pedofilie

[a girl]

kan iem me zeggen wat de gevolgen kunnen zijn? ja de meeste evidente weet ik ook wel, maar dingen waaraan je niet direct aan zou denken...
hoe kan je iemand helpen die je vertelt dit meegemaakt te hebben enkele jaren geleden?

[Lindansje]

ik ga er vanuit dat je niet de gevolgen van pedofiel zijn bedoelt...

de gevolgen van seksueel misbruik zijn o.a. een gevoel van onveiligheid, onvermogen om mensen te vertrouwen, niet van gewenste seks kunnen genieten

er zullen vast meer gevolgen zijn, maar die weet ik zo snel niet

[a girl]

Lindansje schreef:
ik ga er vanuit dat je niet de gevolgen van pedofiel zijn bedoelt...

de gevolgen van seksueel misbruik zijn o.a. een gevoel van onveiligheid, onvermogen om mensen te vertrouwen, niet van gewenste seks kunnen genieten

er zullen vast meer gevolgen zijn, maar die weet ik zo snel niet

ja dat bedoel ik idd sorry als ik niet duidelijk was

tnx voor je reactie. vooral dat van geen mensen kunnen vertrouwen herken ik heel erg bij hem...

[RenT]

Je vertrouwt niemand, bent bang voor (aanraking door) andere mensen, beetje in jezelf gekeerd, kan niet genieten van sex, vaak toch wel psychisch in de war / traumatisch, weet zich niet goed raad met zichzelf / het leven.

[mathfreak]

a girl schreef:
kan iem me zeggen wat de gevolgen kunnen zijn? ja de meeste evidente weet ik ook wel, maar dingen waaraan je niet direct aan zou denken...
hoe kan je iemand helpen die je vertelt dit meegemaakt te hebben enkele jaren geleden?

Je kunt hem in ieder geval vertellen dat hij zich niet schuldig hoeft te voelen over wat er met hem is gebeurd. Ik weet niet hoe oud hij nu is en hoe lang geleden het is gebeurd, maar ik weet wel dat het goed is dat hij er met iemand over kan praten. De pedofiel kan het kind dwingen om niemand iets te vertellen over wat er tussen hem en het kind is voorgevallen, zodat het kind gedwongen wordt om met iets rond te lopen dat hoe dan ook voor anderen verborgen dient te blijven, waardoor het psychische schade op kan lopen.
Het is in ieder geval van belang dat hij hulp zoekt om op die manier onder professionele begeleiding te kunnen verwerken wat er is gebeurd. Hij kan daarvoor contact opnemen met zijn huisarts of zelf een hulpverlenende instantie bellen en een intakegesprek aanvragen. Tijdens dat intakegesprek kan hij dan vertellen wat er is gebeurd en kan worden gekeken hoe hij het beste kan worden geholpen.

Dat kun je niet zelf helpen.
Diegene moet professionele hulp hebben

[tacidvs]

Ik ken de situatie niet, dus ik zeg NIET dat de persoon in kwestie geen professionele hulp nodig heeft, maar dit viel me toch eigenlijk wel op:

LoveGirl schreef:
Dat kun je niet zelf helpen.
Diegene moet professionele hulp hebben

Hm, ietwat overhaaste reactie, njet? Als je de situatie niet kent, waarom zou je dan zoiets zeggen? Is 'professionele hulp' per defenitie beter dan 'non-professionele hulp'? Er schijnen dingen te zijn die je ook zonder prof. hulp kunt oplossen/verzachten/iets...

PS: Of je moet natuurlijk een huisarts zijn, dat je iemand naar een specialist doorverwijst, in dat geval bied ik alvast mijn excuses aan,

tacidvs schreef:
Ik ken de situatie niet, dus ik zeg NIET dat de persoon in kwestie geen professionele hulp nodig heeft, maar dit viel me toch eigenlijk wel op:




Hm, ietwat overhaaste reactie, njet? Als je de situatie niet kent, waarom zou je dan zoiets zeggen? Is 'professionele hulp' per defenitie beter dan 'non-professionele hulp'? Er schijnen dingen te zijn die je ook zonder prof. hulp kunt oplossen/verzachten/iets...

