'Sorry'

[Ratatouille]

'Sorry'

Ik zat daar, zonder dat ik wist, waarover het ging.
Het moest om te dromen zijn, om nooit te vergeten,
of misschien gewoon om te hopen. Iets moois.

Ik wilde heel graag helpen door mijn woorden
als een waterval te laten stromen en dan
mijn gedachtes als een vislijn uit te gooien.
Zodat jij de lijn kon grijpen, zonder haakje.

Daar ging je, onverschrokken de rivier tegemoet.
Zonder te weten, dat
de stroming daar het sterkste was.

Ik gilde, schreeuwde en gooide mijn vislijn uit, maar jij
was al gesprongen. Het kolkende water ontvouwde zich
als een warme deken. Je leek wel in de hemel,
zevende, als het even kon.

Toch wilde ik je redden, maar ik wist dat
het niet nodig was, want jij was vertrokken.
Naar het einde van de rivier: de waterval van
mijn woorden.

Je snoerde me de mond toen je beneden was,
beduusd keek ik terug.

‘Sorry’


Feedback?

[Dingaantouwtje]

Ratatouille schreef:

'Sorry'

Ik zat daar, zonder dat ik wist, waarover het ging.
Het moest om te dromen zijn, om nooit te vergeten,
of misschien gewoon om te hopen. Iets moois.

Ik zou de komma tussen wist en waarover weghalen. Die klopt niet helemaal. Misschien kan je de laatste regel wat beter in het ritme passen? Je zou bijvoorbeeld de punt weg kunnen halen en er "op" neerzetten, maar dan ruk ik misschien het hele gedicht uit de context. Algemene tip: probeer regels daar af te breken waar ze zo verrassend mogelijk zijn.

Ik wilde heel graag helpen door mijn woorden
als een waterval te laten stromen en dan
mijn gedachtes als een vislijn uit te gooien.
Zodat jij de lijn kon grijpen, zonder haakje.

"Waterval te laten stromen" mis ik een lettergreep, misschien "uit te laten stromen" ofzo? Meh, dat is het ook niet. Leuk beeld over die vislijn.

Daar ging je, onverschrokken de rivier tegemoet.
Zonder te weten, dat
de stroming daar het sterkste was.

Weer een misplaatste komma tussen weten en dat. De komma zou pas kloppen als je er van maakte: Zonder het te weten, etc. Hier kan de regelafbreking misschien mooier.

Ik gilde, schreeuwde en gooide mijn vislijn uit, maar jij
was al gesprongen. Het kolkende water ontvouwde zich
als een warme deken. Je leek wel in de hemel,
zevende, als het even kon.

Herhaling vislijn misschien overbodig, je kan ook visdraad zeggen bijvoorbeeld. Mooi beeld van die deken. Laatste zin is mooi bedoeld, maar komt er niet zo mooi uit. Ik zou de laatste komma weghalen.

Toch wilde ik je redden, maar ik wist dat
het niet nodig was, want jij was vertrokken.
Naar het einde van de rivier: de waterval van
mijn woorden.

Ik zou denk ik een punt zetten achter was en dan doorgaan met de Jij. De punt weghalen en dus één zin maken van Want jij was vertrokken naar het einde van de rivier: Alliteratie misschien mooi in de laatste zin: naar mijn woordenwaterval.
Je snoerde me de mond toen je beneden was,
beduusd keek ik terug.

Niks aan doen, behalve misschien de regelafbreking

‘Sorry’


Feedback?

Ik persoonlijk zou dit eerder als een kortverhaal hebben geschreven, maar dat is denk ik zuiver een kwestie van smaak.
De symboliek vind ik in ieder geval wel mooi.

Over grammatica ga ik geen beoordeling geven, want als rasechte punker van het geschreven woord heb ik daar toch geen verstand van.

Maar de inhoud vind ik dus goed, zei het dat het voor mij meer als ingekorte proza aanvoelt.

[Ratatouille]

Bedankt voor jullie interessante comments
Ik ga er over nadenken. Om eerlijk te zijn zijn interpunctie en regelafbreking ook mijn zwakke punten

[miesmo]

niceee

[Geel]

Ik ben het eens over de opmerkingen van Jojo over de komma's. Voor de rest ben ik het eigenlijk niet eens met hem . Ik vind je afbrekingen goed gevonden en passend. Dit is het eerste gedicht sinds best wel lang waar ik fijne rillingen bij krijg! Goed gedaan

[Ratatouille]

Oeh, bedankt

Hmmm, ik ben er niet zo kapot van. Waar dat aan ligt vind ik moeilijk te zeggen. Echt kritiekpuntjes heb ik ook niet (behalve dan soms de regelafbreking vreemd aandoet, inderdaad), maar complimenten kan ik ook niet geven.

[Em.]

Medeia schreef:

Hmmm, ik ben er niet zo kapot van. Waar dat aan ligt vind ik moeilijk te zeggen. Echt kritiekpuntjes heb ik ook niet (behalve dan soms de regelafbreking vreemd aandoet, inderdaad), maar complimenten kan ik ook niet geven.

Dat heb ik eigenlijk ook. Het is niet slecht, en ik kan ook niet precies zeggen waar het aan schort - het is gewoon óók niet hemelbestormend.

'Het kolkende water ontvouwde zich
als een warme deken. Je leek wel in de hemel,
zevende, als het even kon.'

Dat stukje vind ik het mooist, vooral omdat ik in eerste instantie 'zwevende' las, ahum.

Maar verder, tja, ik weet het niet. Het is nogal beschrijvend - hoe zeg je dat? Dat je teveel woorden en dingentjes gebruikt ('als het even kon' en 'of misschien gewoon om te hopen') waardoor het niet echt lostkomt. Het blijft een beetje dicht bij de grond, struikelt over zichzelf heen.