Te amo

[Lalala1111]

Nog te jong om lief te hebben -
danwel écht verdriet te kennen

wakker wordend bij dageraad,
zonnestralen dansen op de muur
in 't licht der vreugde, waar?
wat hou ik van je haar
wat hou ik van je huid
wat hou ik van de ogen
die me reeds zo vaak bedrogen

te naïef of kinds of dom?
ik nagelde me aan de muur -
klaar voor een strijd
die ik noch verloor, noch won

"Kus me met je zilte lippen,
kus me tot ik huilen kan."


"Blabla, het is naar eigen ervaring geschreven blablabla.."

Nou, niet echt. Het is gewoon cliché, maar soms heb je weleens zo'n bui dat het 'er uit moet'.

Edit: daar wil ik even aan toevoegen dat ik nog nooit hierover geschreven heb, en in mijn ogen iedere dichter-in-spé toch kennis moet hebben van clichématige gedichten over jonge liefde, nietwaar?

[gezweetwel]

Mja, zoals je zelf al aangeeft, is het een beetje te cliché.
Maar
"ik nagelde me aan de muur -
klaar voor een strijd
die ik noch verloor, noch won"
vind ik wel best een leuke zin.

[Porcelain]

klaar voor een strijd
die ik noch verloor, noch won

Het is toch iets noch iets? Dus: die ik verloor noch won. Volgens mij is dat niet zo'n woord dat twee keer moet..

Ik vind het eigenlijk een veel te gemaakt gedichtje, bijvoorbeeld omdat er woorden in staan waarvan ik denk: die heb je erin gezet omdat ze mooi staan (zoals 'reeds', daar kan gewoon 'al' staan) en ook omdat sommige rijm echt wat te gemaakt klinkt (zoals 'bedrogen', ik zou die hele zin weglaten, want ik vind wat eraan voorafgaat eigenlijk heel leuk, die zin verpest het een beetje).
Ik vind het voor een cliché liefdesgedichtje nog wel aardig, maar niet van je gebruikelijke niveau, jij kan volgens mij wel betere cliché liefdesgedichtjes schrijven.

[Reem]

Ik ben het wel eens met Porcelain. En volgens mij is het ook: iets noch iets, dus niet twee keer 'noch'.

wakker wordend bij dageraad,
zonnestralen dansen op de muur
vind ik nogal nietszeggend, het is zo 'anders' dan de rest van het gedicht. En waarom die d achter worden? Zonder had ik mooier gevonden.