Hey iedereen,
ik ga proberen de positieve toon erin te houden wat de laatste tijd bij mij niet altijd makkelijk is.
Ik heb vrijdag een examen van anatomie op hoge school.
Alle examens zie ik zitten en dit examen is dus gewoon een marteling. Sinds ik eraan beginnen leren ben... heb ik dus regelmatig huilbuien, met tegengestelde gevoelens!!!
Ik wil het examen doen en ervoor slagen, maar langs de andere kant ben ik zo bang voor het examen dat ik bijna zou durven stoppen met die hele bedoening.
Ik wil doodgraag mijn diploma halen, heb dan nog 2 jaar te gaan als alles goed gaat.
Mijn ma heeft me al vaak met rode ogen naar beneden zien komen,
we hebben al een paar keer een goed gesprek gehad en zij zegt dat ik mezelf eens dringend onder handen moet nemen.
Makkelijker gezegd als gedaan... ik heb nog nooit zoiets gehad.
Ben altijd een grote meid geweest, steeds opkomen voor mezelf, me niet op m'n kop laten zitten,... altijd bereikt wat ik wou bereiken.
En nu moet ik mezelf onderhanden nemen 2 dagen voor mijn examen. Heb nog hopen te doen...
Maar ok, ik weet dat het het einde van de wereld niet is als ik 2de zit heb. Maar ik wil dat echt niet... ik wil gewoon erdoor zijn, moet nog niet een vrijstelling zijn. Zodat de kans bestaat dat ik die niet opnieuw moet doen.
Och, ik kom er wel door zeker... als ik mezelf onderhanden neem.
Maar hoe neem je jezef onder handen?????
Enig advies?
__________________
Ik hou van ... alleen van ..., ik kan nie leven in een wereld MET jou!!
|