wil ze wel echt zelfmoord plegen?

[»Mandy_x«]

Mijn vriendin heeft veel meegemaakt, en nog steeds veel problemen. En soms als ze het even echt niet meer ziet zitten zegt ze dat ze zelfmoord gaat plegen. Elke keer als ze dat zegt raak ik helemaal in paniek. Maar als het gesprek (op msn) dan even over iets anders gaat, praat ze vaak over de toekomst. Bijvoorbeeld dat het in de zomervakantie leuk gaat worden. Ook stuurt ze me wel eens een smsje dat ze nog niet zeker weet of ze zelfmoord wil plegen omdat dat aan mij ligt. Maar wil ze dan wel echt zelfmoord plegen, want een paar vrienden van mij zeggen dat ze het om aandacht doet. Ik weet het niet meer, want bijna elke week zegt ze wel weer dat ze zelfmoord gaat plegen. Ik weet niet of ze het wel echt meent, maar als ik op dat moment niks doe en ze doet het wel echt ga ik me schuldig voelen...

Het is moeilijk te zeggen of ze zelfmoord wil plegen of niet. In ieder geval is duidelijk dat ze aandacht nodig heeft. Mensen uiten zich niet voor niets door te zeggen dat ze zelfmoord willen plegen.

Over dat ze zegt dat het van jou afhangt. Daar moet je met haar over praten. Ze legt op deze manier een last op jouw schouders die ze niet bij jou neer zou mogen leggen.

[Droomvlucht]

Misschien dat je aan deze site iets hebt?

Site voor mensen uit de omgeving van en mensen die zelfmoordgedachten hebben
http://www.befrienders.org/int/dutch/helpAfriend.php

[Stefanie]

Als zij zich regelmatig zo gedraagt zou ik op een of andere manier voorstellen om professionele hulp te gaan zoeken. Het is voor jou niet makkelijk als je altijd klaar moet staan als zij weer aandacht wil. Daarnaast word je er enorm onzeker van als je niet weet of ze het nou wel of niet meent.

Eerlijk gezegd denk ik dat ze er wel over nadenkt, maar als puntje bij paaltje komt ze het niet zou doen/durven (maar dat zijn speculaties).

[E m m]

Sorry dat ik dit zo zeg, maar ergens vind ik het echt een kutstreek dat ze zegt dat ze het niet doet omdat dat aan jou ligt. Ik ken verder de situatie niet, maar mensen die serieus denken aan zelfmoord spreken dit niet elke week uit (meestal helemaal niet) en ze praten ook amper over de toekomst. Dus.. Ik denk dat die vriendin van jou een heel foute manier gevonden heeft om aandacht te trekken.
Als ik jou was zou ik eens nagaan of ze wel echt reden heeft om heel neerslachtig te zijn (áls ze al neerslachtig is). En de manier waarop ze erover praat, en wanneer ze precies zegt dat ze t wil doen en waarom dan.

[»Mandy_x«]

Ze zit ook bij een psycholoog, alleen volgens mij heeft ze daar niet zoveel aan, want ze vertelt regelmatig dingen aan mij waar ze bij de psycholoog over heeft gelogen, dus ik heb niet echt het idee dat het helpt.

En meestal zegt ze 's avonds dat ze zelfmoord wil plegen, als het niet zo goed tussen ons gaat en we ruzie hebben. En ze zegt steeds dat ik haar niet moet beschermen voor de dingen die ze heeft meegemaakt, maar als ik dan eerlijk ben wat ik over bepaalde dingen vind gaat ze zielig doen en zeggen dat niemand haar aardig vind en ze net zo goed dood kan zijn. En ik weet wel dat ze veel mee heeft gemaakt en depressief is, maar soms is ze echt tegenstrijdig met wat ze zegt.

[Luki]

Je bent wel gedwongen om haar serieus te nemen. Omdat je met zo'n 'dreigement' niet kan spotten. En serieus genomen worden is uiteindelijk wat ze ook het liefst wil. "Neem mijn gevoelens serieus". Je moet er dus "aandacht" aan geven. Dus geef haar je liefde..

