Thema gedicht

[Merande]

dit is een thema gedicht... iedereen moet op dit thema doorschrijven...
ik heb hier een gedicht, en de volgende moet ook weer een gedicht maken met dezelfde titel


Hij legde zijn glazen vleugels neer

in het gras
nog nat van de dauw
lagen zijn vleugels
die hij liet liggen

hij liep naar het meer toe
en daar ging hij in
hij liep steeds dieper
en verder het meer in

hij was te ver van de kant om nog terug te gaan
hij dook diep onder
nog een keer kwam hij boven
daarna is hij nooit meer gezien

ik vind de titel mooi.
maar toen hield het op.
ik vind de woorden en zinnen te letterlijk, te 'snel' gekozen.
en ik vind dat het niet lekker loopt .
ik denk dat er heel wat leuke dingen te doen zijn met de titel overigens.

[Y@NOU]

over een demente man in verzorgingstehuis


Hij legde zijn glazen vleugels neer

Op een stoel streek hij neer
keek uit het raam
doelbewust maar toch gretig
zochten zijn handen naar zijn bril

twee oude ogen achter glas
staren droevig naar het plein
het plein met de bomen , planten , bloemen
maar belangrijker; de vrije mensen

mensen zijn vrij
ben ik een mens?
vrij was hij allang niet meer
zijn vrijheid hield op door het verstrijken van de jaren

de verpleegsters hadden hem ontdekt
lopend langs de weg
zoekend naar de mens die hij ooit was
hij heeft hem nooit gevonden

zijn kamerdeur op slot
tranen in zijn ogen
vluchten was doorzichtig ,
er zat maar 1 ding op

hij legde zijn glazen vleugels neer

[ik is een kiwi]

Hij legde zijn glazen vleugels neer

liegend over zijn heden en verleden
neerstijkend bij zijn "vrienden"
praten over dingen zonder weet
liegend over zijn leven

leven als een leugenaar kon hij niet meer
vertelde de waarheid,
en legde daarbij zijn glazen vleugels neer

------------------------------------------------

niet super gedichtvolges mij, maar het gaat erover dat je met liegen over dingen niet ver komt.
het kan best o zijn da ik dit gedicht nog verander ofzo, of dat ik er later nog 1 post, die wat beter is.

[Merande]

hij legde zijn glazen vleugels neer


huilend in zijn gedachten, zit hij daar
hij heeft zijn glazen vleugels neergelegd
hij liet zijn ziel zakken
hij heeft het niemand gezegt
hij was alleen
hij legde zijn glazen vleugels neer
plus zijn tranen

zijn tranen geboren in zijn ogen
vermoord in zijn mond
zijn leven is vervlogen
hij is alleen
vermoord door gedachten
vermoord door iedereen
hij legde zijn glazen vleugels neer
neer bij de dood...

[Dreamerfly]

Het idee is leuk. Ik zal eens nadenken.

[Merande]

Hij legde zijn glazen vleugels neer

zijn vleugels getekend door zijn daden
die hij nu voor het eerst afdeed
nooit meer zou pakken
zijn dood

de vleugels zijn levenskracht
zijn moed voor zijn daden
die hij na al die tijd niet meer kon dragen
de vleugels in het gras

de warme zon in zijn rug
rustig wachtend totdat de dood hem halen kwam
niet vrezend
keek hij hem in de ogen

nog eentje van mij =D

[Y@NOU]

men merande toen ik 14 was maakte ik echnieetttt zulke gedichten

knap hoor

[Merande]

Y@NOU schreef op 25-03-2004 @ 16:59:
men merande toen ik 14 was maakte ik echnieetttt zulke gedichten

knap hoor

thank you, ik schrijf al vanaf mn 12de... toen ik depressief werd begon ik met schrijven, dat is nu zo goed als over maar ik schrijf nog wel...
ga ook maar es naar www.gedicht.nu en dan moet je tussen de ledenlijst Merande zoeken...
daar staan nog meer gedichtjes van mij