Je moet in de economie een buffervoorraad niet op te kleine schaal interpreteren. Het is dus niet een enkel bedrijf dat 10000 kilo extra grondstof achter de hand houd om eventuele prijsschommelingen in grondstoffen mee te compenseren. Ondernemingen hebben immers ook te maken met voorraadwaarderingen die vast liggen voor een lange periode waardoor dit op korte termijn te verwaarlozen is. Dit is overigens Management en Organisatie.
Het principe is echter wel hetzelfde, maar bij de oprichting van een bufferfonds spelen ook andere factoren een rol. Ik denk dat het één en ander je duidelijk zal worden als je het volgende stukje leest uit het NRC, dit gaat over de markt van koffie.
“De gevolgen van de overproductie komen het hardst aan in de Midden-Amerikaanse landen, van Mexico tot en met Costa Rica. Daar kampt men al enkele jaren met extreme droogte en nu komt dit er nog bij. Veel van deze landen zijn als (bijna) koffie-monocultuur extra kwetsbaar. In Brazilië, waar de economie gebukt gaat onder dezelfde extreme droogte, levert de overproductie van koffie ook grote problemen op. Maar Brazilië, dat goed is voor 60 procent van de wereldkoffieproductie, kan de klappen beter opvangen omdat het ook nog andere exportproducten heeft.
Overproductie kan in principe op twee manieren worden aangepakt: de vraag stimuleren en/of het aanbod terugdringen. Vroeger dumpte men nog wel eens koffievruchten massaal in zee. Daar lees je weinig meer over. Een beschaafder ogende methode is de oprichting van een bufferfonds dat in tijden van te grote productie aanbod uit de markt neemt en opslaat. Een van de problemen bij zo'n buffervoorraad is dat die reserve gefinancierd moet worden en dat blijkt de laatste tijd niet meer op te brengen, omdat het overaanbod structureel is.
Er bestaat wel een organisatie als de Association of Coffee Producing Countries (ACPC), maar die heeft blijkbaar niet de macht van de OPEC, de groep landen die de prijs bepaalt van die andere voor ons dagelijks leven zo belangrijke vloeistof. De ACPC, die tweederde van de wereldkoffiemarkt omspant, heeft vorig jaar geprobeerd het aanbod op de wereldmarkt met 20 procent terug te dringen. Maar nieuwkomer Vietnam, die geen lid is, heeft eenvoudig zijn export vergroot. De ACPC zou nieuwe producenten als Vietnam in z'n gelederen moeten opnemen, om effectief als een kartel te kunnen optreden.”
Je ziet hier dus sporen van de varkenscyclus en een belangrijke rol is ook weggelegd voor derdewereld landen. Een buffervoorraad heeft dus in een ideale situatie (waar dus een buffervoorraad te financieren is) een dempende functie op zowel de prijzen en daarbij komend vraag en aanbod. Het kan dus een beschermende maatregel zijn om dumping te voorkomen. Er wordt in examens nogal eens gevraagd naar buffervoorraden dus het is belangrijk om goed te weten hoe het werkt en waarom het in enkele gevallen ook niet kan werken. Soms wordt ook een buffervoorraad aangelegd om puur de vraag te reguleren omdat anders een bepaalde grondstof over enkele jaren niet meer voorhanden is.
|