Nog steeds jaloers

[Anijs]

Het is nu ongeveer 3 maanden uit met mijn vriendje waar ik 2 jaar verkering mee had.
Ik had het uitgemaakt, hij was te afhankelijk van mij, deed nooit iets anders dan bij mij zijn, ik voelde me daardoor en door nog wel meer dingen niet meer tot hem aangetrokken, het verliefd zijn was gewoon weg. Ondanks dat betekent hij gewoon heel veel voor mij, ik hou heel veel van hem en kan met niemand zo goed overweg/praten als met hem. Ik voel me bij hem gewoon 100% op mijn gemak en kan zeggen en doen wat ik wil. We zijn ook nog altijd hele goede vrienden gebleven, smsen en bellen, en we zien elkaar meestal ook wel 1 keer in de week (wat dan niet heel lang is, maar gewoon even bijkletsen).

Nu is hij sinds dat het uit is wel erg veranderd, hij gaat nu veel op stap, is heel het weekend de hort op met zijn vrienden (waar die eerst dus echt bijna nooit iets mee deed). In het begin vond ik dit heel moeilijk, vond het niet eerlijk dat hij dit niet kon toen wij iets hadden en nu opeens wel, ik heb me daar overheen gezet en ben gewoon blij voor hem dat hij nu leuke dingen doet met zijn vrienden en plezier maakt.

Ik ben nogal jaloers aangelegd, toen we verkering hadden was ik al jaloers, maar het gekke is, dit gevoel is nog steeds niet helemaal weg. Altijd al is hij op stap geweest dan vraag ik toch even van en heb je een leuk meisje ontmoet? (en stiekem hoopte ik dan elke keer weer dat hij nee zei..) En tot dusver was dit niet gebeurd, en ik dacht ook dat ik hier best wel gemakkelijk mee om zou kunnen gaan omdat ik gewoon wil dat hij gelukkig is. Maar dit weekend had hij dus wel een leuk meisje ontmoet, en dat vertelde hij ook, hij had er niet mee gezoend maar wel leuk mee gepraat en gedanst. Toen ik dit hoorde voelde ik me echt heel kut, ik wist niet hoe ik moest reageren, ik schrok van mezelf omdat ik niet had gedacht dat het me zo zou raken (en hij had nog niet eens gezoend). Ik vind het idee dat hij met iemand anders zoent, aan iemand anders zit, praat met iemand zoals hij dat eerst met mij deed, heel erg vervelend.

En ik weet zo goed dat hij een eigen leven heeft, mag dansen en zoenen met wie hij wilt en misschien klinkt het raar na dit verhaal maar ik gun het hem echt heel erg! Maar het raakt me zo erg, ik word er zo verdrietig van, ik weet gewoon niet hoe ik ermee om moet gaan.. en daar maak ik me eerlijk gezegd nogal zorgen over omdat ik een beetje bang ben dat onze vriendschap daar misschien wel onder gaat lijden, omdat ik niet weet hoe ik ermee om moet gaan...

Ik denk dat ik zeker weet dat het tussen ons niets meer kan worden, maar waarom raakt dit me dan zo?

Ik hoop dat jullie misschien advies hebben of dat jullie hetzelfde gevoel hebben gehad,
iig bedankt voor het lezen!

[I C U]

Het is niet vreemd dat je jaloers bent. Kom op, je hebt twee jaar een relatie met die jongen gehad, jullie zijn close geweest, hij is een lange tijd een belangrijk deel van je leven geweest. En nu gaat hij datzelfde delen met een ander meisje... Weinig aan te doen. Stort je hart uit bij vriendinnen, schrijf erover. Het tegen hem zeggen heeft denk ik weinig nut, wat moet hij met die informatie? Zoals je al zei: hij heeft het recht om uit te gaan, te dansen, te zoenen, te rotzooien met andere meisjes, hij is tenslotte vrijgezel.
Ik kan me ook zo voorstellen dat, als het iets tussen hem en dat meisje zou worden, jullie contact minder wordt, of oppervlakkiger. Het is voor haar ook niet leuk als hij nog heel goed contact heeft met zijn ex. Als ik hem was zou ik wel contact houden, maar toch wat oppervlakkiger. Ook hier kun je maar weinig aan doen. Eigenlijk is er verrekte weinig dat je kunt doen, behalve zelfs een leuke goser zoeken, je hart uitstorten bij vriendinnen en het naar je zin hebben. Ermee leren leven, dus eigenlijk Sterkte!

