Je zorgen maken over je partner zijn toekomst ( studie)

[Optima]

Als je langer met elkaar verkeert, is het onvermijdelijk dat je je zorgen gaat maken over de ander. Nu is dat ook grotendeels egoistisch want: gaat het slecht met je partner, dan gaat het meestal ook slecht met jou ( als je echt van elkaar houd)

Nu maak ik me de laatste tijd zorgen over zijn studie. Bij mij komt studie op nummer 1: het is een houvast en een verzekering voor de toekomst. Vroeger was het altijd iets om op terug te vallen en voorzover dingen onzeker zijn: een studie voorziet je van een bepaalde zekerheid.

Hij echter, maakt zich er totaal geen zorgen over. Hij heeft een studielening, geeft zeer gemakkelijk veel geld uit, terwijl het nog maar de vrag is of hij aan zijn studiepunten komt. Hij is nu op reis naar nieuw zeeland en mist dus 3 maanden.

Ik kan dat niet snappen, oke, misschien ben ik een beetje obsessed, maar als ik later echt verder met hem wil, en hij gooit met de pet naar zijn studie: dat pas niet bij mij. Ik wil ook een stukje zekerheid van zijn kant.

heb ik recht dat van hem te verwachten?

[sunflouwer]

ik weet niet hoe lang jullie wat met elkaar hebben, en hoe jullie denken over de toekomst enzo...
Maar als jullie er behoorlijk zeker van zijn dat jullie met elkaar verder gaan, trouwen ofzo, mag je dat wel zeggen vind ik.
Maar je moet hem niet dwingen... Het kan zo zijn dat hij nu zoiets heeft van: Nu kan ik nog reizen en uit mijn dak gaan, als ik dan getrouwd ben en kindertjes heb niet meer, want dan vind jij het natuurlijk ook niet leuk.
Je kan hem op zijn minst duidelijk maken dat jij je zorgen maakt over hem en zijn toekomst

Maar breng het niet al te moederlijk. Dat vind ik meestal nogal een afknapper. Als mijn vriend zich te veel zorgen maakt enzo, dat ie op mijn vader begint te lijken

succes ermee

Hmm, een beetje zorgen maken is normaal denk ik

Al zou ik er gek van worden als ik een vriendin had die achter me aanzit met mijn studie. Dan word ik ineens net zo zorgzaam en hondsirritant

[Optima]

******** schreef:
Hmm, een beetje zorgen maken is normaal denk ik

Al zou ik er gek van worden als ik een vriendin had die achter me aanzit met mijn studie. Dan word ik ineens net zo zorgzaam en hondsirritant

maar IK owrd juist GEK van zijn onverschilligheid. Hij kan makkelijk geneeskunde doen met zijn intelligentie, maar doet nu een jaar filosofie. Daarnaast heeft hij nu al 5000 euro schuld bij de IB

daar zou IK wakker van liggen

Optima schreef:
Hij kan makkelijk geneeskunde doen met zijn intelligentie, maar doet nu een jaar filosofie.

Als filosofie nou eenmaal leuker is?

Bah, als mensen mijn intelligentie tegen me zouden gebruiken *trilt*

naja, de studie die hij doet moet ie natuurlijk zelf weten...
Maar dat van die schuld is wel heel vervelend
Kan ie beter een jaartje werken ofzo

[Manuzhai]

Ik vind het wel terecht. Ik vind het eigenlijk bij alle mensen die ik ken (en die ik aardig vind) belangrijk dat ze aan hun toekomst denken en hun capaciteiten benutten enzo.

[)Vampje(]

Ik vind het wel begrijpelijk hoe je erover denkt. Jij hecht heel veel waarde aan toekomst en studie, terwijl hij er nogal met de pet naar gooit. Daar zou ik ook niet tegen kunnen.

Aan de andere kant kun je ook trots zijn op jezelf, omdat jij er je best voor doet en dus later waarschijnlijk veel gaat bereiken. Dan heeft hij misschien één of ander miezerig baantje (niet gemeen bedoeld voor de mensen die niet gestudeerd hebben en/of niet veel verdienen), waar hij hard voor moet werken, terwijl jij bakken met geld verdient doordat je er hard voor hebt gestudeerd. Jij hebt dan veel meer financiële onafhankelijkheid.

Maar natuurlijk is het dan nog steeds niet leuk. Ik snap heel goed dat je graag zou zien dat je vriend zijn best deed. Maar helaas zit dat dan misschien niet in zijn karakter en wil hij nog even van zijn vrijheid genieten. Wie weet denkt hij er over een (paar) jaar anders over.

Jij moet in ieder geval niet je idealen opgeven, gaaf hem het goede voorbeeld door wél je best te blijven doen.

