Trust

[M'oek]

Dit is niet van mij .. maar dit heb ik gevonden in een schetsboek van een vriendin.. ik zou graag jullie raectie hore.. tnx -xx-

Trust

Eén maand een “relatie’’ en nog steeds snap ik er niks van..
JIJ bent zóón hunk en IK zóón dodo..
JIJ bent superknap..
JIJ hebt helder blauwe ogen..
JIJ bent heel erg lief en sociaal..
JIJ hebt een spontane babbel en humor genoeg..
JIJ bent geweldig en..
JIJ hebt een gouden hart!
IK ben maar gewoon gewoon..
IK heb géén ideale maten..
IK ben niet de populairste van de klas..
IK heb geen hoge bankrekening..
IK ben dus niet volmaakt..
Waarom kies Je MIJ terwijl je ieder ander kan krijgen?
Ook JIJ hebt je zwakke kanten, maar IK ben graag bij jou..
JIJ bent zo leuk, lief en gezellig en jaaah ik hou van jou!
Kortom JIJ maakt me dagelijks blij, maar IK.. maak IK jou ook blij?

[Halogeen]

oef...




dit is wel heel puberaal...

[M'oek]

haha jah das waar maar tog..

[Sketch]

Halogeen schreef op 03-02-2005 @ 08:35 :
oef...

dit is wel heel puberaal...

Idd, ik vind het niks

[Halogeen]

Sketch schreef op 03-02-2005 @ 20:16 :
Idd, ik vind het niks

hihi, je bent het al wel met mij eens. Jammer dat jij nooit vroeg genoeg je bed uit komt om als eerste te posten, dan was ik het misschien voor een keertje met jou eens geweest

@IjustWantToBeMe hmja, het verwoord wel gevoelens die ik ook wel eens heb gehad, alhoewel niet tijdens perioden van 'verkering', maar dat is nog niet genoeg voor een goed gedicht.

[Sketch]

Nouh, om 8.35 was ik al lang op hoor (oke, niet zo lang) , en wij zijn het alleen qua vorm en ritme ed nooit met elkaar eens, qua strekking van gedichten (zoals nu) meestal wel. (althans, dat is mijn theorie)
hoe zit het nu eigenlijk met die jambe en trochee?

Over het gedicht:
Het telkens met hoofdletters schrijven van IK en JIJ stoort me, de eerste regels niet zo, maar de laatste vier wel heel erg.
Ik zie het verband tussen de titel en het gedicht ook niet echt. En waarom het gedicht in het Nederlands en de titel Engels?
Verder vind ik het ook niet echt een gedicht, meer gewoon een stukje (niet bijster goed) proza dat steeds op de volgende regel verder gaat.