Zeg haar dat ze zulke dingen beter niet kan zeggen, dat ook aan slechte gevoelens een eind komen, ook als de situatie zo bleek lijkt. Dat er mensen zijn die om haar geven, en haar nooit ooit willen kwijtraken..

That's all I have to / want to say...

Als ik uit eigen ervaring mag spreken (ik zeg niet dat het bij je vriendin ook zo is, maar het zou kunnen), ik ben ook een tijd zo geweest, met name bij mannen.
Hetgeen ik ermee wilde bereiken (dat gaat onbewust denk ik) was oprechte aandacht van mannen. Als ik zulke uitspraken deed, wringde ik ze in een bocht waar ze nog maar moeilijk onderuit zouden kunnen komen. Bovendien zouden ze vaker vragen hoe het me me was, vaker langskomen, vaker bellen.
In mijn ogen was dat vooral negatieve aandacht vragen, op een nogal zieke manier.
Maar ik kwam er achter dat ik er niks mee bereikte. Ik ben natuurlijk wel gaan nadenken waarom ik zo deed, want dit doe je ook niet als alles altijd op rolletjes heeft gelopen in je leven.
Ik heb er veel spijt van maar nu besef ik me dat ik kritisch moet kijken naar mijn gedrag om hierin niet meer in te vervallen.
Ik was niet depressief, ik was de depressie zelf.

Dit soort problemen gaan denk ik boven de pet van 'normale' mensen. Je moet haar problemen wel serieus nemen (achter die zelfmoord zit natuurlijk heel veel pijn, die ze imo op die manier probeerd te ventileren, ik denk dat er nog veel meer onder ligt)
Maar het is denk ik wel belangrijk om een grens te leggen. Ik vind dat ze nu te ver gaat.
Je kan bijvoorbeeld zeggen dat je wel naar haar verhalen wilt luisteren, maar als overweging tot zelfmoord naar voren komt, en dat jij daar de sleutelrol in speelt niet meer.
Dat kan jij niet oplossen denk ik, dat moet ze zelf doen.
Is het misschien een idee om een keer mee te gaan naar de psycholoog?

succes en sterkte,

gr naomi

Is dat dezelfde vriendin waar je het over hebt in dit topic?

Als iemand zelfmoord wil plegen doen ze dat. Sommigen kondigen het aan, anderen niet. Sommigen doen veel pogingen, bij anderen is het in een keer raak. Er valt nooit met zekerheid te zeggen of iemand wel of niet zelfmoord wil plegen.

Maar wat wel zeker is, is dat het een eigen keuze is waar jij geen invloed op hebt. Het is een rotstreek om te zeggen dat het van iemand afhangt, want je zadelt iemand op met een verantwoordelijkheid die niet te dragen is en die bovendien helemaal niet jouw verantwoordelijkheid is!
Ik geloof dat een vriendschap alleen kan werken als je daar duidelijk je grenzen kan stellen en ik denk ook dat dit je grens moet zijn. Natuurlijk wil je haar helpen en een luisterend oor zijn, maar sommige dingen moet ze zelf doen.
Persoonlijk denk ik ook niet dat het een goed idee zal zijn om met haar mee te gaan naar een psycholoog. Ze is je aan het claimen en door mee te gaan zal die claim veel meer op je komen te liggen, iets wat heel erg verstikkend is.

Persoonlijk zou ik mijn grens stellen en haar doorverwijzen naar iemand die er wel iets mee kan.

[»Mandy_x«]

@ Naojan;
Van die kant had ik het nog helemaal niet bekeken. Het zou best wel eens zo kunnen zijn. Maarja, ze weet dat ze altijd bij mij terrecht kan en ik altijd haar problemen aan wil horen, naar haar wil luisteren en er voor haar ben. En verder kan ik haar ook niet helpen, hoe graag ik het ook wil.

@Nala;
Dat is dezelfde vriendin als in dat topic ja. Ze heeft zelf ook al eens voorgesteld om afstand te nemen, en niet omdat zij dat wou, maar omdat ze dacht dat het beter zou zijn voor mij. Ik heb toen gezegt dat ik dat niet wou, en ik denk dat dat ook niet is wat ik wil, want als er dan iets met haar gebeurt ga ik me schuldig voelen. En de laatste tijd kan ik echt goed met haar praten, ik vertrouw haar weer helemaal en ik kan altijd bij haar terrecht.

