoe verwerk je een trauma, specifiek een seksueel trauma? Welke andere methode beargumenteren jullie?

ik ben het nogal met Juno eens: als je ooit een normale relatie met die jongen wil hebben, zul je toch eens over dat trauma heen moeten, en een keer aan seks en intimiteit moeten gaan doen. Stap voor stap, en totaal in haar controle, maar je zult je er toch echt een keer overheen moeten zetten.

En natuurlijk is de jongen in dit geval fout, en het meisje niet. Maar die stelling brengt ons weinig verder, of wel?

Tja, hoe verwerk je zoiets? Dat doet iedereen anders, en iedereen in een ander tempo. Maar volgens mij moet ze eerst dat trauma geestelijk gezien overwinnen, voordat ze er lichamelijk aan begint. En hoe ze dát het beste doet, weet natuurlijk een psycholoog/psychiater het beste.

[a girl]

dragonstorm schreef op 15-07-2005 @ 00:14 :
ik vraag me, in alle serieusheid, toch af hoe je een trauma verwerkt

leg me eens uit hoe je dat nou helemaal doet?

Dus ik leg de vraag bij de almachtige mark & aanhang: hoe verwerk je een trauma, specifiek een seksueel trauma? Welke andere methode beargumenteren jullie?

ik ben het nogal met Juno eens: als je ooit een normale relatie met die jongen wil hebben, zul je toch eens over dat trauma heen moeten, en een keer aan seks en intimiteit moeten gaan doen. Stap voor stap, en totaal in haar controle, maar je zult je er toch echt een keer overheen moeten zetten.

En natuurlijk is de jongen in dit geval fout, en het meisje niet. Maar die stelling brengt ons weinig verder, of wel?

stap 1 is volgens mij wel dat zij het gevoel krijgt dat seks niet is dat ze moet doen om haar relatie te kunnen redden, maar omdat ze het graag wil, en zolang dat er niet is, kan er volgens mij niets ten goede veranderen: seks blijft namelijk die negatieve connotatie dragen.

reactie op iemand anders hierboven:
met psychologische begeleiding is het nog steeds zij zelf die het probleem oplost, dus dat is geen argument.

het is aan haar vriend om nu te kiezen: volgt hij zn impulsen op dit moment, of houdt hij zich in en denkt meer op lange termijn? en natuurlijk is dat niet makkelijk, maar er zit volgens mij niet veel anders op

[*~*SaN*~*]

Al Murphy schreef op 14-07-2005 @ 21:36 :
In een relatie zit je met z'n tweeën, en die hebben allebei verlangens en wensen. Het is erg prettig als je dat een klein beetje op elkaar kan afstemmen, anders is er van een relatie geen sprake meer. En laat nu dat een deel van het probleem zijn, dat ze hun relatie niet nog meer op de helling willen zetten.

Er is ook weinig "relatie"op het moment tussen ons, of geen eigenlijk... En dat is voor hem super moeilijk, en ik ben er ook zeker niet blij mee... En ik denk dat hij het langer volhoudt dan ik, maar misschien wel met nog een keer over mn grenzen gaan en dan is het meteen gebeurd.

Ik weet ook niet hoe ik ineens zoooo extreem verandert kan zijn na die eerste keer, het zijn echt mn gevoelens, kan er met mn geest niet goed bij hoe en waarom. Ik reageer vaak buiten mezelf om, an wil ik hem wel een knuffel geven opzich, maar doe het niet. En hoe meer ik voel/zie dat hij erna verlangt, deste sneller ben ik weg. Frustrerend maar oke.

[*~*SaN*~*]

Astraea schreef op 14-07-2005 @ 22:32 :
Ja, maar het zou toch ook te gek worden?! Als zij iets niet wil hebben, wat voor reden dat ook heeft, dan heeft ie dat te accepteren. Hij had het bij mij ook niet moeten flikken om in mijn slaap opeens met zijn paal voor mijn gat te gaan liggen. Ik had hem een pijpbeurt aangeboden en even keihard gebeten..

haha... Had je dat ECHT gedaan???

[*~*SaN*~*]

poepdrol schreef op 14-07-2005 @ 22:37 :
Hij komt nogal uit de hoogte over, terwijl hij juist de persoon is die op liefdegebied niks klaarspeelt.

