de dans van eenzaamheid

[Dimphy]

Op de golven van de rijm,
danst een eenzaam meisje.
Ze is verstopt in groene tulle,
geweven van het dunste spinnerag.
~
En op het ritme van de woorden,
terwijl ze mee telt met de maat.
Rollen tranen over haar wangen,
omdat de dag haar ook verlaat.
~
In de storm van een strofe,
schuilt een eenzaam meisje.
Versierd met het dunste spinnerag,
en verstrikt in hels verdriet.

[Reem]

Hm. Op zich vind ik je gedicht wel mooi, met name de laatste strofe. Ik denk dat vooral de inhoud me aanspreekt.
In de eerste strofe mis ik echter iets. Jammer dat er geen rijm in zit - hoewel dat in de laatste strofe ook niet echt is - maar aan het hele gedicht voegt de eerste strofe op de een of andere manier maar weinig toe, omdat de laatste strofe er nogal op lijkt.
De tweede strofe vind ik wel leuk. Maar het is gewoon de voortdurende herhaling die me stoort; dat maakt het gedicht imo wat saaier. Wel vind ik het leuk hoe je rijm, woorden en strofe in je gedicht verwerkt.

[Sitia]

De rijm die er soms wel en soms niet inzit stoort me hier eigenlijk niet zo. Vooral in de laatste strofe vind ik het heel mooi dat het niet rijmt.
De eerste strofe vind ik wel heel mooi eigenlijk, omdat er veel dingen van herhaald worden in de (2de en) 3de strofe.
Heb er verder eigenlijk niet veel over te zeggen.. t heeft me best wel geraakt eigelijk.

[Dimphy]

bedankt voor jullie reacties...

mja ik hou geloof ik van herhaling... maar voor mijn gevoel voeg ik steeds iets toe...
zoals dat ze danst op de golven van de rijm maar ze telt meep het ritme... die twee samen vormen de storm van de strofe

verder is ze heel kwetsbaar en ongelukkig...

ik denk dat ik dat ook heb over weten te brengen

t heeft me best wel geraakt eigelijk.

Ik denk dat vooral de inhoud me aanspreekt.

[2004]

Ik ben zo vrij geweest wat ritmische suggesties te doen:

Dimphy schreef op 30-12-2004 @ 10:19 :
Op de golven van de rijm,
danst een eenzaam meisje.
Ze is verstopt in groene tulle,
geweven van 't dunste spinnenrag.
~
En op het ritme van de woorden,
terwijl ze meetelt met de maat.
Rolt een traan over haar wangen,
omdat ook de dag haar nu verlaat.
~
In de stormen van een strofe,
schuilt een eenzaam meisje.
Versierd met 't dunste spinnenrag,
en verstrikt in hels verdriet.

Het zijn maar suggesties.

Verder best een mooi gedicht.

[Waltz]

Mooi beeld.. Wel een beetje droevig..

Volgens mij is het 'groen' tulle, maar dat weet ik niet zeker.

Het is ten eerste tule met een l en het is de tule dus groene tule.

mooi

[clantestino]

Ik vind de herhalingen eerlijk gezegt niet zo sterk, maar dat zal dan wel aan mij liggen. Je taalgebruik daarentegen spreekt me aan. Het is beeldend en krachtig. Vooral je slotzin is sterk. Het metrum zou wel wat strakker kunnen naar mijn idee. In eerste instantie zou me dat niet opvallen, want het geheel loopt op zich goed. Maar juist omdat je het ritme beschrijft ga ik daar op letten als lezer en dan valt 't op.