»Mandy_x« schreef op 11-02-2007 @ 19:06 :
Ik heb toen gezegt dat ik dat niet wou, en ik denk dat dat ook niet is wat ik wil, want als er dan iets met haar gebeurt ga ik me schuldig voelen.

Natuurlijk is dat begrijpelijk en ben je begaan met wat er met je vriendin gebeurt, ik vraag me alleen wel af hoe gezond het is dat je even geen afstand kan nemen uit angst voor schuldgevoel. Wat vind je hier zelf eigenlijk allemaal van? Van deze hele situatie zeg maar?

[»Mandy_x«]

Ik denk dat ik maar gewoon met haar moet gaan praten. En wat ik van deze situatie vind, goeie vraag eigelijk. Volgens mij heb ik er niet zoveel van te vinden, want ik ben mezelf eigelijk best wel aan het verwaarlozen omdat al mijn aandacht en energie naar haar gaat. Ik denk dat het geen slecht idee is om afstand te nemen, en misschien merkt ze dan zelf ook wel dat deze situatie niet leuk voor mij is, en voor haar ook niet, want onze vriendschap gaat er uiteindelijk aan kapot.

»Mandy_x« schreef op 11-02-2007 @ 19:16 :
Ik denk dat ik maar gewoon met haar moet gaan praten. En wat ik van deze situatie vind, goeie vraag eigelijk. Volgens mij heb ik er niet zoveel van te vinden, want ik ben mezelf eigelijk best wel aan het verwaarlozen omdat al mijn aandacht en energie naar haar gaat. Ik denk dat het geen slecht idee is om afstand te nemen, en misschien merkt ze dan zelf ook wel dat deze situatie niet leuk voor mij is, en voor haar ook niet, want onze vriendschap gaat er uiteindelijk aan kapot.

Praten is altijd goed. Het overgrote deel van de mensheid kan geen gedachten lezen en zonder dat je het uitspreekt, zal iemand dus niet kunnen weten wat jij ergens van vind. En jij hebt zeker wel wat te vinden van deze situatie, het draait immers niet alleen om haar, maar ook om jou en wat het met je doet!
Ik ben het met je eens dat het best zou kunnen dat een vriendschap hieronder gaat lijden en zelfs kapot kan gaan, en dat zou zonde zijn. Want ik neem aan dat het niet altijd zo geweest is...

Het is nogal een situatie hoor en ik kan me voorstellen dat je er mee zit. Je vriendin mag zich in de handjes knijpen met een vriendin als jij en ik hoop dat je op den duur meer aandacht aan jezelf zal kunnen geven!

[»Mandy_x«]

Thanx. Waarschijnlijk komen we er ook wel uit. Iedereen die ik ken is het altijd al oneens geweest met onze vriendschap, ze hebben geprobeerd ruzie tussen ons te veroorzaken en ervoor te zorgen dat onze hele vriendschap kapot gaat, maar het is ze nooit gelukt. De hele klas, haar ouders, mijn ouders, haar en mijn andere vrienden. Maar we hebben ons er nooit iets van aan getrokken en onze vriendschap is er alleen maar sterker op geworden.

En ik denk dat ze het ook wel begrijpt als ik er wat van zeg, zelf zou ze het ook niet leuk vinden en ze kent me goed genoeg om te weten dat ik hier echt mee zit omdat ze belangrijk voor me is. Toch ben ik wel bang voor haar reactie, maar als ik niks doe schiet het ook niet op.

[RepsaJ Neretgun]

Tip: Laat haar deze topic lezen

RepsaJ Neretgun schreef op 11-02-2007 @ 23:00 :
Tip: Laat haar deze topic lezen

Dat kan natuurlijk. Zou er zelf niet voor kiezen. Het kan als een steek in haar rug voelen dat er een topic over haar op een forum bestaat en dat je bepaalde dingen niet op die manier tegen haar hebt gezegd.

[Luki]

RepsaJ Neretgun schreef op 11-02-2007 @ 23:00 :
Tip: Laat haar deze topic lezen

Sure, "Kijk deze discussie die ik heb begonnen over je zelfmoordgedrag, lezen??"

