Citaat:
Le Socialiste schreef op 24-06-2004 @ 21:03 :
Dat ligt aan het soort acties en de functie van de betreffende persoon. Bijv. in geval van een ambtenaar werkzaam voor het ministerie voor Landbouw en Visserij die sympathiseert met radicale milieugroeperingen zou je kunnen stellen dat dergelijke sympathieën strijdig zijn met zijn functie. Maar in geval onze radicale milieu-activist wc's schoonmaakt, is een dergelijke relatie m.i. onvoldoende reden voor ontslag. In een democratische rechtsstaat dienen opvattingen nu eenmaal gerespecteerd te worden, hoe radicaal ze ook zijn. Dat is de grondslag van het hele concept.
Omdat de staat een zekere zorgplicht heeft?
|
Nouja, laat ik vooropstellen dat de Staat inderdaad een zorgplicht heeft om de arbeidsmarkt zo eerlijk en transparant mogelijk te maken, maar die grenst natuurlijk aan de eigen verantwoordelijkheid en keuzevrijheid van werkgevers. De overheid mag nooit voor een werkgever bepalen welke mensen hij wel en niet in dienst mag (of misschien zelfs wel moet) nemen. Het enige dat de overheid moet doen, is een 'level playing field' in het leven roepen, zodat bepaalde minderheden niet het risico lopen om structureel van arbeidsdeelname te worden uitgesloten. Maar de overheid mag nooit op de stoel van de sollicitatiecommissie gaan zitten.
Voor de serieus geïnteresseerden, misschien wel even leuk om te zoeken op internet: 'Grondrechten in de onderneming', inaugurele rede van prof.mr. P.F. van der Heijden ter gelegenheid van zijn aanvaarding van het ambt van hoogleraar Arbeidsrecht, UvA, ben het jaartal even kwijt.