Geen zin

[Slashy]

Ik heb de laatste tijd gewoon echt geen zin in alles. Vooral het omgaan met mensen, praten enzo. Ik weet gewoon écht niet waar ik het over moet hebben. Het lijkt wel alsof het de grootste moeite kost om me open te stellen en te praten tegen anderen. Het meeste wat ik zeg komt er dan ook wat houterig of onzeker uit, omdat ik eigenlijk liever helemáál niks zeg.

Ik zie het punt gewoon niet, dat zeiken over onbenullige dingen enzo; en ik heb er geen lol in. Ik probeer steeds 'mezelf' te zijn, maar dat lukt niet. Ik weet dat ik de laatste tijd saai en serieus over kom en hierdoor begin ik een hekel aan mezelf te krijgen.

Zijn er andere mensen die hier last van hebben, en hoe ga je ermee om?
Ik wilde een tijdje antidepressiva, maar de psychiater die ik destijds had vond het blijkbaar niet serieus genoeg ofzo want hij is er nooit over begonnen. Maar welke oplossing dan wel?! Praten helpt al helemaal niet, ik vind zo'n psychiater maar niks. :/

[Nona]

Ik ben ook niet zo goed in praten. Jammer, maar dat is gewoon een onderdeel van mijn persoonlijkheid. Ik zit er ook niet mee ofzo.

Wat wil je van jezelf? Wil je leren gesprekken te voeren of wil je niet meer hoeven praten? Als je gesprekken wilt leren voeren is het het makkelijkste om te beginnen met mensen die je goed kent en vertrouwt. Bijvoorbeeld een broer of zus, ouders, vriendje of gewoon goede vrienden. Ikzelf praat daar in ieder geval makkelijker mee.

Zeiken over onbenullige dingen zeg je. Wat is daar zo erg aan? Moet alles wat je zegt van levensbelang zijn? Dat hoeft toch niet! Het kan juist heel ontspannend zijn om lekker over niets te praten. Bovendien praat het ook vaak makkelijker, omdat het niet erg is als je dan van onderwerp wisselt of er iets heel anders uitgooit dan je gesprekspartner zou verwachten.

Je hoeft geen hekel aan jezelf te hebben. Zeker niet omdat je niet makkelijk communiceert. Jij bent evenveel waard als anderen en dat mag je zelf ook best weten. Kop op; je hebt niets ergs gedaan hoor!

Succes ermee.
Kruimel

Zoek dingen die je wel leuk vindt en die je wel interesseren. En zoek vrienden met dezelfde interesses ed. Of als je je vrienden graag wilt houden, leg ze bepaalde dingen uit.

Waarom zou je een hekel aan jezelf hebben omdat je saai en serieus bent? (Als je al saai bent, maar goed.) 'Zeiken' over onbenullige dingen kan idd best eens leuk zijn, sommige mensen doen het alleen te vaak, dat ben ik met je eens. Maar goed, waarom zou je je daar aan ergeren? Als jij dat niet wilt doen, dan doe je dat toch niet?

Ik weet ook niet of antidepressiva een oplossing is, ik denk het niet. Leer leven met jezelf, dat werkt denk ik beter en langer. En praat eventueel met anderen, idd bv. familie of vrienden of misschien een aardige docent die je vertrouwt ofzo.

Ik denk dat ook dat wat je nu doormaakt gedeeltelijk door de puberteit kan/zal komen. Dan wil je je zelf worden en dan ga je dingen soms heel anders ervaren, voelen, enz. En voordat je precies weet hoe en wat en wie je bent, enz. ben je vaak een hele tijd verder, dat gaat niet van het ene op het andere moment.

Sterkte en succes iig.

[Snellius]

Je kan proberen zelf een gesprek te beginnen met iemand over de onderwerpen die jou wel interesseren.
Ik kan begrijpen dat het lastig is om te praten over 'onbenullige dingen', aangezien het vervelend is om te praten over dingen die je niet belangrijk/leuk vindt.
Het meeste is al gezegd door de andere ervaren posters

[Kit]

Probeer uit te zoeken of je tevreden bent met wie je omgaat en wat je nou echt belangrijk vindt...Het belangrijkste ben jij en als je nu zoiets hebt dat je nergens zin in hebt en dat niet veel dingen nut hebben omdat het toch nergens over gaat, dan moet je nadenken over waar je wel tevreden over bent en waar wel je interesses liggen, want dat is wat JIJ belangrijk vind in je leven. Dan merk je zelf dat je meer zin hebt in dingen omdat dat is wat je leuk vindt.

[Keyser Saus]

Als je niet goed (met anderen) kan praten, wil dat nog niet zeggen dat je 'minder' bent dan personen die dat wel kunnen. Als anderen tegen jou hele verhalen afsteken en jij weet niet meer uit te brengen dan twee korte woordjes (gebeurt mij dagelijks), moet je niet bang zijn dat ze jou dat kwalijk nemen. Ze moeten je dan wel een beetje kennen natuurlijk, en anders moet je het diegene een beetje proberen uit te leggen. (Doe ik ook altijd, dat gaat me dan opeens wel goed af )

En wat ook zo is: Jij bent jij op jouw manier.