Eerlijk gezegd vind ik hem niet echt uit de hoogte overkomen, hij zegt voor mij juist wel goede, duidelijke en herkenbare dingen... Maar dat terzijde...

[*~*SaN*~*]

Cookie schreef op 14-07-2005 @ 22:39 :
Kheb niet het hele topic gevolgd maar wil de TS wel ff succes wensen

Dank je wel

[*~*SaN*~*]

Mark Almighty schreef op 15-07-2005 @ 00:07 :
Het is toch echt kiezen of delen voor haar. En voor haar vriend ook, trouwens. Hij hoéft niet bij haar te blijven, en als hij zou gaan, zou ik daar ook alle begrip voor hebben (zonder te zeggen dat het haar schuld is). Ikzelf zou persoonlijk geen relatie willen redden met iemand die al meerdere keren over mijn grenzen is gegaan én is vreemdgegaan. Maar dat terzijde.

Nee precies, op het moment zou ik er misschien best "blij" mee zijn als hij het nu uit zou maken en ik zou hem daar ook echt in begrijpen... Ik zou het wel klote vinden, maar achter in mn hoofd weet ik eigenlijk wel dat het eigenlijk "beter" zou zijn...

En ja, hij is idd vreemd gegaan, maar dat was voordat we weer wat kregen en over dat over mn grenzen gaan, daardoor ben ik denk ik zo met mezelf en het verleden geconfronteerd dat ik het nu niet van me af kan zetten, terwijl ik dat wel altijd kon. En ergens heb ik ook het idee dat ikzelf dan misschien niet duidelijk genoeg geweest ben dat ik niet wilde, met name de laatste keer omdat hij dacht dat ik wel wilde. Maar aan de andere kant, ik sliep en hij wist al hoe de situatie was en dat ik het er moeilijk mee had dus had hij misschien gewoon niets moeten proberen maar als hij dacht dat ik wel zin had, tsjah... don't know...

Ik hoop dat je nu niet excuses voor hem gaat verzinnen ... Hij is fout geweest. Dat weet jullie allebei. Bedoel: wat als hij het nog een keer doet en zegt: Ja maar schatje, ik dacht dat je het wilde!
Zo blijf je bezig natuurlijk.

[*~*SaN*~*]

Loontjuh schreef op 15-07-2005 @ 08:48 :
Ik hoop dat je nu niet excuses voor hem gaat verzinnen ... Hij is fout geweest. Dat weet jullie allebei. Bedoel: wat als hij het nog een keer doet en zegt: Ja maar schatje, ik dacht dat je het wilde!
Zo blijf je bezig natuurlijk.

Dat is waar, dan blijf je idd bezig... Maar lieve woorden zijn verleidelijk, maar je hebt gelijk!!! Ga er niet nog een keer intrappen...

[*~*SaN*~*]

Ik heb trouwens vanacht wel heel lang met hem gepraat. Hij vroeg wat er was en zei dat hij het idee had dat ik onze relatie steeds minder zie zitten en of dat klopte. Ik zei dat ik wel mn twijfels had gekregen en dat die alleen maar erger zijn geworden na afgelopen weekend. Hij vond dat kl*te om te horen en zei dat hij er alles aan wilde doen om mn vertrouwen terug te krijgen en onze relatie te redden, en ik moest hem zeggen hoe... Tsjah...HOE ??? Ik heb gezegd dat we dit weekend goede en nog duidelijkere afspraken moeten maken, en misschien een stappenplan op moeten zetten en dat vond hij wel oke. Hij had het er weer over dat het echt leek of ik aanleiding gaf zaterdag en dat ik zelfs bovenop hem ging liggen en dat ik o zo nat was... Dat snap ik dan niet, en dat irriteerd me, dat hij dat blijft zeggen. Vooral omdat ik hem al voor die zaterdag had gezegd dat ik, ookal zou het zo lijken, voorlopig geen aanleiding zou geven zodat daar geen twijfels over zouden kunnen bestaan ... En dat bovenop hem liggen is, als het al gebeurd is, totaal onbewust gegaan en misschien lag hij zo dicht op me dat toen ik me omdraaide ik op hem rolde ofzo, want het was wel heel erg kort zei hij en over dat nat zijn...volgens mij word je altijd nat, of je wil of niet, dat doet je lichaam toch automatisch, uit bescherming, of heb ik dat mis??? Enfin, het heeft toch niet zoveel zin om daar over door te gaan denk ik. Ook heb ik hem nog een keer gevraagd of hij al dit gezeik en een relatie die op het moment geen sex en zeer weinig intimiteit heeft, er wel voor over heeft. En dat had hij wel. Hij kon er alleen niet in zn eentje voor vechten, en daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Hij blijft alleen telkens zeggen dat hij me niet begrijpt, waarom ik ineens, zonder echte reden, tsjah dat hij toen te ver is gegaan ja, zo afstandelijk ben geworden... Ik zei dat ik het idee had dat hij me toch echt niet begrijpt, als hij zegt, tsjah op die ene keer na dat ik te ver ben gegaan, ik zei dat ik dacht dat hij niet door heeft wat voor impact het op mij heeft gehad vroeger, en dat ik een link o.i.d. had gelegd naar vroeger, toen hij ook tegen mijn zin doorging. Er is nog veel meer besproken, maar dat is niet zo belangrijk. Naja, het was al met al wel een goed gesprek en dit weekend gaan we erop verder... Ben benieuwd... Ga veel van jullie tips meenemen... THANX !!!!!!!

