Vof

[Konijn]

Mijn ouders hebben een eigen zaak onder VOF.
Nu heb ik de laatste tijd wat gesprekken gehad met mijn ouders, omdat mijn situatie wat verander is, waarin ze zeiden dat ik mijn bank(spaar)rekeningen eventueel beter naar de plaats kan zetten waar ik nu doordeweeks woon.
Dit omdat bij een eventueel failissement (al is daar geen sprake van verder) ook mijn rekeningen 'ingevorderd' (hoe noem je dat?) kunnen worden, omdat ik op hetzelfde adres ingeschreven sta. Is dat zo? Kan iemand mij in het kort uitleggen wat een VOF dan precies inhoudt? (Jaren geleden wel in het kort geleerd, maar nooit economie gehad verder..)
En, ik sta verder als woonadres nog gewoon bij mn ouders, heeft het dan uberhaupt nut om mn rekeningen hierheen te zetten?

[tikmaarwat]

De Vennootschap onder firma is een ondernemingsvorm, waarin niet één persoon de leiding en verantwoordelijkheid heeft, maar twee of meer mensen. Verder lijkt de V.O.F. in veel opzichten op de eenmanszaak. De leiding, die uit twee of meer, maar bijna nooit uit meer dan enkele mensen bestaat, is verantwoordelijk en neemt samen alle beslissingen. De eigenaars zijn ook met hun privévermogen aansprakelijk voor schulden van de onderneming. Het is wat makkelijker om geld te lenen dan bij een eenmanszaak. Omdat er meer eigenaars zijn, zal de bank vaak wat makkelijker een lening verstrekken.

De eigenaars moeten het natuurlijk wel eens worden over de onderneming. Ook deze ondernemingsvorm komt veel voor bij kleinere ondernemingen, zoals in de detailhandel. Deze ondernemingsvorm wordt ook gebruikt door echtparen die samen een bedrijf hebben of bijvoorbeeld schoolvrienden die samenwerken.

Ook de V.O.F. is een persoonlijke ondernemingsvorm. De eigenaren zijn aansprakelijk voor de schulden, ook met hun privévermogen

Dat is niet zo. Het vermogen van de vof is het vermogen van de vennoten. Dat zijn dus jouw ouders. Jouw eigen vermogen is geen onderdeel van de vof en is bij faillissement dus ook niet aansprakelijk voor schulden van de vof. Het feit dat op het adres van een onderneming meerdere personen wonen en dat die meerdere bankrekeningen hebben, maakt niet uit. Het gaat erom welke vermogens onderdeel zijn van de vof, en jouw vermogen is dat niet.

Wel is het zo dat in geval van faillissement, maar dan hebben we het echt over een 'worst case scenario', eventuele spulletjes van jou die op de plaats waar de vof kantoor houdt aanwezig zijn, in beslag kunnen worden genomen. Dat is mogelijk omdat de belastingdienst zgn. bodembeslag kan leggen. Maar een bankrekening is niet echt ergens 'fysiek' aanwezig en valt dus niet onder een bodembeslag. Ik zou me vooralsnog geen zorgen maken.

[Konijn]

nare man schreef op 12-10-2005 @ 13:11 :
Ik zou me vooralsnog geen zorgen maken.

Dat doe ik ook niet, want een failissement is niet in zicht ofzo.
Maar ik vond het gewoon zo raar klinken..
Bedankt allebei!

Het kan natuurlijk wel eens voorkomen dat er nogal wat 'geschoven' wordt met vermogens. Bijvoorbeeld in het zicht van faillissement worden voorraden en machines 'verkocht' aan een andere onderneming die 'toevallig' op hetzelfde adres is gevestigd. Of er wordt tussen familieleden en de vof met geld of goederen geschoven, soms als gift, soms tegen geld maar tegen een te lage prijs. Dat soort 'geknutsel' wordt over het algemeen opgelost door inderdaad alle ondernemingen die op dat adres gevestigd zijn te 'vereenzelvigen' met de vennoten van de vof (of in elk geval met degene die failliet is).

Maar zoals hier, waar het gewoon gaat om het bedrijf van jouw ouders waar jij verder niets mee te maken hebt, is er niets aan de hand.

[Go]

Nare misschien een domme vraag, maar geldt dat ook in het geval een VOF, die in een groot kantoorgebouw met vele bedrijfjes gevestigd is, failliet gaat? Of bijvoorbeeld een VOF die failliet gaat is gevestigd in een groot winkelcentrum?