PS: Of je moet natuurlijk een huisarts zijn, dat je iemand naar een specialist doorverwijst, in dat geval bied ik alvast mijn excuses aan,

Ja Ik BEN een huisarts dus bedankt voor je excuses. Ik ben tenslotte 15 Jaar dus ik heb al mijn studies al afgerond.


Ik reageer strax, heb nu weinig tijd.
Sorry
Is geen uitvluchting maar moet nu weg

[a girl]

LoveGirl schreef:
Dat kun je niet zelf helpen.
Diegene moet professionele hulp hebben

dat kan niet... hij wil zeker nooit dat zijn ouders het te weten komen. en ik denk echt niet dat hij er veel aan zou hebben om alles tegen een wildvreemde te zeggen terwijl hij zo moeilijk mensen vertrouwd... hij heeft ooit eens tegenover een psychiater gezeten (voor andere dingen) en heeft dan getwijfeld om iets te zeggen, maar heeft het uiteindelijk toch niet gedaan, zag het nut niet.
ik denk dat ik hem wel kan helpen met zelfvertrouwen weer omhoog te halen en met hem te tonen dat er mensen zijn die hij wel kan vertrouwen... ik hoop het toch...

[Doc]

Psychische gevolgen zullen er wel zijn, zo zal deze persoon in kwestie waarschijnlijk nog heel lang stilstaan bij hetgeen gebeurd is.
Zal terug deinsen voor een kleine aanraking van een ander.
Hij zal het waarschijnlijk ook moeilijk hebben om intiem te zijn met een ander, zelfs het bouwen aan een relatie kun je meestal nog problemen terug vinden.

Maar het kan ook de andere kant op werken, dat ie juist bij elke aanraking opgewonden raakt, in iedere persoon de ware ziet enz...

De gevolgen kunnen dus heel erg verschillen per persoon...

Professionele hulp is toch wel een aanrader, je kunt ook gewoon simpel een mailtje naar St. Korrelatie sturen, zij helpen je dan graag verder. Maak er desnoods een speciale hotmail account voor aan ofzo

tacidvs schreef:
Ik ken de situatie niet, dus ik zeg NIET dat de persoon in kwestie geen professionele hulp nodig heeft, maar dit viel me toch eigenlijk wel op:




Hm, ietwat overhaaste reactie, njet? Als je de situatie niet kent, waarom zou je dan zoiets zeggen? Is 'professionele hulp' per defenitie beter dan 'non-professionele hulp'? Er schijnen dingen te zijn die je ook zonder prof. hulp kunt oplossen/verzachten/iets...

PS: Of je moet natuurlijk een huisarts zijn, dat je iemand naar een specialist doorverwijst, in dat geval bied ik alvast mijn excuses aan,

Jeugdtrauma's zijn gewoon heel erg moeilijk te verwerken. Heel moeilijk. Dat kun je niet oplossen als nuchter, goedbedoelend meisje door proberen zijn zelfvertrouwen op te krikken.
Daar heb je op het moment iets aan, maar na langere tijd zal hij weer terugvallen. Op wat voor manier dan ook.
En dat komt, omdat hij het niet heeft verwerkt. Hij heeft het geen plaats gegeven. Hij heeft alleen maar oplossingen gezocht voor de gevolgen. En geen oplossingen voor de oorzaak.

[a girl]

LoveGirl schreef:


Jeugdtrauma's zijn gewoon heel erg moeilijk te verwerken. Heel moeilijk. Dat kun je niet oplossen als nuchter, goedbedoelend meisje door proberen zijn zelfvertrouwen op te krikken.
Daar heb je op het moment iets aan, maar na langere tijd zal hij weer terugvallen. Op wat voor manier dan ook.
En dat komt, omdat hij het niet heeft verwerkt. Hij heeft het geen plaats gegeven. Hij heeft alleen maar oplossingen gezocht voor de gevolgen. En geen oplossingen voor de oorzaak.

en zijn toch geen oplossingen voor de oorzaak?
ik probeer hem gewoon te steunen, ik weet dat hij geen professionele hulp wil, en ik kan hem ook niet dwingen want dan gaat ie helemaal dichtklappen, ook tegenover mij...

