Niveau lager gaan op school?

[Sannetje]

Ik zit met een dilemma, en ik wil graag eens weten hoe jullie hiermee om zouden gaan.
Het gaat al een jaar of 2 niet goed met me, en vorig jaar heb ik een soort "rustjaar" gehad om aan mezelf te werken en me weer beter te gaan voelen. Ik ben toen blijven zitten in 4vwo (gymnasium), maar dit telde niet als blijven zitten. Ik mag dus nog een keer blijven zitten.

Op dit moment gaat het nog steeds niet goed met me. Ik ben met heel veel bezig (in mijn hoofd), behalve met school.
Ik maak bijna geen huiswerk, neem niks in me op als ik wél iets doe, loop constant tegen een grote berg achterstallig huiswerk aan en heb altijd uitstel enzo nodig om iets te halen.
De dagen op school kom ik soms bijna niet door omdat ik me echt veel dommer voel dan de rest en er steeds tegenaan loop hoeveel verder zij met de stof zijn en hoe goed zij alles voor elkaar hebben.

Ik speel al een tijdje met het idee om havo te gaan doen. Op zich zou de druk dan minder groot zijn, maar ik zou dan weer een nieuwe klas krijgen, en vooral: Ik zou ook dan huiswerk moeten maken om het te halen.

Op deze manier kan het niet doorgaan, want de kans op veel onvoldoendes en evt blijven zitten wordt steeds groter (en bij twee jaar jongere kinderen wil ik niet in de klas komen)
Wat zou jij in dit geval doen? Of over welke dingen zou jij twijfelen?
En zou je het er met iemand over hebben, of het zelf proberen op te lossen?

Ik hoop dat jullie er iets over kunnen/willen zeggen.

-xx-
San

[Marcade]

Als je denkt dat een niveau lager gaan op school, niet zal helpen, zou je dat in eerste instantie moeten proberen uit te leggen aan je ouders of aan de school.

Dadelijk zit je idd. in Havo en helpt het nog niet; is zonde van het geld, moeite en tijd, en jij bent er zelf niks mee opgeschoten.

[dystopia]

Wanneer je je problemen oplost zul je je beter kunnen concentreren. Mogelijk is het verstandig 'ns te gaan praten met iemand als een psycholoog over dit probleem. Want zaken als concentratieproblemen zijn niet prettig nee.

Misschien is een individuele school iets voor je.

[Sannetje]

dystopia schreef:
Wanneer je je problemen oplost zul je je beter kunnen concentreren. Mogelijk is het verstandig 'ns te gaan praten met iemand als een psycholoog over dit probleem. Want zaken als concentratieproblemen zijn niet prettig nee.

Misschien is een individuele school iets voor je.

Ik ben op dit moment in therapie (creatieve therapie), en daar zijn we ook wel op dit onderwerp uitgekomen, maar het komt er steeds op neer dat ik met zoveel andere dingen bezig ben dat school niet de prioriteit heeft. Toch móet er iets gebeuren mbt school omdat ik niet weer wil blijven zitten.
Ook merk ik de laatste tijd dat ik, naast dat ik met veel andere dingen bezig ben, ook echt geheugenproblemen en concentratieproblemen heb. Dus ook als ik me goed voel en niet met andere dingen bezig ben, kan ik heel moeilijk dingen in me opnemen.

Ik weet dat dit ooit anders is geweest, maar ik weet niet hoe ik dat terug kan krijgen.

Individueel onderwijs zou denk ik geen oplossing zijn omdat ik ook dan dingen niet goed in me op zou nemen....

Oh, en Marcade, de school en mijn ouders denken niet echt aan een lager niveau, omdat ik opzich wel vwo kán (als alles oke is) en ook omdat ik me tot nu toe nog redelijk heb weten te redden (op inzicht enzo de toetsen maken en dan nét een voldoende halen)

Hm, er is nog meer aan verbonden dan ik in eerste instantie dacht... :/

Bedankt voor jullie reacties in elk geval!

[Kazanka]

ik heb daar ook heel lang aan zitten denken.
Ik zit nu zeg maar in 6 VWO en aan 't begin van het jaar heb ik echt helemaal niks aan school gedaan, ik had geen motivatie om iets te doen, geen zin, wilde eigenlijk helemaal niks meer doen. Ik heb het er nooit met me ouders of iemand op school over gehad. Die dachten ook maar een beetjuh van ' Iz nie boeiend laat hem ut zelf maar doen' Na iets van 4 maanden ging het weer iets beter en nu heb ik best wel een grote achterstand, en doe er ook niet bijzonder veel voor om die achterstand in te halen. Waarschijnlijk ga ik me ekzamen niet halen en dan probeer ik het volgend jaar nog een keer. In de hoop dat de problemen dat jaar dan ff wegblijven...

Sannetje schreef:


Op deze manier kan het niet doorgaan, want de kans op veel onvoldoendes en evt blijven zitten wordt steeds groter (en bij twee jaar jongere kinderen wil ik niet in de klas komen)
Wat zou jij in dit geval doen? Of over welke dingen zou jij twijfelen?
En zou je het er met iemand over hebben, of het zelf proberen op te lossen?

Ik hoop dat jullie er iets over kunnen/willen zeggen.

-xx-
San

Ik heb ongeveer hetzelfde gehad, het ging niet goed met mij en ben daardoor blijven zitten in 3vwo, maar dan telde het wel. Halverwege het tweede jaar dat ik 3vwo deed ben ik naar 3 havo gegaan omdat het nog steeds niet goed ging, ook met resultaten enzo.