Da's helemaal geen domme vraag, ik denk juist dat het voor veel mensen nogal tegen hun rechtsgevoel ingaat dat de fiscus dingen mag meenemen die niet van de failliete ondernemer zijn.

In het door jou genoemde geval gaat dat niet op, want dat terrein of dat gebouw is niet van de failliete vof. Het moet gaan om, zoals de Invorderingswet 1990 dat zegt, 'goederen van de belastingschuldige'. Daarop mag de belastingdienst beslag leggen. Dat komt er in de praktijk op neer dat gewoon op alles wat zich op het terrein van de failliete ondernemer bevindt, beslag wordt gelegd.

Daar zitten natuurlijk ook goederen bij die niet of niet geheel van de failliete ondernemer zijn. Denk aan machines die zijn verkocht onder eigendomsvoorbehoud (dan is de ondernemer helemaal geen eigenaar) of waar een pandrecht op is gevestigd (die zijn dan wel van hem maar niet 'onbezwaard' zoals dat heet). Die spulletjes die niet van de ondernemer zijn, worden alleen wél in beslag genomen, ongeacht van wie ze nu precies zijn en welke rechten er op rusten.

Natuurlijk vinden de eigenaars en de pandhouders dat niet leuk, dus die willen bezwaar aantekenen. En dát nu is waar dat 'bodemrecht' op berust: die spulletjes zijn in beslag genomen, ze zijn niet van de failliete ondernemer zelf, maar degene van wie ze wél zijn kan er geen bezwaar tegen aantekenen. Dat bepaalt de wet uitdrukkelijk.

De reden dat zoiets bestaat moet je zoeken in het verleden. Het gebeurde namelijk nogal eens dat (met name) boeren een bedrijf hadden, akkers bewerkten en dergelijke, maar dat zodra de boel failliet ging, een neef of vriend in strijd met de waarheid verklaarde dat de ploegen, tractoren en dergelijke niet van de failliete boer, maar van die neef of vriend waren. En waar je geen eigenaar van bent, valt ook niet in jouw faillissement, dus viste de belastingdienst vaak achter het net.

Om dat nu te voorkomen is er dus die bepaling, die inhoudt dat op 'ingeoogste of nog niet ingeoogste vruchten, of roerende zaken tot stoffering van een huis of landhoef, of tot bebouwing of gebruik van het land' beslag kan worden gelegd en dat de wérkelijke eigenaar daar geen bezwaar tegen kan maken, indien die spulletjes zich ten tijde van het beslag op de grond van de failliete persoon bevinden.

[ekki]

En wat is dan het verschil tussen een VOF en een maatschap?

Ik dacht juist dat een VOF te vergelijken was met een BV en een maatschap met een eenmanszaak (alleen dan voor meerdere mensen).

Vof en maatschap lijken inderdaad veel op elkaar. Het onderscheid berust voornamelijk op een nogal archaïsche scheiding tussen 'beroep' en 'bedrijf', waarbij 'beroep' een bepaalde mate van scholing veronderstelde, zoals tandartsen, huisartsen, advocaten, makelaars, notarissen en dergelijke, en 'bedrijf' zoveel betekent als ambacht, handwerk, industrie enzovoorts.

Timmerlieden en metselaars werden verondersteld zich te verenigen in een vof indien ze onder één naam wilden deelnemen aan het economisch verkeer, terwijl genoemde notarissen en advocaten verondersteld werden in een maatschap op te treden. Het belangrijkste juridische verschil is dat bij een maatschap in beginsel de maten van elkaar volmachten nodig hebben om te handelen (en zonder de volmacht de maatschap als zodanig dus niet kunnen binden, ze binden dan alleen zichzelf en hun privévermogen) en dat de maten in beginsel voor niet meer dan hun ingebrachte deel aansprakelijk zijn. Een vof daarentegen kan door elk van de vennoten volledig aan derden gebonden worden en alle vennoten zijn met hun privévermogen aansprakelijk voor alle schulden.

Een vergelijking tussen een vof en een BV of NV zou ik niet direct willen trekken. Die dingen verschillen echt heel veel van elkaar. Maatschap kun je binnen zekere grenzen wel vergelijken met een verzameling éénmanszaakjes, maar da's wel een beetje vergezocht.

[MightyMarcel]

in principe mogen ze dus niet 'zomaar' jouw bankrekening plunderen. als je 'leuke' constructies gaat verzinnen om bedrijfskapitaal te redden loop je meer risico, lijkt me, en da's vast ook al gezegd. maar puur het feit dat je op hetzelfde adres woont is geen reden om jou in de VOF te betrekken.