[Thee Muts]

De reden dat jij het hebt uitgemaakt, was omdat hij te veel met jou bezig was en daar omheen niet veel meer had. Hij zette jou dus altijd op de eerste plaats. En ondanks dat je dat op gegeven moment vervelend begon te vinden, is dat wel iets dat je van hem gewend bent, dat jij bij hem op de eerste plaats komt. Dat was gewoon altijd zo. En nu zie je opeens dat dat niet meer zo is en ik denk dat dat jouw jaloerse gevoel veroorzaakt.

Plus het feit dat hij nu in een aantal dingen veranderd is, die hij tijdens jullie relatie niet kon veranderen. En dat is natuurlijk ook een beetje zuur om te zien, want als hij dat destijds wel kon, was jullie relatie misschien wel heel anders gelopen.

En het feit dat jullie nog steeds veel en vrij intensief contact hebben, speelt ongetwijfeld ook mee. Je hebt hem nooit helemaal los kunnen laten, jullie relatie af kunnen sluiten en dingen daaruit kunnen accepteren en als leermoment kunnen zien. Dus dat moet je nog steeds gaan doen en dat gaat heel moielijk zolang jullie nog intensief contact hebben.

Dus, leer hem los te laten en neem wat afstand van elkaar. Je hoeft hem niet gelijk uit je leven te bannen, maar geef jezelf even wat tijd. Over een tijdje kun je dan vanzelf weer luchtig contact met elkaar opbouwen als jullie dat dan nog steeds willen.

Is het volledig eens met Theemuts en ICU. En verder, gun jezelf de tijd, vind jezelf niet gek en verwen je zelf, ga wat met je vriendinnen doen!

[Anijs]

Ja wat jij zegt Thee Muts, dat ik gewoon altijd op de eerste plaats kwam en dat dat
nu aan het veranderen is, dat mijn jaloers gevoel daaruit voorkomt kan wel kloppen.
Hij was gewoon altijd van mij, hoorde bij mij, en het idee dat dat veranderd kan ik gewoon heel moeilijk accepteren ook al hebben we niets meer. Ik heb nu heel de tijd een beeld van hem met een meisje in mijn gedachte, maar dan zeg ik weer tegen mezelf, dat is normaal, jij krijgt straks ook weer een leuk vriendje.. enz, dat helpt dan wel.

En misschien is het idd niet vreemd dat ik nog steeds jaloers ben, het is niet nix wat we samen hebben gehad, dat kan toch ook niet zomaar overgaan?

Bedankt voor jullie reacties!

[WolterB]

Het kost tijd om er helemaal overheen te komen. Die moet je jezelf ook gunnen en door je af te blijven vragen 'wat er gebeurt als...', schiet je daar niet echt veel mee op.
Probeer hem qua gevoelens zo los mogelijk te laten en geeft het de tijd.

[Nienna*]

Dit is echt precies mijn verhaal. Gewoon precies. Bijna eng.
Mijn ex is ook enorm veranderd sinds het uit is gegaan. De hele tijd bij meisjes, de hele tijd uitgaan, de hele tijd weg zijn enzovoorts.
Ik heb het vooral in het begin heel erg gehad, en nu is het een beetje weggegaan (het is nu zeven maanden uit). Ik denk dat jij even flink afstand moet nemen, want zo is het bij mij ook gelukt. Hoe lief die jongen ook is, hoe goed je ook met hem kunt praten, het is gewoon uit en je kunt die relatie niet in één keer omzetten in een vriendschap, hoe fijn dat ook zou zijn.

Probeer elkaar slechts één keer (of nog minder, maar voor mij was dit ontzettend weinig) in de week te spreken en elkaar weinig te zien. Beperk het, als je op school bij hem zit, alleen tot "hoi". Ik denk dat het ook belangrijk is dat je dit met hem afspreekt. Zeg dat je het er verschrikkelijk moeilijk mee hebt.

Jij moet je eigen leven gaan leiden en hij ook. Dat dit moeilijk is, weet ik maar al te goed, want ik heb precies hetzelfde meegemaakt. Je gunt de jongen alle geluk van de wereld, maar het is heel moeilijk dat jij niet meer het belangrijkste bent. Probeer dus echt afstand te nemen. Dat is ook verschrikkelijk... ik heb het heel lang geprobeerd, en het duurde lang voordat ik mezelf er eindelijk toe kon zetten hem minder te zien. Maar daardoor gaat het wel beter.

