scheiden

[probleemloos]

heey mensen. ik heb op dit forum al een aantal topics gelezen over scheiden maar ik wil toch wel even mijn eigen verhaal kwijt.

mijn moeder heeft besloten dat ze bij mijn vader weg wil. ze kwam een week geleden plotseling in een grote uitbarsting omdat het er echt uit moest. ze had het namelijk voor een grote tijd verzwegen (jaren naar haar zeggen). ik zag het al wel een beetje aan komen maar mijn vader niet. hij wil haar ook niet kwijt maarjah, het is voor mijn moeder duidelijk.

mijn ouders hebben het er over gehad en ze hebben besloten nog voor een aantal maanden bij elkaar te blijven vanwege praktische redenen, zo komt de vakantie er aan en hun trouwdag.

we gaan pas over een tijd op vakantie en al met al komt het er op neer dat ze het nog tot augustus stil willen houden. dit is een grote reden dat ik hier mijn probleem post zodat ik toch mijn verhaal kwijt kan aan iemand die niemand in mijn omgeving kent.
ik zit er namelijk best wel mee dat ik dit alles een tijd zal moeten verzwijgen voor mijn vrienden, dat als ze merken dat ik ergens mee zit dat ik ze dan voor moet liegen dat het niks is.

waar ik ook best mee zit is dat mijn moeder heeft besloten om weg te gaan. jah dat heb ik al verteld maar toch! gewoon weg!! niks geen ruzie over de kinderen, niks geen regeling over weekenden niks van dat alles. ze wil gewoon weg bij mijn vader maar gaat ook weg bij mij, bij mijn zus en mijn broer en ze lijkt hier dus echt HELEMAAL NIET mee te zitten!! en dat doet me denkik nog het meeste pijn. dat ze gewoon bij mij weg wil. terwijl ik het wel heel erg vind dat ze weg gaat maar dit is dus kennelijk niet wederzijds....

hoe denken jullie hierover en tjah, gewoon, ik moest et ff kwijt denkik

probleemloos schreef op 10-05-2004 @ 20:24 :
mijn ouders hebben het er over gehad en ze hebben besloten nog voor een aantal maanden bij elkaar te blijven vanwege praktische redenen, zo komt de vakantie er aan en hun trouwdag.

Dit vind ik een beetje vreemd: ze vieren hun trouwdag terwijl ze al maanden weten dat ze gaan scheiden?
En als het echt zo ondraaglijk is, waarom dan nog met het hele gezin op vakantie gaan?

Als ik jou was, zou ik toch een aantal goede vrienden inlichten over de situatie. Anders snappen zij niets meer van jouw gedrag/stemming en dat kan vervelende situaties in de hand werken. Bovendien lucht praten op.

[Marcade]

~~Fantôme~~ schreef op 10-05-2004 @ 22:39 :
hoi,

ik snap dat je het hier moeilijk mee hebt...
Je kan het bij niemand kwijt, maar je zit er onwijs mee.
Ik denk niet dat je moeder niet om jou geeft hoor, ze is je moeder, een moeder houd, altíjd van zijn kinderen. Zelfs ouders die hun kinderen mishandelen houden van hun kinderen... Daar zou ik me niet teveel zorgen over maken. Is er verder al over gesproken? misschien moet je dit je moeder eens rechtstreeks voorleggen.

ik heb geen ervaring met gescheiden ouders, maar ik hoop dat het allemaal soepel verloopt allemaal, en dat snel blijkt dat je moeder écht van je houd, en je niet in de steek gaat laten!

(F) wen

!? Ik wil niet je humeur (of dat iemand van een ander) verpesten, maar hoe kom je erbij dat een moeder altijd ongeconditioneerd van haar kinderen houd?