[juno]

Hij heeft het nog niet helemaal door: je zegt nee, en ondanks dat je fysieke tekenen duiden op sex willen, betekent dat nog steeds nee.

Daarom moet je ook zo duidelijk zijn. Lieverd, we gaan vandaag tot stap 3 met slipje, en je daaraan houden, ook al wil je zelf wel verder als je eenmaal bezig bent, want anders denkt hij dat je de keer erop ook best meer wilt, (want je bent immers nat etc) terwijl jij dan echt niet verder wilt dan die stap 3 met slipje.

Hij moet leren afgaan op wat je zegt en niet op wat je non- verbaal laat merken, want die signalen interpreteert hij nu eenmaal verkeerd, omdat hij steeds hoopt dat je wel wilt.

Wat dat stappenschema betreft: dat is maar een hulpmiddeltje he, je moet nog steeds je therapie afmaken. Je hebt er al twee jaar opzitten, en je was al zo goed op weg. Therapie en je relatie redden, dat zijn twee dingen die nu best tegelijkertijd kunnen.

[sammiej]

ik zou het uitmaken...iemand die dingen tegen je zin in doet, die is jouw niet waard...
jij stelt je grenzen en die moet hij echt accepteren.. doet hij dit niet...dag dag...

[Mark Almighty]

Hey San,

Je moet natuurlijk helemaal zelf weten of je met je vriend verder wilt, maar uit je laatste post tot nu toe krijg ik het idee dat hij ook niet heel veel moeite doet om te proberen jou te begrijpen. En dat kan nogal eens problemen gaan geven in jullie relatie, niet alleen op seksueel gebied.

[Astraea]

*~*SaN*~* schreef op 15-07-2005 @ 08:33 :
haha... Had je dat ECHT gedaan???

Ik had in ieder geval de ernstige neiging gehad.. Of ik het werkelijk had gedaan is een tweede. Maar waar het gewoon op neerkomt is dat hij mij zoiets niet had moeten flikken, want dan had ie toch echt wel op kunnen rotten. Maar daarnaast had ik sowieso geen relatie willen hebben met iemand die vreemdgaat. Op één of andere manier is zijn seks-wil te groot ten opzichte van die van jou en dat uit zich op een manier die niet echt leuk is. Hij gaat vreemd en hij gaat dingen tegen jouw wil doen. En natuurlijk is dat niet jouw schuld.

Verder denk ik inderdaad ook dat je er zélf overheen moet komen en aan hem is dan de keus of-ie bij je wil blijven. En áls-ie er voor kiest om bij je te blijven, dan heeft-ie jouw grenzen te respecteren. Zo makkelijk is het.

Ik denk dat jij zelf wel weet waar het probleem ligt en ook wat de oplossing zou kunnen zijn, maar dat jij het door al je gevoelens en dergelijke er niet helemaal uit komt. Nadat je het hier gepost hebt ben je ook nog eens overladen met een hele stapel adviezen en meningen waardoor ik me kan voorstellen dat je door de bomen het bos niet meer helemaal zien kan.
Misschien dat een psycholoog niet meteen nodig is, maar een maatschappelijk werker/vertrouwenspersoon waar je goed tegen aan kan praten over je probleem is in ieder geval al een begin. Gewoon iemand die met je mee kan denken en even alle overtollige bomen met je omkapt als het ware. Want in jou post lees ik dat de wil er wel is.

