Kilte, als de plaats waar je net nog lag,
weer gekoeld is door de eenzaamheid,
die jij creëerde toen de deur dicht viel.
Alleen, in een kamer zonder muren,
vervaagd als de grenzen van de tijd,
die wij samen deelden voor heel even.
Wordt vervolgd.......
*Hoewel dit niet van dit gedichtje afslaat, is Kimry heel erg blij. Kan alleen niet over blije dingetjes schrijven*
|