Citaat:
calista schreef:
hij leest prachtig, maar heb nou niet precies door waar je t over hebt,....
|
Dank je! (ook *Norena* en UnUsaual)
Waar het gedicht over gaat... goh dat is eigenlijk wel een goeie vraag

Het gaat gewoon over een beetje van alles. Dat alle klote dingen die langs komen (die je meemaakt) ook gewoon net zo goed weer over gaan. maar dat toch alle herinneringen voor altijd een beetje in je geheugen blijven hangen (onbewust) en weer boven komen bij het volgende wat er gebeurd en er gebeurd altijd wel weer wat naars als je het net allemaal gehad hebt...
Dit (bovenstaande) is gemengd met andere gevoelens... dus het verhaaltje verklaard niet het hele gedicht...
"
Beschermd door regels
die we niet zullen overtreden
breken we de scherven
met onze blote voeten "
Dit gaat over protest tegen de wetten (van de natuur, van de overheid en van naasten -ouders enzo-) waar we niet omheen kunnen, maar waar we ons toch ( -meestal- nutteloos) met alle macht tegen proberen te verzetten... De ene regel is nog niet overwonnen of er is alweer een nieuwe...
"
we huilen
als iedereen blind is
en het verdriet
maakt ons eenzaam "
En natuurlijk.. Het uit schaamte verzwijgen van verdriet, gevoelens en dingen die zijn gebeurd... Terwijl dat je alleen maar verdrietiger maakt en het steeds moeilijker wordt er mee om te kunnen gaan...
hmm.. zo ongeveer... ik ben niet zo goed in het analiseren (of hoe je t dan ook schrijven mag) van mijn eigen gedichtjes...

rupsje