Het valt mij op, dat er hier zelden aandacht wordt besteed aan buitenlandse gedichten. Er werd hier nog niet zo lang geleden een mooi, Duits gedicht geplaatst, dat nagenoeg onopgemerkt is gebleven, terwijl op de onnozelste Nederlandse schrijfsels die hier bij wijlen worden neergezet, uitgebreid wordt ingegaan.
Wat betreft dit gedicht: het is geen grote, Franse poëze. Ik neem ook niet aan dat dat, toen je het schreef, je pretentie was (misschien nu wel, maar dat weet ik niet). Het personage dat hier wordt opgevoerd is al achterhaald (zeker na het Réalisme): de eenvoudige mens (een boer in dit geval) die niets van de politieke warboel van zijn tijd begrijpt en zich in alle eerlijkheid bezighoudt met zijn ambacht en zijn kleine, menselijke leven. Verlies ik niemand in deze strijd? Als twee olifanten vechten, lijdt het gras... Er zitten wat merkwaardige, prozaïsche regels in je gedicht, zoals "Qu'est la signification de cela pour moi?" Het gedicht zelf is in mijn ogen weinig samenhangend, zowel inhoudelijk als wat betreft vorm (je lijkt te twijfelen in je vorm). Er valt eigenlijk weinig over je gedicht te zeggen. Het is een schoolgedicht, dat wellicht is geprezen door je docent Frans, maar dat mij niets doet. Ik mis beelden, gedachten, subtiliteiten, desnoods woordgeronk. Voor een tweedeklasser is het echter helemaal geen slecht Frans.
Schrijf je vaker in het Frans?
__________________
Les anciens, monsieur, sont les anciens, et nous sommes les gens de maintenant - Molière.
|