(Ik zie nu pas dat je denkt dat een moeder mannelijk is? )

[Marcade]

probleemloos schreef op 10-05-2004 @ 20:24 :
we gaan pas over een tijd op vakantie en al met al komt het er op neer dat ze het nog tot augustus stil willen houden. dit is een grote reden dat ik hier mijn probleem post zodat ik toch mijn verhaal kwijt kan aan iemand die niemand in mijn omgeving kent.
ik zit er namelijk best wel mee dat ik dit alles een tijd zal moeten verzwijgen voor mijn vrienden, dat als ze merken dat ik ergens mee zit dat ik ze dan voor moet liegen dat het niks is.

waar ik ook best mee zit is dat mijn moeder heeft besloten om weg te gaan. jah dat heb ik al verteld maar toch! gewoon weg!! niks geen ruzie over de kinderen, niks geen regeling over weekenden niks van dat alles. ze wil gewoon weg bij mijn vader maar gaat ook weg bij mij, bij mijn zus en mijn broer en ze lijkt hier dus echt HELEMAAL NIET mee te zitten!! en dat doet me denkik nog het meeste pijn. dat ze gewoon bij mij weg wil. terwijl ik het wel heel erg vind dat ze weg gaat maar dit is dus kennelijk niet wederzijds....

Waarom wil je moeder het nog tot augustus stil houden? Ik zou als ik jou was gewoon mensen zoeken en ermee praten als je de behoefte hebt. Zo te horen denkt ze maar weinig aan jou en jouw gevoelens; in dat geval vind ik best dat jij gewoon niet al te veel hoeft te denken aan haar gevoelens en jij je eigen gevoelens voorop mag zetten. (wat een zin).

Kan je niet proberen er met je moeder over praten, vragen hoe ze er over denkt, ook over het feit dat ze gewoon weg wil bij jou, je zus en je broer .. en dat 't net lijkt alsof 't haar niks boeit. . ?

[probleemloos]

we willen het stil houden omdat we naar afrika gaan.. das allemaal al geboekt enzo... en men oma gaat ook mee dus... en tjah ik wil ook best wel op vakantie en ik geloof dat mijn ouders dat ook nog we willen maar mijn moeder wou haar vrijheid trug zoals zij het zegt. en we hebben thuis afgesproken er met niemand over te praten.. ik wil namelijk ook niet alles verpesten door het wel rond te vertellen.

maar ze wel van ons houdt, waarom gaat ze dan gewoon weg? het zal wel zo zijn maar toch... het zit me niet lekker. en ik heb het nog niet met mijn moeder hier over gehad. omdat ik het er best moeilijk mee heb vind ik het lastig om heirover te praten met mijn moeder...

Naar Afrika kun je toch sowieso...? Maar 't zal wel zijn omdat ze geen zin hebben in 'gezeur' oid...

Ik snap dat het moeilijk is om er over te praten met je moeder/ouders, maar het voor je houden en je rot voelen enz. is misschien nog moeilijker... Als je er echt niet met haar over kunt praten, zou je haar misschien een brief kunnen schrijven waarin je dingen uitlegt en/of vraagt.

[Marcade]

zal wel aan mij liggen maar ik zou het dubbel en een vies gevoel vinden .. . "Ja sorry, wil je het nog even stil houden omdat ik eigenlijk nog wel even naar Afrika wil" .. ik zou echt zoiets hebben van .. ach-jezus-flikker-toch-op

Marcade schreef op 11-05-2004 @ 16:26 :
zal wel aan mij liggen maar ik zou het dubbel en een vies gevoel vinden .. . "Ja sorry, wil je het nog even stil houden omdat ik eigenlijk nog wel even naar Afrika wil" .. ik zou echt zoiets hebben van .. ach-jezus-flikker-toch-op

Dat zou ook mijn gedachte zijn.

[Fantôme]

@ marcade, vergeef me mijn 'zijn' ipv 'haar'.
en ja, daar ben ik nog steeds van overguigd.

@ leonoor, ik denk niet dat ik mijn post nog kan verwijderen? doe jij dat anders evt. maar, want blijkbaar is hij erg onzinnig.

~~Fantôme~~ schreef op 11-05-2004 @ 17:05 :
@ leonoor, ik denk niet dat ik mijn post nog kan verwijderen? doe jij dat anders evt. maar, want blijkbaar is hij erg onzinnig.

Ik kan hem verwijderen, maar waarom? Alleen omdat TS er anders over denkt...of iig omdat hij er aan twijfeld? Volgens mij zegt niemand dat jouw post onzinnig is. Als je hem toch verwijderd wilt hebben, dan moet je me maar ff een pm sturen.

