Verloren en gevonden

[Lindatje]

Verloren en gevonden

Ik ben je verloren,
je hart en je ziel
Je bent nog op de wereld
maar zag niet hoe ik viel
Donderend omlaag
door de klere maatschappij
en je ogen bleven gesloten
het was niet meer jij aan mijn zij
Zij bepaalde
wij volgden als slaven
waarom zouden wij hun wet
nog langer moeten handhaven?

Vrijdag, de dag van de open ogen
Alles was zo duidelijk
ware gedachten, eerlijke gevoelens
zoals bij het ware geluk
Ik heb je gevonden
je zat zo verstopt
En al die tijd heb ik geweten
dat het allemaal niet klopt
Ik kon alleen de kracht niet vinden
Om nee te zeggen tegen hun wil
En mijn noodkreet
eindigde in een schele, onhoorbare gil

Laat die vrijdag eeuwig herleven
En zorg dat eerlijkheid boven blijft
Want hun wet is niet mij wil
Hun wet maakt mij niet meer stil!