Toen ik je weer zag
raapte ik al mijn moed
op
en daarmee ook
mijn gevoelens
Ik stapte op je af en
zei, wat ik al tijden wilde zeggen
vroeg, wat ik je al heel lang wilde vragen
En jij
sloeg de deur naar mijn open hart
dicht
knipte het draadje met mijn laatste hoop
door
Schudde me wakker
En ik zag
dat niet jij me dit vertelde
nee, dat was jij niet
het was je reputatie, die
mij niks kon schelen
maar jou duidelijk
wel
En toch,
hoewel ik weet
dat het maar een
verpakking is,
een omhulsel,
deed het pijn!
Dat jouw woorden
zoveel sterker kunnen zijn
dan mijn
hele
ik.
|