[probleemloos]

het is niet dat alleen mijn oduers naar afrika willen. ik wil zelf ook wel graag en mijn zus en oma enzo... wij allemaal wel. en zij vinden dat ze niet meer op vakantie kunnen als het eenmaal bekent is... (oma)... dus... alleen het is, mijn zus heeft een vriend waar ze het kwijt kan, mijn moeder kent iemand heel ergens anders, mijn broer zit in het buitenland dus kan daar gerust met mensen praten... dus alleen mijn vader en ik kunnen niet echt veel kwijt.

en toen we het er laatst thuis over hadden zei mijn moeder wel dat als ik persee wou dat et bekent werd dat ik dat dna moest zeggen maar dan verpest ik het ook voor mijn zus enzo...
dilemma om het zo even te zeggen.... maargoed ik voel me wel iets beter nu ik het hierzo een beetje kan vertellen enz.

[Marcade]

probleemloos schreef op 11-05-2004 @ 17:30 :
het is niet dat alleen mijn oduers naar afrika willen. ik wil zelf ook wel graag en mijn zus en oma enzo... wij allemaal wel. en zij vinden dat ze niet meer op vakantie kunnen als het eenmaal bekent is... (oma)... dus... alleen het is, mijn zus heeft een vriend waar ze het kwijt kan, mijn moeder kent iemand heel ergens anders, mijn broer zit in het buitenland dus kan daar gerust met mensen praten... dus alleen mijn vader en ik kunnen niet echt veel kwijt.

en toen we het er laatst thuis over hadden zei mijn moeder wel dat als ik persee wou dat et bekent werd dat ik dat dna moest zeggen maar dan verpest ik het ook voor mijn zus enzo...
dilemma om het zo even te zeggen.... maargoed ik voel me wel iets beter nu ik het hierzo een beetje kan vertellen enz.

Ik vind de prioriteiten krom. Een beetje ziel verkoperij. ..

En ik vind 't ook heel zielig voor je vader; die gaat er alleen mee door lijkt me, omdat hij haar terug wilt. Niet omdat die perse naar afrika wilt. Afrika kan hem denk ik gestolen worden; hij wil haar gewoon terug. En zij houd hem nu gewoon aan 't lijntje van wege een vakantie en/of vanwege reacties van andere mensen?!

Ik vind niet dat je gevoelens moet verbergen/ontkennen zodat je lekker op vakantie kan. Dat is in mijn ogen eigenlijk net zoiets als vreemdgaan.

Mja nou ja .. ik vind 't superverkeerd klinken, sorry.

[Xx-Girl-xX]

Mijn ouders zijn drie jaar geleden gescheiden. Mn moeder en mn vader hebben het wel samen besloten om te scheiden.. maar toch. Ze wilden het ook geheim houden en nog een paar maanden bij elkaar blijven wonen..

Helaas hebben we dat maar al te goed gemerkt. Nog meer ruzies, meer onenigheid, meer geslaan met deuren en meer mensen die kwamen vragen wat er aan de hand was. Ondertussen zat ik huilend op mn kamer, kon niemand vertellen wat er aan de hand was en ging vanbinnen kapot van verdriet.
Dus geloof me, dat geheimhouden en langer bij elkaar blijven wonen werkt niet. Het zorgt alleen voor meer problemen en narigheid! Je moet erover kunnen praten, je emoties naar buiten laten komen. Alleen zo kan je het een beetje verdragen!

[hippie jesse]

jemig, dat klinkt echt super ingewikkeld
Als ik in zo'n situatie zou zitten, dan zou ik echt super uitvallen tegen mijn moeder. Of je moeder ook eens lekker aan het schrikken maken, kijken of ze echt niet om je geeft. (stiekem een week bij een vriend of vriendin logeren of zo). ach nee slecht plan, ik wens je in elk geval veel sterkte er mee. Ik kan je nog wel een ding mee geven over gescheide ouders, mijn ouders zijn namelijk ook gescheiden. Als ze over elkaar gaan roddelen tegen jouw dan kan je ze het best resolut de mond snoeren, anders wordt het voor jouw alleen ingewikkelder. Ik merk in mijn omgeving dat roddelen het meest vervelende van gescheide ouderd is. je komst dan namelijk tussen je ouders in te staan, en dat is debiel want je houdt meestal toch van beide.

veel sterkte er mee

en uit je emoties wel hoor, en mens kan zichzelf echt gek maken als hij zijn emoties niet uit.