En wat jou vriend doet in de tussentijd? Wachten en met je meekappen. En als hij daar het geduld niet voor heeft moet jij je lekker met jezelf gaan bezig houden. Het feit dat je medeverantwoordelijk bent voor je relatie, wil niet zeggen dat jij verantwoordelijk bent voor hoe hij zich gedraagt in deze situatie. Je kunt dan net zo goed wachten tot er iemand komt die wel jou en je gevoelens op waarde wil schatten...

[*~*SaN*~*]

Mark Almighty schreef op 15-07-2005 @ 18:43 :
Hey San,

Je moet natuurlijk helemaal zelf weten of je met je vriend verder wilt, maar uit je laatste post tot nu toe krijg ik het idee dat hij ook niet heel veel moeite doet om te proberen jou te begrijpen. En dat kan nogal eens problemen gaan geven in jullie relatie, niet alleen op seksueel gebied.

Nee precies, dat idee heb ik ook n btje... Had het nooit zo bekeken, maar laatst in bed dacht ik daar ineens aan, dat als ik hem had, dat ik dan al lang zelf had gevraagd wanneer het moeilijk werd, of we dingen af konden spreken, enz. Dat ga ik hem vanavond ook vertellen. Hij vroeg gister zelf of we vandaag konden praten, net voordat ik het wilde vragen dus dat was wel goed!!! Wish me good luck haha...

[*~*SaN*~*]

Astraea schreef op 15-07-2005 @ 19:16 :
Verder denk ik inderdaad ook dat je er zélf overheen moet komen en aan hem is dan de keus of-ie bij je wil blijven. En áls-ie er voor kiest om bij je te blijven, dan heeft-ie jouw grenzen te respecteren. Zo makkelijk is het.

Is ook zo, ga ik het vanavond ook nog n keer over hebben... pffff we hebben veeeel te bespreken...

[*~*SaN*~*]

lady-kebiss schreef op 16-07-2005 @ 01:45 :
Ik denk dat jij zelf wel weet waar het probleem ligt en ook wat de oplossing zou kunnen zijn, maar dat jij het door al je gevoelens en dergelijke er niet helemaal uit komt. Nadat je het hier gepost hebt ben je ook nog eens overladen met een hele stapel adviezen en meningen waardoor ik me kan voorstellen dat je door de bomen het bos niet meer helemaal zien kan.
Misschien dat een psycholoog niet meteen nodig is, maar een maatschappelijk werker/vertrouwenspersoon waar je goed tegen aan kan praten over je probleem is in ieder geval al een begin. Gewoon iemand die met je mee kan denken en even alle overtollige bomen met je omkapt als het ware. Want in jou post lees ik dat de wil er wel is.

En wat jou vriend doet in de tussentijd? Wachten en met je meekappen. En als hij daar het geduld niet voor heeft moet jij je lekker met jezelf gaan bezig houden. Het feit dat je medeverantwoordelijk bent voor je relatie, wil niet zeggen dat jij verantwoordelijk bent voor hoe hij zich gedraagt in deze situatie. Je kunt dan net zo goed wachten tot er iemand komt die wel jou en je gevoelens op waarde wil schatten...

Ik kon van de week inderdaad door de bomen het bos niet meer zo goed zien nee, ook omdat ik er nooit echt met iemand zo recht voor zn raap en duidelijk over gepraat heb en hier wel en ook meningen en adviezen heb gekregen. Niet face to face maar toch werd ik goed met mn neus op de feiten gedrukt. Het heeft me ook zeker geholpen. Gister avond heel lang op n terras gezeten met 2 vriendinnen en het ook over hem en mij gehad en na gsiter avond voel ik me eigenlijk veel beter en kijk ik gewoon uit naar vanavond... Raar misschien, maar het is wel zo... En ik weet idd wel wat oplossingen zouden kunnen zijn, maar ze uitvoeren is toch altijd nog iets lastiger, maar t komt goed !! En de wil is er zeker ja !!! Ben benieuwd hoe het vanavond loopt, en de tijd die erna "waarschijnlijk" gaat komen... Verwacht namelijk niet dat het vanavond uit gaat... We shall see.... Heel erg bedankt iig iedereen, het heeft me echt geholpen jullie meningen en adviezen te lezen...