[mathfreak]

a girl schreef:


dat kan niet... hij wil zeker nooit dat zijn ouders het te weten komen. en ik denk echt niet dat hij er veel aan zou hebben om alles tegen een wildvreemde te zeggen terwijl hij zo moeilijk mensen vertrouwd... hij heeft ooit eens tegenover een psychiater gezeten (voor andere dingen) en heeft dan getwijfeld om iets te zeggen, maar heeft het uiteindelijk toch niet gedaan, zag het nut niet.
ik denk dat ik hem wel kan helpen met zelfvertrouwen weer omhoog te halen en met hem te tonen dat er mensen zijn die hij wel kan vertrouwen... ik hoop het toch...

Hij kan toch hulp hebben zonder dat zijn ouders het hoeven te weten. Als zijn huisarts hem doorverwijst naar een hulpverlener en dat niet aan zijn ouders mag vertellen zal zo'n huisarts dat ook niet doen omdat hij of zij gebonden is aan het beroepsgeheim. Ik kan me voorstellen dat de drempel om hulp te zoeken voor hem heel hoog is omdat hij mensen wantrouwt (mogelijk ook op grond van die pedofiele contacten), maar als hij wil kunnen verwerken wat er is gebeurd zal hij toch over die drempel heen moeten komen om de juiste begeleiding in dat verwerkingsproces te kunnen krijgen.
Ik heb zelf vorig jaar sexuele problemen gehad op emotioneel gebied en heb toen ook professionele hulp moeten zoeken. Eigenlijk had ik dat al eerder moeten doen, maar voor mij was het ook moeilijk om over die drempel heen te komen. Het is me desondanks toch gelukt, en daar ben ik achteraf gezien ook heel blij om.
Als hij er behoefte aan mocht hebben om er met mij over te praten, dan kan hij me bereiken via mijn e-mailadres arno.van.asseldonk@hetnet.nl.

[a girl]

mathfreak schreef:

Hij kan toch hulp hebben zonder dat zijn ouders het hoeven te weten. Als zijn huisarts hem doorverwijst naar een hulpverlener en dat niet aan zijn ouders mag vertellen zal zo'n huisarts dat ook niet doen omdat hij of zij gebonden is aan het beroepsgeheim. Ik kan me voorstellen dat de drempel om hulp te zoeken voor hem heel hoog is omdat hij mensen wantrouwt (mogelijk ook op grond van die pedofiele contacten), maar als hij wil kunnen verwerken wat er is gebeurd zal hij toch over die drempel heen moeten komen om de juiste begeleiding in dat verwerkingsproces te kunnen krijgen.
Ik heb zelf vorig jaar sexuele problemen gehad op emotioneel gebied en heb toen ook professionele hulp moeten zoeken. Eigenlijk had ik dat al eerder moeten doen, maar voor mij was het ook moeilijk om over die drempel heen te komen. Het is me desondanks toch gelukt, en daar ben ik achteraf gezien ook heel blij om.
Als hij er behoefte aan mocht hebben om er met mij over te praten, dan kan hij me bereiken via mijn e-mailadres arno.van.asseldonk@hetnet.nl.

vind ik erg lief dat je dat voorstelt maar hij weet niet van dit topic en dat wil ik zo houden... ik weet niet hoe hij er op zou reageren. ik wil het gewoon doen om te helpen, maar ik weet niet hoe hij het zou zien...
het is ook zo dat die dingen 9 jaar geleden ofzo gebeurd zijn. hij wil gewoon geen professionele hulp omdat hij denkt dat alles dan weer naar boven zal komen. hij heeft er zo lang over gezwegen. en op bepaalde momenten komen wel nog beelden naar boven enzo, maar hij heeft nu wel een normaal leven over het algemeen. hij is door een hel gegaan toen hij begon te beseffen wat er allemaal met hem gebeurd was. en is zo bang dat die periode nog terugkomt en meer kapot maakt dan dat het goed voor hem is.
ik zal het nog eens voorstellen als we er nog eens over praten. ik heb dingen gehoord van hem waardoor ik ook wel wist dat hij alles nog niet goed verwerkt had... maar ik dacht doordat hij met mensen erover kan praten en weet dat hij hen kan vertrouwen dat het wel zou verbeteren... weet het nog allemaal niet... ga het er eens met hem over hebben