[Muze]

Ik weet wel hoe het is als je ouders vertellen te scheiden en toch voorlopig nog bij elkaar te wonen. Bij mij thuis was dat zo zo'n 2 jaar geleden. Het heeft nog een half jaar geduurt voordat een van hen kon verhuizen. Maar het lijkt me inderdaad heel erg frustrerend om daar niet met anderen over te mogen praten (dat was bij mij gelukkig niet zo), ik snap ook niet waarom ze het stil willen houden. Als jij het bij niemand kwijt kan (en het is niet niks) is het ook moeilijker om er mee om te gaan. Kan je er niet met een goede vriend(in) over praten?
En dit alles om een vakantie? Wij zijn ook nog met z'n allen op vakantie geweest toen we al wisten dat ze gingen scheiden, en die vakatie was echt verre van leuk en gezellig, maar dat kan bij jullie natuurlijk anders zijn.
Je moeder houd vast veel van jou, maar ze gaat er wel egoistisch me om ja, gewoon weggaan zonder duidelijkheid. Daar moet je met haar over praten en zeggen wat je ervan vindt, want je hebt echt alle reden om erg boos te zijn (lijkt me). Zoiets doe je gewoon niet als je kinderen hebt.

Sterkte ermee.

[Tiño]

probleemloos schreef op 10-05-2004 @ 20:24 :
heey mensen. ik heb op dit forum al een aantal topics gelezen over scheiden maar ik wil toch wel even mijn eigen verhaal kwijt.

mijn moeder heeft besloten dat ze bij mijn vader weg wil. ze kwam een week geleden plotseling in een grote uitbarsting omdat het er echt uit moest. ze had het namelijk voor een grote tijd verzwegen (jaren naar haar zeggen). ik zag het al wel een beetje aan komen maar mijn vader niet. hij wil haar ook niet kwijt maarjah, het is voor mijn moeder duidelijk.

mijn ouders hebben het er over gehad en ze hebben besloten nog voor een aantal maanden bij elkaar te blijven vanwege praktische redenen, zo komt de vakantie er aan en hun trouwdag.

we gaan pas over een tijd op vakantie en al met al komt het er op neer dat ze het nog tot augustus stil willen houden. dit is een grote reden dat ik hier mijn probleem post zodat ik toch mijn verhaal kwijt kan aan iemand die niemand in mijn omgeving kent.
ik zit er namelijk best wel mee dat ik dit alles een tijd zal moeten verzwijgen voor mijn vrienden, dat als ze merken dat ik ergens mee zit dat ik ze dan voor moet liegen dat het niks is.

waar ik ook best mee zit is dat mijn moeder heeft besloten om weg te gaan. jah dat heb ik al verteld maar toch! gewoon weg!! niks geen ruzie over de kinderen, niks geen regeling over weekenden niks van dat alles. ze wil gewoon weg bij mijn vader maar gaat ook weg bij mij, bij mijn zus en mijn broer en ze lijkt hier dus echt HELEMAAL NIET mee te zitten!! en dat doet me denkik nog het meeste pijn. dat ze gewoon bij mij weg wil. terwijl ik het wel heel erg vind dat ze weg gaat maar dit is dus kennelijk niet wederzijds....

hoe denken jullie hierover en tjah, gewoon, ik moest et ff kwijt denkik

precies hetzelfde heb ik nu net een jaar achter de rug...
ach..ja t was rot maar ja het heeft ook zo z'n positieve kanten...naja als je mn hele verhaal wil horen zeg je t maar,denk niet echt dat t wat toevoegt in dit topic

[probleemloos]

heey mensen... bedankt voor julli reacties maar jullie begrijpen me denkik net iets verkeerd (ik begrijp et ook maar half majah). ik wil het niet stil houden om mijn moeder een plezier te doen maar meer voor mijn zus en haar vriend en men oma die allemaal mee gaan, ik wil het niet verpesten.

maargoed, de situatie is soms best pijnlijk, men vrienden en ik maken wel eens een gevatte (lees: lullige (typisch jongens d8 ik zo)) opmerking naar elkaar en daar kan ik best tegen maar soms is het net verkeerd en heeft het betrekking op de situatie thuis en dan heb ik het best moeilijk soms... majah dan moet ik me maar groot houden omdat ik niet kan vertellen wat er aan de hand is.