[RepsaJ Neretgun]

Luki schreef op 12-02-2007 @ 00:13 :
Sure, "Kijk deze discussie die ik heb begonnen over je zelfmoordgedrag, lezen??"

Dan zou diegene die zelfmoord wil plegen wel een ander standpunt over de situatie zien. En misschien ziet ze dan ook dat niet alleen zei maar ook haar vriendin het er moeilijk mee heeft.

[hermanf]

Je moet je domweg niet laten chanteren door haar dreigementen (of wat het ook is) Misschien kun je haar een keer waarschuwen als ze in een wat betere bui is. Zeg dan dat als ze weer over zelfmoord begint je daar geen boodschap aan hebt en dat je dan tijdelijk even het contact verbreekt. Dan weet ze waar ze aan toe is.

[»Mandy_x«]

RepsaJ Neretgun schreef op 11-02-2007 @ 23:00 :
Tip: Laat haar deze topic lezen

Maar miss wordt ze dan wel boos omdat ik het aan iedereen vertel. Ze wordt de laatste tijd toch al om de kleinste dingen boos. Vanmiddag had ik ruzie met haar omdat ik het een keer niet met haar eens was...

Over het algemeen kun je dit zeggen: mensen die het hardst roepen dat ze zelfmoord gaan plegen doen dit alleen om de aandacht, omdat ze zich eenzaam/onzeker voelen. De extra aandacht die ze krijgen van hun omgeving geeft ze het gevoel dat ze niet alleen zijn. Door deze bevestigende reactie uit de omgeving zullen ze eerder geneigd zijn om in de toekomst vaker te dreigen met zelfmoord, want dreigen = aandacht en zo gaat het cirkeltje door.

Ik zeg altijd tegen dat soort mensen: zeik niet, je doet het toch niet. Wat resulteert in een boze ractie van gene zijde, maar daar heb ik schijt aan. Ik hoef dat gedrag niet te dulden van mijn omgeving. Dat soort mensen vermijd ik als de pest.

Wat jouw vriendin betreft: ik weet natuurlijk niet in hoeverre ze serieus is, maar het lijkt mij een roep om aandacht. Mijn advies: niet op ingaan! Als ze echt zelfmoord wilt plegen dan doet ze dat toch wel, omdat een zelfmoord uit egoïstisch motief wordt overwogen zal ze heus wel een einde aan haar leven maken zonder met jou rekening te houden hoor.

[»Mandy_x«]

Nou is ze helemaal boos en zegt ze weer dat ze zelfmoord gaat plegen. Ze was de hele dag al depressief enzo, en nou is ze boos omdat ik met een andere vriendin 1 avond carnaval ga vieren, terwijl ze zelf ook gwn mag komen. Ze zegt dat ik me er nog wel lullig over ga voelen als ze dood is, maar waarom word ze hier zo boos om... Zelf doet ze zoveel met andere vrienden, en als ik het een keer doe wordt ze boos. Ze zegt dat ik ondankbaar ben na alles wat ze voor me heeft gedaan en dat ik haar altijd vergeet. En dat slaat echt nergens op, ik wil gewoon niet al mijn vrienden laten stikken omdat zij dat wil.

ik heb nog niet eerder gereageerd, aangezien ik geen oplossing heb voor je probleem (sorrie... vind het echt een nare situatie en wilde dat ik je kon helpen), maar om heel eerlijk te zijn klinkt het alsof je vriendin je vriendschap aan het testen is. de grenzen van jou wil verkennen. een goede vriendin zal je nooit bewust met een schuldgevoel opzadelen. en depressie is natuurlijk een ziekte. als ze depressief is, zijn sommige dingen die ze zegt niet echt van haar afkomstig zeg maar, maar ze gaat wel erg ver.
probeer niet boos te worden (negatieve aandacht is ook aandacht), maar wees wel duidelijk dat jij om haar geeft en dat ze daar niet aan hoeft te twijfelen. en door jou je schuldig te laten voelen en met zelfmoord te dreigen trekt ze eigenlijk jouw vriendschap in twijfel, wat niet echt de bedoeling is als jullie echt zo goed bevriend zijn als jij zegt dat jullie zijn...

