De Waarheid (feedback)

[legatus]

Graag Feedback op een klein stukje verhaal wat ik aan het schrijven was.

De Waarheid

Hij draaide zijn hoofd weg. Ze had hem willen kussen, een simpel gebaar dat alle twijfel weggenomen zou hebben. Ze zette niet door, het moest van twee kanten komen. Misschien moest hij het verwerken, was het nog niet helemaal doorgedrongen en had hij zijn hoofd weggedraaid om zich even later te bedenken en inzien dat het niks hoefde te veranderen. Nu nog loog ze tegen haar zelf. Ondanks haar biecht, al was het onder druk. Maar was die druk uit liefde of uit argwaan? Wou hij haar helpen of zekerheid hebben.
Ze had het plots koud gekregen en sloeg haar armen over elkaar heen en plaatste haar handen net onder haar oksels. Ze durfde hem niet aan te kijken, te raken of zelfs te ademen, want dat zou misschien geen terugkeer naar vroeger kunnen betekenen. Maar het was waarschijnlijk al te laat.
Michel was op een stoel aan de keukentafel gaan zitten. De IKEA-tafel die ze gekocht hadden aan het begin van hun samenwonen. Nu vol met kerfjes van irritatie en knulligheid. Hij had zijn ellebogen op de tafel gezet en zijn vingers op z'n slaap.
Waarom had ze het eigenlijk verteld. Het was niet zijn druk geweest. Ze had wel vaker moeiteloos gelogen en niet alleen tegen hem. Misschien was het wel een bevestiging dat haar affaire geen droom was geweest. Niemand had er van geweten. Maar ze had ook van die ander gehouden, zijn beste vriend. Op een manier zoals ze nog nooit van iemand gehouden had en ze had het willen vertellen. Aan iedereen. Maar dat kon niet, tot nu. Ze moest het kwijt.
Ze had zich verzet tegen die intense aantrekkingskracht tot Chris, zijn beste vriend. Vanaf het moment dat ze in zijn hemelsblauwe ogen keek, toen ze zijn hand schudde en haar lichaam tintelde. Maar het was een chemie. Haar liefde voor Michel ook, maar met hem wou ze haar leven doorbrengen. Die intense passie hield op in bed. Chris en zij konden elkaar niet uitstaan, maar als ze elkaar aanraakten. Dan vlogen de vonken in het rond. Michel had het die avond gemerkt en was bang. Bang dat hij weer bedrogen zou worden door een vrouw waar hij van hield, die andere vrouw was niet zo erg. Maar als zij het zou doen zou hij liever op slag dood vallen. Esther was alles voor hem. Hij hield van haar zoals hij nog nooit van een vrouw gehouden had. Nooit zou hij zonder haar omhelzing kunnen, haar warme lippen en ondeugende ogen. Maar hij viel niet dood neer.

[Dit bericht is aangepast door legatus (13-10-2001).]

[legatus]

pretty puh-lease?

[legatus]

lees.

[The one who I am]

egt mooi geschreven.. heel aangrijpend! snap nie waarom niemand anders hier op gereageerd heeft!

Ben ik blij dat er ten minste nog 1 van ons kan schrijven, zielepiet