mijn ouders gaan er ook maar steeds over door, iedere keer beginnen ze er wer over, gaat het wel? en dat soort dingen... NATUURLIJK NIET GVD!! maarjah dan zeg ik maar van wel omdat ik, zoals ik al zei, niet alles wil verpesten.

mischien is dat wel stom en zou ik meer aan mezelf moeten denken.. maarjah.. ik weet het niet!

jah en een paar goede vrienden vertellen... ik weet niet of ik hen wil opzadelen met de opdracht groot nieuws geheim te houden .... en ik weet ook niet of ze daar toe in staat zijn. voor hen is het natuurlijk allemaal veel onrealistischer en verder weg dus lijkt het mischien ook minder erg om door te vertellen. (als die ander dan beloofd zijn mond te houden want hij mocht het eigelijk niet door vertellen enz.) maarjah het zou er wel een stuk makkelijker door worden

Ik zou het minimaal aan één iemand vertellen, al is het maar om gewoon zelf je hart te luchten. Denk hierbij aan een vertrouwenspersoon op school of een goede vriend. Kies die laatste wel goed uit, want in feiten is bijna niemand te vertrouwen. Mensen kunnen je nog steeds teleur stellen. Jij vertrouwt het hem toe en hij denkt het iemand anders ook toe te kunnen vertrouwen en die.... je begrijpt het wel...
Ik moet trouwens wel zeggen dat je moeder scheidt van je vader, maar niet van jou. Ze gaat dan wel weg, maar dat wil niet zeggen dat ze niet van je houd.

Hou je niet groot, want daar pak je alleen jezelf mee!

[FoxyRoxy]

probleemloos schreef op 10-05-2004 @ 20:24 :

ze wil gewoon weg bij mijn vader maar gaat ook weg bij mij, bij mijn zus en mijn broer en ze lijkt hier dus echt HELEMAAL NIET mee te zitten!! en dat doet me denk ik nog het meeste pijn. dat ze gewoon bij mij weg wil. terwijl ik het wel heel erg vind dat ze weg gaat maar dit is dus kennelijk niet wederzijds....

Ik herken dit wel een beetje. begin januari is mijn vader weggegaan, hij kondigde het niet eens aan. Het is natuurlijk heel vervelend dat je vader en moeder niet meer samen kunnen leven, maar bedenk dat de sfeer in huis misschien wel beter wordt en dat je moeder veel gelukkiger zal zijn. Ik weet niet de heel situatie natuurlijk, maar als je het goed met je moeder kunt vinden hoef je niet bang te zijn dat je haar nooit meer zal zien ed. Je kunt naar haar toe gaan als jullie dat beide willen, dat je ouders uit elkaar gaan, betekend niet dat jij ook gescheiden wordt van (één van) jouw ouders.

Ik hoop dat jouw moeder contact met je blijft houden. Ik merk nl. dat ik er meer verdriet van heb dat mijn vader dat niet doet en dat dat nog meer pijn doet dan dat hij weg is gegaan.

Als ik eerlijk ben vind ik het hypocriet van je ouders dat ze bijelkaar blijven voor die dagen. Het lijkt me dan nep, maar dat is hun keuze natuurlijk.

Je moet vooral blijven praten met je vader, moeder, broer en zus. En als je er mee blijft zitten kun je natuurlijk altijd naar maatschappelijk werk gaan oid.

Succes

[probleemloos]

weetje, ik heb een beetje zitten denken enzo.. en mischien hebben mijn oduers wel samen besloten dat het het beste is als mijn moeder weg gaat en vragen ze ons niks omdat ze ons niet in de positie willen zetten dat we partij moeten kiezen. en mijn moeder heeft het er best wel moeilijk mee omdat ze het gevoel heeft dat ze ons in de steek laat. mischien ook mijn vader en wil ze daarom niet ons ook van hem af pakken ofzo...
naja iig iets positievere manier om er tegen aan te kijken...

@ steske, ik wil me ook heus niet groot houden voor mijn vrienden maar wat moet ik dan!? Ik ze ook niet vertellen wat er aan de hand is.......

Nee, dat begrijp ik... En je moeder heeft het er ook heus wel mee moeilijk mee... Het is je moeder! Het is voor haar ook moeilijk, alleen durft of kan ze d'r gevoel waarschijnlijk niet uiten...