[Fides]

Mensen die zeggen dat ze zelfmoord gaan plegen doen het toch niet. Gewoon een schreeuw om aandacht en liefde.
Blijkt ook wel uit citaten van jou. Zelfmoord plegen omdat een vriendin met iemand anders erbij carnaval gaat vieren. Lijkt me niet hè.
Probeer aan te geven dat ze naar een psycholoog moet gaan en zeker moet stoppen met jou bang maken met haar gepraat.

[»Mandy_x«]

Mja, ik laat haar nu ook duidelijk merken dat ik het niet meer pik dat ze mij steeds een schuldgevoel aan wil praten. En dan merkt ze dat ik dit keer toch niet om te praten ben, en zegt ze dat we het dan maar moeten vergeten. Mooi niet dus... En net zei ze dat ze der slagader al door had gesneden, ik geloofde het dus niet, en zei gewoon oke. Ik weet wel zeker dat ze het niet heeft gedaan, je zegt toch niet zomaar heel droog midden in een gesprek: dan heb je pech, want ik heb het al gedaan... zonder er verder iets achteraan te zeggen ofzo. (dit is allemaal op msn gezegt) En eigelijk maakt ze zichzelf ook niet echt geloofwaardiger door steeds te zeggen dat ze zelfmoord gaat plegen en het toch niet te doen...

Fides schreef op 12-02-2007 @ 17:46 :
Mensen die zeggen dat ze zelfmoord gaan plegen doen het toch niet. Gewoon een schreeuw om aandacht en liefde.

Totdat het ze wel lukt... Het kan inderdaad gebeuren dat het een schreeuw om aandacht is, maar om het zo zwart wit te stellen vind ik persoonlijk wat gevaarlijk.

Maar goed, stel, ze wil niet daadwerkelijk zelfmoord plegen en het is inderdaad een schreeuw om aandacht, dan is het dus belangrijk dat ze die aandacht krijgt. De vraag is alleen wel: 'Welk soort aandacht gaat haar helpen, zonder dat de mensen die die aandacht geven er aan onderdoor gaan?'

Als ik kijk naar de volgende reactie op de mededeling dat Mandy met iemand anders erbij carnaval gaat vieren:

Ze zegt dat ik me er nog wel lullig over ga voelen als ze dood is

En de reactie:

Ze zegt dat ik ondankbaar ben na alles wat ze voor me heeft gedaan en dat ik haar altijd vergeet.

Ik persoonlijk had iets gezegd als: 'Ja, ik zou het zeker verschrikkelijk vinden als je dood bent, maar dan omdat ik je zou missen. Maar ik wil me niet schuldig voelen omdat ik niet met iemand anders kan afspreken. Dat vind ik gewoon niet eerlijk.
En ik vergeet je zeker niet, en ik vind het raar dat ik je dat na al die tijd vertellen moet. Had gehoopt dat het duidelijk is dat ik je vriendin ben en ik wil me niet keer op keer moeten bewijzen.

Dat ze aandacht krijgt wordt dus bevestigd: Want ja, ik zou het erg vinden en ja ik ben er voor je. Maar tegelijkertijd wordt de negatieve benadering hier omgebogen en een spiegel voorgehouden van wat jij vind en denkt.
Je gaat er dus niet in mee, maar breekt het ook niet helemaal af.

Maar goed, ik besef me zeker wel dat het zo in theorie makkelijker gezegd is dan gedaan....

(En als je je slagader hebt doorgesneden zit je echt niet zo droog aan de telefoon, dan lig je in het ziekenhuis en nemen ze je daarna op op de psychiatrische afdeling ofzo)

Hoe is het nu met je?

[»Mandy_x«]

Het gaat wel, ik voel me er best wel rot over dat ik nou niet zo aardig doe. Ze is nu heel erg aan het slijmen, maar dat heeft ze zo vaak gedaan, dus ik weet niet wat ik ervan moet vinden. Ik doe niet echt heel erg onaardig tegen haar, maar zeg wel waar het op staat en dat ik dit zo niet langer pik.

Verder zijn mijn vrienden erg aardig, ze steunen me echt, en ze zeggen ook dat ik ze altijd mag bellen enzo. Ze kennen die vriendin ook, en vinden ook dat ze wel erg overdreven op dingen reageert...