Citaat:
anyanka schreef:
Ik heb de afgelopen weken een erg leuke jongen beter leren kennen, het broertje van een goeie vriendin van mij.
Maar ik heb nogal tegenstrijdige gevoelens voor hem. Aan de ene kant wil ik dichtbij hem zijn, dat hij voor me zorgt en me lief heeft, maar tegelijkertijd moet ik erg huilen, wordt ik erg verward wanneer hij dan bijvoorbeeld om maar iets kleins te noemen mijn hand vast pakt.
Later word ik dat kwaad op hem, omdat hij zo met mijn gevoelens speelt en ik net besloten had opnieuw te beginnen wanneer ik ga studeren. De afstand tussen ons is dan ook meer dan 200 km.
Nou kan dat huilerige en warrige te maken hebben met een incident van sexueel misbruik van 1.5 jaar geleden. maar ik dacht echt dat ik dat verwerkt had. dus ik wil het daar niet meteen op afschuiven.
weet iemand wat ik hier nou mee moet?
|
Oei. Ik herken het nogal erg wat je beschrijft.

Ik weet wel dat tijd het zowiezo verzacht, omdat je gevoel zo snijdt (oa) door angst. Voor het onbekende, voor verdriet.
Ik schrijf veel. Veel van wat er
echt in mij omgaat durf ik niet te uiten in een gesprek .. Daarom laat ik soms wat lezen aan mijn vriend en dat helpt. Tegen angst, verdriet en onbegrip.
Succes.