[kHebTrekInWatLekkers]

Optima schreef:
Als je langer met elkaar verkeert, is het onvermijdelijk dat je je zorgen gaat maken over de ander. Nu is dat ook grotendeels egoistisch want: gaat het slecht met je partner, dan gaat het meestal ook slecht met jou ( als je echt van elkaar houd)

Nu maak ik me de laatste tijd zorgen over zijn studie. Bij mij komt studie op nummer 1: het is een houvast en een verzekering voor de toekomst. Vroeger was het altijd iets om op terug te vallen en voorzover dingen onzeker zijn: een studie voorziet je van een bepaalde zekerheid.

Hij echter, maakt zich er totaal geen zorgen over. Hij heeft een studielening, geeft zeer gemakkelijk veel geld uit, terwijl het nog maar de vrag is of hij aan zijn studiepunten komt. Hij is nu op reis naar nieuw zeeland en mist dus 3 maanden.

Ik kan dat niet snappen, oke, misschien ben ik een beetje obsessed, maar als ik later echt verder met hem wil, en hij gooit met de pet naar zijn studie: dat pas niet bij mij. Ik wil ook een stukje zekerheid van zijn kant.

heb ik recht dat van hem te verwachten?

Tsjaaa.... Je kan niet van iedereen verawchten dat ie hetzelfde als jij denkt. Waarschijnlijk ben jij meer iemand die in de toekomst en is je vriend meer iemand die leeft met de dag.
Ik denk dat ik heel moeilijk is om jouw gedachtengang door hem te laten overnemen. Je mag m er natuurlijk wel op wijzen dat ie met zijn studieschuld wel een bepaalde verantwoordelijkheid heeft. Het feit dat ie nu in Nieuw-Zeeland geeft naar mijn mening aan dat ie niet echt aan dat hij onzeker is over de toekomst. (Of hij denkt er niet over na)....

kHebTrekInWatLekkers schreef:
Het feit dat ie nu in Nieuw-Zeeland geeft naar mijn mening aan dat ie niet echt aan dat hij onzeker is over de toekomst. (Of hij denkt er niet over na)....

Filosofisch gezien heeft het ook weinig nut om te tobben over de toekomst. Misschien overleef je morgen niet, dan was het allemaal verspilde energie

"Ik denk nooit aan de toekomst. Zij komt gauw genoeg" - Albert Einstein

[kHebTrekInWatLekkers]

******** schreef:
Filosofisch gezien heeft het ook weinig nut om te tobben over de toekomst. Misschien overleef je morgen niet, dan was het allemaal verspilde energie

Het feit dat iemand de dag niet zou overleven, betekend dat nog niet dat je er niet over na hoeft te denken... School is daar toch een heel goed voorbeeld van. Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die zeggen "Ik ga niet naar school want er is een kans dat ik morgen dood ga".

kHebTrekInWatLekkers schreef:
Het feit dat iemand de dag niet zou overleven, betekend dat nog niet dat je er niet over na hoeft te denken... School is daar toch een heel goed voorbeeld van. Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die zeggen "Ik ga niet naar school want er is een kans dat ik morgen dood ga".

De filosofie werkt ook anders. Je hebt eigenlijk met 2 inzichten te maken.

1) Ik maak me geen zorgen over de toekomst.
2) Ik probeer mijn leven nu, dus in het heden, zo goed mogelijk te leiden.

Verder is het ook een kwestie van prioriteiten. Als jij jezelf als doel zet een gelukkig leven te leiden, kan een ander dan voor jou bepalen waar je gelukkig van wordt?

Word je gelukkiger van school? Sommige mensen doen hun hele leven niets anders dan stressen voor wat er komen gaat, totdat ze dood zijn. Beetje zonde, niet waar?

Misschien heeft haar vriend gewoon een andere levensvisie dan Optima. Persoonlijk vind ik dat Epicurus wel een leuke levensvisie had. Stukje uit een document waar ik nog aan werk:

"De mens die niet met weinig tevreden is, zal met niets tevreden zijn" - Epicurus

Probeer te achterhalen wat nou écht belangrijk is in het leven.

Verlanglijstje Epicurus:
- Vrienden
- Vrijheid
- Nadenken
- Voedsel, onderdak, kleding, gezondheid.

Andere dingen, zoals een mooi huis, veel geld en dergelijke zijn extra's. Ze zijn mooi meegenomen, maar geen noodzaak. Eerst moet aan de noodzaak voldaan worden, daarna mag je je concentreren op de extra's. Pas dan kun je je gelukkiger voelen.

Als haar vriend er vertrouwen in heeft dat hij voor zichzelf kan zorgen - zonder jarenlange en dure opleidingen te volgen - dan is dat voor hem misschien genoeg en concentreert hij zich op andere zaken