Maar het punt is, je neemt je problemen mee. Waar je mee zit op het vwo, zit je nog steeds mee op de havo. Je kán het idd wel, je bent niet zomaar in 4vwo terecht gekomen. Als je naar de havo zou gaan, zou je je waarschijnlijk doodvervelen (dat zeggen wel meer mensen tegen je waarschijnlijk? Maar geloof me...) en je zou er nog steeds een beetje tegenaan hikken omdat je problemen niet opgelost zijn.

Ik denk dat je je het beste toch eerst op je problemen kan concentreren, of waar je zo mee bezig bent. Als je niet lekker in je vel zit gaat de rest meestal ook niet zo lekker.

Maar het is ook niet leuk om nóg een keer van klas te veranderen, vond ik dan. Ik heb ook wel een beetje het verschil in niveau gemerkt tussen vwo en havo, maar misschien ligt dat meer aan de school, is dat per school verschillend.

Moeilijk

Beetje warrige reply, sorry. Ik kan je alleen vertellen hoe het bij mij ging, het hoeft natuurlijk helemaal niet hetzelfde te gaan bij jou.
Nou ja, ik zou iig je school niet te makkelijk opgeven, proberen over te gaan al is het maar net, maar zeker niet ten koste van... hoe zeg je dat... je geestelijke gesteldheid Dat heeft toch wel een beetje prioriteit, dat je je goed voelt. Denk ik...

Es

[@pie]

Sannetje schreef:
*verhaal*

ok, hier komt mijn verhaal

op de basisschool was ik een van de beste leerlingen.. maar ook altijd het pispaaltje.. ik kreeg het advies om gymnasium te gaan doen..

ik zat in gymnasiumbrugklas, ik begon te puberen, en ik merkte dat ik veel gepest werd in vergelijking met anderen.. merkte dat ik mezelf niet kon zijn.. dus ik wilde veranderen... dat kostte me zoveel tijd dat ik het 2e jaar atheneum ben gaan doen

in 2 atheneum kreeg ik problemen in familiesfeer, ouders kregen ruzie (nu gelukkig helemaal goed weer) en ik was nog steeds niet 'wie ik van binnen was'.. kostte me erg veel tijd, waardoor resultaten weer nergens op sloegen..

daarna 3 havo gaan doen.. tot mn diploma 5 van havo toe (wat ik (klinkt arrogant) op mn sloffen gehaald heb..), en toen had ik geen zin meer in die school waar ik al die dingen had meegemaakt..

ik doe nu een studie waarin ik mn hersens genoeg stof kan geven om bezig te blijven (bedrijfskundige informatica), en door vrienden en vriendinnen die ik over de jaren heb gemaakt voel ik me van binnen ook beter.. enige wat ik nu nog mis is n vriendin, maar da's weer een ander verhaal :-)

al met al is voor mij alles nog redelijk goed uitgepakt dus.. maar het verschilt per persoon en per situatie, zoals Mactabilis hierboven al zegt..

succes!

[Dit bericht is aangepast door @pie (27-02-2002).]

[beertje16]

hoi hoi,
ik heb ook zoiets meegemaakt... deed vorig jaar 4havo, had toen een tijdje pfeiffer waardoor ik best vaak afwezig was! maar rond januari was dat over, ik heel blij! kreeg ik in februari te horen dat m'n ouders gingen scheiden! vanaf dat moment ging het gewoon niet, ik maakte geen huiswerk, deed alles op het laatste moment enz... ik was totaal niet meer gemotiveerd! als ik op school zat vroeg ik me af waarom ik daar zat, ik zat er alleen maar voor me uit te staren...
ik wilde echt beter m'n best doen enzo, maar op de een of andere manier lukte dit gewoon niet!
ik heb heel lang getwijfeld enzo, over wat ik moest doen... heb toen in overleg met m'n ouders ervoor gekozen om naar het mbo te gaan! dit bevalt me heel goed en ik ben nu ook echt gemotiveerd!
ik denk dat je er wel met mensen over moet praten, maar uiteindelijk zelf moet beslissen! het is jouw toekomst!

Ik ben dit jaar begonnen in 4vwo, dat ging wel aardig maar ik kreeg allerlei problemen waardoor ik me slecht concentreerde en ik had helemaal geen zin meer om nog 3 jaar vwo te moeten doen dus ben ik na de 1e toetsweek (die ik op het vwo met allemaal voldoendes afgerond had) naar de havo gegaan en het bevalt me echt een stuk beter!
Ik merk gewoon dat ik meer tijd heb om andere dingen te doen enzo.. en niet meer die druk op je schouders van het aanhikken tegen die 3 jaar...
Ik had vwo kunnen halen, dat weet ik gewoon van mezelf, maar ik ben veel beter af met havo, ik voel me er zelf wel wat beter door iig! ook al waren de problemen niet meteen voorbij, wat logisch is, maar ik hield gewoon meer tijd over om daar aan te gaan werken..

Veel succes met het maken van je keuze!

[Sylvain Altherian]

Hm, maandag m'n eerste les in 4 havo... Was blijven zitten in 4 vwo, het jaar daarna had ik 't gehaald... Maar 5 vwo NG ging niet... Een Weense Wals aan cijfers... (1,2,3,1,2,3)
Gewoon omdat ik met mezelf in de knoop zit...
Gelukkig ken ik een paar mensen in m'n nieuwe klas...
Als je wil kan ik je wel ff op de hoogte houden van m'n ervaringen...
MSN: prophet_atheism@hotmail.com