In memoriam.

[Rj11]

Benieuwd wat jullie hier van vinden:

In Memoriam

In een door witte wolken bedekt beeld
Zie ik iets voor me wat verdwenen is
In de eeuwigheid.
Wat eerst een kern van leven en blijheid uitstraalde
Is nu verleden tijd geworden.

En als ik in de spiegel kijk
En ik zie daar mijn wangen bedekt met tranen
Besef ik dat ik het heden niet accepteer.
En terug wil, terug naar de tijd waar leven was
En blijheid.

Maar als ik de aarde over het verleden heen zie dwarrelen
En weer terug droom naar de wolken
Begrijp ik, dat mijn fantasie het verleden weer opgraaft
Als was het een heden.


Rjnirvana

[clantestino]

Hm, het komt op mij niet zo als een gedicht over. Wanneer je alle zinnen gewoon uit zou schrijven en achter elkaar zou plaatsen, dan zou het gewoon een verhaaltje zijn. Desondanks vind ik dat je wel met gevoel schrijft en dat vind ik knap. In je laatste strofe vind ik overigens dat je al wat meer richting 'dichtstijl' gaat.

Ik zou ook eens kijken naar je hoofdletters, punten en komma's. Zij kunnen veel bepalen wat betreft de manier van lezen, zoals je het nu hebt vind ik het ronduit irritant.

[Sketch]

Nee, het lijkt niet op een gedicht. De zinnen zijn te willekeurig van lengte, ik herken er geen metrum in, en er zit ook geen rijm in. Je taalgebruik en je metaforen en alles vind ik wel heel mooi.

Wat Clandestino al zei eigenlijk.

Als je iets met vorm en ritme (en eventueel rijm) zou doen, zou het denk ik écht goed kunnen worden.

En volgende keer natuurlijk wel even de moeite nemen om die hoofdletters die Word er steeds zet te verbeteren
Is er niet een manier om dat uit te zetten? Irriteert me elke keer weer.