Hoe kan ik hiermee omgaan?

[Soezen]

Ik vind hem elk weekend weer een leukerd, en elk weekend maakt ie me weer helemaal verliefd maar dan.. begint de maandag weer. Mijn vriend zit sinds drie maanden bij de landmacht. Onze vier maanden durende relatie kon dat wel aan. Dacht ik. Hij is doordeweeks nooit thuis en ik moet ‘geluk’ hebben als hij doordeweeks kan bellen. In het begin ging dit allemaal best goed, ik kon mijn eigen ding doen doordeweeks en het weekend gingen we leuke dingen doen samen. Maar het breekt me nu op. Ik heb echt het gevoel dat ik mezelf verlies, dat ik er aan onder door ga. Ik kan hem nooit bellen, ik moet wachten totdat hij belt. Hij kan er nooit voor mij zijn als ik een rotdag heb, of als ik hem gewoon nodig heb. Hij weet niet hoe mijn dagen in elkaar zitten doordeweeks en waar ik allemaal mee bezig ben.

We praten hierover in het weekend maar doordeweeks voel ik me redelijk vrijgezel. Hij zit in opleiding, dus ik weet dat het nog anderhalf jaar gaat duren voordat dit veranderd. En na dit anderhalf jaar wordt hij waarschijnlijk wel uitgezonden. Een maand of zes weg. Ik weet zeker als hij doordeweeks thuis zou zijn dat onze relatie dan steeds beter werd, en nu ga ik juist steeds meer twijfelen of ik dit wel wil. Ik wil hem wel, dat is duidelijk maar deze omstandigheden niet. Ik wil niet dat hij een andere baan gaat zoeken want dit wil hij graag. Hoe kan ik nu voor mezelf ‘kiezen’ wat het beste is? Vijf dagen van de 7 voel ik me rot omdat hij er niet is. Één dag ben ik vrolijk omdat hij terug is. En één dag voel ik me gemengd omdat ik weet dat ie de volgende dag weer weg is. Zijn er mensen die ook zoiets hebben meegemaakt of meemaken?

[RHCP_NAC]

Heb je het druk doordeweeks? Dan heb je geen tijd om daar over in te zitten.

Maar wat niet goed voor jou is op de lange termijn, is ook niet goed voor hem op de lange termijn.

[kissygirl]

hebben jullie het er samen over gehad toen hij bij de landmacht wou? en hoe voelt hij het doordeweeks? ik denk dat als jullie relatie sterk genoeg is dat je elkaar best doordeweeks kunt missen. Ik weet prcies wat je bedoelt nu want mijn ex vriend heeft ook bij de landmacht gezeten en was soms wel 2 weken lang weg dat ie bijna niet kon bellen. Het is gewoon vervelend.. maar als jullie toch samen verder willen, moet je er voor zorgen dat je een knop om zet in je hoofd van.. in het weekend is hij weer thuis en zijn we weer met zn 2en. die andere 5 dagen zijn om voordat je het weet. zorg dat je genoeg doet doordeweeks met je virndinnen ofzo of een sport.. en als je echt echt verder met hem wilt hoe moeilijk het ook is moet je je erover heen zetten en het went ook. Het is vervelend, maar hij heeft er nu eenmaal voor gekozen. En over dat vrijgezel doordeweeks.. dat vind ik niet.. je kunt je we zo voelen.. maar hij is maar 5 daagjes weg.. miss moet je het wat positiever bekijken.. en er met hem over praten dat ie je miss wat vaker smst of belt.. overal zijn afspraken over te maken. Vertel je gevoel. ! veel succes !

xxx

Ik vind het een beetje idioot dat je er niet tegen kunt om hem alleen in het weekend te zien... het lukt meer dan genoeg mensen om een weekendrelatie te hebben, is toch nergens voor nodig om je dan de hele week kut te voelen? Alsof je van hem afhankelijk bent om gelukkig te zijn, jezus zeg. Wees gewoon vijf dagen jezelf, vijf dagen blij, en heb vijf dagen zin in het weekend omdat je hem dan weer ziet. En geniet er dan ook alsjeblieft van, want wat heeft het voor zin om je kut te voelen omdat ie weer weggaat? Dan verpest je je zondag samen, heb je een ellendig begin van je week - en dat is allemaal nergens voor nodig, want je week is prima zonder hem. Toen je vrijgezel was, was je toch ook niet elke dag ongelukkig omdat hij er niet was?

(Ik snap het trouwens wel dat het kut is als hij op uitzending gaat. Dan is ie echt lang weg en loopt ie bovendien serieuze risico's. Maar dat is een afweging die je zelf moet maken; heb je dat allemaal voor hem, voor jullie over?)

Als je ergens voor moet kiezen, is het m.i. om te leren jezelf een beetje aan te pakken. Dat afhankelijke gedoe is voor niemand leuk; kan me voorstellen dat hij het vervelend vindt (is kut als je vriendinnetje zich ellendig voelt en jij kunt er niets aan doen; bovendien ga jij op deze manier na een tijdje beschuldigend doen en hem er (nog meer) mee confronteren en daar word je na een tijdje goed zat van), maar het is vooral voor jou echt onnodige ellende.

Vraag me ook af of je vrienden en familie niet zwaar beledigd zijn dat zij opeens niet meer goed genoeg voor je zijn door de week...