Alleen op de wereld

[Eesje]

Ik weet niet of iemand dit boek gelezen heeft?
Ik moet weten voor school waarom dit boek een wereldklassieker is geworden. Heeft iemand een idee?
btw.. ik weet niet of dit bericht hier thuishoort of op het huiswerk talen forum?

Topic hoort hier, maar ik kan je zo ook niet zeggen waarom het zo'n goed boek is.

[hasseltboy]

Omdat het zo zielig is!

hasseltboy schreef op 01-03-2006 @ 20:17 :
Omdat het zo zielig is!

Zelfs dat vind ik wel meevallen.

Grimm schreef op 01-03-2006 @ 20:32 :
Zelfs dat vind ik wel meevallen.

toen ik elf was vond ik het hartverscheurend.
ot: geen idee

Maar we noemen iets geen wereldboek omdat het ons tijdens onze kinderjaren geraakt heeft?

Dan kunnen we net zo goed Bambi als wereldfilm bestempelen. Oh, wacht...

[Roosje]

Bambi. <3

Grimm schreef op 02-03-2006 @ 11:13 :
Maar we noemen iets geen wereldboek omdat het ons tijdens onze kinderjaren geraakt heeft?

dat zegt niemand

Quis schreef op 02-03-2006 @ 11:17 :
dat zegt niemand

Dat is ze geraden ja.

[Rodion]

Omdat het nog steeds veel gelezen wordt.

[nivava]

een wereldboek is het omdat het in zoveel talen vertaald is.
Je kunt het lezen zoals de letters er staan...en de zinnen willen begrijpen zoals ze er staan.
Maar je kunt het ook spiritueel opvatten...er wijsheden uit halen...

Ik heb het jaren terug gelezen, toen ik in de tweede of eerste zat. Dit boek, lastig om mee naar school te slepen, maar ik had het binnen een paar dagen uit. (Ik las toen superveel. )

Misschien kan je het een wereldboek noemen omdat het, toen het geschreven werd (1878), vrij aanstootgevend was? (Dit weet ik niet zeker). Als ik kijk naar wat toen (1850 - 1900) in de Nederlandse literatuur werd geschreven:
In de periode 1800-1850 ging het over de ‘onzuiverheid´ van de romantiek in de Nederlandstalige literatuur. De romantische nadruk op het gevoel, bijvoorbeeld, blijft in de lage landen sterk verbonden met die achttiende-eeuwse stromingen, die doorgaans als afzetbalk voor de romantiek worden beschouwd: het classicisme en het Verlichtingsdenken. Een nadere blik op enkele andere romantische dada’s – zoals de interesse voor het verleden en de nationale identiteit – heeft opgeleverd dat de romantiek in Nederland en België niet zozeer de emancipatie van het individu beoogde, maar van een (nationaal) collectief. De romantiek was nauw verbonden met een burgerlijk maatschappelijk project.

Wat zijn dan de belangrijkste evoluties in de tweede helft van de negentiende eeuw? In dit cluster zetten wij drie lijnen uit. In de eerste plaats besteden we aandacht aan de opkomst van het realisme, de versplintering van het (hiervoor beschreven) maatschappelijke project en de autonomisering van de literatuur vanaf de jaren 1880.

In de gangbare visies op de negentiende-eeuwse Europese letterkunde verdringt het realisme de romantiek als belangrijkste periodecode. Hoewel er tussen de Vlaamse en de Nederlandse literatuur grote verschillen zijn, verstaat men daaronder dat – na de voornamelijk historische interesse van de romantische schrijvers – steeds meer auteurs uit beide literaturen de contemporaine maatschappij onder de loep nemen. Ze doen dit uit reactie tegen de dweperigheid en sentimentaliteit van de romantiek. Toch is de breuk met de romantiek relatief. In Vlaanderen bijvoorbeeld, proberen schrijvers een realistische schrijfpraktijk te combineren met een romantische volksverbondenheid. Ook in Nederland kent de wil om de werkelijkheid onverbloemd weer te geven grenzen die bepaald worden door de burgerlijke smaak.

Net als in de eerste helft van de negentiende eeuw blijft de literatuur in Noord en Zuid sterk verbonden met een maatschappelijk project: de vormgeving van de natie. Maar vanaf 1850 wordt het in beide landen steeds duidelijker dat er over de concrete invulling van zo’n project geen eensgezindheid bestaat. Op politiek vlak worden er in deze tijd de hoekstenen gelegd van wat later de verzuiling wordt genoemd. In België scherpen katholieken en vrijzinnigen de messen, in Nederland nemen protestanten en liberalen stelling in, terwijl socialisten en katholieken voorlopig vanuit de marge opereren. Door de sterke band van literatuur met politiek vinden die spanningen welhaast rechtstreeks hun vertaling naar het domein van de literatuur.

Een breuk met de opvatting dat literatuur aan morele criteria onderhevig is, komt er pas vanaf de jaren 1880. Verder in dit cluster kom je meer te weten over de tijdschriften De Nieuwe Gids en Van Nu en Straks, over het naturalisme, de poëzie van Tachtig en de polemieken die er in Vlaanderen en Nederland werden gevoerd over de houding die de moderne kunstenaar moest aannemen tegenover de maatschappij.
Bron: http://www.ned.univie.ac.at/lic/periode.asp?per_id=6

Je zou kunnen stellen dat Hector Malot met zijn boek Alleen op de wereld vooruitliep op de stromingen in de literatuur (ookal heeft de bron het alleen maar over de NLse literatuur en loopt hij slechts 2 jaar vooruit) en dat dat het boek als wereldboek kan bestempelen?

Ik gok maar wat, misschien heb je hier iets aan.

Mijn vriendin merkte gisteren op dat Alleen Op De Wereld misschien wel zoveel bekendheid heeft vergaard omdat het een boek was met een kind als hoofdpersoon en ook geschreven vanuit het perspectief van dat kind. Het kan best dat dat in die tijd vrij nieuw was.

LUH-3417

Edit: typfout.

[jannemans24]

Het kan zijn dat het perspectief van het boek bijzonder was voor die tijd, en het onderwerp misschien ook maar dat verklaart niet waarom het boek nog steeds zo'n hit is.

What about this: Alle aspecten van het leven komen in het boek voor: liefde, alleen zijn, vriendschap, bedrog, zelfstandig worden, onrecht en ga zo maar door. En Remi is gewoon een super sympathiek kereltje. Ik denk dat elk kind zich in het verhaal kan vinden omdat het een (zielig) avonturenboek is. En elke volwassene projecteert Remi's zoektocht op zichzelf.

Zoiets?

[Eesje]

wow! daar had ik echt nog niet aan gedacht allemaal!
echt goed