Persephone

[I C U]

Moeders bescherming alleen
was niet voldoende om haar
uit de handen van de Dood
te houden.

Kreten bleven ongehoord
hulp kwam niet in het duister.
Handen, grijpend, hebberig,
namen mee.

Demeters zoeken gaf aard
de winterse tafrelen.
De mens scheeuwde om warmte,
ontving die.

Het gebod van de Hoogste
haalde Persephone weer
terug. Toch verlangde zij
naar de Dood.

Haar tijd verdelend tussen
haar minnaar en haar moeder;
herfst en winter, lente en
zomer.

Zo kwamen de seizoenen
tot leven, zo kreeg de Dood
zijn vrouw. Zo kreeg Demeter
haar dochter.
22-05-2005

wauw, dit vind ik echt een prachtig gedicht! Het thema en het verhaal heb je echt goed verwoord, en ik vind alles ook lekker lopen!

[Vogelvrij]

Op mijn verjaardag geschreven

Ik snap er werkelijk geen klap van. Demeter, Persephone? Heeft het iets met de Romeinen of Grieken te maken of zo, of wat? Een Dementor ken ik dan weer wel...

Maar toch vind ik hem wel wat hebben. En ik vind ook dat je kan merken dat je ook verhalen schrijft, op de een of andere manier. Het is een beetje een vertellerig gedicht, zeg maar

[Zut Alors!]

Moeders bescherming alleen was niet voldoende om haar uit de handen van de Dood te houden. Kreten bleven ongehoord, hulp kwam niet in het duister. Handen, grijpend, hebberig,
namen mee.
Demeters zoeken gaf aard, de winterse tafrelen. De mens scheeuwde om warmte, -ontving die.

Het gebod van de Hoogste haalde Persephone weer terug. Toch verlangde zij naar de Dood. Haar tijd verdelend tussen haar minnaar en haar moeder; herfst en winter, lente en zomer.
Zo kwamen de seizoenen tot leven, zo kreeg de Dood zijn vrouw. Zo kreeg Demeter haar dochter.

Ik vind het toch meer een verhaal dan een gedicht.

[Paris]

Vogelvrij schreef op 30-05-2005 @ 12:31 :
Op mijn verjaardag geschreven

Ik snap er werkelijk geen klap van. Demeter, Persephone? Heeft het iets met de Romeinen of Grieken te maken of zo, of wat? Een Dementor ken ik dan weer wel...

Persephone (dochter van Demeter) is gestolen van haar moeder door Hades (god van de onderwereld, 'De Dood' in dit gedicht) en had iets gegeten in de Tartarus (onderwereld) en mocht dus niet meer terug naar de wereld boven. Zeus (oppergod, 'De Hoogste' in dit gedicht) is de zus van Demeter (godin van de oogst) en de broer van Hades en die heeft besloten dat Persephone de helft van het jaar bij haar moeder mocht zijn en de andere helft moest ze blijven in de onderwereld bij Hades, haar geliefde. Daarom is er volgens deze mythe het verschil in getijden. Als alles in bloei staat (zomer en lente) is ze bij haar moeder en in de winter en herfst rouwt Demeter om haar dochter en groeit er niets.


Maar over je gedicht: ik vind 'm ook iets te verhalend eigenlijk. Het is meer een beetje een vertaling van een mythe naar een gedicht. Het zou zo een verhaal kunnen zijn. Maar dat komt ook gedeeltelijk, denk ik, omdat ik dit als een verhaal ken.