[cagie]

Ik herken je verhaal ergens wel. Mijn ex en ik zijn nu 2.5 maand uit elkaar. Ondanks dat ik zelf al met andere jongens heb gezoend en misschien nu zelf verliefd ben op een andere jongen, moest ik ergens toch wel even slikken toen hij vertelde dat hij een ander meisje misschien leuk vindt. Maar ja het was voor hem ook wel even slikken om te horen dat ik met een andere jongen had gezoend.
Het werkt voor ons allebei dat we nu afstand van elkaar nemen. Tijdens onze relatie en een maand daarna spraken we elkaar nog bijna iedere dag en op die manier kan je elkaar nooit echt los laten.

[BrunetJuh]

Gewoon leuke dingen met je vriendinnen doen en er een beetje afstand van proberen te nemen. Je kunt gerust met hem hele goede vrienden blijven. Gun jezelf de tijd, het gaat ooit vanzelf wel over!

[Spiteful]

Jaloezie is een kutgevoel waar je moet mee leren omgaan en imo niet te veel in de weg mag laten staan van andere dingen. Maar in jouw geval lijkt me tijdelijk wat afstand nemen het verstandigste.

[Eresh'kigål]

Zoek zelf een leuke vent ofzo.

[Jane says]

Ik wil je niet ontmoedigen, maar bij mij heeft het een half jaar geduurd eer ik het kon uitstaan dat mijn ex een nieuwe vriendin had.
En dat was langer dan onze relatie.

Maar ik ben op zulke vlakken een geval appart

Anyway, het is volkomen normaal die jaloeziegevoelens en het beste wat je ertegen kan doen is andere jongens leren kennen, hem minder aandacht geven in je leven en uiteindelijk wordt iemand belangrijker dan hem en dan kan het je meestal minder schelen of hij nu een nieuwe vriendin heeft of niet.

[Anijs]

Jane says schreef op 31-10-2005 @ 22:32 :
Ik wil je niet ontmoedigen, maar bij mij heeft het een half jaar geduurd eer ik het kon uitstaan dat mijn ex een nieuwe vriendin had.
En dat was langer dan onze relatie.

Maar ik ben op zulke vlakken een geval appart

Anyway, het is volkomen normaal die jaloeziegevoelens en het beste wat je ertegen kan doen is andere jongens leren kennen, hem minder aandacht geven in je leven en uiteindelijk wordt iemand belangrijker dan hem en dan kan het je meestal minder schelen of hij nu een nieuwe vriendin heeft of niet.

Nah, ik kan me ook heel goed voorstellen dat het bij mij ook heel lang zal duren
voordat ik er aan 'gewend' ben. Maar daar heb ik geen zin, ik heb geen zin om er telkens over na te denken.. (maarja daar had jij natuurlijk ook geen zin in he )

En iedereen zegt ook wel, ga andere jongens ontmoeten/leren kennen, niet dat ik dat niet wil, of dat ik er geen zin in heb, maar het lijkt op dit moment of alle leuke jongens aan de andere kant van de wereld rond lopen, misschien komt dit ook wel doordat ik nu ook nog niet echt behoefte heb aan een nieuw vriendje ofzo..

Iig allemaal heel erg bedankt voor jullie reacties!
Opzich ben ik al een beetje gewend geraakt aan het idee dat hij iemand
anders leuk vind, vooral al spreek ik hem niet enz, dan valt het allemaal wel mee, maar gisteren had ik er nog even gebeld, lekker gekletst enz, maar dan gaat het onderwerp toch wel weer heel even over zijn gevoelens, en dan doet het me weer pijn...
Dus misschien is iets meer afstand nemen ook wel slim (maar wel heel moeilijk..!)

[U*NiQ]

Ik heb hetzelfde gehad met mijn ex vriend. Hij vertelde mij op een gegeven moment dat hij verliefd was op een ander meisje en ik snapte er geen snars van. Hoe kan dat nou?!`
Ik heb er op het begin heel veel moeite mee gehad, maar wanneer ik terug dacht aan onze relatie, vooral aan de redenen waarom het niet meer werkte, wist ik dat het gewoon niet anders kon.
Ik kan je niet zeggen wat je moet doen. Afstand nemen is misschien de oplossing, maar misschien ook wel niet. Praat er in ieder geval gewoon met het over. Geloof me, dat kan best opluchten