gedicht

Ik moet voor school het metrum van het volgende gedicht benoemen. Ik hoop dat iemand mij hierbij kan helpen.

Smoes

Als excuus voor weet ik wat al niet
heb ik bij leven vele mooie
excuses bedacht, maar van alle
excuses vind ik deze de mooiste:

Vandaag is dit mijn dag niet,
vandaag ben ik mijzelf niet

Vandaag is de zon mijn zon niet
en is het licht mijn licht niet

Vandaag is mijn schaduw
mijn schaduw niet

Vandaag ben ik niet in vorm,
want vandaag staat de zon laag

Vandaag zijn de bomen zichzelf niet,
en zijn de straten en de huizen
en zijn de mensen zichzelf niet

Noch zullen ze dat morgen
of overmorgen zijn;
ze zijn het nooit geweest

Vandaag bevind ik mij
in een eigenaardig decor

Vandaag is de wereld een smoes
die niemand geloven wil

Als een brug die openstaat,
want zij staat niet open,
tenzij ze openstaat

En zie: het onwaarschijnlijke gebeurt

Ze opent zich langzaam voor mij

Rene Huigen

Alvast bedankt!

Groetjes, M

Heel erg bedankt!
Is er ook nog een kans dat (één) van jullie in dit gedicht de beeldspraak en stijlfiguren kan noemen?

Gr.

Perfect! Onwijs bedankt!
Laatste vraag: waar precies zitten in dit gedicht de enjambementen?
Ik heb er een paar kunnen vinden maar ik weet het niet 100 % zeker.

Hartelijk bedankt!
Dan had ik nog één laatste vraag, namelijk; zou je in dit gedicht de stijlfiguren en beeldspraak kunnen benoemen?
Alvast bedankt.


Op de rechte plaats
Het luchten het treffen
het breken het stelen
het vasthouden het opvreten
het winnen het schenken

erin dragen wie achterbleven
de weg naar het hare
het laten uitgaan, maar wie krijgt het
erop trappen, alsof het niets was

met heel mijn 'tuut'
de vrouw van je 'biep'
een pak van mijn 'zap'

Waar het pompend van vol is
en wat er dan overloopt

zalig de reinen

tijd om het open te leggen

Dirk van Bastelaere