De leegte van mijn bestaan
Op een zaterdag-avond...
Mijn hele lichaam dreunt op maat met de bas van grote speakers, ik sta aan de kant van een drukke discotheek met een biertje in mijn hand. Iedereen is aan het springen, maar ik zie wederom de lol er niet van in. Ik doe mijn best rustig te blijven en drink langzaam mijn biertje op...
Het is mijn zusje schijnbaar weer eens gelukt mij mee te slepen, ik kan haar echter niets verwijten. Nieuwsgierig was ik wel en de keuze tussen uitgaan of weer een avond achter de computer hangen was snel gemaakt :-)
Na het drinken van mijn biertje keek ik nog een beetje rond... overal dansende mensen, hardtrance die mij een aangename hoofdpijn schenkt en een grote rookwolk, gepaard met lichtflitsen in allerlei kleuren... Het lijkt wel alsof ik de enigste ben die nog nuchter is :-D
Anderhalf uur later...
"Hmmz, wat doe ik hier eigenlijk?", gaat ineens door mijn momenteel pijnlijke hoofd. Alles lijkt in slow-motion te gaan, al die vrolijke mensen gaan aan mij voorbij, maar ik voel me zo alleen... Het harde geluid, de drukte om mij heen, het wordt te veel... Langzaam baan ik mijn weg door de massa, wanhopig op zoek naar een beetje ruimte... het begint mij mateloos te irriteren, ik moet gewoon naar buiten! :-(
Even later sta ik buiten, starend naar de hemel... het is middernacht en heerlijk rustig. Aangezien ik met mijn zusje heb afgesproken haar om 1 uur bij de auto te treffen, besluit ik om eens een rondje door het dorp te wandelen...
Allerlei gedachten gaan door mijn hoofd, onder andere over mijn toekomst, maar ook vooral over het leven wat ik nu leid... Het is vergelijkbaar met het leven van een kluizenaar; vrienden heb ik niet, de hele dag gekluisterd achter computers, zij het voor mijn werk of thuis... op het gebied van de liefde ben ik ook nog totaal onervaren :-(
Enigszins verdiept in mijn gedachten, bevind ik mij inmiddels boven op de dijk. Er waait een koude wind, maar ik voel mij helemaal verlamd, het raakt me niet...
Al starend over de rivier droom ik van een ander leven... Een leven waarin ik samen met mijn lieve vriendin samen ben, liggend in elkaars armen volgen we dan de mooie zonsondergang op een zwoele zomeravond en praten over onze toekomstplannen of genieten samen juist van de stilte *zucht*
Het is een momentopname van een leven waarin ik gelukkig ben. Mijn levendige fantasie slaagt er op deze wijze soms tijdelijk in de leegte van mijn bestaan te vullen... Aan elke droom komt echter een einde en na het ontwaken lijkt dan alles zo nutteloos. Het maakt niet uit hoe hard ik werk of hoeveel ik leer, wat ik ook ermee mag bereiken, het vult nooit de leegte in mijn hart :-(
Discussies met mezelf...
Even werp ik een blik op mijn horloge, het is pas kwart over 12. Ik moet dus nog 3 kwartier wachten op mijn zusje, met een enigzins duf gevoel in mijn hoofd loop ik verder...
Waarom ben ik eigenlijk nog meegegaan? Tja, ik had anders ook niks beters te doen... Waarom eigenlijk niet? Wat zijn de alternatieven? Als ik naar een kroegje ga, drink ik enkel eenzaam mijn biertje... ik kom zowiezo niet zo snel in gesprek met iemand :-(
Zal ik toch het advies van mijn vader opvolgen en naar een dansschool gaan? Het klinkt in eerste instantie een beetje raar, maar zo langzamerhand ben ik tot alles bereid... Ook weet je nooit wanneer het van pas kan komen :-D
Aan de andere kant geef ik mijn geld liever aan andere zaken uit... maar is geld in dit opzicht wel zo belangrijk? Geld is enkel een betaalmiddel, eigenlijk idioot om er een emotionele waarde aan toe te kennen, of niet? Hmmz, ik zie geld zo langzamerhand als de vijand van geluk ;-)
Een half uur later...
Daar sta ik dan, op wonderlijke wijze weer aangekomen bij mijn auto. Ik stap alvast in, ten einde nog een kwartier op mijn zusje te wachten... luisterend naar de radio probeer ik de tijd door te komen...
Voor even sluit ik mijn ogen, zie wederom momentopnamen van een ander leven voor mij :-)
Marc
Imagination fills the void of my existence...
[Dit bericht is aangepast door Marc S (30-10-2001).]
|