Face

Thou nippest the death,
attemptet the change.
Createt such horror,
Thou changest my faith.

Dust over emotions,
Mirrorst thou me?
I watch myself roaming,
but is it in thee?

Frostdemons carrie my soal,
To an unspoken parradise lost.
Where thou camest from long ago,
To embrace with eyes pale dusk.

Deaded warriors ascenden truth,
To inferior they shall mask.
Lone creations shall roam the earth,
The freaks without our hearts.

Deamonical purity far beyond chaos,
welcomes with a warm sinister laugh,
Subordinate no more I sleep,
Where we once had our love...

zo voor te uppen :-S

Dit gedicht moet bekritiseerd noch toegejuicht worden, maar enkel gelezen...

~Dark Voice~ schreef:
Dit gedicht moet bekritiseerd noch toegejuicht worden, maar enkel gelezen...

hoe bedoel je dat?

[kierewiet kiewietje]

ach ....

[kierewiet kiewietje]

Mooi ist wel

dankjewel

[Boer_kameeL]

Hoe hij het bedoelt? Voor mij zijn gedichten emoties, poort naar ziel, wie je zelf bent.... En ik vind ook dat dat niet beoordeeld mag worden. Een gedicht kan je aanspreken, maar kan nooit mooi zijn; een gedicht is mooi.

[vakje27]

Uhm tis een mooi gedicht, maar ik zet er toch ff wat kritiek neer.. spelfoutjes..

vakje27 schreef:
Uhm tis een mooi gedicht, maar ik zet er toch ff wat kritiek neer.. spelfoutjes..

ja, kweethet. maar als ik daar teveel op ga letten tijdens het schrijven, dan raak ik het 'dichtgevoel' kwijt. gewoon over heen lezen, dankje :-)