Registreer FAQ Berichten van vandaag


Ga terug   Scholieren.com forum / Lichaam & Geest / Psychologie
Reageren
 
Topictools Zoek in deze topic
Oud 26-03-2010, 21:52
Solee
Solee is offline
Ik ben een meisje van 17, en ik weet sinds begin dit jaar dat mijn ouders gaan scheiden. Het is iets waar ik al heel lang bang voor was, maar ik zag het wel een beetje aankomen .. Je zag gewoon dat er geen liefde meer was. Het zielige is dat papa nog wel wilde, maar mama niet. Ik voel me vaak rot voor hem.
Mama is vaak weg, ze gaat dan naar een vriendin .. Ik vind dat heel erg vervelend en mis haar dan. Ik ben dan alleen thuis met papa en mijn broertje, maar ik heb nooit een goede band met papa gehad dus erg gezellig is het dan niet .. Ik irriteer me mateloos aan hem, hoe erg ik dat ook vind. Ik heb mama vaak gezegd dat ik het zo vervelend vind dat ze zo vaak weg is, maar ze zegt dan dat ze er na de scheiding weer vaker is. Soms wordt ze boos als ik er over begin. Ze zegt dan dat ik geen rekening houd met haar situatie..
Als mama wel thuis is, maken ze alleen maar ruzie, leuk als je dan voor je examens zit te leren .. (ik zit in 6 vwo nu)
Ik vind het zo zielig voor papa, hij raakt dalijk alles kwijt ..

Laatst gewijzigd op 26-03-2010 om 22:08.
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 26-03-2010, 22:06
Solee
Solee is offline
Ik heb het idee dat mama nogal zielig zit te doen. het klinkt miss lullig, maar zo voel ik het. Ze zegt vaak dat ze het niet meer aankan en vertelt iedereen over de scheiding, praat er ook veel met anderen over. Ze wil nu zelfs naar een psycholoog.
Thuis praten we amper over de scheiding. Sowieso praten we weinig, ik heb mijn ouders niet eens verteld dat ik de diagnose Asperger heb gekregen ..
Igg, mama en papa maken elkaar vaak zwart tegen mij.
Soms voel ik me schuldig omdat ik veel negatieve dingen tegen mama over papa heb gezegd ..
Ik probeer er met zo weinig mensen over te praten. Ik heb in het verleden veel negatieve aandacht gevraagd door veel over mijn problemen te praten, en dat wil ik niet meer.
Het duurt nu allemaal erg lang, en het lijkt ook niet op te schieten.
Heeft iemand hier ervaring mee? X
P.s sorry voor het hele verhaal ..
Met citaat reageren
Oud 27-03-2010, 05:50
Oezem
Avatar van Oezem
Oezem is offline
Ik heb ook gescheiden ouders, maar dat is gebeurd toen ik 6 was. Bovendien is het heel soepel verlopen, zonder ruzies waar mijn zusje en ik bij waren ed.

Maar we hebben wel een klein beetje dat elkaar zwartmaken gehad na de scheiding. Mijn zusje en ik vonden dat heel vervelend want hee, het ging wel over onze papa/mama. Wij hebben toen gezegd dat we dat allemaal niet meer wilden horen en toen zijn ze er wel mee opgehouden.
Misschien heeft het zin om tegen je moeder te zeggen dat je het allemaal heel kut voor haar vindt, maar dat jij niet de goede persoon bent om haar gal tegen te spuien want het blijft je vader (en andersom)? Dat het voor jou ook heel kut is en dat je niet wil kiezen en oordelen (want op zich is dit niemands schuld, liefde kan overgaan, als het nou vreemdgaan was geweest oid...) en niet tussen twee kampen ingezet wil worden?
__________________
pin·gu·ïn (de ~ (m.), ~s) 1 familie van niet-vliegende, rechtop lopende zeevogels op het zuidelijk halfrond||Lieti in de orde van de Pinguin||Quantes
Met citaat reageren
Oud 09-04-2010, 12:54
antjevw
antjevw is offline
Mijn ouders zijn al een tijdje gescheiden en het modder gooien is inderdaad een probleem. Het beste wat je kan doen is consequent zeggen: "Ik wil het niet horen. Je hebt het over mijn vader/moeder." En als ze met hun problemen aankomen zeg je: "Wat jullie doen is niet mijn zaak. Laat mij er buiten, want ik kan er niets mee." Er is niks mis mee om hen eraan te herinneren, dat je hun kind bent. Dingen tegen elkaar zeggen kunnen twee volwassenen ook zelf. Je moet het wel een tijdje volhouden, want ouders in een scheiding zijn erg hardleers.
Met citaat reageren
Oud 07-05-2010, 11:31
sweetlullaby
sweetlullaby is offline
Awhh Solee,
Ik vind het heel rot voor je en snap je probleem want mijn ouders zijn ook gescheiden!
Mijn moeder heeft er ook voor gekozen om bij mijn vader weg te gaan, en dat deed ze niet zonder reden en ik denk jou mama ook niet.
Dat je papa nog graag verder wilt is natuurlyk te begrijpen en het is jammer dat je moeder er niet vaak is maar ik denk dat zij niet voor niks deze keuze heeft gemaakt.
Ik snapte mijn moeder nooit ik was zo boos waarom ze bij me vader wegging maar nu snap k haar wel ze heeft voor haar eigen geluk gekozen. Soms als het niet meer gaat moet je even aanjezelf denken.
Dat je moede vaak naar haar vriendinnen gaat kan te maken hebben dat ze graag even alles kwijt wilt bij hun.
De tip die ik je mee kan geven, probeer je er zo min mogelijk mee te bemoeien en geen partij kiezen want zo wek je nog meer woede en ruzie op.
succes!
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren


Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Psychologie onderzoek: kind/jongere met gescheiden ouders
Juicee
22 04-01-2010 23:55
Psychologie scheiding
Verwijderd
18 15-12-2008 00:21
Liefde & Relatie Minder voelen
dead person
17 05-05-2004 19:10
Liefde & Relatie Hoe omgaan met ouders in scheiding???
kopspijker87
2 24-03-2004 18:58
Liefde & Relatie Mijn ouders gaan, na 27 jaar, uit elkaar...
Verwijderd
40 04-08-2003 19:52
Psychologie Ouders gaan scheiden
Upke
11 03-08-2003 22:53


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 19:55.