Ze hangen licht, maar ze blijven mooi.
Ik kan er niet van afblijven.
Dat was ik ook niet van plan.
Ze zijn zacht.
Heel zacht.
Ineens wilde ik de dopjes proeven.
Ik proefde.
En ik likte, en ik zoog.
Wel voorzichtig, want ik weet hoe pijn het kan doen als je te hard zuigt.
Het deed geen pijn want ik hoorde wat zuchten.
En ik hoorde een snellere adem.
Of was ik dat zelf?
De navel was mooi diep.
Het buikje leek te glimmen.
En ik gaf een kus.
En nog een paar.
Op deze reis kwam ik zoveel moois tegen.
Het was nattig.
Het gleed wel lekker.
Het bobbeltje vroeg om een aanraking.
Het lichaam begon te bewegen, nog zacht, als een lichte aardbeving.
Ik wilde het vocht proeven, en het bobbeltje groeide, en ik wilde het bobbeltje proeven, en ik hoorde wat zuchten en wat kreunen en het lichaam bewoog, en de aardbeving leek door te zetten, en werd sterker en sterker en het schokte.
En een zucht.
__________________
ik stel naaktslapers boven pyjamamensen en ik geloof heilig dat alleen naaktslapers een evenwichtig leven kunnen leiden
|