24-09-2009, 12:20
|
|
|
Als huiswerk voor poëzieperiode (dat is een tijdelijk vak op de vrije school) moest ik een gedicht maken over iets wat er in de klas was gebeurd of iets over school zelf, zonder emotie.
Bij mij op school geef je altijd aan het begin en het eind van de les je docent een hand, gewoon als een soort verbinding. En mijn gedicht gaat over dat ik elke ochtend mijn mentor een hand geef: Ochtendritueel Elke ochtend weer, voel ik haar hand in de mijne Een lach Een blik Een sprankeling Om na dat moment de volgende de hand te kunnen reiken.
__________________
"The moment one gives close attention to anything, even a blade of grass, it becomes a magnificent world in itself.''-Henry Miller
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
24-09-2009, 13:51
|
|
|
Ik denk dat je beter terecht kunt in het gedichtenboard.
|
|
24-09-2009, 13:56
|
|
|
--> Dansen op Papier
|
|
24-09-2009, 16:01
|
|
|
|
Heeft er ook nog iemand iets over het gedicht te zeggen?
__________________
"The moment one gives close attention to anything, even a blade of grass, it becomes a magnificent world in itself.''-Henry Miller
|
|
06-10-2009, 18:41
|
|
|
Ik vind het een super mooi gedicht!
groetjes jitske Laatst gewijzigd op 06-10-2009 om 18:46. Reden: verkeerd gelezen
|
|
06-10-2009, 21:04
|
|
|
Ik vond het zo'n gek ochtendritueel - ik dacht, gaat het om je gezicht wassen? Waarom schrijf je in de derde persoon? (sprankeling > water)
Maar toen hoorde ik dat je op de vrije school zit. En nu begrijp ik hem ^^
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Verhalen & Gedichten |
(stukje ter ontspanning) Misantropie der niet-slapenden Rita Pavlovic | 1 | 06-09-2006 14:23 | |
| Verhalen & Gedichten |
Verhaal: Enkele reis. Last_Mohican | 61 | 25-01-2005 21:28 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 19:07.
Adverteren